zoeken Nieuwsbrief
      Linkedin    Twitter   
  
reacties
 

Tien e-commerce blunders

Rene Civile   |    |  17 augustus 2007
Reactie: @ JP
Beste JP,

Verschillende keren heb ik zaken gedaan via het internet en in alle gevallen bleek verzending onder rembours of een acceptgiro geen enkel probleem. Reisreserveringen, zonder gebruik van mijn credit card tot nu toe ook geen enkel pprobleem.

Het kan dus wel en als onder rembours voor een internetondernemer toch een probleem blijkt dan zijn er over het algemeen leveranciers genoeg. Zelfs de geboden kortingen worden gehandhaaft.

Zoals je ziet kan 'veilig' over het internet best wanneer je in alle redelijkheid emt elkaar communiceert. Toegegeven dat er juist daar, klantvriendelijkheid/toegankelijkheid, bij veel 'netshops' nog wat problematisch is maar de keren dat ik een aankoop deed via het net heb ik tot op heden geen enkel werkelijk probleem ondervonden.

RC PM
 

Slechte recruiters verjagen talent

Leonarda   |    |  17 augustus 2007
Reactie: Helaas, moet ook ik dit beamen, uit eigen ervaring; recruiters zijn vaak arrogant, komen afspraken niet na, afspraken worden met het meeste gemak gewoon afgezegd, (zelfs op de ochtend van het gesprek) want de recruiter moet ineens naar een opdrachtgever, terwijl jij een verlofdag hebt opgenomen, beloven je ‘gouden’ banen, die ze meestal niet waar kunnen maken, willen heel graag heel veel c.v.’s in hun database, want dat staat goed op hun website, maar voor de sollicitant is dit van nul en generlei waarde, want je moet zelf hun website in de gaten houden voor nieuwe functies, er vindt geen communicatie plaats tussen recruiters onderling, (van hetzelfde bureau dus) want als je bij heer/dame X bent geweest voor een job, moet je voor een andere job bij heer/dame Y zijn en die wil je dan ook graag nog even zien.
Inmiddels zijn de namen van de “slechte” bureaus wel bekend, want in mijn netwerk wordt er veel over gesproken en adviseert men elkaar vooral niet met bureau X,Y of Z in zee te gaan, niet vanuit de rol als sollicitant en niet als opdrachtgever en dit kan m.i. schadelijk zijn voor de betreffende bureaus.
Ik moet wel toegeven dat er ook echt uitzonderingen zijn, helaas zijn er dit maar heel weinig.

 

Vier goede gewoontes voor een gezonde werk-privé balans

Gerrit Michels   |    |  17 augustus 2007
Reactie: Dit zijn inderdaad zeer goede gewoontes om aan te leren ten aanzien van het creeeren van de juiste balans tussen werk en prive. Het is zo logisch en eenvoudig, maar in de praktijk blijkt het echter niet zo gemakkelijk te zijn. Men zal eerst bij zichzelf de grootste blokkades, en dat zijn je relaties, vast moeten stellen. Als je hierin slaagd, dan vindt je automatisch je balans tussen werk en prive. Slaag je hier niet in, maar je wil wel, zoek dan externe hulp. Personal coaching kan hierbij een uitkomst bieden. Met vriendelijke groet, Gerrit Michels. www.germarmich.com.
 

Tien e-commerce blunders

Edwin   |    |  17 augustus 2007
Reactie: Mooi artikel, jammer dat je bij elk item geen voorbeeld geeft, maar wellicht een idee voor een volgend artikel? (dat doet namelijk lekker veel stof opwaaien...;-)
 

Tien e-commerce blunders

Ton   |    |  17 augustus 2007
Reactie: Inderdaad goed artikel al was ik wel op de hoogte van de tips omdat ik vaker websites gebouwd heb.

Iets dat ik als klant/bezoeker zelf belangrijk vind is hoe ik kan betalen en welke garanties ik krijg.
In mijn achterhoofd houd ik altijd rekening met leeggeroofde rekeningen door het ontfutselen van creditkaartgegevens of het geleverd krijgen van geen, minderwaardige of defecte artikelen.
Betalingssystemen die garantie geven voor zowel de koper als de verkoper hebben duidelijk mijn voorkeur. Voor een fortuin kopen bij een onbekende winkel zou ik niet in mijn hoofd halen, zeker als de webwinkel geen winkels in Nederland heeft.

Echter als ik een dure aanschaf wil doen gebruik ik webwinkels vaak om produkten en prijzen te vergelijken waarna ik meestal de winkel van het webbedrijf bezoek om de aanschaf te doen. Zou ik daarover tevreden zijn dan zou ik wellicht in het vervolg overwegen een duurdere aanschaf via de webwinkel te doen.

