Reactie: Ik herken de situatie. Ik los dit op door vooraf veel duidelijker en concreter te zijn wat je van elkaar wilt, het is namelijk 2 richtingsverkeer.
Daarna vragen wij de medewerkers per 1 of 2 weken of zij zelf vinden of ze op koers zitten. (self assesment)
Indien niet op koers, wat er dan gedaan moet worden van beide kanten om dit bij te sturen.
Ik gebruik hiervoor de concepten feedbefore en feedforward, er van uitgaande dat beide partijen al weten dat feedback een kadootje is.
Dit zijn de principes van managen / motiveren door belonen (MdB)
Groet
Conrad van Pruijssen
SubtielCoachen
Reactie: Interessant artikel, waarvoor dank!
Wat ik een interessante paradox in dit verhaal vind is dat in eerste instantie het 'moeten' onze vrijheid aantast wat tegelijkertijd tegengesproken wordt door de voorbeelden. Deze vrijheid suggereert namelijk ook verantwoordelijkheid voor de keuzes die je maakt en de handelingen die je uitvoert.
Niet moeten, of ont-moeten, betekent dat je staat voor je keuzes en dat de consequenties er eigenlijk niet toe doen; Je bent zogezegd verantwoordelijk voor je eigen vrijheid. Dat is volgens mij de essentie van 'moeten'. Dit betekent dus ook dat je verder kunt kijken dan alleen de keuze die voor je ligt. De kok uit het voorbeeld heeft ervoor gekozen (=vrijheid) om voor een baas in de keuken te gaan werken. Dit is niet iets wat hij moet, maar iets wat hij voor gekozen heeft. Deze keuze heeft tot gevolg dat hij iets moet doen wat hij misschien niet wil, waarna hij het spel gaat saboteren. Simpel gezegd neemt hij geen verantwoordelijkheid, maar legt zijn probleem bij een ander (zijn baas), terwijl hij zelf verantwoordelijk is voor het feit dat hij daar in de keuken staat. Het interessante punt is waarom hij dat doet: hij heeft gekozen voor iets waarvan hij de consequenties niet kon overzien of doet hij iets wat hij niet wil?
Eigenlijk maakt het antwoord op deze waarom vraag niet uit: het gaat om de verantwoordelijkheid die je neemt voor je eigen handelen en voor je eigen keuzes. Wanneer je het gevoel hebt iets te ‘moeten’, ga dan na waar dat vandaan komt en welke verantwoordelijkheid je er zelf in hebt. Vaak zal blijken dat je iets blijft doen (je moet immers), omdat je bang bent voor de consequenties. De kok uit het voorbeeld zou wellicht met zijn superieuren kunnen gaan praten over het feit dat hij binnen budget nog steeds lekker kan koken, wat leidt tot hogere klanttevredenheid en dus mond-op-mond reclame en meer omzet. Wanneer dat niet mogelijk is kan hij er ook voor kiezen weg te gaan bij deze baas (wil je wel werken voor een organisatie die zo met z’n mensen omgaat?). Het gekke is dat de kok uit het voorbeeld zijn eigen idealen saboteert, omdat iemand anders een andere mening heeft. En waarom?
Ik denk dat wanneer we leren handelen vanuit ons potentieel, in plaats vanuit angst, we een heel andere wereld om ons heen creëren. Moeten is iets wat niet bestaat; in al je handelen heb je een keuze en ben je dus simpel gezegd zelf verantwoordelijk voor de ellende waarin je terecht komt, of je nou een kok bent die iets moet koken wat je niet wilt, of een militair bent die mensen moet martelen, het is allemaal keuze!
Reactie: In de categorie ''triviaal nieuws'' neem ik aan?
Wie weet hadden ze het voor de crisis te druk met werken en hebben ze nu tijd voor sex.
En noemden we vroeger sex niet ''relaxen''.
Het is bekend dat sex ontspant, dus een normale biologische reactie, waarschijnlijk wel veroordeeld door de fatsoenrakkers die ons alle biologische kenmerken willen verbieden.
Reactie: Ik kan een heel eind met Ad Beer meegaan. Met alle respect voor alle meningen, ik heb ook de wijheid niet in pacht maar maar het komt mij iets te zweverig over. We willen allemaal een goede sfeer. Als we eerst eens beginnen met respect voor een ander, bijv.je naaste collega dan heb je al de helft gewonnen. Of meditatie dit verhoogd, ik heb geen idee. Moraal zit in een mens zelf, dat kunnen we al mediterend volgens mij niet vergroten. Een opgeruimd buro vind ik persoonlijk een beetje eng. Dat zegt ook iets over iemand. Zelf heb ik een rommelig buro en daar stoort men zich aan. Maar ik weet wel waar ales ligt en de mensen die het zogenaamd zo netjes hebben denken een beetje in hokjes merk ik. Een beetje eng vind ik dit wel. Of emoties iets met succes hebben te maken? Het lijkt me niet dat dit in de weg kan staan, gezien elk mens dit heeft. Dat hoort bij het leven zelf en daar kunnen we niet omheen. Emotieloos komt mij een beetje psychopatisch over. Dan komen we op het punt van spiritualiteit. Levenservaringen gaan met emoties gepaard. Dat is juist het geestelijke groeiproces om tot een volwaardig mens te komen. Daar kan geen meditatie tegenop dunkt me. Een goeroe kan bovenop een berg alles gadeslaan maar daarom hoeft hij nog niet te weten hoe het is om in een te volle trein te zitten.
