Reactie: ''In de stilte komen de beste ideeen. Daarna is de stilte afgelopen''. In die stilte ben je weg van de waan van de dag, er is afstand tot de brei waar je anders midden in zit. De stilte zorgt volgens mij dat andere opgeslagen info in je hoofd veel gedoseerder langs komt zodat er sneller lampjes gaan branden en linken ontstaan. Het idee zit nl. al in je hoofd alleen de omstandigheden om er bewust van te worden lenen er zich vaak niet voor om op de gedachte komen. Echte stilte bestaat trouwens niet. Er gonst altijd wel iets. Als je in jouw werk of in een brainstormfase ergens veel te dicht op zit, dan is de kans groot dat je het niet ziet of dat het op het puntje van de tong hebt. Houdt maar eens een boek tegen je neus en ga het lezen. De inhoud komt niet binnen en blijft vaag maar je kent wel de titel van het boek. Zo werkt het. Neem afstand en beinvloed de omstandigheden waarin je wilt denken. Pak bv. een ontspannen boek met ver in je achterhoofd de wens voor een oplossing of het idee dat je nodig hebt. Het kan goed zijn dat je in het boek een woordje tegenkomt die net die link naar de gewenste gedachte maakt. De stof wordt afgehaald van de verborgen en toch aanwezige oplossing. Dat heet ont dekken.
Reactie: Vraagt het bedrijf een bepaalde opleiding van je? Dan kunnen zij het leeuwendeel betalen en natuurlijk een terugbetaalregeling, bij afhaken of bij voortijdig verlaten van het bedrijf.
Wil de werknemer zichzelf graag bijscholen en profiteert het bedrijf daar ook van, dan lijkt een gezamenlijke investering voor de hand te liggen.
(Dit kan natuurlijk zijn in tijd geld of beide.)
Wil enkel de werknemer een bepaalde opleiding en gaat de werkgever daar niet in mee, dan kun je kijken naar de redelijkheid van je verzoek en de doelmatigheid voor de baas en als je nooit bijgeschoold of opgeleid bent of wordt met wat hulp van de baas dan kun je beter naar een andere job gaan kijken.
Een inspanning in de vorm van tijd of geld van degene die de cusus volgt lijkt me voor de betrokkenheid ook beter.
Het opleiden van jezelf en je bedrijf/ medewerkers is m.i. een gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Waarom kunnen de kosten van managementcursussen niet wat gedrukt worden?
Soms kom je schandalige bedragen voor een miezerige cursus tegen. Het lijkt me ook een prima discussie om daar eens naar te kijken.
Reactie: Steeds meer treffen wij onbegrijpelijke situaties aan in ons werkgebied. Halsstarrig tegenwerkende inkopers; Onberedeneerbare leveranciersvoorkeuren; Facturen waarvoor geen leveringen te vinden zijn; Hoge margetoevoegingen op contracten waarvoor geen redelijke grond te vinden is; Doorberekeningen van kosten die niet gemaakt zijn ... en zo kan ik nog wel een even doorgaan.
Het staat vast dat in de 15 jaar dat wij adviseren over inkoop rationalisering en inkoopverbetering er een stijgende trend (zeer zeker de laatste 2 jaar) te merken is in deze voor de organisatie ongewenste omstandigheden.
Helaas blijkt het niet mogelijk deze ongewenste situaties te voorkomen. Te weinig tijd en expertise bij het topmanagement is hier grotendeels debet aan.
Toch gaat het niet om peanuts zoals diverse CFO’s mij willen doen geloven. Per in onze praktijk aangetroffen misstand moet gedacht worden aan bedragen tussen de 5.000 en 20.000 Euro; met grote uitschieters (Dit jaar was de grootste uitschieter een samenwerking met een leverancier die aantoonbaar voor 6 cijfers (bijna 7 cijfers in guldens) per jaar te duur was gegund.)
Helaas hebben we empirisch onze eigen Murphy moeten definiëren:
“De te behalen reductie op inkoopkosten is rechtevenredig met de weerstand van de inkoopverantwoordelijke om mee te werken aan het kostenreductie onderzoek.”
Gelukkig zijn er nog meer dan voldoende inkoopverantwoordelijken die hun zaken prima voor elkaar hebben maar je zal als bedrijf maar net de verkeerde treffen.
Reactie: Loek Hermans moet maar goed doorgaan met dit soort uitlatingen.
Zal hij uiteindelijk toch alle scholingen moeten betalen, want die Polen moeten toch Nederlands leren, want geen Nederlander wil nog in het MKB wereldje werken, met zo'n voorzitter.
Weet de beste man niet dat het invullen van banen tussen nu en 2015 een probleem wordt?
Wanneer wordt het MKB eens wakker en gaan ze beseffen hoe je met goed personeel omgaat.
En hebben ze de afgelopen jaren nog echt geïnvesteerd in scholing voor hun werknemers?
Reactie: En dat terwijl vertrouwen dé graadmeter is voor het succes van een manager! Voor meer http://hersenspinselsenbuikverzinsels.blogspot.com/2007/10/wanneer-ben-je-succesvol-als-leider.html
Reactie: Het is dus de gemakzucht van de werknemer zelf, die dit veroorzaakt en niet de werkdruk, stress of andere zaken.
Het even snel een mailtje schrijven i.p.v. even de persoon, die soms in het kantoor naast de ander werkt, lijkt tijdwinst te geven.
Helaas bezorgt dat mailtje tijdverlies voor de ontvanger, want dagelijks loopt de mailbox vol.