Wat betreft de privacypolicy lees ik dergelijke droge teksten en beloftes zelden.
Wat is de waarde ervan. De gegevens, lekken zoals we weten toch regelmatig uit en de beloftes worden vaak niet eens nagekomen.
Leuk als het erop staat, leuk als men het nakomt maar ik ga het echt niet opzoeken laat staan doorlezen.
De leveringsvoorwaarden zou ik dan eerder erop naslaan. Ik wil natuurlijk wel weten, hoe snel, ik iets krijg geleverd en wat ik mag verwachten als een levering foutief is enz.
Of men dan die beloftes ook allemaal nakomt is meestal de vraag. Sommige bedrijven zijn meesters in het creatief uitleggen en verhullen.
Uiteraard krijgen zij de slechte mond tot mond reclame maar of dat hun ondergang zal worden is nog maar de vraag. Veel louche bedrijven met een slechte naam bestaan al decenia en floreren. Soms veranderen zij van naam en eigenaar om weer een nieuwe groep klanten te bedotten met oude trukjes.

 

Mooi zijn levert meer salaris op

Ton   |    |  17 augustus 2007
Reactie: ''Echte mannen zijn niet mooi'' hoorde ik eens in een film. Ik ben vergeten welke film het was en welke acteur ik quote.

Ik doe hiermee mijn relatieve lelijkheid kracht bij zetten. *kuch*

Het zal inderdaad wel zo zijn dat schoonheid gemakkelijk is in het dagelijkse leven, zeker voor de vrouwen. Schoonheid vergaat? Dat hoeft niet, wie oudere dames en heren bekijkt ziet toch ook verschillen. Soms zie ik een oudere dame die ondanks haar leeftijd nog steeds haar schoonheid heeft behouden. Uiteraard gerimpelder maar rimpels hoeven ook niet lelijk te zijn. Juist deze bejaarden worden in de commercials gebruikt om een produkt te prijzen.

Schoonheid zal uiteraard leiden tot meer salaris en een rijker en gemakkelijk sociaal leven, daar is nu eenmaal niks aan te doen behalve dan je eigen verzorging niet te laten hangen en het gemis aan schoonheid op andere manieren te compenseren. (humor, vakkundigheid etc.)

De plastisch chirurg, de voedingsmiddelen industrie, de cosmetica enz. hebben goed op dit fenomeen ingespeeld.
Vele malen per dag krijgt men ingeprent dat schoonheid gelijk staat aan succes en de norm is en vergeten we dat innerlijke waarden, karakter en kennis belangrijker zijn dan uiterlijkheden.

 

Horen, zien en praten

Jef   |    |  17 augustus 2007
Reactie: Ik sta achter de filosofie van Rene. Wat wij in ons projectteam doen, is elke drie weken een retrospectieve meeting houden. Daarin brengt het team allerlei zaken naar boven die hen stoorden de voorbije drie weken. Gaande van technische zaken tot (inter)menselijke problemen. We prioritiseren deze en voor de top 5 bepalen we tijdens diezelfde meeting nog acties om het tijdens de volgende 3 weken op te lossen of te verbeteren.

Dit concept werkt heel goed en motiveert het team ook om beter te communiceren en samen te werken. En zo krijg je als projectleider ook feedback op je eigen functioneren en kan je je manier van werken bijstellen in de richting die optimaal is voor het team.

 

Kosten kinderopvang nauwelijks invloed

Ton   |    |  17 augustus 2007
Reactie: Rolverdeling of niet, sommige huishoudens hebben weinig keuze er moet simpelweg gewerkt worden om de touwtjes aan elkaar te knopen ondanks dat men geen ''gekke dingen'' doet met het geld.

Ik ken genoeg mensen, waaraan ik leiding gaf, die nooit op vakantie konden, een goedkoop huis hadden en een aftandse auto reden terwijl vrouwlief gewoon werkte en de kindertjes vaak bij opa en oma opgevangen werden en desondanks nauwelijks geld overhielden om leuke dingen te doen.

Als men zelf de keuze (kan) maken of men beide gaat werken en hoeveel kinderen men wil nemen en hoe de rolverdeling eruit gaat zien prima.
Maar op het moment dat een tweede kind betekent dat het gezin financiële problemen gaat krijgen dan is er iets goed fout in de samenleving. De ''van wieg tot het graf'' verzorgingsstaat bv Nederland is inmiddels zo aangepast dat alleen de welgestelden en diegenen die van buiten toegelaten worden van wieg, tot het graf, worden vertroeteld.

