zoeken Nieuwsbrief
      Linkedin    Twitter   
  
nieuws
 

Zes tips om afgewezen sollicitanten voor u te laten werken

Strategisch afgewezen sollicitant is prima ambassadeur

10 juli 2007 - Hoe kunt u een afgewezen sollicitant alsnog tot promotor van uw organisatie maken? In tijden van arbeidsmarktkrapte kunt u zich beslist geen standaard afwijzingsbriefje meer permitteren om de afvaller ermee te paaien. Het recept voor succes is: geef goede feedback, praktische tips en psychologiseer niet.

Het is zinvol om een sollicitatieprocedure in stijl af te sluiten. De sollicitant zal dan bijvoorbeeld in een later stadium alsnog een keer langskomen voor een andere vacature. Of hij zal –na zijn positieve ervaringen- ambassadeur voor uw organisatie worden en uw bedrijf aanprijzen als goede werkgever.

Tips


In de strijd om talent doet u er dus goed aan om sollicitanten die het níet zijn geworden met respect te behandelen. Tips om afgewezen kandidaten in te palmen:

1. Geef mondelinge feedback
Niet zelden wordt een afwijzing meegedeeld via een kort briefje met de standaardtekst dat 'opleiding en ervaring onvoldoende aansluiten op de functie' en 'dat de keus is gevallen op een andere kandidaat'. Fout! U nodigt een sollicitant uit voor een uitgebreid gesprek; geef dan ook mondeling uw feedback, bijvoorbeeld na een korte pauze of iets later op de dag telefonisch.

2. Begin met de sterke punten van de kandidaat
Elke sollicitant heeft sterke en minder sterke eigenschappen. Begin uw verhaal met het benoemen van de sterke eigenschappen. Bijvoorbeeld: 'U komt enthousiast en gedreven over. U heeft zich goed voorbereid en weet waarover u spreekt.'

3. U deugt wel, maar niet voor de functie
Vertel een sollicitant waarom u hem heeft afgewezen voor de functie waarop hij sollicteerde. Dus niet: u bent nog onervaren. Maar: u heeft nog niet voldoende leidinggevende ervaring om de functie van sales manager op een adequate manier uit te oefenen. Kortom: vermijd algemene kwalificaties en beperk uw oordeel tot de functie in kwestie.

4. Psychologiseer niet!
U bent geen psycholoog. Volsta in uw feedback daarom alleen met uw waarneming, niet met uw conclusies. Als een sollicitant een onzekere indruk maakt, kunt u zeggen: 'U zou wat zelfverzekerder over mogen komen' in plaats van 'u bent nogal onzeker van u zelf'. Dat laatste weet u namelijk niet.

5. Wees diplomatiek
De afwijzing is op zichzelf al een flinke klap voor de sollicitant. Gooi daarom geen olie op het vuur en vermijd negatieve kwalificaties of vul ze aan met positieve tips. Dus niet: 'U komt onzeker over' maar: 'U zou zelfverzekerder mogen overkomen'. En niet: 'U bent nogal langdradig in uw verhaal', maar: 'U mag wat sneller to-the-point komen'.

6. Sluit positief af
Hoe voor de hand liggend ook: benadruk nog eens dat de kandidaat voor déze, specifieke functie is afgewezen en niet in zijn algemeenheid. Geef nog een korte samenvatting van sterktes en zwaktes en sluit af met een aantal (sollicitatie)tips. U kunt bijvoorbeeld alternatieve functies aangeven, waarvoor de kandidaat wellicht geschikter is of aanwijzingen hoe de sollicitant zich een volgende keer beter kan presenteren. Tot slot beantwoordt u eventuele vragen van de sollicitant. Ga niet in discussie, maar verduidelijk en herhaal desnoods uw bevindingen.


Bron: Brisk Magazine
 
 Doorsturen   13 reacties  

 

Laatste nieuws

 Een op de vier bedrijven niet bezig met klimaat en duurzaamheid
 Gen-Z’ers en Millennials zouden van baan veranderen voor bedrijf dat beter aansluit bij waarden
 Duurzaamheidsmanagement steeds belangrijker voor moderne bedrijven
 
 
 
reacties
 
Ad de Beer  |   | 
10-07-2007
 | 
08:33 uur
Gisteren een artikel van Hoetmer over hoe een slecht nieuws gesprek te voeren, vandaag aanbevelingen die haaks staan op dat artikel.

