Reactie: En nu gewoon weer als de sodeju aan het werk! Allemaal dat prive geouwehoer op de website onder werktijd.
Doe in Gods naam eindelijk eens waar je voor betaald wordt!
Reactie: Dit artikel is uit 2002. En de link is een externe link. Vermoedelijk heeft de externe partij zijn of haar website veranderd en/of de test van de site gehaald.
Reactie: Rene Civile schreef:
..voor het grootste deel van de beroepsbevolking die minder zelfstandig/ondernemend is. Dit overigens zonder elk individueel kennis en kunde af te doen maar meer dat elke werkne[e]m[st]er gewoon andere prioriteiten en instellingen heeft.
Voor heel veel mensen hier is geld dat ze zich (tijdens werktijd) 100% inzetten voor de baas (of meer, dat is hun nl. prioriteit.) en verder geen gezeik aan hun hoofd willen.
De meeste mensen willen gewoon een stukje zekerheid. In landen waar dat er niet (3e wereld) is worden mensen vaak vanzelf een stuk ondernemender. Kijk maar naar al die lui die hun groenten en fruit verkopen langs de kant van de weg. Maar hier wordt je gelijk, of omver gereden, of opgepakt omdat je niet alle vereiste vergunningen hebt. En als je dan iets verdient (hebt), dan wordt het gelijk weg belast. Op middellange termijn gaan we de concurrentie gewoon verliezen van de landen waar de belasting lager is. De mensen daar zijn mischien arm (of minder rijk) maar beslist niet dom. Voorlopig kun je nog wel proberen om meer innovatief te zijn (kennis-economie), maar ook dat houd een keer op. En als de scholing hier achterloopt (daar zijn we hard op weg naartoe) dan zijn wij straks het ontwikkelingsland.
Reactie: Heel goed om aandacht te besteden aan feedback. Ik zie het vaak veel ongelukkiger gebeuren ten opzichte van het artikel van de auteur.
Woordkeuze is vitaal. Het woordje ''eens'' of ''even'' in de voorbeelden kunnen vervelend binnenkomen dus beter wat mij betreft om ze niet te gebruiken.
Een andere stijl van feedback is de methode van geweldloze communicatie van Rosenberg. De kracht hierin ligt in het ''ik'' en de creativiteit om in de eerste persoon enkelvoud te communiceren in vier te onderscheiden stappen te weten:
1Wat zie, hoor, denk ik?
2Welk gevoel ontstaat hierbij in mezelf?
3Welke behoefte ontstaat daardoor in mij?
4Hoe zou ik dat verwezenlijkt willen zien (meerderew alternatieven paraat hebben)en hoe is dat voor jou?
Alle communicatie met ''ik'', ''willen'' en ''nu op dit moment'' maken uitdrukking veel krachtiger. Voorkom etikettering en geef wel aan wat de feiten zijn die tot dat etiket geleid hebben en rede voor deze feedback zijn(stap 1). Ik heb erg goede ervaringen met deze methode in mijn werk als vertrouwenspersoon, vooral door de verantwoordelijkheid voor de eigen woorden die iemand neemt. Ik zie strijd omdraaien naar een meer mededogende communicatiestijl van beide partijen. Als de ene niet aanvalt dan hoeft de ander niet terug te vechten.
Addertjes hoeven niet gemeen te zijn. Maar ook deze bedrijven geven je een gratis product met als doel dat jij het blijft kopen.
De kosten van je gratis produkt betalen jij en de andere klanten later.
Voor de fabrikant is het een kwestie van kosten die voor de baat uitgaan
Reactie: T. de Groot meld terecht waar we naartoe gaan.
Confuus en Rene Civile geven aan wat de verstandige werknemer moet (gaan) doen.
Volgens mij moet er wel wat gedaan worden aan de verstarde-arbeidsmarkt, waarbij ontslagrecht een belangerijk onderdeel is. Echter de voorgestelde maatregelen werken eenzijdig in het voordeel van de slecht-willende werkgever, zonder het beoogde effect betreffende de flexibisering. Immers werkgevers kunnen nu al putten uit flexwerkers bij diverse uitzendbureau's. Velen werken volgens het principe 3 jaar tijdelijke contracten, daarna is volgens CAO een vast contract vereist, dus zijn ze 3 maanden werkloos, vervolgens worden ze weer terug aangenomen met een uitzend of tijdelijk contract. Nog veel anderen werken al tientallen jaren bij een bedrijf (inlener) en zijn in dienst bij het uitzendbureau. Mocht de inlener het contract willen beëindigen, dan kan dat met één maand opzegtermijn, zonder contact met het CWI. Als het uitzendbureau deze werknemer vervolgens niet elders kan plaatsen, is het contact snel genoeg ontbonden.
Bedrijven klagen steen-en-been dat ze niet de juiste mensen kunnen krijgen maar iemand die mischien net wat onvoldoende ervaring of opleiding heeft aannemen en aanvullend trainen en zo een kans geven wil men ook niet. Men laat liever opdrachten/werk/inkomsten liggen dan dat men het risico neemt om iemand aan te nemen waarvan men niet op voorhand weet dat hij zal voldoen, of iemand die wel de capaciteiten heeft, maar eerst training nodig heeft. M.a.w men durft niet in mensen te investeren.
Zodoende zijn er vele werkwilligen die werkloos thuis zitten of mijlen-ver onder hun niveau werken door gebrek aan ervaring eventueel gecombineerd met een onvoldoende aansluiting school-werk. Vooral uitzendbureau's zijn hier schuldig aan. Ze stellen liever niemand voor dan iemand voor te stellen die huns inziens niet aan het profiel voldoet.
Zodoende heb ik 37-jaar, sinds het verlaten van het HBO-er tot nog toe steeds werk gedaan op MAVO-niveau, en heb ik nu sinds negen maanden eindelijk werk op MBO-niveau.
Reactie: De site ziet er inderdaad er goed uit. Maar ik mag niet solliciteren omdat ik te oud ben. Volgens mij is dit behoorlijk verboden. Of mag de overheid dit zelf wel? En daarna gaan de deskundigen het hebben over vergrijzing bij de overheid. Dan voel ik me als rechtaarde P&O-er toch behoorlijk in de maling genomen.