De Nederlandse verzorgingsstaat wordt uitgehold en zo aangepast dat rijk steeds rrijker wordt en arm steeds armer. De middenklasse verdwijnt, een enkeling wordt rijk maar de meesten uit de middenklasse verarmen. Het ontbreken van een middenklasse en een grote kloof tussen arm en rijk en het ontbreken van een sociaal vangnet is een kenmerk van een ''bananenrepubliek''.

Menigeen zal wellicht denken dat het nu, het economisch voor de wind gaat en er veel vraag is naar personeel dit allemaal wel mee valt. Zij vergisssen zich denk ik want juist nu het economisch voor de wind gaat is het klimaat goed om het beschermende vangnet dat men ooit met een bepaald doel heeft opgebouwd af te schaffen. De effecten hiervan zal men echter pas merken op de dag dat het weer slechter gaat.

Ik ben zeker geen voorstander van het vertroetelen van wie dan ook en van een onnodige overkill aan sociaal vangnetten maar de verregaande ''Veramerikanisering'' vind ik een zeer onwenselijke ontwikkeling.
Een gruwel. Wellicht dat de ontwikkelingen op de beurs duidelijk maken dat we ergens het spoor bijster zijn geraakt.

Het gezin zal middenpunt van de samenleving moeten blijven of weer moeten worden.

Als vader en moeder voordurend moeten vrezen voor hun financieel bestaansrecht lijkt me dat geen goede ontwikkeling.
 

Vier goede gewoontes voor een gezonde werk-privé balans

Jack Janse   |    |  17 augustus 2007
Reactie: HH,
Het werk van dhr.S.Covey ''De 7 eigeschapen van effectief leiderschap'' 'n prachtig hulpmiddel/leidraad voor het dagelijkse leven.
 

Manager heeft 90 dagen om zich te bewijzen

Ton   |    |  17 augustus 2007
Reactie: Dit artikel is een coïtus interuptus.

Tjonge, ik dacht hela dat is interessant, snel lezen want hier kan ik wellicht wat van opsteken dat ik in de praktijk nodig heb.

Helaas alleen een omschrijving van het probleem of zoals u wilt de uitdaging maar geen echt bruikbare tips. Tja, misschien voor iemand die promotie krijgt.

Helaas is het inderdaad kennelijk zo dat men als manager 3 maanden krijgt (neem ik aan) om zich te bewijzen. Maar eigenlijk is dat denk ik in de meeste gevallen een jaar of langer.
Immers als nieuwe medewerker krijgt men 2 maanden proeftijd en een jaar of contract voor onbepaalde duur o.i.d. Voor de meesten van ons zal dat betekenen dat men de eerste 2 maanden de organisatie zal moeten overtuigen dat het succes er wel aan komt.

Hoe men een organisatie binnen twee maanden kan overtuigen dat u inderdaad wellicht de juiste kandidaat was is afhankelijk van de situatie en het doel van uw functie.

Je kunt proberen het team zo snel mogelijk op je hand te krijgen, als je niet als grote opruimer aangenomen bent.
Immers als je binnen die twee maanden mot krijgt met je team doordat de weerstand tegen je beleid of je persoon toeneemt is de kans groot dat je baas denkt dat je niet met mensen kunt omgaan of niet past binnen de functie. Dat komt zelfs voor als men weet dat het team zich waarschijnlijk gaat verzetten tegen je en je opdracht is snel orde op zaken te stellen.

Soms wordt ook van je verwacht dat je er iemand uit trapt om je macht te vestigen. (hoewel mij dat wel eens door mijn leidinggevende of een collega geadviseerd werd heb ik dit nog nooit gedaan. Het werd gezien als zwakte.)

Ik probeer meestal snel het team koste wat kost achter mij te krijgen en een paar kleine succesjes te behalen en extra mijn best te doen en zo weinig mogelijk de confrontatie op te zoeken. Ik houd mijn mening zoveel mogelijk voor me en kijk de kat uit de boom.
Zou ik namelijk een inschattingsfout maken dan is de kans groot dat ik in de proeftijd weer mag vertrekken. Een maal de de proeftijd geniet ik in iedergeval de bescherming van het contract. Ik ga dan pas confrontaties aan en spreek dan pas mijn mening uit. Nadeel van deze aanpak is dat ik de erfenissen van het eerdere toegeven om de lieve vree kan herstellen. Bovendien kan men een verkeerde indruk krijgen van mijn manier van werken en mijn persoon.

Jammer eigenlijk maar het is uit nood geboren omdat veel managers of leidinggevenden waarmee je te maken hebt in de nieuwe situatie niet doorhebben dan klachten en weerstand ontstaan doordat je druk aan het werk bent. Ze schrikken en denken dat ze een verkeerde keuze heb gemaakt, iemand aangenomen hebben die meer kapot maakt dan bedraagt aan de organisatie.
Begrijpelijk eigenlijk en soms ook nog een juiste interpretatie.

