Reactie: In mijn communicatietrainingen leer ik cursisten elkaar op een prettige en respectvolle manier feedback te geven. Zodanig dat de ander inderdaad open blijft staan voor wat je te vertellen hebt, en daardoor kan groeien. Ik leg dit inderdaad ongeveer volgens uw Spelregels uit. Ik heb daarbij nog enkele toevoegingen: ad 1 (Begin met een positief punt): kom met feiten. Wat hebt u preciés gezien, gehoord, gemerkt wat de ander deed/zei. Benadruk daarbij het positieve effect op u, op anderen etc. Leg uit dat de ander dit zéker moet blijven doen (is tegelijkertijd een mooi complimentje).
Vervolgens bij punt 2 (Bekritiseer gedrag): vertel niet wat béter kan, maar wat ánders kan. Zo hou je ook de positieve intentie van de ander in ere. 'Beter' heeft vaak bij de ander het effect van ''oh ik deed het dus niet goed'' met dichtklappen of een tegenaanval als gevolg.
Bij punt 3 (Spreek uw vertrouwen uit) laat ik punt 1 en 2 samenvatten en laat ik benoemen wat het mogelijke eindresultaat zal zijn: ''Als je ....blijft doen en ...nog verandert, dan levert het je ...op''. Dat zal de ander zeker motiveren om zijn best te doen, dan is er een win-win-situatie.
Wanneer cursisten hieraan de juiste lichaamstaal leren koppelen, ontdekken ze dat het effect héél anders is dan op de 'oude' manier kritiek geven of krijgen!
Reactie: In mijn communicatietrainingen leer ik cursisten elkaar op een prettige en respectvolle manier feedback te geven. Zodanig dat de ander inderdaad open blijft staan voor wat je te vertellen hebt, en daardoor kan groeien. Ik leg dit inderdaad ongeveer volgens uw Spelregels uit. Ik heb daarbij nog enkele toevoegingen: ad 1 (Begin met een positief punt): kom met feiten. Wat hebt u preciés gezien, gehoord, gemerkt wat de ander deed/zei. Benadruk daarbij het positieve effect op u, op anderen etc. Leg uit dat de ander dit zéker moet blijven doen (is tegelijkertijd een mooi complimentje).
Vervolgens bij punt 2 (Bekritiseer gedrag): vertel niet wat béter kan, maar wat ánders kan. Zo hou je ook de positieve intentie van de ander in ere. 'Beter' heeft vaak bij de ander het effect van ''oh ik deed het dus niet goed'' met dichtklappen of een tegenaanval als gevolg.
Bij punt 3 (Spreek uw vertrouwen uit) laat ik punt 1 en 2 samenvatten en laat ik benoemen wat het mogelijke eindresultaat zal zijn: ''Als je ....blijft doen en ...nog verandert, dan levert het je ...op''. Dat zal de ander zeker motiveren om zijn best te doen, dan is er een win-win-situatie.
Wanneer cursisten hieraan de juiste lichaamstaal leren koppelen, ontdekken ze dat het effect héél anders is dan op de 'oude' manier kritiek geven of krijgen!
Eindelijk een Heer die het inzicht heeft, wat overgewicht de werkgever op jaarbasis gaat kosten. Door in te grijpen, om preventief jezelf te voeden in combinatie met sporten kan er een nieuwe wereld opengaan voor zowel de werkgever als de werknemers. Met uiteindelijk het resultaat, dat het geld gaat opleveren inplaats van dat het geld blijft kosten. En dan nog eens teweten, dat de gezondheid van de mensen verbeterd wordt. Maar het is net als met alles wat nieuw is, mensen moeten er eerst aan wennen. En wanneer weten we nu wat echt je goed voelen is! Wat is U referentie kader?
Door goede natuurlijke producten te gaan gebruiken naast U dagelijkse voeding. Dan pas zult U de verandering zelf gaan ervaren.
Ik schrijf iedere werkdag een stukje over gezondheid en voeding op mijn weblog.
