Reactie: De Amerikaanse cultuur met zijn gebrek aan saamhorigheid (gebrek aan sociale voorzieningen bijvoorbeeld) maakt het voor veel mensen broodnodig enige vorm van ondernemerschap te vertonen. Dat sommigen daar behoorlijk soccesvol in zijn, het zij zo. Maar hebben wij Europeanen het wel nodig om ons iets gelegen te laten liggen aan wat Amerikaanse goeroes vanuit hun eigen cultuur te berde brengen? Het getuigt van zelfbewustzijn om ons daar niet door te laten leiden en ons eigen 'ding' te doen.
Eigen boeken schrijven bijvoorbeeld. Ad de Beer, dat was een prachtige opmerking over de boeken van Tom Peters. Het verklaart goed waarom ik mij na het lezen van zijn (en vele andere) Amerikaanse boeken zo bekocht voel.
Reactie: Een artikel naar mijn hart. Het empatisch inlevensvermogen hoort echter niet alleen thuis tijdens het functioneringsgesprek. Het zou als een rode draad bij het leidinggeven aanwezig moeten zijn.Door je bij alle contacten empatisch op te stellen wordt het iets van jezelf en krijg je er heel veel voor terug.
U koopt nooit iets en het maakt niet uit wat het is. U verkoopt liever uw eigen product waar ik sterke twijfel aan heb. Ik heb uw website bezocht en die is gemaakt in der tijd dat internet juist was uitgevonden, een niet veel zeggende website die inmiddels achterhaalt is, voor wat de informatie die u verstrekt moeten het wel heel domme klanten zijn die hiervan gebruik maken. Ik was waarschijnlijk uw 0000493 bezoeker aan uw website.
Het is handiger om te reageren op andermans berichtgeving dan zelf een interessante te maken.
Reactie: Ik ben het hiermee eens dat er veel potentieel op professioneel gebied geen aansluiting vind. Het bedrijfs leven is hier of wil hiervoor niet klaar zijn. De werkgever wil maar al te graag de controlle behouden voor wat de werktijden betreft. Ik persoonlijk heb hier de greringste moeite mee. Sinds kort ben ik werkzaam bij een bijdrijf die het absoluut geen probleem vindt dat ik thuis werk voor meer dan 90%. In deze korte periode ben ik productiever geweest dan mijn voorganger die altijd op zijn werkplaats was. Ik deel mijn dagen zelf in. En voor de lezers hier die denken dat ik een eenvoudige baan heb dan heeft U het mis, Ik ben veratwoordelijk voor Vlaanderen (B)
Ik heb in van huis uit werken al menige ervaringen opgedaan en zou niets anders meer willen, maar je opdrachtgever (werkgever) moet hiervoor wel openstaan. Er gelden namelijk andere regels waar je je aan zult moeten houden. Uiteraard is een stuk zelfdiscipline iets dat je moet opbouwen en niet onderschat mag worden. De verleiding is maar al te groot om niet te werken. Als je aan projecten werkt kun je deze indelen in deadlines. Deadline werken is een unieke aanpak om je zelf in beweging te houden. Ik heb jaren geleden toe ik vanuit huis begon te werken To Do lists gemaakt die ik afwerkte tot dat alle werk dat ik genoteerd had af had. Soms maak ik deze To Do lists nog steeds om mijn zelfdiscipline op peil te houden..
Reactie: Voor de duidelijkheid. Ik ben zeker geen tegenstander van e-learning. Wel is het nuttig om de vaak overspannen verwachtingen effectief te managen en de nadruk te leggen op bruikbare content in plaats van allerlei, vaak nutteloze, features.
Uit veel onderzoek blijkt het gebruik van e-learning tegen te vallen. En de mogelijkheden van mensen om veel informatie via beeldschermen te verwerken zijn beperkt, omdat er doorgaans met het korte termijn geheugen wordt gewerkt.
Daar staat tegenover dat e-learning meer bruikbaar wordt als het met de gebruikers wordt ontwikkeld (user generated content) en de context van de toepassing wordt meegenomen.
Reactie: Moet zeggen dat ik toch wel degelijk het nodige herken in het verhaal van Frijters, ondanks de vele negatieve reacties.
Zelf heb ik een burnout gehad en merk idd dat ik moeite heb met het blijven aankijken van mensen. Het is me met de paplepel ingegoten dat je mensen moet aankijken, dus dat doe ik dan ook altijd. Maar dat gaat al snel geforceerd en dat kost me enorm veel energie.
Ik ga vanaf nu wat bewuster kijken en daarbij proberen wat meer variatie aan te brengen, zodat ik niet meer in verstar in het aankijken van mensen.
Daarom bij deze mijn dank voor deze discussie en ik hoop dat het mij zal helpen wat rustiger in gesprekken te zitten.
Reactie: Beste Joost, die laatste zin kan beter:
''De verkoper die wil verkopen jaagt de de klant gegarandeerd weg!''
Uiteraard wil een verkoper verkopen! Wie verwacht van een verkoper iets anders?
