Reactie: Interessante discussie. De insteek van het artikel was echter hoe de overheid meer orgaandonoren kan werven zonder dwang uit te oefenen. Daarin schiet de overheid flink tekort.
Stel nou eens dat ze het beter zouden aanpakken. Dan is dwang misschien helemaal niet nodig.
In feite is uw discussie een prachtige weergave van wat ik in het artikel vermeldde:
'Want er moet een nieuwe wet komen die iedereen automatisch tot donor verklaart. Ik vraag mij af of dat wel zo verstandig is, want ik voorzie een eindeloze discussie over ‘het zelfbeschikkingsrecht over ons eigen lichaam’. Kortom veel gepolder en weinig actie.'
Ik wil u niet beschuldigen een 'eindeloze' discussie te voeren, maar ik ben er zeker van dat het daar wel op uitdraait en ik ben nog zekerder dat niemand met het eindresultaat tevreden is.
Reactie: U uitdagen? Waarvoor? Ik zie alleen een tegenstrijdigheid in uw betoog maar ik ervaar dat niet als een strijd om het gelijk.
U ben liberaal, in hart en nieren, maar uw hart en uw nieren laat u wel na aan een overheid die niet liberaal is in hart en nieren. Eigenlijk uw (beste?!) vijand. Ik heb het idee dat uw hart en uw nieren beter terecht zijn bij iemand anders (ik acht u bij voorbaat hoog) immers u wil niet dat uw hart en nieren verkwanselt worden. Toch? En terecht komen bij iemand waarvan u, staande bij de hemelpoort, kijkende naar beneden denk, dat het een goede keus was om orgaandonor te worden.
Ik zal u iets anders vertellen. De vrouw (34) van mijn broer heeft jaren geleden een herseninfarct gehad. Resultaat; coma, IC, hersendood. Zij is ingeslapen. Enige toekomstige verbetering was ondenkbaar. Haar wens bij leven was om orgaandonor te zijn. Omdat dit snel moest gebeuren konden haar kinderen (8-8-10-11) haar niet meer zien. Ze hadden haar hiervoor nog 1 keer ''levend'' (IC) kunnen meemaken maar niet echt afscheid kunnen nemen. Uiteraard op de begrafenis wel. De regels van het ziekenhuis treden in werking als er afstand wordt gedaan van organen en dan heb je niets meer te vertellen over het lichamelijke ''overschot''. Ze halen er alles af wat ze bruikbaar achten en waarvoor je accoord bent gegaan. Daarna mogen de nabestaanden het overschot meenemen. Uiteraard netjes opgelapt.
En de kinderen. Tja, die zullen er wel overheen komen met de gedachte dat mamma iemand anders heeft geholpen met haar nieren.
Uitgaande van een liberale gedachte kun je goed werkende organen zien als eigen ''onderdelen'' welke op een kordate manier zijn onderhouden. Goede voeding, niet roken, geen drank, drugs en zwaarlijvigheid. Gezondheid optima forma. Iemand die zijn lichaam in een zeer goede konditie houdt zou dan ook - juist door zijn inspanningen en discipline - best geld mogen vragen voor zijn organen na zijn dood. Noem het een donorverzekeringsuitkering. Immers de ene investering is de ander waard. Zeker als het om een donorvrager gaat die, net als ik, er lustig op los paft.
Dat lijkt mij een ''betere'' liberale gedachte. Overigens sta ik daar niet helemaal achter maar het zelfbeschikkingsrecht gaat bij mij voor alles en sollidariteit en sociaal moet bij mij van twee kanten komen anders kan het een bodemloos weggeven worden, wat ik te vaak ziet gebeuren bij de overheid.
U zou het ook niet prettig vinden dat vanuit de sollidariteits- of sociale gedacht een tokkie ervandoor gaat met uw hart en nieren.
Weggegeven door de overheid.
Met vriendelijke groet Eduard Geenen
en ik vind dat de overheid zo veel mogelijk over moet laten aan het eigen initiatief, de eigen verantwoordelijkheid, van de mensen. Slechts in zeer bijzondere gevallen kan een overheid regels stellen. En dit is volgens mij zo'n geval.
Onze onderdelen opeisen nadat we dood zijn moet kunnen, ook al hebben we daarvoor geen toestemming gegeven.
Reactie: Pas in tijden van schaarste op de arbeidsmarkt worden organisaties gedwongen nadrukkelijker stil te staan bij hun imago. Dan is het zaak om 'Preferred employer' te zijn of te worden, dan staat tevredenheid en betrokkenheid van medewerkers plotseling in the spotlights. Natuurlijk zijn dat zaken waar altijd over nagedacht zou moeten worden, maar het is nu eenmaal de waan van de dag die regeert. Niets menselijks is werkgevers vreemd. Het is echter nooit te laat om te beseffen dat de werkgever die betrokkenheid toont, betrokkenheid zal oogsten. En dat zit soms in kleine dingen. Kijk bijvoorbeeld eens op: http://www.leukgebaar.nl
Reactie: Het is goed om te lezen dat je van notoire spijbelaars af kan komen. Echter wat ik mis in dit artikel is het feit dat de samensteller van dit artikel zich niet (althans niet hardop) heeft afgevraagd waarom de andere 4 mensen zich ziekmelden.