Ik heb het zelfs meegemaakt, dat 2 mensen, die tegenover elkaar met hun bureau zaten, elkaar mailde i.p.v. even hun hoofd boven de monitor te houden en elkaar aan te spreken.
Het gemakt dient de mens, maar werkt net zo snel tegen je.
Persoonlijk contact is een van de levensbehoefte van de men en je blijft zelf verantwoordelijk hoe je communiceert met andere mensen.
Dus weer vanuit de baas op gaan leggen dat er een mailloze dag komt, is de reinste kolder.
Kom op gedraag je gewoon als mens en heb echte belangstelling in elkaar al collega’s.
Daar hebben we geen onderzoek voor nodig.
Reactie: Tja die werknemers willen graag wat mutsen met elkaar (grapje) Het probleem is dat het persoonlijk contact vaak over zaken gaat die niet de brdrijfsvoering raken, inefficient dus. Ik heb een oplossing die ook binnen www.chatkantoor.nl mogelijk is en wel een chatapplicatie met video, hierdoor kunnen mensen elkaar zien en zaken bespreken, is vaak zakelijker en kan ook bewaard worden. Tevens kun je ook met desktop sharing persoonlijk contact (althans bijna persoonlijk) koppelen aan het kijken naar elkaars schermen. In de pauze kan men dan wel even op elkaars schoot zitten :)
Reactie: Inderdaad zou het management een rolmodel moeten zijn voor de mensen op de werkvloer. Jammer genoeg wordt hier niet altijd aan voldaan. Buiten de goede managers nagelaten, of het is onkunde dat ze niet aan het rolmodel kunnen voldoen, of (uit naaste ervaring) is het dat managers niet uit de verf mogen komen. Met het laatste bedoel ik de mensenmens die uiteindelijk meer zijn zakeninstinct moet laten spreken dan de menselijke kant. Jammer, want voor dit soort managers gaat het ''trickling-down''effect geheel hun neus voorbij. Zij willen wel een voorbeeld zijn maar kunnen niet. Onze maatschappij zit harder in elkaar. Van coachende rol is dan eigenlijk weinig of geen sprake meer want zij raken gedesinteresseerd. Ik ken mensen die ervaring genoeg hebben en prima geschikt zijn om leiding te geven, doch stuur je gevoel maar het het bos in. Conflicten worden dan weer van hogerhand opgeroepen en de communicatie is wegens onbegrip ver te zoeken. De groepsactiviteiten om een gemeenschapsgevoel te bevorderen zou eigenlijk niet nodig moeten zijn. Voor de relatie- en taakgeorienteerdheid moet er dus wel ruimte zijn. De mensen die eerder met succes hebben gewerkt kun je toch wel in twee groepen splitsen. De keiharde zakenman en de meer zoals ik al zei menselijke kant om leiding te geven. Mensen willen gehoord en belangrijk gevonden worden. Als dit gevoel niet van bovenaf wordt gegeven sta je compleet alleen. Mensen te begeleiden is een natuurlijke eigenschap. Alles wat wordt aangeleerd kan dan wel belangrijk zijn, maar het blijft tenslotte fake.
Reactie: Ik heb helaas ervaring met het werken met flexplekken, het is vreselijk. Altijd onrust, altijd een zekere vluchtigheid in de organisatie. Ik zou er heel wat voor geven als ik weer een normaal bureau had, normaal mijn dossiers kon opbergen en normaal mijn collega's kon vinden. Flexwerken gaat uit van een dwangmatig systeem, en niet vanuit de gedachte hoe het werk het beste gedaan kan worden. Men heeft het hier dan ook over 'Het Concept'...
Reactie: Ben het helemaal met het artikel eens.
Menig bedrijfs/teambuildingsuitje eindigt met een bezoek aan de ehbo.
Gezellig op brommertocht? gebroken been, bingo
Slapen in een zeilbootje? 3 weken longontsteking
Tokkelen in de Ardennen? Schouder uit de kom
Laseren op een paintballbaan? Gebroken enkels
Stormbaan bij een zeskamp? Gebroken arm en gebroken pols
Carten met onervarenen? 3 gebroken ribben en een beknelde voet
Op een vlot van een stuw af? .......
Behalve de laatste is het in mijn werkomgeving allemaal voorgekomen. Ik schat de kans in op 15%
Nu kan er altijd wat gebeuren, ook als je normaal je werk aan het doen bent of tijdens een werklunch een voedselvergiftiging oploopt, maar de arbo zou eens goed kunnen gaan kijken welke activiteiten er nou geschikt zijn voor mensen, die altijd achter hun bureau of hun vergadertafel zitten.
Ik vind een werkgerelateerd probleem oplossen eventueel in een andere setting een prima alternatief!
Reactie: Dhr de Beer heeft gelijk met deze opmerking. Engeland is Nederland niet en sterker nog dit zal per bedrijf ook verschillen.
Ik kan niet meegaan met Christian Gibson. Meer verantwoording brengt ook verplichtingen en daar hoort m.i. een beloning bij. Ik denk zelfs dat dit niets te maken heeft met vertrouwen. Het feit dat je specialisten hebt in je organisatie die meer dan jij verdienen ligt op een totaal ander vlak.
Vertrouwen ligt in de integriteit van personen en het beeld wat jij van hen hebt. Zo is het mogelijk om een baas te hebben, die je qua karakter niet ligt, maar door zijn of haar handelen weet je dat er wel degelijk sprake is van een integriteit op professioneel niveau.