Als U het leuk vindt dan bent U geheel vrijblijvend uitgenodigd om eens een kijkje te nemen. www.gezondheidsplein.blogspot.com
Verandering en verbetering beginnen van binnenuit.
Daarna veranderen de uiterlijke omstandigheden vanzelf mee.
Lieve mensen we hebben maar één lichaam. Wees daar zuinig op. Vaak zijn we zuiniger op onze auto dan op ons eigen lichaam. Als het lichtje van de auto gaat knipperen dan gaan we naar de garage. Maar wat doen we vaak met ons lichaam? We gaan maar door, en pas als het zover is, Ja, dan komen we in actie.
Actie is Reactie, dus Preventief je zelf voeden kan er voor zorgen dat U een gezonde toekomst tegemoet gaat! En dit is wat ik U allen wenst!
Met Vriendelijke Groet,
Monique
Ervaringsdeskundige
Reactie: Twijfelachtig en tendentieus. Men moet het belang van beveiliging (praten we hier overigens over security of safety?) nooit bagatelliseren, maar dit is onzin. Een beveiligingsonderzoek vorig jaar bij onze organisatie (4.000 mdw) strookt totaal niet met dit beeld. Er wordt inderdaad bezuinigd in de sector en dat is gevaarlijk. De omzetstijging in 2008 was fors (CBS: 10.5%) maar tendeert nu naar een daling. Dat Securitas en anderen protesteren is begrijpelijk, maar waarschuwen door een overtrokken dreigingsbeeld te creëren is bedenkelijk en niet effectief.
Reactie: Ja... maar let op: Harrington is (was) CEO. Vijf dingen op je dagelijkse ToDo lijst is in dat geval heel véél. Een topmanager moet niet veel DOEN, hij moet zorgen dat anderen kunnen werken. Eén echte doe-taak is voor een CEO al veel.
Een middle-manager zou ook geen vijf doe-dingen op zijn lijst moeten hebben, hij moet delegeren. Eén tot twee uitvoerende taken (die al gauw anderhalf uur vergen) is het maximum: hij houdt anders geen tijd over voor zijn mensen.
Wees dus kritisch in wat je op je dagelijkse ToDo-lijst zet!
Met enthousiaste groet,
John Vrakking | daVinci - Orde op Zaken
Reactie: Fietsers hebben een hekel aan automobilisten. Automobilisten aan fietsers en ben je als automobilist in het weekend een fietser, dan heb je een hekel aan automobilisten. Automobilisten hebben een hekel aan automobilisten, wanneer deze te hard, te zacht, teveel op de linkerbaan rijden of willen inhalen op het moment dat jij komt aanscheuren. Linkse stemmers hebben een hekel aan rechts, rechts een hekel aan links, atheïsten aan gelovigen en gelovigen aan atheïsten. Monarchisten aan republikeinen, republikeinen aan het koningshuis. Ouderen hebben een hekel aan die gemakzuchtige jongeren en jongeren aan zelfgenoegzame ouderen. Autochtonen hebben een hekel aan allochtonen en andersom. Vakbondsleden hebben een hekel aan werkgevers en werkgevers aan vakbonden. We hebben een hekel aan autoriteit, politiek en politiek leiders. We hebben een hekel aan medeburgers die hun hond overal laten schijten en een hekel hierop terecht gewezen te worden. We hebben überhaupt een hekel aan anderen die ons terecht wijzen. Wat denken ze wel. Rokers hebben een hekel aan een rookverbod in cafés en niet-rokers aan rokers die het rookverbod aan hun laars lappen. We hebben een hekel aan grootverdieners (behalve aan Ruud van Nistelrooij die meer verdient dan Jeroen van der Veer), aan bankdirecteuren die geen sorry zeggen. We hebben ook een hekel aan bankdirecteuren die wel sorry-zeggen. De grootste hekel lijkt de gewone man vandaag de dag te hebben aan ‘graaiers’ en doet daarom en masse mee aan de postcode loterij. In dit land lijkt het of zo langzamerhand iedereen een hekel aan elkaar heeft en je gaat bijna denken dat een anarchistische burgeroorlog op uitbreken staat. Ik maak me daar zorgen om. Het gekke is dat ik het hekelen alleen maar waarneem bij anderen. Uiteraard niet bij mij. De mensen die ik spreek zeggen trouwens ook dat het de anderen zijn die kankeren maar zij niet. Dat kan natuurlijk niet. Iemand liegt hier. Kijk.. en daar heb ik dan weer een hekel aan.
