Reactie: Ik hoop dat een aantal bedrijven hun businessmodel op de kop zetten en klanten (=mensen) op de eerste plaats gaan zetten. Juist ook in deze tijden is het belangrijk niet intern maar extern gericht te zijn.
Reactie: Commentaar
Met grote interesse het artikel gelezen. Echter wat mij opvalt, dat de kern van het artikel is een inrichtingsverkeer van de manager/ondernemer naar zijn personeel, OR, commissarissen en klanten. Ik denk dat het erbij betrekken en draagvlak een twee richtingsverkeer eist.
Daarbij zijn m.i. de volgende stappen nodig:
1. roep personeel en/of OR (afhankelijk grootte bedrijf) bijeen, leg de situatie uit door feitelijke informatie te verschaffen
2. nodig ze uit om mee te denken om maatregelen te bedenken (het personeel is meestal creatiever, kennis en heeft meer ideeën dan U op het eerste oog zou denken); maak daar over heldere afspraken
3. geef de ruimte om workshops te houden om de maatregelen te bedenken, deze kunnen allerlei zaken betreffen:
a. werktijd verkorting
b. opleidingen
c. nieuwe producten/diensten ontwikkelen
d. efficiency verhogen
e. loonmaatregelen
De maatregelen moeten een perspectief bieden voor de korte en lange termijn.
Het mooiste zou zijn als het uitmondt een soort “contract” tussen personeel en management/ondernemer.
Maak in het “contract”ook afspraken over bijstelling. Die gaan zullen gaan plaatsvinden.
4. De commissarissen worden betrokken in het proces door ze te betrekken als procestoezichthouder.
5. de klanten en leveranciers worden betrokken in het proces als uw bedrijf samen met uw klanten en leveranciers in een keten zit.
Reactie: Als je deze vraag al zou stellen (is er een wens om kinderen te krijgen), dan zou deze ook aan mannen moeten worden gesteld. Ook zij hebben te maken met eventueel huilende babies die je 's nachts uit je slaap houden, de late voeding (als er geen borstvoeding wordt gegeven), werktijden afstemmen om de kinderen naar de BSO te brengen, thuis blijven als ze ziek zijn, etc. Ook dat heeft invloed op het werk en de output van het werk.
We moeten af van het idee dat kinderen krijgen iets is dat alleen vrouwen aangaat. Ook mannen spelen een rol en moeten hun verantwoordelijkheid hierin dragen en hier ook op aangesproken kunnen worden.
Reactie: Ik heb het rapport jammer genoeg nog niet ontvangen en kan het dus nog niet volledig becommentarieren. Wel is dit onderwerp een onderwerp wat menig ondernemer zeker aan het hart gaat.
Het gaat hier namelijk niet om overheidsregulering maar ook de semi-overheids. Er is vanuit de afgelopen twee kabinetten een 'speerpunt' gemaakt van het terugdringen van de regelgeving en kleine succesjes worden breeduit gemeten.
Dit is op landelijk niveau doch op stedelijk niveau ziet en proeft men er nog maar bar weinig van. Toegegeven, een aantal zaken zijn over boord gezet maar dat is, wanneer je er even op in zoemt, ingegeven door besef dat een bepaalde regel onuitvoerbaar is of hopeloos verouderd. Voor de rest ziet men eigenlijk dat er meer en meer werd geautomatiseerd.
Van enige afname van het hoeveelheid regelgeving, met name voor het MKB, is hoegenaamd niet echt sprake. Vanuit den haag bemerken wij dat men zich meer en meer bezig wil houden met 'geneuzel' in de marge.
Uiteraard is het namelijk veel belangrijker boven tafel te krijgen of, politiek gezien dan, of Balkenende en de zijnen zich al of niet terecht, een oor hebben laten aannaaien door George W B, betreffende deelname aan De Strijd tegen het as van het kwaad', dan het uitvoeren van reeelere zaken zoals het vereenvoudigen van aperte stupide regelgeving die de motor van onze economie, van veel betere mengsmering te voorzien.
Zo kunnen we denk ik nog heel veel disucssie's opstarten met politici en ambtenaren, waarvan je op voorhand al weet dat men je als vraagsteller heel handig met politieke onzin probeert te draineren, voorzien van allerlei onzinnige en stupide mitsen en maren.
We kunnen ons ook concentreren op hetgeen waar we het beste in zijn, individueel, en ervoor te zorgen dat de krankzinnige kosten verslindende machine der incompetentie, dit kabinet en de falende financiële sector, financieel overheid gehouden wordt, zodat die straks weer een beetje met andermans wveren zal gaan pronken als het weer een beetje op de rit staat.