Maar als ik aan het eten ben en m'n hoofd staat er niet naar, dan zeg ik dat. De GOEDE verkoper stopt dan onmiddellijk, wenst ons smakelijk eten, vraagt wanneer 't mij wél schikt, bedankt mij voor mijn antwoord (welk dan ook!) en stopt.
Inderdaad: ONDERSCHEIDEND VERMOGEN, goed toepassen. Maar lees vooral het boek van Micheal eens!
Reactie: Persoonlijk denk ik dat E-learning wel degelijk een goede markt kan bedienen mits, zoals het artikel al duidelijk aangeeft, het passend is toegespitst voor de betreffende situatie.
In 1995, toen nog werkend bij de ABN-Amro, hebben we als team het project 'Skillbox' opgezet. In de grotere filialen wer er een lokaal ingericht, met 4 tot 8 werkplekken, die door de betreffende lokale IT support werd beheerd, zodat werkne[e[m[st]ers in de gelegenheid werden gesteld zichzelf materie eigen te maken.
Dat heeft tot gevolg gehad dat men veel minder tijd kwijt was en productiever was doordat alles binnen handbereik aanwezig was. E-learning, zoals we daar nu tegen aankijken is niet meer dan een verlengde daarvan in de huiskamer. Het zal ongetwijfeld niet voor alle soorten onderwijs gelden maar het is zeker niet slecht hier werkelijk eens werk van te maken.
Reactie: Dat het overeind blijven van het concurentie beding in dit geval niet op gaat is begrijpelijk. Immers, het bedrijf waar de werknemer vandaan komt wordt, gezien de gegeven achtergrond, zeker benadeeld.
Dat gaat niet op voor alle functies overigens. Werkende binnen de IT kan ik bij functie of positie verbetering wel degelijk en succesvol een beroep doen op een bestaande clausule van het concurentie beding. Hier kan de werkgever in de regel weinig aan doen.
Het zou niet opgaan wanneer ik bijvoorbeeld account manager zou zijn want dan had ik, net als de werknemer uit het artikel werkelijk een uitdaging. Kennis meenemen, met name operationele kennis en ervaring, is nu eenmaal een fact of life voor elke werkgever en werknemer die uit elkaar gaan.
Daarnaast pas bepaalde informatie nu eenmaal niet bij een andere organisatie. Het is in elk geval duidelijk dat wanneer men eenzelfde functie bij een concurerende organisatie wil; gaan vervullen, en er is sprake van een concurentiebeding, dat men dan heel goed moet nadenken wat men doet. Dat is wel duidelijk.
RC PM
Reactie: Tom Peters is natuurlijk een autoriteit en dus moeten we hem maar geloven?
Tom heeft een bijzonder talent, nadat hij samen met Waterman ''in search for the excellence'' had geschreven, een werkje wat trouwens behoorlijk achterhaald is, heeft hij nog wat boeken geschreven en het kenmerk van die boeken is dat ze steeds zeer dik zijn maar nauwelijks meer dan één pagina vernieuwend denken bevatten.
Maar terug naar zijn stelling. Ik denk dat hij een beetje gelijk heeft. De Amerikaanse cultuur is heel anders dan de Europese, hoewel we er geen echte Europese cultuur bestaat. Fransen en Duitsers verschillen nogal en de Hollanders zijn weer anders dan de Nederlanders.
Ondernemerschap zit er bij de Amerikaan in omdat de maatschappij daar op het predestinatiebeginsel is gebaseerd. Weber schreef dat jaren terug een aardig boekje over. De predestinatie komt inderdaad van het Calvinisme en de Amerikaanse cultuur is dus voor een groot deel geïmporteert uit ons land. Ooit hadden we echt invloed op de wereld.
Misschien dat juist door onze common roots Nederlanders meer dan gemiddeld succesvol zijn bij het oprichten van bedrijven.
Het verhaal dat Peters verteld over vrouwen is een poging om politiek correct iets te zeggen. Het glazen plafond is in Amerika heel wat dikker en steviger dan in onze streken lijkt me. Ik weet niet of vrouwen meer geïntereseerd zijn in mensen, laat Peters daar maar eens een boekje aan wijden.
Reactie: Maria,
Ben ik helemaal mee eens, al zal het net zoals bij de rokers weinig indruk maken.
Het zijn juist de mensen eromheen die er zich mee bemoeien.
Maar je moet beseffen dat drinken een geaccepteerd ''verplicht sociaal'' verschijnsel is, roken was dat ook ooit.
Het zou pas indruk maken als ze ook de overmatige drinkers naar buiten zouden verbannen om daar hun alcohol behoefte te bevredigen. Worden ze ook als paria behandeld.
Er zit dan wel het verschil in dat je grotendeels wel op de openbare weg mag roken, maar niet drinken.
Het is natuurlijk wel zo veilig. Wat binnen gebeurt, zie je buiten niet.
Wat roken op de werkplek betreft, vergeet het maar!
De brandverzekeringen hebben daar handig op ingespeeld met premiekortingen.
Het zou wat anders worden als de verzekeringen veel harder optraden tegen de door alcohol benevelde personen die overlast veroorzaken! Als ze echt het verhaalsrecht gaan toepassen.