Reactie: Een nogal misleidende kop die niet had misstaan op de voorpagina van de Telegraaf. Wat een onzin zeg. De werknemer voelt zich helemaal niet onveilig, het is niet onveiliger dan de afgelopen jaren (alleen de berichtgeving verandert) en het nieuws wordt de wereld in geslingerd door - hoe verrassend - een beveiligingsbedrijf. Wij van Glorix zien steeds meer vuile toiletten... Kom op jongens, wel een beetje kwaliteit blijven bieden op de site!
Vreemde houding van die werkgever eigenlijk maar ik vind ook jou houding in deze raar.
Ik begrijp dat je in de ziektewet zit wat moet je dan met een VCA nu of een veiligheidsjasje?
Lijkt er wel een beetje op dat je wilt vertrekken of elders werken. Op basis van deze info.
Als het je eigen rijbewijs betreft dan vindt ik dat de werkgever over de schreef gaat. Als je in de ziektewet zit mag je niks doen wat de genezing verhinderd of vertraagt. Autorijden doet dat niet normaliter. Tenzij dat de arboarts jou heeft verboden auto te rijden of je huisarts dat niet toe staat ivm met medicijen of om andere redenen kun en mag jij toch gewoon auto rijden? Je werkgever kan je dat niet verbieden tenzij hij gegronde redenen heeft. Maar dan kan hij bezwaar maken tegen de arbodienst en zal hij moeten aantonen dat het autorijden alsnog de genezing belemmert. Dat kan hij bijna niet en dat doet hij ook niet als hij slim is.
Dat is echter iets heel anders dan je rijbewijs inhouden dat kan hij niet maken dat recht heeft hij niet. Wat je mag en kunt bepaal jij samen met je arboarts en je huisarts. De3 huisarts is jouw dienstverlener en de arboarts in principe ook al is deze vooral dienstverlener naar de werkgever. In hoeverre het principe wie betaald bepaald geld voor jouw arbodienst is de vraag. Goedfunctionerende arbodiensten zoeken echter altijd naar een gezonde situatie waarmee ik bedoel dat ze je niet werken sturen als je het absoluut niet kunt ook al hebben ze een target afgesproken met de werkgever.
Goed wat nu. Wil je er nog wel werken? Dat lijkt me de vraag die je je nu moet stellen. Ook kun je je afvragen of de werkgever je nog wel wil. Gezien zijn rare houding die lijkt op pesten door je rijbewijs in te houden. Waarschijnlijk heb jij dat getriggert door ook andere spullen op te vragen die je bezit en waarschijnlijk niet nodig zijn om uit te zieken. Misschien heb je daar een reden voor? Zoekraken van spullen of diefstal als ze zo maar ergens rondslingeren op je werk. Heb je dadelijk geen vestje of vca dan zal de werkgever je dat opnieuw moeten verstrekken dat maakt volgens mij weinig uit voor jou situatie. Hij heeft de spullen kennelijk in bewaring en als ze weg zijn dan zal hij toch voor vernieuwing moeten zorgen. Zo ook voor je rijbewijs als dat foetsie is.
Dus als je wilt dat de verhoudingen niet (verstoord) raken dan zou ik gewoon een gesprek aan gaan en gewoon nogmaals netjes om je persoonlijke spullen vragen en zeker zoiets als je rijbewijs. Luister naar zijn verhaal dan daar kun je veel van leren mbt tot hoe hij je ziet en hoe graag dat hij je in dienst wil houden.
Benadruk dat het rijbewijs gewoon nodig is en dat hij geen recht heeft om het in zijn bezit te houden.