 

Sociale verantwoordelijkheid niet van invloed keuze werkgever

Rene Civile   |    |  17 augustus 2007
Reactie: Weer een onderzoek waar een manager feitelijk weinig mee kan me dunkt. Voor de meeste commerciele bedrijven speelt maatschappelijke betrokkenheid helemaal niet zo'n grote rol.

Vanuit commercieel oogpunt doet men wel mee aan hypes zoals 'global warming' en dergelijke maar wanneer je verder kijkt zie je dat daar een duidelijk commercieel belang achter zit.
Grotere orgaisaties sponsoren grotere evenementen doch alleen vanuit een maatschappelijke perceptie, vaak niet meer dan dat. Er zullen misschien vergelijkbare percentages blijken hier in Nederland.

Het komt me overigens vaag voor dat de klassieke Amerikaanse instelling, 'God Money', hen laat verleiden tot het nemen van een beslissing zoals in dit artikel geillustreerd.

Verder weer een amerikaans onderzoek betreffende een non issue voor BV NL me dunkt.

RC PM
 

Vier goede gewoontes voor een gezonde werk-privé balans

Rene Civile   |    |  17 augustus 2007
Reactie: Ik mis eigenlijk de eerst gouden regel.
- Niemand is onmisbaar.
Alhoewel iemand op een 'strategische positie' zit wil dat absoluut niet zeggen dat deze onmisbaar is, ook al kan deze zich als zodanig wel voelen.

Menig werknemer heeft het idee dat wanneer deze zaken/informatie exclusief voor zichzelf uit, vanuit een bepaald oogpunt, komt er vroeg of laat achter geheel niet onmisbaar te zijn.

Menig manager stapt in een dergelijke valkuil en vaker ziet men dit terug bij managers in een veranderende omgeving en 'jobhoppers'. Dezen zijn vaak te herkennen aan een instelling van elke keer een beetje 'cruciale' informatie loslaten, wanneer hier expliciet om gevraagd wordt.

Vaak ziet men zichzelf op deze manier als onmisbaar terwijl ze niet beseffen dat zij vaak een bottleneck vormen. Dit soort managers hebben thuis ook nog vaak veel voor de zaak te doen.

Een beetje redelijk manager vind het niet erg af en toe een uurtje meer te werken dan overeen gekomen maar houden dit gelukkig goed in de gaten.

RC PM
 

Tien e-commerce blunders

JP   |    |  17 augustus 2007
Reactie: Quote- Ik opteer zelf, als ik dan iets aankoop via het internet, het te laten verzenden onder rembours. Zo kan ik het artikel controleren bij ontvangst en desgewenst retourneren zou ik er niet tevreden mee zijn. Op die wijze kan mijn leverancier ook verzekerd zijn van tijdige betaling. De extra kosten die dit met zich mee brengt, vaak niet meer dan enkele euri, neem ik dan graag op de koop toe. -Quote

Dit is natuurlijk een manier van werken die in de theorie en de praktijk niet zo werkt. U dient eerst te betalen en daarna ontvangt u uw pakket!
Aangezien u de beveiligde omgevingen niet vertrouwt, zijn er voor u weinig goede alternatieven beschikbaar.

Verder wel een goed artikel maar natuurlijk zijn alle punten niet meer dan logisch. Jammer dat het toch nog zo ontzettend vaak fout gaat.
Het is daarom ook goed dat dit artikel (of soort gelijke) regelmatig worden herhaald en/of vernieuwd.
 

Langer doorwerken fiscaal voordelig

A. C. M. Creemers   |    |  17 augustus 2007
Reactie: De pensioengerechtigde leeftijd van 65 jaar is op de dag van vandaag stoffig en achterhaald. Iedereen die kan, werkt door. Werken is gezond en houd mensen (sociaal) actief. Daar is niks mis mee. Ik zelf streef er naar om na mijn 65e verjaardag al mijn kunnen en opgedane ervaringen te kunnen voortzetten. Hetzij voor mijzelf doorwerken in de vorm van een ondernemer / eigenaar of wel bij een werkgever. Maakt mij niet uit.
 
< vorige 1923 1924 1925 1926 2480 volgende >
Human Design op de werkvloer voor teameffectiviteit en bedrijfsgroei
reacties
Top tien arbeidsmarktontwikkelingen 2022 (1) 
‘Ben jij een workaholic?’ (1) 
Een op de vier bedrijven niet bezig met klimaat en duurzaamheid (3) 
Eén op zeven Nederlanders staat niet achter aanbod van hun organisatie  (1) 
Drie manieren om te reageren op onterechte kritiek (1) 
Een cyber-survivalgids voor managers: hoe ga je om met cyberaanvallen?  (1) 
Mind your data (1) 
top10