Reactie: De CVT heeft het wel gehaald inmiddels zijn er ruim 10.000.000 van geproduceerd en wordt o.a. in BMW, Mini Mercedes, Subaru,Nissan, Peugeot etc. toegepast. In het DAF Museum te Eindhoven is een uitgebreide expositie van Variomatic tot huidige CVT te zien. Een Nederlandse uitvinding waar we trots op mogen zijn.,
Reactie: De wereld ziet eruit zoals je ernaar kijkt. Als je een deel van de wereld meet volgens de richtlijnen van wat een bepaald deel van de bevolking belangrijk vindt, en je meet de resultaten van een deel van de bevolking die juist andere prioriteiten stelt, dan krijg je een andere score. Je kunt die beoordelen als minder dan de andere, maar al te haastige conclusies over wat zin heeft is denk ik op zijn minst voorbarig.
Waar je energie (focus) aan besteedt, dat groeit. Als je kinderen krijgt heb je de verantwoordelijkheid om voor deze nieuwe mensen in de wereld het voorbeeld te zijn hoe je voor je eigen geluk kunt zorgen of hoe je gelukkig kunt zijn. Als je dat maar steeds overlaat aan anderen waarvan je niet weet hoe goed zij in staat zijn gelukkig te zijn, dan is het de vraag of je je die verantwoordelijkheid wel voldoende in de ogen kijkt. Als alleenstaande moeder van drie kinderen en ondernemer vind ik het behoorlijk moeilijk om hieraan de juiste vorm te geven. Toch lever ik graag een stuk salaris in om geluksmomenten met mijn kinderen te beleven. Want als ik mij afvraag hoeveel meer dan mijn basisfinancien ik voor die momenten in wil ruilen, dan is de keuze snel gemaakt.
Dat heeft niets te maken met dat ik het niet voor een bedrijf over zou hebben, de capaciteiten niet zou hebben om net zoveel in een carriere te investeren als een man. Het heeft te maken met dat ik de consequenties van mijn keuze voor kinderen als volle verantwoordelijkheid op me heb genomen en die niet voor financieel gewin maar voor de helft wil invullen. Misschien moeten we wel weer eens een keer ons afvragen wat we nou eigenlijk echt belangrijk vinden. Wat maakt ons nou echt gelukkig en van daaruit eens verder redeneren over hoe je leven er dan uit moet zien. Ik hoor veel te veel mensen zeggen: hoe komt het toch dat ik zo weinig tijd besteed aan wat op mijn favorietenlijstje staat?
Reactie: Dit artikel is in 1 woord fantastisch.
Het drukt ons allen op het hart om ''Back-To-Business'' te gaan en wakker te worden na, inderdaad, ''de-vette-jaren''. We zullen weer creatief moeten gaan denken ipv een slachtofferrol te spelen. Positivisme, BTB en creatief denken zijn voor mij de sleutelwoorden in deze tijd maar ook voor de toekomst. Pas dan wordt deze crisis een interessante periode en is elk klein succesje weer een grote stap voorwaarts
Reactie: LinkedIn is hot en er zijn inmiddels interessante discussies gestart over het nut van dergelijke netwerksites. 50% van mijn klanten komen via LinkedIn en waren daarvoor nog onbekenden van mij. Je kunt met de juiste strategie een enorme aantrekkingskracht creeren! Oftewel: give it a go!
Vincent Smit
Trainer
Just Connecting, hét trainingsbureau voor zzp'ers, freelancers en interim managers.
Reactie: Wat is de rede van iemand om boerend, schetend en te laat komend in een groep te willen zijn?
Is dat ooit aan de medewerker gevraagd? Wat wil deze persoon uitdrukken (letterlijk en figuurlijk)? Mogelijk zit er een behoefte onder die ook op een passendere en meer geaccepteerde wijze gedeeld kan worden. Pak iets bij de oorzaak aan en niet bij de verschijnselen.
Reactie: Helaas blijven de grote gevestigde adviesbureaus vastzitten in hun aloude dogma's en paradigma's. Van hen is geen vooruitgang op het gebied van HR te verwachten, ze verkopen oude wijn in oude zakken met een nieuwe naam.