Reactie: Ik denk dat de schrijver van dit artikel lezers van deze site alleen maar informatie wil verstrekken over wat starters in de huidige economie meemaken. De schrijver van het artikel heeft een aardig stuk geschreven die helderheid brengt in de verschillende soorten starters bij een organisatie. Toch vertelt de schrijver eigenlijk niets nieuws en het is zeker geen recessieles. Vaak wordt in het nieuws gepraat over analyses van bepaalde probleemsituaties. De discussie wordt vaak ondersteund m.b.v. bij elkaar geraapte cijfers en kijk weer een mooi probleem. En kijk eens naar de cijfers het is opeens een erg groot probleem geworden! Helaas wordt te weinig gediscussieerd over de oplossingen. Wat gaan we nu daadwerkelijk doen? Het zou pas nieuws zijn als de schrijver van dit artikel ook durft om oplossingen aan te dragen! Vandaar mijn artikel.
Reactie: Beste sheila,
Ik mail U uit surinsme, en ben zeer ingenomen met Uw artikel over spiritualiteit op de werkvloer.
Ik ben medicus en ben geruime tijd bezig om patienten te leren hoe belangrijk het is om spirtueel bezig te zijn en zich erin te verdiepen.
Echter constateer ik dat spiritualiteit gauw wordt gerelateerd aan het hinduisme,en dus met een religie;westerlingen zijn wat terughoudend als het gaat om spiritualiteit. mijn ervaring is dat spirtueel bezig zijn postieve ontwikkeling brengt in het geestelijk en het lichamelijk van de mens welke weer zijn invloed heeft op het functioneren als mens.
Reactie: Ik ben 46 jaar en heb MBO+, de hele discussie van de puberale hboérs maakt mij misselijk. Eerst laten zien wat je kunt en niet direct een topsalaris bedingen, een verstandig bedrijf zal je niet aannemen als je als schoolverlater de hoofdprijs wil. Daarna is het zo dat als je presteert datzelfde bedrijf dat op de juiste waarde moet schatten en goed moet peilen of je je nog lekker voelt in je functie. Misschien ga je veel meer verdienen dan genoemde bedragen. Ervaring gekoppeld aan geleverde prestaties worden beloond.
Reactie: Goed artikel, leerzaam.
Alleen, de eerste 2 tips zijn van Covey en ik dacht niet dat de mormonen zoveel met spiritualiteit op hebben.
Is het allemaal we zo spiritueel? Een opgeruimd bureau is juist het tegengestelde (vind ik als chaoot). Entropie ofwel chaos geeft ons veel meer spirituele ruimte toch?
Jammer dat de echte spiritualiteit onderbelicht blijft.
Reactie: De inleiding van dit artikel doet vermoeden dat de lezer ervan een dieper inzicht zal krijgen in de psyche van de vrouwelijke consument. Dit artikel vult echter absoluut niet de verwachtingen in die de inleiding doet vermoeden.
Wordt hier echt iets nieuws verteld?
Volgens mij is dit gewoon een sluwe reclameboodschap die de aandacht probeert te vestigen op het feit dat reclamebureau NIEUW zich toespitst op het gebruik van 'vrouwelijke communictaie' en zo nieuwe klanten probeert aan te trekken die vrouwvriendelijke reclame willen maken.
Dit ergert mij nog meer dan reclameboodschappen die mij totaal niet aanspreken, maar die meteen duidelijk maken dat het om reclame gaat.
Reactie: Mag ik u allen attenderen op een initiatief om de historie van allerhande oldtimers vast te leggen en via het internet zichtbaar te maken? Zie http://www.CarRelation.nl Groet, Erik
Reactie: Reclame heeft niets met de werkelijkheid te maken. Het doel van reclame is een ''product'' onder de aandacht te brengen en om dat te doen gebruiken reclamemakers een vorm. De vorm heeft niet het doel de werkelijkheid weer te geven want de werkelijkheid kennen we allemaal en is meestal te saai. En natuurlijk is niet elke vorm van reclame een succes. Het kan ook tegen je werken bij een verkeerde keus voor de vorm. Daar komt bij dat er niet zoiets bestaat als ''de man'' of ''de vrouw'', niemand is gelijk. Dus zoek je als reclamemaker altijd naar de grootste gemene deler. Maar dat reclame werkt, namelijk het verkopen van een product, staat vast. Waar ik wel nieuwsgierig naar ben is of authentieke, begripvolle reclame meer omzet genereerd dan de clichématige of hokjesgeest reclame.