Het is inderdaad goed om de sollicitant mondeling het besluit mee te delen, een zeer goede aanbeveling, maar het kost wel tijd.
Maar om weer eerst met een lieve opmerking te beginnen? Nee, dat schept een verwachting, dus niet doen.
Gewoon op de man/vrouw af melden dat de keuze op een ander is gevallen.
Daarna duidelijk de redenen vertellen, waarom de keuze is gemaakt en eventueel aanbevelingen doen. Aangeven wat de man/vrouw kan doen om een volgende keer een betere kans te maken, of gewoon vertellen dat hij/zij in uw ogen niet geschikt is voor het werk en wat beter past bij de persoonlijkheid.
De opmerking "U zou wat zelfverzekerder.." is een nogal drastische verwoording. Ik zou er voor kiezen "U komt bij mij wat onzeker over". Dan speel je rol van de psycholoog niet, maar geef je wel je gevoelens weer en een tip voor de toekomst.

Maar ook hier geldt dat je beter gewoon op de man/vrouw af de waarheid kunt vertellen, duidelijk, zonder al die omwegen. Dat komtb misschien hard aan, maar het helpt de kandidaat wel verder in het leven.
Marielle  |   | 
10-07-2007
 | 
10:16 uur
Bestaan er sollicitanten die het prettig vinden om helemaal naar een bedrijf toe te komen enkel en alleen om afgewezen te worden?? Ik heb zelf betere dingen te doen. Maak dan in ieder geval van te voren heel duidelijk wat het doel van het gesprek is.
Witte Schouten  |   | 
10-07-2007
 | 
11:51 uur
Ernstig geval van opportunisme!. Willem licht de tip van de vlag op die de stinkende lading moet dekken. Het is te gek voor woorden, dat je sollicitanten als ambassadeur voor je organisatie moet laten werken. De AFGEWEZEN sollicitanten nota bene. Waarom zouden zíj dat nu juist willen doen. Goedkoop voor de organisatie, maar het brengt niets op voor de afgewezenen.

Toen er geen arbeidskrapte (die er niet is overigens) was stonden de vacaturesites vol met vacatures die er niet waren, maar bedoeld waren voor window dressing. Veel baanzoekenden zijn daarmee volledig om de tuin geleid. Tóen hoefden die vele afgewezenen niet als ambassadeur op te treden. Er kwam zelfs geen afwijzingsbrief: te duur, te veel, te arbeidsintensief.

Werkgevers snappen het al jaren niet. De return on investment (ROI) betekent voor hen: vandaag investeren en eergisteren opbrengst incasseren. Het gros ervan heeft geen enkele (middel)lange termijn visie en snappen het dus nog steeds niet dat het werk gedaan moet worden door en met mensen. Mensen die je niet als een machine afschrijft en na de zogenaamde economische leeftijdgrens dumpt.

Er zijn nog zeeer vele mensen van boven de pakweg 45 jaar die popelen om hun inzet te mogen leveren tot hun zeventigste maar keer op keer worden afgewezen vanwege hun leeftijd (hetgeen wijselijk niet als argument wordt gehanteerd). Denkt u nu wérkelijk dat die steeds groter wordende groep iets heeft aan zogenaamd ambassadeurswerk?

Als werkgevers iets gelegen laten liggen aan hun (toekomstige) medewerkers, aan mensen dus, dan is iedereen voor hen belangrijk. Sterker nog, die zogenaamde verloren groep ouderen (vanaf 45 jaar.....) gaat ons allen straks als een molensteen om de nek hangen: zij ijn niet produktief, leveren niets op en kosten alleen maar geld. Daar acht ik de werkgevers en hun personeelswerkers bijna volledig verantwoordelijk voor.