Kom je er echt niet uit dan zo ik zeggen stap naar de politie en maak dat ook bij je werkgever kenbaar. Heb je de mogelijkheid om naar een hogere leidinggevende te stappen zou ik dat ook doen en ook kenbaar maken als je er niet uit komt.
Ik dwong hem wel via de politie om het rijbewijs af te geven als dat moest desnoods via de vakbond of een advocaat.
Maar goed als je dat traject in gaat dan zul je je wel moeten reaqliseren dat de verstandhouding er waarschijnlijk helemaal door verstoort en zelf een exit er in de toekomst voor jou inzit als hij een gaaje vindt of veel geld wil uitgeven aan je ontslag.
Eventueel kun je bij de arbodienst aankaarten dat deze stress voor heel veel psychische druk zorgt en stress komt de genezing niet ten goede.
Stel dat je overspannen raakt of een maagzweer of een hartkramp ervan krijgt zit je dadelijk in de wao en kan de werkgever zorgen voor reïntegratie. Een heel duur traject.Tenminste als je in vaste dienst bij hem bent.
Je kans op ander werk wordt dan wel klein vrees ik.
Dus dat zet ook geen zode aan de dijk voor hem maar uiteindelijk ook net voor jou.
Ik denk dat beide partijen eens goed aan tafel moeten gaan zitten en moeten proberen elkaar niet dwars te gaan zitten maar moeten gaan zoeken naar een oplossing. Voor jou betekent dat dat je je rijbewijs en andere persoonlijke spullen direct terug krijgt. Wat er verder aan de hand is met dat bedrijfsongeval en je ziekteverzuim kan ik zo niet beoordelen. Maar uiteindelijk bepaal jij en de arboarts of je in staat bent om te werken en wat je wel en niet moet doen. Daar moet de werkgever zich in principe bij neerleggen. Als de arbodienst aangeeft eens lekker te ontspannen dan mag je met dit weer op het strand gaan liggen. Dat je collega's en werkgever daar raar van opkijken is uiteraard wel te begrijpen. Het kan het genezingsproces bevorderen en dat is het doel. Zo snel mogelijk weer maximaal aan het werk te zijn. Ziek en arbeidsongeval is geen reden tot sanctie of pesten. Ook al zijn werkgevers niet blij met arbeidsongevallen en zieke werknemers.
We hebben in Nederland een wet en gezamelijke afspraken en daar dienen we ons aan te houden op straffe van sanctie. Hou jij je niet aan de voorschriften, wet of regels dan kun je problemen krijgen en wellicht een sanctie verwachten. We moeten de rollen niet gaan omdraaien en eigen rechter gaan spelen en sancties gaan opleggen waartoe we niet bevoegd zijn zoals het innemen van een rijbewijs.
Dus nogmaals ga dat gesprek aan en vraag netjes doch dwingen je rijbewijs terug en kondig andere stappen aan als je het niet terug krijgt. Vorder het daarna schriftelijk of via de politie. Zorg dat je schriftelijk bewijs heb of neem desnoods iets mee om het gesprek op te nemen en kondig aan dat je het gesprek opneemt en wilt gebruiken om je rijbewijs terug te krijgen. Neem desnoods een getuige mee naar het gesprek. Ik denk namelijk dat die werkgever doodleuk iets gaat beweren als ''ja als je gevraagd had had ik het gegeven, vraag het dan gewoon'' Dan sta jij mooi voor schut met je politie.
Maar nogmaals probeer het eerst gewoon. En eerlijk gezegd ben ik bang dat als je dat niet op een normale manier terug krijgt dat je loopbaan een hel wordt en hoopt je werkgever wellicht stiekem dat je een fout maakt waardoor hij je ''goedkoop of kostenloos kan ontslaan''. Dus ga niet vloeken of tieren of dreigen. Vertel hem gewoon droog wat je volgende stappen zijn zodat hij geen reden tot ontbinding kan aanvoeren. Ik vrees dat als je een tijdlijk contract hebt dat dat mogelijk niet verlengd gaat worden. En misschien sta je ook bovenaan de lijt met personen die ontslagen worden bij de eerst volgende mogelijkheid, reorganisatie.