Mijn ervaring is nl. dat een deel (nl 2) van deze 4 mensen zich ziek melden, omdat dezelfde leidinggevende die nu wordt gemaand om de regels goed toe te passen, daar zelf een prominente rol in speelt.
Veel ziektemeldingen zijn terug te voeren naar het feit dat de rol die de leidinggevende zou moeten spelen, slecht wordt uitgevoerd. Ik doel hierbij niet op werkzaamheden die als vervelend worden ervaren, maar toch gedaan moeten worden. Ik doel hierbij op dingen als: wel toezeggen, maar niet waarmaken, geen jaarlijkse functioneringsgesprekken houden, niet duidelijk zijn, niet consequent zijn, op een verkeerde manier feedback geven, empatisch gehandicapt zijn, etc etc.
Dit alles kan door medewerkers als zeer belastend worden ervaren. Een aantal mensen zien '' spijbelen'' dan ook als enige uitweg om te onstnappen aan dit leidinggevend ''gepruts'' te ontsnappen.
Helaas ontsnapt de medewerker ook dan vaak nog niet aan de slechte leidinggevende, omdat veel leidinggevende zich ook geen raad weten met deze vorm van ''protest''.
Is dit oke? Nee. Is dit te begrijpen? Als ik de kwaliteit van sommigen in de leidinggevende laag zie, Ja.
M.a.w. misschien zijn veel ziektemeldingen te voorkomen door niet de '' spijbelende'' medewerkers te ontslaan, maar door de slechte leidingevende te wijzen op zijn/haar gedrag. In het ergste geval kan je beter 1 leidinggevende de deur wijzen dan een aantal andere medewerkers. Wellicht kan de (intern gehouden) reden van onstlag een signaal zijn voor de andere leidinggevenden in het bedrijf.
Reactie: Bij de gegeven regels staat: ''Om de kans dat de rechter (...) ontbindt een stuk kleiner te maken...'' MAAR DAT MOET ZIJN om de kans GROTER te maken!
Verder is van belang de reflexwerking van het ontslagverbod bij ziekte, en leert de praktijk dat zieke werknemers die voor ontslag worden voorgedragen, toch plotseling specialisten blijken te kunnen vinden die verklaren dat zij wel degelijk ziek zijn, en dan riskeert de werkgever weigering van de ontbinding.
Ook wordt het instituut van de second opinion door het UWV niet genoemd, hetgeen in twijfelgevallen een bijzonder bruikbaar instrument is, door een neutrale instantie.
Mvrgr.,
Martijntje van den Berge,
arbeidsrechtadvocaat te Den Haag
Ik ben het eens met mevrouw van Laar. Niet gelijk in het eerste gesprek de bom gooien, maar 'praten' en doelstellingen vast leggen. Als het dan nog niet goed gaat, dan pas kan je bot zijn tegenover je medewekers.
Ik ben trouwens ook benieuwd naar de situaties die de heer van Shophuizen noemt, misschien kan hier een vervolg op komen?
Reactie: Je komt van spijbelende werknemers af door naar ze te luisteren. Google eens naar de essentie van luisteren. Er is minstens 25% - 50% verbetering te halen door dit probleem door een externe (team)coach samen met leiding en management aan te pakken. Direct resultaat op korte en lange termijn. Curatief, maar vervolgens ook preventief. De spijbelaars zijn er blij mee!! Die krijgen eindelijk de aandacht die ze verdienen. De werkgever ontdekt alsnog hoe waardevol die spijbelaar is. Klinkt ongelooflijk in een aantal gevallen, maar de praktijk wijst het uit. Een voorwaarde: leiders en managers moeten wel het probleem willen aanpakken en oplossen. De realiteit is dat betrokkenen outplacement de beste oplossing vinden. Ook dan kan de situatie zo worden dat er alsnog op een positieve manier over de werkgever wordt gesproken. Niets doen kost goud geld. Ook door al het gecommuniceer erover door de (nog) aanwezigen.
Toepassing van bewustwordingsmanagement(klinkt softer dan het is) doet heel wat innerlijke motivatie aan de oppervlakte komen en levert heel wat en verrassende resultaten op. Mede doordat het ook in de privesituatie van mensen positief doorwerkt en dat is wel zo mooi meegenomen en werpt weer positieve vruchten af in de werkomgeving.
Reactie: en dan nog zit je bij zeer rood gekleurde rechters in nederland. die bijna altijd naar de zwakere partij kijken.
het ondslagrecht moet heel snel op de heling!
Reactie: Ik kan me vinden in deze reactie.
Als mens zijn we zo arrogant om ons boven de dieren te plaatsen, omdat we menen over bewustzijn te beschikken en deze eigenschap niet aan dieren toe te dichten.