Nee, dit artikel gaat wederom over de mooie kleren van de keizer.
Willem  |   | 
10-07-2007
 | 
09:11 uur
Ik kan me helemaal vinden in de opgesomde punten.
Waar ik wel een probleem mee heb is de inleidende tekst waarbij aangegeven wordt dat dit alleen bij arbeidskrapte gedaan hoeft te worden en puur vanuit een gedachte voor het persoonlijk eigen gewin.

Als je een reactie geeft om "iemand voor je te laten werken" ga je op een gegeven moment vanzelf weer in de fout. Beste oplossing is denk ik de ander ook echt verder te willen helpen. Dat wordt altijd herkent en daar volgt altijd een goede response op.

Mogelijk is dit een te naief standpunt in ondernemersland. Als dat het geval is vrees ik dat vele mensen een naief verwachtingspatroon hebben van hun werkgever.
Martin  |   | 
10-07-2007
 | 
09:23 uur
Klinkt heel erg als de hamburger methode.
Stop je Hamburger (de leerpunten) maar tussen twee broodjes( de complimenten).
De sollicitant zal hier nauwelijks baat bij hebben, hij onthoudt alleen het positieve begin en einde!
Ruska  |   | 
10-07-2007
 | 
12:51 uur
Mijn reactie op uw publicatie is gericht aan de werkgevers.
Ik ben een van de 100-de sollicitanten die heel snel afgewezen worden. Natuurlijk komt het voor dat ik niet aan alle functie eisen voldoe en begrijp ook vanuit de positie van de werkgever dat de tijd kostbaar is: “Een standaard afwijzingsbrief zou afgeschaft moeten worden”. Ik blijf jammer vinden dat ik, wegens de grote concurrentie, nooit uitgenodigd ben voor een mondelinge toelichting. Ik ben er van overtuigd dat de mensen, rond 50 jaar, veel gemotiveerder zijn dan de jongeren. Het verantwoordelijks gevoel bij deze doelgroep is veel sterker en de druk van de overheid is onterecht. Wij beseffen heel goed dat “werken de beste medicijn voor alles is” maar krijgen geen kans om dit te bewijzen.
Ron Ladage  |   | 
10-07-2007
 | 
12:52 uur
Sluit me helemaal aan bij de reactie van Ad de Beer.
Laten we eens eerlijk worden en dit niet verpakken in mooie nietszeggende woorden. Door eerlijk te zeggen tegen de sollicitant waarom de keus niet op hem/haar is gevallen, beschadig je de persoon niet.
Mar  |   | 
10-07-2007
 | 
12:56 uur
Zoveel mensen, zoveel wensen. Momenteel ben ik zelf aan het solliciteren en ik bemerk dat er veel manieren van aanpak door de diverse wervers worden gehanteerd. Ik sluit me aan bij de stelling van Ad. Wees kort, duidelijk en eerlijk. Vandaag kreeg ik een telefonische afwijzing wegens over kwalificatie. De afwijzing werd mij telefonisch medegedeeld met vermelding van waarom zij van mening waren dat ik voor die functie onder mijn niveau zou komen te werken en daardoor niet de gewenste uitdaging zou vinden die ik gezien mijn achtergrond zou verwachten. Ik heb deze manier van afhandeling als zeer prettig ervaren en sluit deze sollicitatie dan ook met een positief gevoel af.
Herman van der Kolk  |   | 
10-07-2007
 | 
15:00 uur
Sommige mensen weten waarover zij het hebben!
Ik ben het eens met Witte Schouten en Ruska, zij slaan de spijker op z'n kop!!!
Het wordt tijd dat werkgevers eens gaan nadenken waarmee zij bezig zijn, n.l. zoveel mogelijk jonge mensen aannemen (lekker goedkoop) maar niet kijken wat zij werkelijk voor het bedrijf kunnen betekenen.
Deze werkgevers zijn nu bezig om een graf voor zichzelf te graven, het rendement wat zij n.l. uit de jongere werknemers halen is over het algemeen een stuk minder dan oudere ervaren werknemers die ook nog meer gemotiveerd zijn omdat zij hun opgebouwde bestaan willen behouden en zich dus des te meer willen bewijzen.
Daarbij komt dan ook nog de dag dat jongere werknemers meer geld eisen van hun werkgever want anders dreigen zij weg te gaan. (conclusie: het spel kan weer opnieuw beginnen)
Het is duidelijk dat ik geprikkeld reageer, WAAROM???
Ikzelf ben 46 jaar en tot voor kort een leidinggevende manager en ben ontslagen omdat de twee eigenaren mij te duur voor het bedrijf vonden.
Het hele bedrijf (120 personeelsleden) en het MT Team kon de beslissing niet begrijpen van deze heren, ik deed mijn werk uitstekend en leverde geld op voor het bedrijf.
Men heeft zelf het werk even stilgelegd om hun onvrede te uiten. (???)
Een lang verhaal, maar duidelijk hoe men tegenwoordig met werknemers omgaat, aan de jonge werknemers wil ik meegeven let op wat je doet in jouw loopbaan want voor je het weet ben je oud en raak je alles kwijt waarvoor je jaren heb gewerkt!
Dus laat mij maar even als afgewezen sollicitant GEEN Ambassadeur zijn voor bedrijven.
Succes aan alle werknemers boven de 40 jaar.
Ton  |   | 
10-07-2007
 | 
17:45 uur
Ik kan me helemaal vinden in het artikel en het is goed als werkgevers een stilstaan bij hun houding en aanpak.