Besef ook goed dat het zeker niet aan jou hoeft te liggen, sommige werkgevers of managers zijn nu eenmaal zo. Ze maken je leven tot een hel terwijl je het niet verdiend. En er zijn ook mensen die daar intens van genieten kunnen. dat zijn kleine geesteszieke mannetjes die sadistische trekjes hebben en waarschijnlijk zelf ergens een probleem hebben. Hadden ze een lieve trouwe viervoeter dan zou die gewoon een schop krijgen. Voor zulke mensen kun je maar beter niet werken tenzij je zo'n behandeling heerlijk vind wat je denk ik niet doet gezien je vraag.
Heb ook maar niet de illusie dat ze veranderen want dat doen ze niet. Alleen als je hun onder druk kunt zetten of in staat bent macht op ze uit te oefenen gaan ze er gewoon mee door. Het is inderdaad een soort pesten.
Wellicht is het beter om eens achter je oren te krabben en eens te overdenken of met die persoon wilt werken of voor dat bedrijf.
Maar ik geef toe het is nu een slechte tijd om van werkgever te wisselen. Hoe ver dat je wilt gaan moet je zelf overwegen. Het is een keuze maken tussen je gelijk/zin krijgen of je gedeist krijgen.
Je kunt wel recht hebben maar het ook niet krijgen zij de pz manager ooit eens tegen mij. Ja ga maar naar de rechter en je krijgt je gelijk want je hebt gelijk en wij als bedrijf krijgen een douw en toch heb je dan nog verloren. Wat je ook doet je verliest altijd en nu? Wat ga je nu doen? Ga daar maar eens over nadenken en als je het weet kom je maar eens terug. En inderdaad, de boodschap was duidelijk. Soms kun je alles winnen en nog verliezen.... en daar zat gewoon macht achter of beter machtsmisbruik. Ze gaven aan vervolgens gewoon op alle fronten mij tegen te werken. Ik gaf maar toe, ik wilde mijn werk behouden misschien wel zwak maar vrouw en kinderen waren anders het dupe geworden van mijn OR activiteiten. De wet op de ondernemingraad was duidelijk maar in mijn geval werd er gewoon van afgeweken door de werkgever. Je zou dat eerder van de maffia verwachten dan van een van Neerlands grootste multinationals met naam. Toch gebeurde me dat en had ik ook geleerd dat ik niet in die trechter moest gaan als het gevaar te groot was dat het negatief kon uitpakken. Uit die trechter komt uiteindelijk wel een beslissing. Maar door die beslissing kun je veel andere zaken verliezen. Boven waar de trechter breed is liggen de ontsnappingmogelijkheden. De trechter is een soort fuik. Werkgevers weten dat en dwingen je soms de trechter in wetende dat je steeds moeilijker kan ontsnappen en de beslissing eraan komt. het is misschien een fuik een val. Probeer daarom uit de trechter te blijven door een normaal gesprek aan te gaan. Maar misschien wil de werkgever je in de trechter, in de fuik lokken. Misschien hoopt hij stiekem op die fout, of dat je vanzelf weggaat. Maar ga je de trechter in dan moet je alles op alles gaan zetten. Desnoods politie erbij alleen niet doen als je bang bent voor ontslag en ontslag je bankroet betekent. Kijk wel alvast uit naar ander werk. De kans is groot dat je wint en er is een kans dat je ondanks dat alles verliest.
Ik hoop dat je wat kunt met mijn visie die gebasserd is op veel van zulke kleine pesterijtjes.