Want één ding is zeker, dat zal gaan gebeuren en de vereenvoudiging van de regelgeving? Ach ja, dat zouden we bijna vergeten, daar maken we later wel weer eens een speerpunt van.
Ook mijn doelgroep, interim managers in de zakelijke dienstverlening, hebben last van vrees om koude acquisitie. Snelste oplossing: stop er mee! Zorg voor warme(re) acquisitie door andere in te zetten die voor jou de deur openen. Dit kan heel simpel als je je zichtbaarheid vergroot op netwerksites (linkedin/Xing), je eigen website en reacties op dit soort artikelen ; )
Ik ben in december gestart en heb nog niemand 'koud' benaderd. Toch ben ik direct succesvol en waren 50% van mijn klanten in eerste instantie volstrekt onbekenden. Reden: iedereen wil leren om makkelijker en sneller opdrachten te krijgen (!) ipv er maar steeds achteraan te jagen. En ja, ik leer hen ook om op een gestructureerde wijze koude acquisitie te plegen, nadat ze een introductie hebben gekregen.
Tip van de dag: stop met zoeken naar klanten en maak duidelijk hoe jouw netwerk je ideale klant kan herkennen!
Vincent Smit
Trainer, Just Connecting
www.justconnecting.nl
Reactie: Ik besef dat de info over de case zeer summier is. Binnen dat kader mijn reactie.
Wat wel in het advies staat, maar onderbelicht in mijn ogen:
- zie te achterhalen waarom men tegen de maatregel is en speel daar vervolgens op in.
Wacht met overtuigen. Grote kans dat je dat met de verkeerde insteek doet en dat overkomt als ''door de strot duwen'' en de weerstand alleen maar verhoogt.
Alle feiten en gebeurtenissen van nu zijn belangrijk, maar die zullen niet écht overtuigen als je niet weet waar de weerstand zit, is mijn idee. Mensen lezen de krant en door daar nog een keer mee te komen maak je ze eigenlijk ''dom''.
Andere suggesties:
1) ga het gesprek aan met de medewerkers over andere manieren om deze zware tijden door te komen. misschien hebben ze goede ideeën? Je maakt ze in elk geval betrokken.
2) Spreid de last door je niet te beperken tot het productie- en expeditiepersoneel. Nu lijkt het of alleen zij de last dragen.
Hadden zij ook de ''lusten'' toen het wel goed ging met het bedrijf? Bonussen, extra salaris voor hard werken? Mogelijk zit hier ook een deel van de weerstand?
3) Misschien een idee om te overwegen dat het ''offer'' dat nu wordt gebracht, in goede tijden weer wordt terugbetaald?
Reactie: Als ZZP'er heb ik zelf geen verkoper in dienst en moet ik de (koude)acquisitie zelf plegen. Wat een eye-opener om te lezen dat ook ECHTE verkopers koude acquisitie liever niet doen. Laat ik altijd gedacht hebben dat dat hun talent is en dat ze daarom voor kiezen om verkoper te worden.
Reactie: Goed voorbeeld doet volgen. In de huidige bedrijfscultuur zijn twee slechte voorbeelden zichtbaar. Hedendaagse managers worden in de eerste plaats gedreven door de wens zo snel mogelijk door te stromen naar een nog hoger echelon binnen het eigen bedrijf of een ander. Ook bij henzelf ontbreekt loyaliteit. Ze wisselen graag en zonder wroeging van baan als het hen meer status en geld oplevert. Toch is men kennelijk hoogst verbaasd over de afnemende loyaliteit. Daarnaast wensen zij zoveel mogelijk te werken met personeel op basis van tijdelijk contracten. De Nederlandse werknemers zijn wel goed maar niet gek en zijn er zeer goed van doordrongen dat ze alleen nog maar gezien wordt als ''inwisselbare menselijke hulpmiddelen''. Managers, u krijgt wat u heeft geoogst.
Reactie: Ik ben zeker een voorstander van wat meer zakelijkheid op kantoor. Wat niet wil zeggen dat ik me niet interesseer voor de privesituatie van mijn collega's, of dat er geen ruimte voor een praatje en een lolletje moet zijn. Ik acht die dingen zelfs heel belangrijk; als de sfeer goed is en we lekker in ons vel zitten presteren we beter.
Maar we slaan met z'n allen wel een beetje door in Nederland heb ik het idee, schieten ons doel voorbij. We willen in die 8 uur dat we voor de baas werken nu ook allemaal veel 'plezier' hebben. Laten we echter niet uit het oog verliezen dat we toch vooral productief moeten zijn op de werkvloer.
We zijn te verwend geraakt, en dat komt de efficiency van onze bedrijven en de concurrentiepositie van NL op de wereldmarkt niet ten goede.