Ik solliciteer regelmatig noodgedwongen omdat bedrijven sluiten reorganiseren ben goed opgeleid en heb veel ervaring inmiddels.

De manier van interviewen en de manier van afwijzen is standaard beneden alle peil.

Ik wordt uitgenodigd op een gesprek en de contactpersonen zijn afwezig, leuk 2 uur autotuffen voor nop.

Ik wordt afgewezen voor exact dezelfde functie als ik decenia lang uitoefen en krijg vage afwijzingen of afwijzingen die kant nog wal raken.

Ik benader de firma's na zo'n afwijzing en er wordt niet eens op gereageerd zelfs niet na herhaaldelijk verzoeken om motivatie.

Misschien komt het omdat ik solliciteer in een gebied waarin nog vollop werkloosheid heerst maar ik vind het werkelijk onbeschoft dat deze bedrijven zo'n houding er op nahouden.

Wat mij trouwens opvalt is dat dergelijke bedrijven ook vaak chaotisch zijn of stervende of juist arrogant door hun omvang.

Meermaals heb ik een interview gehad waarin ik op het punt stond om op te stappen.

De vraagstelling en de manier van interviewen was simpelweg schandalig.

Een fatsoenlijke afwijzinging heb ik volgens mij nog nooit gehad werd het al gemotiveerd dan kon ik er weinig tot niets mee. Belangrijk is je daardoor niet te laten ontmoedigen.
Waarschijnlijk was die werkgever jou simpelweg niet waard en zou jij, je niet op je gemak voelen bij hem.

Kortom er is altijd wel een betere....

Ik ben het helemaal eens met Herman van der Kolk, deze meneer lijkt wel een digitale kopie van mij.
Heer Kolk ik heb meermaals exact dezelfde ervaring doorgemaakt en dan bedoel ik ook exact!
Ik ben ook leidinggevende manager en om onduidelijke redenen slachtoffer van mijn eigen succes geworden, ook mijn team wilde het werk neerlegen maar ik heb ze verzocht dat niet te doen.
Als cadeautje krijg ik slechte referenties mee en geeft men aan dat het personeel het werk stopgelegd heeft na mijn plotselingen gedwongen vertrek. Geen enkele target heb ik niet gehaald! Toch mocht ik niet blijven en mijn inspanningen, de bergen overwerk en de bonussen voor de inspanningen die ik voortdurend kreeg worden vergeten. Men geeft simpelweg negatieve referenties af. Waarom wil men mij de kans op ander werk ontnemen? Wat heb ik gedaan dat ik dit verdien? Ik weet het niet, werkelijk niet, ik heb alles aan de kant gezet om prestaties neer te zetten, mijn vakantie, mijn weekenden. Nu sta ik echter als zwart schaap te boek. Onbegrijpelijk, inhumaan, ondankbaar!