Nog steeds wordt er alleen gedacht in verticale loopbanen, carrieres, management development, terwijl talentmanagement veel verder gaat. Er is meer talent dan alleen management talent, dat wordt door de gevestigde namen keer op keer vergeten. Nadat ze eerst competentiemanagement voor veel geld hebben verkracht en niet verder zijn gekomen dan een aanpassing van de functiebeschrijvingen, weten ze nu talentmanagement weer te verkrachten door hun onkunde en onbegrip over wat talentmanagement werkelijk kan zijn.
Door er nu een sausje van emancipatie over te gooien wordt alleen nog meer duidelijk dat ze echt niet begrijpen waar het echt over gaat.
als je eens wist hoeveel managers in ons land hun spullen en familie oppakken om zich vervolgens in het buitenland te vestigen. Je verlaat je familie niet, je verlaat je land en neemt ook nog eens je beste mensen mee, zo zal het gaan.
Politiek heeft geen opbrengsten, de doorsnee regering zit een jaar of 2-3, dan valt het kabinet, dus politiek is per definitie korte termijn en met name gericht op electoraal gewin. Gezien de peilingen zijn er nu partijen die meer baat hebben bij het laten vallen van de regering dan het oplossen van de problemen en de regering doet helemaal niks. Ja, Balkenende gaat iedere twee weken samen met de andere europese leiders op de foto, maar daar komt alleen maar een afspraak voor de volgende foto uit. Wellicht gaat deze regering weer eens 100 dagen luisteren naar actiegroepen, iets wat ze al eerder hebben gedaan, waarna meteen werkgroepen en commissies worden opgericht die na weer eens 100 dagen worden teruggestuurd omdat ze niet met het antwoord komen dat Woutertje aanstaat.
Verdeeldheid werkgevers en werknemers? Daar sta je boven en je neemt besluiten, de stompzinnige gepolder kun je niet gebruiken ten tijde van crisis. Maar ja, een paar duizend aandeelhouders van Fortis beroven kun je politiek verantwoorden, oneenigheid met de vakvereniging leidt tot zetelverlies en dat is erger toch?
Kortom, de bedrijven staan er alleen voor en zullen het alleen moeten oplossen. Laten we dat dan maar doen, gewoon door in actie te komen. Niet door het Malieveld te bestormen of door het maagdenhuis te bezetten, maar door samen door deze recessie te komen. Aan de overheid heb je niks, zeker niet met de egootjes die nu samen de regering vormen.
Ja, het is een illusie om de Balkenende norm breed in te voeren maar dat was niet de strekking van het verhaal. Wat concreter worden, daar ging het mij om. Overigens is een illusie zo groot als je hem zelf inschat. Momenteel verdient een bankdirecteur in de VS minder dan Zalm hier. Maar het gaat mij om een norm.
De vergelijking van Balkenende met een manager gaat naar mijn mening niet op. De functies zijn niet vergelijkbaar maar hoe meet je de opbrengst van iemand in de politiek. Dat doet de geschiedenis, bij een manager wordt dat onder (te) grote druk elke dag gedaan.
Dat buitenland verhaal hoor ik ook al jaren. Buitenland trekt of trekt niet, zo is steeds de conclusie. Voor geld laat men de familie niet altijd achter. Als we dat echter tegen elkaar blijven zeggen geloven we het nog ook.
Mensen vinden dat ze veel verdienen in vergelijking met anderen. Als de hele schaal wordt verlaagd van het managersdom dan gaat het slechts om een andere vergelijking.
Voor alle duidelijkheid: geen rood gepraat van mijn kant. De werkgevers en de werknemers moeten dit samen aanpakken en de overheid moet helpen. Niet andersom.
Ik vind alleen dat de maatschappelijke verantwoordelijkheid van bedrijven en aandeelhouders verder gaat dan korte termijn denken. Doen ze dat niet, dan dwing je het af, zoals er zoveel wordt afgedwongen. Dan bereik je duurzaamheid.
Het doet me goed dat er aan brainstorm groepen wordt gewerkt waaruit concrete acties kunnen worden bedacht. Maar dan wel alles onder ogen zien, duurzaamheid voorop en niet aarzelen om zaken echt aan te pakken.
Vandaar mijn voorkeur voor een grote lijst met concrete acties die per actie op voor- en nadelen kan worden gewogen. Dat de overheid dat (nog) niet doet heeft ook te maken met de verdeeldheid van werkgevers en werknemers. Vervolgens commentaar hebben op de overheid is een zwaktebod van beide partijen.
het is een illusie dat de lonen in ons land kunnen worden gefixeerd op de balkenende norm.
