Reactie: Ik sluit mij ook volledig aan bij Ad en Danielle. Ik ben zzp'er, en er zijn bedrijven in het MKB die wel het nut van gesprekken en onderzoeken binnen hun eigen bedrijf inzien. Wat daar voor nodig is? een dosis moed om naar zijn/ haar eigen positie te kijken als ondernemer en daar de ontwikkelpunten van onder ogen durven te zien. Verder kijken dan hun neus lang is en inzien dat er ook andere mogelijkheden zijn dan hun alleen hun eigen weg te volgen!
Reactie: Er is nog een effectievere manier om om te gaan met kritiek. Kritiek kan je zien als een signaal dat je kritiekgever onvervulde behoeften heeft. Het gaat dan om algemeen menselijke behoeften zoals respect, uitdaging, verbinding met anderen, erkenning, etc. Als je kritiek krijgt kan je je aandacht richten op de gevoelens en onvervulde behoeften van die ander; door die aandacht te verschuiven voelt kritiek ook niet langer als een aanval. Voor jezelf is het dan ook belangrijk om na te gaan wat je eigen gevoelens en behoeften zijn. Die onvervulde behoeften van de ander en/of van jezelf kunnen dan omgezet worden in verzoeken aan de ander en/of jezelf om bepaalde acties uit te voeren.
Deze manier van communiceren is de kern van Geweldloze Communicatie. Het is een simpel en zeer effectief principe (wordt ook in internationale conflicten toegepast) maar het vereist nog wel enige oefening om gevoelens en behoeften van jezelf en anderen te leren herkennen. Helaas is ons dat met onze opvoeding vaak afgeleerd.
Er zijn ook trainingen voor Geweldloze Communicatie op bedrijfsniveau. Dit om aan te geven dat het ook binnen een commercieel klimaat erg effectief kan zijn. Klantvriendelijkheid is tenslotte ook gebaseerd op het tegemoet komen aan behoeften.
Reactie: Blijkbaar blijft de Pareto regel 20 om 80 ten alle tijde bestaan. De schrijver geeft al aan dat het groepdynamisch proces veranderd als er iemand niet is (of zich anders gaat gedragen). Conclusie wat je ook doet of probeert de ratio 20/80 blijft bestaan. Accepteren scheelt een hoop stress en onnodige actie's.
Blijf als team/afdeling/bedrijf kijken naar wat je wilt bereiken en hoe dat wilt bereiken. Ga daar voor en accepteer Pareto.
Reactie: Een beetje Tovenaar verzint over 1 uur weer andere namen voor deze types!!!
Ik blijf liever bij de altijd weer toepasbare Belbin en MBTI. Die geven mij voldoende inzicht en duidelijkheid, waarmee ik ook de klanten voldoende informatie kan verstrekken.
Ik ben het helemaal met Richard Koopman eens!
Reactie: Zo dan! Ook weer opgehelderd!
En wat de vraag betreft : ''wat deze crisis oplevert??'' Kevin Kelly heeft het in 1989 beschreven in zijn boek: Nieuwe regels voor de nieuwe economie, 10 radicale ondernemingsstrategiën in een wereld van netwerken.
Ben ook wel voorzien van buikje, rook, drink veel koffie, sport niet maar u raadt het al zelden of nooit ziek.
Bovendien heb ik het door mijn postuur niet snel koud en dus bespaart de werkgever op sookkosten en jasjes. Zomers heb ik het trouwens ook niet snel warm.
Ik ken geen dikkerds die bovengemiddeld ziek zijn waren. Nee hoor, de zieken waren naar ik mij meen te herinneren vrij tenger.
Overigens als we dat gaan doen dan kunnen we ook kijken naar het sexleven van de medewerkers. Geen sex is niet gezond en veel sex met wisselende partners kan leiden tot een SOA en dus tot veel en langdurig ziekteverzuim en mogelijk WAO of de dood.
Hoe dikker je wordt hoe moeilijker je sex kan hebben dus dat is gunstig voor de werknemer.
Kom op zeg...lekker lol in het leven hebben en alles met mate.
Stress kan ook de dood tot gevolg hebben en als de baas met algeheel onthouders wil werken moet hij maar Abt in een klooster worden o.i.d.
Reactie: Misschien ligt het aan mij, maar ik word een beetje kriegel van alle 'inzoveelstappen-artikelen' waarin managersonline de laatste maanden grossiert met '4 types, 7 stappen, 7 manieren etc'.. 3-maal daagse doktersrecepten brengen organisaties niet waar ze zouden moeten zijn: werken vanuit echtheid met echte mensen aan echte merken, echte merkbeleving, echte dialoog, echte klanten, echte processen en een echte droom/filosofie.
Reactie: Individuele targets zijn in mijn optiek alleen aanvaardbaar als dat er niet toe kan leiden dat collega's bij elkaar het kaas van het brood gaan proberen te snoepen.
Bovendien moet je er ook voor waken dat individuele targets kunnen leiden tot kortetermijn visie (aardig voorbeeld: de huidige crisis) en het nemen van onaanvaardbare risico's. Bovendien worden zaken die het algemeen belang dienen maar niet aan je target bijdragen minder snel of niet uitgevoerd.
Teamtargets hebben wel een paar voorwaarden:
Jij moet je mensen kennen en vertrouwen (controle is goed, vertrouwen is beter. Als jij je mensen niet vertrouwt moet JIJ daar wat aan doen; het ligt niet aan je mensen), en je hebt een team nodig in plaats van een groep individuen.
Kennelijk bestaat binnen jou team de wens om op teamniveau targets te gaan halen. Ik zou in eerste instantie eens inventariseren of er meer mensen met die wens zijn. Als dat inderdaad het geval is, dan zou ik zeker overwegen om voor teamtargets te gaan.
Werken in een team is plezierig. Werken in een hecht team is heerlijk en mensen die zich fijn voelen werken harder dan mensen die alleen maar door geld gedreven worden.
Reactie: Volgens mijn mening zou iedereen stapsgewijs zichzelf moeten ontwikkelen naar een waardevolle positieve denkvermogen door begrip te tonen voor anderen. Dan pas zal de samenleving hierdoor de ''ik mentaliteit en de rest mag stikken'' verstoren en stapsgewijs vermijden.
Reactie: Geweldig stuk en in mijn vorig bedrijf (dat helaas is overgenomen door een beursgenoteerd bedrijf) waren zelfsturende teams. Dit werkt heel prettig. Toen we zijn overgenomen ben ik naar een bedrijf gegaan waar ook zo'n cultuur was volgens medewerkers en management. Helaas wat een tegenvaller. DGA beslist alles ondanks het feit dat het bedrijf groter wordt en verantwoordelijkheden naar middlemanagement delegeren weet hij niet wat dat is. De strategie verzint de DGA op het moment dat een opportunity langs komt, waarbij hij de operatie gemakshalve vergeet.