Mijn compleet bureau, een kantoorunit was weg na de vakantie. Ik schrok me dood. De firma hield ermee op en het bedrijf had mijn kantoor en bureau compleet met inhoud naar Engeland gesleept. Hahaha, je spullen zijn naar de UK. Er lag niets echt waardevols in. De reden wist ik ook. Een jaar lang had ik onderzoek gedaan. Al hele lange tijd had ik instelling vastgelegd als het goed liep en ik had een hele eigen database aangelegd met instellingen waardoor ik optimaal kon produceren. Dat was altijd al een doorn in het oog van de Engelse afgestudeerden. Hun instellingen waren incompleet en minder werkbaar. Zij werden er echter zwaar voor betaald maar voerden nauwelijks iets uit. Ik had in mijn vrije tijd alles uitgewerkt en vastgelegd. De deskundigen klaagden steen en been en ik jende hun vaker dat hun instellingen niet deugden dat ze de mijne mochten kopen. Tot op directie niveau is dit aangekkart maar ik kreeg steeds de vrije hand van de directie om als de voorgeschreven instellingen onwerkbaar waren mijn eigen instellingen in te voeren en die zouden dan de verplichte werkwijze worden. Ik bepaalde dat en niet de ondersteunende afdeling. die was ondersteunend en had kennelijk zijn zaakje niet in orde. Dat stak en waardevolle info lag in mijn bureaula, afgesloten...nu was het weg naar hun koninkrijk..Mja de kopieën had ik thuis. Mocht ik de fabriek in Zuid Afrika gaan opstarten had ik toch alle gegevens..het was ook een spelletje... Ok toen kwam de IT crisis en storte alles in: weg fabrieken slechts herinneringen bleven.
Reactie: Inderdaad Richard. Iets waar we het bestaan niet van kennen, kunnen we niet waarnemen, erger nog, mogelijk hebben we zelfs meer dan 5 (of 6) zintuigen, maar gebruiken we ze niet omdat we niet weten wat deze zintuigen waarnemen.
Daarom is een man als Leonardo da Vinci zo opmerkelijk, kon Jules Verne zo'n fantastische verhalen vertellen, ze hadden het talent om dingen die niet bestonden toch te fantaseren, wat de wereld weer een eind verder op weg heeft geholpen.
Dit soort visionairs, mensen die dingen waarnemen die voor anderen verborgen zijn, kunnen de wereld ingrijpend veranderen.
Dat is wel de kans van een crisis, want een crisis maakt vindingrijk. Zonder de tweede wereldoorlog waren we nooit op de maan geweest, was de microprocessor zelfs mogelijk niet ontwikkeld.
Ik ben benieuwd wat deze crisis oplevert.
Reactie: In de ziektewet door een bedrijfsongeval, heb ik 5 weken terug al mijn spullen belangrijke documenten - rijbewijs - vca bewijs en een veiligheidsjas terug gevraagd van de werkgever. Tot nu toe geen resultaat.
Het spelletje heeft nu lang genoeg geduurd en ik ben van pan aangifte te gaan doen. Graag advies.
Reactie: Ik vind dat er primair van een team target moet worden uitgegaan. Reden: Stel ieder wordt slechts individueel beloond. Dan loopt het bedrijf het risico dat in bepaalde situaties de telefoon/mail van een collega even niet wordt opgenomen/behandeld door een andere collega behorend tot datzelfde team. Immers, waarom tijd besteden aan een collega's telefoon/mail als jezelf al genoeg te doen hebt? En de klant wordt intussen niet (goed) geholpen. Dus ik ben voor een team target. Daarnaast werkt het inspirerend om elkaar te helpen om de deal te closen / de klant optimaal te bedienen. Immers 1+1= toch >2. Dus een reden temeer voor een teamtarget. Dat neemt niet weg dat je een deel van de beloning ook individueel kunt maken bijvoorbeeld bij het volbrengen van een specifieke opdracht naast het reguliere werk. Ik pleit dus voor een combinatie van team en individueel - target.
Reactie: Inderdaad Anita. Maar niet alleen de werkgever, ook de overheid dient zich te realiseren dat goede kinderopvang ontzettend belangrijk is voor vrouwen en dus voor de samenleving. Een werkende moeder moet veelal haar (jonge) kind zien onder te brengen voordat ze naar haar werk gaat en kan niet altijd voor zeven uur weer bij het kinderdagverblijf op de stoep staan. Ik zie de gastouder als een goed alternatief (want flexibel), maar wat doet Dijksma? Ze overweegt de kraan voor gastouderopvang dicht te draaien...
