Reactie: Als ik punten 1 tot 10 achter elkaar plak zonder de uitleg eronder, dan zie ik een logisch verloop en volgorde van hoe de zaak misloopt. De eerste twee punten lijken de basis van de ellende. Ligt het probleem bij die ''sommige mensen'' of, hoe een manager tegen die ''sommige mensen'' aankijkt.
Ergo. Ligt het probleem bij de medewerker of de interpretatie van de manager. Daar kan al een valkuil zitten. Bijna altijd zijn de mensen die met elkaar communiceren voor meer dan 90% de uiteindelijke veroorzakers. Het lef om hier allebei verantwoordelijkheid voor te nemen, is al een gigantische stap in de goede richting en maakt het werken aan een oplossing ook veel makkelijker. Wat hulp van buiten is wel een aanrader.
Reactie: Het is goed om zo'n lijstje te presenteren. Het is alleen jammer dat het contextloos geplaatst wordt. Dit soort gedrag wordt in Nederland tot op zekere hoogte gewaardeerd, door autochtone Nederlanders. Maar hoe zou je dit zelfde lijstje kunnen toepassen in culturen waar zulk gedrag niet gewaardeerd of zelfs maar getolereerd wordt? Bijvoorbeeld culturen waarin de groep belangrijker is, dan de persoon.
Daarnaast kan het geen kwaad om aan te geven, dat ook in Nederland kritische ik-boodschappen in de groep, door sommige mensen als zeer kwetsend ervaren kunnen worden. Of in ieder geval gezien worden als gezichtsverlies. Zeker voor mensen uit culturen waarin men vindt dat men niet zelf anderen mag kwetsen, net zoals anderen niet kwetsend mogen zijn.
Het kan dus nooit kwaad om kritische boodschappen onder vier ogen uit te spreken. Het gaat dus niet alleen om assertief zijn, maar ook de situatie aanvoelen en de ontvanger juist in te schatten. Want uiteindelijk is je doel niet je gelijk krijgen, maar verandering bij de ander. Want je wilt de ander de kans geven om iets te leren en dat lukt niet als hij of zij zich gekwetst voelt.
Reactie: Naar het idee van geweldloze communicatie nog een tip erbij.
Voorbeeld 2
Niet: Jij toont geen interesse.
Maar: Je hebt geen tijd als ik je vraag om een gesprek. Daardoor heb ik het gevoel dat je niet geïnteresseerd bent.
De ''maar'' reactie gaat nog steeds uit van een vooroordeel en kan een iritatie veroorzaken die niet noodzakelijk is en toch op een andere manier assertief uitgedrukt kan worden in de ik-vorm.
Het is te vervangen door; ''Ik zie geen reactie bij je als ik om een gesprek vraag. Daardoor heb ik het gevoel dat....
Spreek ook dit deel dus uit door aan te geven wat je objectief waarneemt en geef de totale reactie in ''ik'' vorm.
Reactie: Ik heb zojuist met de opperste verbazing dit artikel en alle reacties gelezen! Wat houden we toch krampachtig vast - een enkele positieve uitzondering hierboven daargelaten! - aan al die vooroordelen over mannen én vrouwen...
We zijn met ons allen langzaam op weg naar een maatschappij waarin alles wat met échte emoties te maken heeft onmiddellijk verward wordt met bewust, onaangenaam of verkeerd gedrag.
Ik woon en werk in Frankrijk waar het al net zo gesteld is. Er is hier geen leerkracht meer te vinden die nog een kind durft te troosten door het aan te raken laat staan door het op schoot te nemen.
Teambuilding was hier tot voor kort een nog onbekend begrip, maar met alle negatieve invloed van de 'jacht op alles wat riekt naar seksuele intimidatie', krijgt dat begrip zelfs geen kans om zich te ontwikkelen naar een gezond niveau.
Mijn ervaring in de diverse teams in de gezondheidszorg waar ik mee te maken heb (ambulanciers, verpleegkundigen, ziekenverzorgenden, thuiszorghulpen, sociaal werkers/sters etc.) is nu juist dat het totaal misgaat wanneer een team uit louter vrouwen bestaat. Ik heb daar zelfs de term 'elkaar kapot pikkende kippen' voor bedacht! Zodra er een of meer mannen in zo'n team komen verandert de sfeer onmiddellijk en wordt het daardoor vooral voor de patienten/clienten veel aangenamer!
Wanneer zal de tijd doorbreken dat vrouwen en mannen gaan begrijpen dat we elkaar nu juist zo geweldig aanvullen. Ik heb zelf de ervaring zowel in de werksfeer als in de privé sfeer dat mannen op dat punt al véél verder zijn gevorderd dan vrouwen. Maar als vrouwen liever willen vasthouden aan het idee dat 'het bij de gemiddelde man alleen maar zou draaien om de seks' dan doen zij voor de zoveelste keer de zaak van de vrouwenbelangen veel kwaad!!!!!
Als daar dan nog bijkomt dat men de begrippen 'erotiek' en seks' door elkaar haalt, dan is de waarden vervuiling helemaal compleet.