Het inkomen van de minister president is gezien zijn bijdrage aan de maatschappij al aan de hoge kant en de meeste managers in ons land hebben een veel hogere bijdrage aan de welvaart en het reilen en zeilen van ons land.
Verlaag de inkomens van managers dan gebeurt er exact het zelfde wat er is gebeurt met de sport, onze topsporters vertoeven in het buitenland, we hebben een mickey mouse voetbalcompetitie en Mart Smeets probeer enthousiast te doen over een paar mannen en vrouwen die in staat zijn om 25 rondjes achter elkaar te schaatsen in een overdekte hal, een sport waar geen enkel ander land interesse in heeft.
Dat gebeurt er dan met ons bedrijfsleven, we houden wat minibedrijfjes over en de echte bedrijven verhuizen naar het buitenland.
Het socialistische ideaal van geen gezeik iedereen rijk werkt niet, zelfs niet in landen die zogenaamd socialistisch zijn, met name daar is een corrupte bende zelfverrijkers aan de top.
Ik ben momenteel de interesse aan het peilen om brainstormgroepen te vormen die, in tegenstelling tot de overheid, met concrete acties kunnen komen om deze recessie snel te laten eindigen, we hebben namelijk geen tijd, de volgende crisis is al in aantocht.
De perfecte mens bestaat niet en we moeten eens ophouden met het bekritiseren van onze medemens.
Probeer te houden van elk mens groot, klein, dik, dun en ongeacht de kleur of afkomst.
Kijk eerst maar eens naar jezelf en dan bedoel ik echt naar jezelf. Als je je eigen kunt waarderen met alle gebreken en onvolkomenheden zul je wellicht je medemens ook beter gaan waarderen in wat ze juist zelfs beter kunnen als jijzelf.
Iedereen is zoals hij of zij is en dat is een gegeven.
Reactie: Wat mij opvalt in dit forum is dat iedereen beter weet hoe deze crisis aan te pakken waarbij concrete voorstellen ontbreken. Het zijn allemaal vage algemene opmerkingen.
Niemand zag deze crisis aankomen en hij kent zijn gelijke niet in de geschiedenis. Wat we wel wisten is dat mensen, hoe goed ze ook zijn, overbetaald zijn met bonussen die nergens meer op sloegen. Ook wisten we dat jonge mensen altijd alles volledig op orde moesten hebben. Daar waar ouderen gewend waren te sparen moesten jongeren auto's en keukens aanschaffen omdat leven anders onmogelijk was. We zaten er allemaal middenin. Nu nog met z'n allen eruit zien te komen. Laten we gezamenlijk eens een opsomming maken van concrete voorstellen met wat uitgangspunten:
1. De overheid helpt maar de werkgevers en werknemers moeten het samen opknappen.
2. De mensen moeten hun geld blijven uitgeven en moeten dus vertrouwen hebben in de economie of in de wil om er samen uit te komen.
3. Er moeten lessen worden getrokken uit de belangrijkste oorzaak van de crisis: hebberigheid van zowel management als de aandeelhouder.
Zomaar een opsomming van mogelijkheden:
a. Maximering van het loon van 'niet eigen bedrijven' naar de Balkenende norm met ingang van heden.
b. Een bonus van het hoger management mag nooit hoger zijn dan 4 x de winstdeling van een medewerker.
c. Bedrijven zijn verplicht om een flink percentage van de winst jaarlijks te reserveren om slechte tijden op te vangen. De huidige IFRS regels staan dat momenteel niet toe en wellicht de fiscus in Nederland ook niet.
d. Bedrijven blijven de eigen werknemers in dienst houden of zijn verplicht om elders werk te zoeken voor de eigen werknemers. Dat kan ook door dat 'potje' en dat vergroot de samenwerking tussen bedrijven onderling. In ruil daarvoor krijgt men onder voorwaarden (continuiteit e.d.) subsidie van de overheid of men hoeft geen sociale lasten te betalen o.i.d.
e. Alleen als bedrijven dreigen failliet te gaan mag men werknemers ontslaan. Voor beursgenoteerde bedrijven betekent dit helaas voor de aandeelhouders dat men geen opbrengst heeft. Kortom: geen ontslagen meer om de aandeelhouders te spekken.