Het moge duidelijk zijn dat ik ook geprikkeld ben door de zwerende lidtekens die anderen veroorzaken. Volgens de arbowet mag je geen enkel lichamelijk op psychisch letsel oplopen tijdens het uitoefenen van de werkzaamheden.
Het moge duidelijk zijn dat deze stinkende wonden met opzet veroorzaakt zijn door mijn werkgever.

Niemand die daar wakker van ligt kennelijk behalve het slachtoffer dan.

Ik ben zeker geen ambassadeur voor dergelijke bedrijven, integendeel! Kennelijk zijn dat meerdere personen want ik krijg wel eens een opmerking over mijn oude werkgever, een toespeling dat het geen fatsoenlijke werkgever is.

Bizar genoeg zijn het juist de grotere bedrijven in mijn regio. Die zouden toch beter moeten weten?


j.d.berendsen  |   | 
12-07-2007
 | 
15:30 uur
De achterliggende motieven om een afwijzing op een positieve manier te brengen zijn m.i. volstrekt misplaatst.
Iedere recruiter zou sollicitanten altijd! moeten behandelen zoals hij/zij zelf behandeld zou willen worden, met respect.
Als tip 7 zou ik nog willen toevoegen, houd je aan duidelijke procedures en afspraken, informeer sollicitanten tijdig en eventueel ook tussentijds.
Alleen dan maak je als organisatie een positieve en professionele indruk.
Ton  |   | 
13-07-2007
 | 
09:26 uur
Organisatie zoekt coachende leidinggevende, uit het geprek maak ik op dat men een kandidaat zoekt die medewerkers weet te motiveren en zeker niet gillend laat wegrennen naar elders.
Daar speel ik op in: afgewezen te lief!

Ik weet nu wel waar de schoen knelt aldaar.

marijke  |   | 
14-07-2007
 | 
11:41 uur
De schifting en het psychologiseren begint al bij de briefselectie. Discriminatie is verboden, maar veel recruiters en managers hebben 'een perssonlijk profiel' voor ogen i.p.v. een competentieprofiel. Vooroordelen en het niet bewust zijn van 'eigen refentiekaders' leiden tot afwijzing van zeer compente medewerkers op basis van brieven en gesprekken. Steek vooral je hand in eigen boezem. Kijk naar je eigen gedrag tijdens selectiegesprekken.
Gesprekken met sollicitanten en selectieprocedures zijn vaak ondoorzichtelijk.
Afgewezen sollicitanten kunnen zelf navraag doen naar de reden va afwijzing. Geeft een bedrijf niet thuis, dan is DAT HET VISITEKAARTJE DAT WORDT AFGEGEVEN! Een afwijzingsgesprek (met als doel eigen gewin) is ronduit belachelijk! Discrimantie wordt uiteraard nooit toegegeven!
Ben het volkomen eens met: respectvolle selectie. Vooral: doe een ander niet aan wat je zelf niet wilt meemaken! Reflectie en sparring met collega's en managers kan al 'wonderen' doen. Je kunt deze voorgestelde hamburgermethode achterwege laten.
Ik wens jullie allemaal veel wijsheid en inzicht toe!

REAGEREN

Naam:
Emailadres:
URL: (niet verplicht) http:// 
 
Reactie/Opmerking:
Ik wil bericht per e-mail ontvangen als er meer reacties op dit artikel verschijnen.
 
Als extra controle, om er zeker van te zijn dat dit een handmatige reactie is, typ onderstaande code over in het tekstveld ernaast. Is het niet te lezen? Klik hier om de code te wijzigen.
Pas op met het snijden in de kosten als ondernemer
reacties
Top tien arbeidsmarktontwikkelingen 2022 (1) 
‘Ben jij een workaholic?’ (1) 
Een op de vier bedrijven niet bezig met klimaat en duurzaamheid (3) 
Eén op zeven Nederlanders staat niet achter aanbod van hun organisatie  (1) 
Drie manieren om te reageren op onterechte kritiek (1) 
Een cyber-survivalgids voor managers: hoe ga je om met cyberaanvallen?  (1) 
Mind your data (1) 
top10