Laten we samen eens kijken naar alle positieve zaken die er in de laatste vijftig jaar bereikt zijn. Als ik zie hoe in Nederland de arbeidsverhoudingen op de werkvloer zich ontwikkeld hebben en ik vergelijk dat met de hiërarchische toestanden hier in Frankrijk dan zouden al deze opgeklopte verhalen met één klap van tafel geveegd moeten worden.
Ik wens alle vrouwen en mannen een goed werkend team vol dynamiek en vooral af en toe een erotisch en humoristisch tintje, zodat de boel niet inzakt van verveling!
Vriendelijke zonnige groeten uit het Zuiden van de Pyreneeën
Reactie: Reactie:
Uit het onderzoek zou blijken dat managers op zoek zijn naar trainingen voor hun medewerkers.
Naar mijn mening moeten deze managers zelf éérst getraind gaan worden in dienstbaar leiderschap en inzichtelijk worden gemaakt leiding te (kunnen)geven aan een service en dienstverlenende organisatie.
Vele managers geven nog leiding als ware zij nog in het industriële tijdperk (vijftiger en zestiger jaren).
Echter wij zijn al drie decennia aangeland in hét dienstentijdperk en dienen wij dus organisaties aan te passen aan de 'nieuwe' eisen en wensen. Er wordt wat afgeklaagd in NL over slechte service en dienstverlening en meestal over onze grotere ondernemingen.
Overigens HBO opleidingen die moeten zorgdragen voor onze toekomstige dienstbare leiders en managers doen ook zéér weinig aan het opleiden en inzichtelijk maken van service processen en de andere attitude die daarmee samenhangen. Overigens tonen onderwijs instituten zelf ook een matig voorbeeldgedrach als het om dienstbaarheid en service gaat. Ook daar gaat het nog steeds op een ''industriële'' wijze met weinig aandacht en persoonlijke warmte voor de klant/student.
Dit land lijdt aan een chronische armoede... AANDACHT! Gewoon gebrek aan welgemeende aandacht, belangstelling en een professioneel inlevingsvermogen voor de klant of gast.
Geen wonder dat klanten reageren zoals ze reageren. Het is vijf voor twaalf, zeker gezien de toenemende internationale concurrentie, om onze wat 'afstandelijke' volksaard voor het verlenen van diensten te helpen veranderreen naar een professionele, vriendelijke en welgemeende dienstverlening die past bij een land waar 70% van ons bruto nationaal product overigens uitstuitend diensten zijn. Er zij kansen en er is hoop... We kunnen namelijk niet meer terug.
Fons Bitter Consulaat voor GastvrijheidManagement.
www.consulate.nl
Reactie: Reactie:
Uit het onderzoek zou blijken dat managers op zoek zijn naar trainingen voor hun medewerkers.
Naar mijn mening moeten deze managers zelf éérst getraind gaan worden in dienstbaar leiderschap en inzichtelijk worden gemaakt leiding te (kunnen)geven aan een service en dienstverlenende organisatie.
Vele managers geven nog leiding als ware zij nog in het industriële tijdperk (vijftiger en zestiger jaren).
Echter wij zijn al drie decennia aangeland in hét dienstentijdperk en dienen wij dus organisaties aan te passen aan de 'nieuwe' eisen en wensen. Er wordt wat afgeklaagd in NL over slechte service en dienstverlening en meestal over onze grotere ondernemingen.
Overigens HBO opleidingen die moeten zorgdragen voor onze toekomstige dienstbare leiders en managers doen ook zéér weinig aan het opleiden en inzichtelijk maken van service processen en de andere attitude die daarmee samenhangen. Overigens tonen onderwijs instituten zelf ook een matig voorbeeldgedrach als het om dienstbaarheid en service gaat. Ook daar gaat het nog steeds op een ''industriële'' wijze met weinig aandacht en persoonlijke warmte voor de klant/student.
Dit land lijdt aan een chronische armoede... AANDACHT! Gewoon gebrek aan welgemeende aandacht, belangstelling en een professioneel inlevingsvermogen voor de klant of gast.
Geen wonder dat klanten reageren zoals ze reageren. Het is vijf voor twaalf, zeker gezien de toenemende internationale concurrentie, om onze wat 'afstandelijke' volksaard voor het verlenen van diensten te helpen veranderreen naar een professionele, vriendelijke en welgemeende dienstverlening die past bij een land waar 70% van ons bruto nationaal product overigens uitstuitend diensten zijn. Er zij kansen en er is hoop... We kunnen namelijk niet meer terug.
Fons Bitter Consulaat voor GastvrijheidManagement.
www.consulate.nl
Reactie: Ja Ad Beer. Je bericht over mijn 42 jaar werkervaring met managers het volgende. Deze twee managers waren doelgericht bezig en voorkwamen onnodige emotionele commoties op de werkvloer. Zij waren tactvol, vriendelijk en geen kapsones. Het resultaat? Wij vertrouwden deze managers en werkten keihard onder zeer prettige omstandigheden.