Mensen kwesten, dat kan in onze maatschappij niet, al zitten we ons een bult te lachen als Youp van het Heck de ene belediging na de andere de zaal in zit te smijten. We weten dat het humor is en daarom accepteren we het.
Ja Guido, ook in Nederland komt dat voor (In Den Haag noemen ze het doen van een grote boodschap ''een bruine trui breien''). Ook wij kennen de ''medelanders'', volgens mij ook een aanduiding dat deze mensen ''anders'' zijn.
Wouter Bos is er trots op dat hij ''medelanders'' heeft weten de bombarderen tot Staatsecretaris en roept vervolgens dat ook ''''deze mensen'' het ver kunnen schoppen. Voor mij het toppunt van disscriminatie, mensen op basis van hun etnische afkomst een positie geven!
Kortom, we discrimineren allemaal, iedere dag, soms zelfs met de beste bedoelingen.
En iedere dag weer zijn er mensen die ieder woordje op een goudschaaltje wegen om ons maar weer eens te kunnen beschuldigen van discriminatie, zonder te beseffen dat ze zelf discrimineren.
Ja, ook mevrouw Gez discrimineert in haar inzendingen!
Reactie: via het apple osx systeem kunnen multiple e-mail accounts in een programma gemanaged worden. Inclusied pop/webmail. M.a.w, meerdere accounts is geen probleem, wel de toegang daartoe. mijn tip: kanaliseer alles naar 1 punt, zodat je er snel bij kan, alles kan doorzoeken met 1 functionaliteit en dat het ook nog eens niet locatie gebonden is. Dan kun je thuis met een kop koffie rustig op je gemak alles doorlezen. Is weer eens iets anders dan een goed boek. ;-)
Reactie: Het is wel makkelijk te zeggen dat racisme iets natuurlijks is. Dit is om dit soort van gedragingen goed te praten en te verdedigen. Nou misschien is het iets natuurlijs dat zou kunnen........
Wanneer een dier een ander dier of mens bijt en of doodt, is het zich niet van bewust dat hij de ander gepijnigd heeft, schade berokkent of nabestaanden verdriet aandoet. Omdat het dier niet kan redeneren wat de consequenties daarvan kunnen zijn voor hem zelf of voor de ander op korte of lang termijn.Het dier heeft geen verstand. Het is ook iets natuurlijks dat bitbulls/haaien e.a. gevaarlijk zijn en anderen kunnen doden of dat muskietenplagen bijvoorbeeld groot vee kunnen uitzuigen en uitroeien. En zo heb je nog legio voorbeelden.
Het is toch ook iets van de NATUUR, DAN ZOU MEN DAT ALLES TOCH OOK ZO MOETEN LATEN EN ERNAAR MOETEN STAAN KIJKEN EN ACCEPTEREN TOCH...............????!!!!!!!
Maar neen wat doet de mens: die maken de pitbul af en treffen maatregelen om zichzelf en hun familie te beschermen om de diverse plagen die een bedreiging vormen voor de mensheid, uit te roeien.
Mocht racisme iets natuurlijks zijn' doch heeft de MENS verstand gekregen om te kunnen analyseren en te redeneren en een gevoel ,dat racistisch gedrag pijnlijk en funest kan zijn voor zowel de naaste, hele gemeenschappen, maatschappijen, de wereld als voor hemzelf op zowel korte en of lang termijn.
De ander heeft dus het RECHT om deze natuurplaag evengoed uit te roeien................
Reactie: Pensioen is lange tijd het speeltje geweest van pensioendeskundigen. Veranderingstrajecten kosten veel tijd en vaak ook veel geld. Dat hield automatisch in dat werkgevers zich zo min mogelijk met deze materie wilden bemoeien. Dat is niet verstandig.
Pensioen is een belangrijke arbeidsvoorwaarde en moet daarom altijd vanuit HR&arbeidsvoorwaarden perspectief worden bezien. Pensioen moet aansluiten bij de intentie die met de inrichting en hoogte van arbeidsvoorwaarden moet worden gerealiseerd.
In alle gevallen gaat het erom openheid en duidelijkheid te verschaffen aan medewerkers.
Als het pensioen goed tot zeer goed is, communiceer dat dan ook. Laat zien waarom het zo goed is.
Is het pensioen minder, dan wordt het tijd om de verwachtingen te managen en medewerkers te wijzen op beperkingen (en waarom die er zijn. U, als werkgever, heeft toch immers redenen gehad om de pensioenregeling, die u nu heeft, toe te zeggen.)
Betracht dan die transparantie en help uw medewerkers zelf het door hen gewenste niveau van oudedagspensioen te definieren en/of te realiseren. Transparantie over het pensioen zal leiden tot een betere waardering van werkgeverschap.
Wilt u zelf niet voor de kwaliteit van uw regeling uitkomen, dan is het zaak om de regeling tegen het licht te houden, desgewenst aan te passen en vervolgens zelf de communicatie ter hand te nemen.
U moet de regie houden en de providers/uitvoerders moeten de juiste informatie aanleveren.
Paul Tigges, actuaris en pensioenadviseur/-communicator