f. Bedrijven zijn verplicht om medewerkers continu te scholen. Daar zijn al voldoende subsidies voor maar het kan beter.
g. Pensioenfondsen mogen niet meer dan 15% van hun geld beleggen in aandelen. Gokken met andersmans geld is over.
h. Om uit de misere te komen de komende jaren geen indexatie van de pensioenen (minimaal 2 jaar)
i. De lonen worden eveneens 2 jaar bevroren maar daar staat een belastingverlaging tegenover om de koopkracht op peil te houden.
j. De AOW blijft op 65 jaar maar er wordt een bescheiden belastingverhoging doorgevoerd voor meerverdieners.
Het zijn wat voorbeelden waarover apart kan worden gediscussierd maar op deze manier komen we uiteindelijk tot een acceptabele lijst. Ik zie uit naar aanvullingen.
Reactie: Ach ja, die grote boze managers ook altijd! Tuurlijk, dat iemand loopt te boeren en te scheten komt omdat hij een springplankmanager heeft!
R.V., hoe verzin je het?
Je reactie roept bij mij de vraag op of hier wel iemand spreekt vanuit de praktijk (als leidinggevende dus). Je leest mijn suggesties in elk geval totaal anders dan hoe ze bedoeld - en opgeschreven - zijn.
Ik ben juist NIET voor een harde (groeps-) confrontatie. Ik heb gepleit voor een open gesprek met de persoon in kwestie, met als uitgangspunt de wil om er uit te komen. Gewoon COMMUNICEREN. Wat zit er achter zijn gedrag en hoe doen we daar iets aan.
Ik zeg wel dat als de persoon simpelweg niet wil meewerken, dat je dan moet ingrijpen. Maar dat is toch logisch? Wordt dat na 2 maanden niet eens tijd?
Verder vind ik inderdaad dat dit het probleem van de manager is, wat hij niet op zijn afdeling moet dumpen maar waarvan hij juist zijn afdeling nu eindelijk eens moet verlossen.
Daar kun je zelf natuurlijk een andere kijk op hebben, maar hoe mijn suggesties overheersend of dominant zouden zijn begrijp ik niet.
Nog een paar zaken verhelderen:
- Je wordt als manager betaald om problemen op te lossen. Doe je dit niet dan verlies je het respect van je team. ''Waarom is hij hier de manager, hij doet niets aan het probleem!''
- Zonder regels en gezag wordt het een zooitje en de manager is verantwoordelijk voor het handhaven van de regels.
- Gezag moet je niet willen verkrijgen door overheersing maar door kennis van zaken te hebben, duidelijk te zijn, de regels te handhaven, en sturing te geven.
- Verantwoordelijkheid nemen is geen vies woord. Het is in mijn ogen synoniem voor staan voor je mensen en het werk dat je als team levert.
Het feit dat in deze casus de situatie al maanden voortduurt kan voor de manager in kwestie haast niet bevorderlijk zijn geweest voor het respect en gezag dat hij op de afdeling heeft. En of je het nu leuk vindt of niet maar als je die zaken verliest wordt het lastig werken.
Door nu de zaak aan te pakken (verantwoordelijkheid nemen) en dit in toekomstige gevallen sneller/beter te doen (lering trekken uit deze zaak) kan hij dat beginnen te herwinnen.
Dit zijn gewoon management basics. Als ze grote weerstand bij je oproepen ben je er hoogstwaarschijnlijk zelf niet voor in de wieg gelegd.
Reactie: ''Als u medewerkers onder druk zet, kan dit zeker een positief effect hebben op de productie, maar de initiatiefname en creativiteit van uw medewerkers worden volledig ingedamd.''
Dergelijke uitspraken heb ik zogezegd een hekel aan. Dit kom ik in uw boek ook tegen, wat mij enorm irriteerde tijdens het lezen ervan. De manier van schrijven doet hier geloven dat er absoluut geen uitzonderingen op deze regel zijn, en daar ben ik het dus niet mee eens. Je kan niet alle mogelijke situaties in een hokje drukken.
Een negatieve reactie, die ik toch even wil relativeren. Er staan een aantal dingen in dit artikel (en in het boek) waar ik me wel goed in kan vinden. Met name de laatste alinea beschrijft een mooi doel, wat aanzet tot daadwerkelijk handelen.