Reactie: Ik ben mijn loopbaan begonnen als enige man tussen 130 vrouwen. Ik kan u verzekeren dat ik weet wat sexuele intimidatie is!
Ik ben het dan ook totaal niet eens met het artikel en zeker niet met de stelling dat mannen sneller door een vrouw zijn afgeleid dan andersom. Graag bronvermelding van het onderzoek.
Wij hebben hier een afdeling waar voornamelijk vrouwen werken, textiel engineers, en als je daar als man binnenkomt, zelfs ondergetekende die zeker geen Adonis is, dan kijken ze allemaal op en begint het giechelen en worden er veelbetekende blikken uitgewisseld.
Het wordt echt tijd dat vrouwen hun gekleurde bril eens afzetten en naar de realiteit kijken. Dat zal zeker helpen bij hun eMANcipatie.
Reactie: Als fokker van raskatten (Momenteel kittens beschikbaar) zie ik inderdaad dat de aanschaf van een nieuwe kat vrij snel na het overlijden van de vorige komt. Maar dit terzijde. Hoewel, ook de onvervangbare manager blijkt na zijn al dan niet letterlijke overlijden, goed vervangbaar te zijn door een nieuwe onvervangbare manager. Goed strategisch HR zorgt er overigens voor de voor iedere manager een vervanger klaar staat, want het openbaar vervoer bestaat nog steeds en de bus of tram waar je onder kunt komen raast dus nog steeds door de stad.
Toch typisch een dergelijke opmerking. Waarschijnlijk een echte manager die met een beetje wrange humor problemen weet te relativeren. Volgens mij een goede eigenschap voor managers die we niet al te vaak tegenkomen. Te vaak zien we managers in paniek raken en oplossingen verzinnen die alleen maar 7 nieuwe problemen geven.
Kun je je stelling toelichten.
Ik zal niet ontkennen dat het individueel is, maar complex? Juridisch is het allemaal duidelijk, al wil een rechter of CWI je wel eens verrassen met een vreemde uitspraak. Sociologisch en psychologisch is het wat complexer, maar ook dan helpt een dosis ervaring en mensenkennis je een heel eind op weg.
We moeten wel een onderscheid maken tussen ontslag om een ''dringende reden'' en ontslag vanwege down sizing. Dat verschil zie ik in de diverse inzendingen niet zo direct.
Het is ook te simpel om de ''grote boze bazen'' overal maar de schuld van te geven.
Ik heb pas een vent ontslagen die een collega met een ketting op zijn gezicht had geslagen. Ben ik dan een boze baas?
Ook een vent die onder werktijd kinderporno aan het downloaden was. Is dat mijn schuld?
Daarvoor een aantal mensen omdat onze klant zijn productie met 50% terug schroefde. Daar kun je ons toch moeilijk de schuld van geven toch?
Ik kan bij alle ontslagen die ik in mijn loopbaan heb doorgezet recht in de spiegel kijken. Al moet ik zeggen dat ik bij een grote downsizing best wel eens een hekel aan mezelf heb gehad.
Ik vind ook dat je bij ieder ontslag de emotie moet voelen, voel ik dat niet meer dan stop ik ermee.
Reactie: Ontslag nemen geeft je het gevoel je leven meer in eigen hand te hebben maar dat werkt volgens mij alleen als je mogelijkheden ziet om ander werk te vinden.
Ik had erg veel moeite met de veranderende arbeidsomstandigheden binnen mijn werk en ben daardoor burnout thuis terecht gekomen. Mijn wergever bood reintegratiemogelijkheden (in de praktijk gewoon weer terug in de oude frustrerende functie) of een outplacement traject. Dat laaste hield 6 maanden doorbetaald en een geldbedrag in. Alleen...ik werd dan wel verplicht om zelf ontslag te nemen en had dan geen recht op ww. Als je ouder bent en burnoutklachten hebt, is 6 maanden om op te knappen en ander werk te vinden niet lang. Een bijstandsuitkering als kostwinner was geen optie.Is de verplichting om dan zelf ontslag te nemen een reele of gebruikelijke gang van zaken? Graag hoor ik of er mensen zijn die hier ervaring mee of een mening over hebben.
Reactie: Citrix werkt echt sloom bij media markt, soms kan je niet eens meer in het programma komen maar ik doe zelf een opleiding ict en weet hoe zwaar de icters het hebben binnen zo'n bedrijf
Reactie: @ Mw. Schophuizen,
U heeft volkomen gelijk. Met het huidige contingent aan leraren van laag tot hoog is het bedroevend gesteld. Uw relaas is voor ons heel herkenbaar en wij doen er al jaren iets aan. De methodiek staat volkomen los van de school, leraren en de kindern. Wij merken dit door een toename aan aanvragen rechtstreeks van ouders.
Voor ons is dit een duidelijk signaal om om deze manier verder te gaan. Het verhaal van Hans is jammergenoeg een minderheid in de grote massa. Derhalve zie ik dit artikel dan ook met plezier. Immers, niet iedereen wordt een dergelijk traject gegunt. Wij van onze kant doen er veel aan dit traject voor meer mensen mogelijk te maken.
RC PM
