Met deze beperking zou ik mensen niet eens op mijn website kunnen wijzen. En mijn eigen opmerking ondertekenen, een probleem welke ook bij de schrijver speelde. Gelukkig kon de formelere persoonsbeschrijving wel door de beugel ;-)
Reactie: De meeste mensen die hier hun respons hebben gegeven, lieten in dit forum op originele wijze weten hoe ze hebben ontdekt welke beperkingen ik bij het schrijven heb gebruikt. Ik vind het leuk om te zien hoe sommigen zo goed hun best deden om dezelfde beperking te benutten. Zo hebben zij hun ontdekking met ons gedeeld zonder het diepere geheim werkelijk te onthullen. Zo blijft het toch nog een beetje mysterieus. Er bleek zelfs een persoon die mijn beperkingregel geheel heeft omgekeerd. Hij gebruikte juist in elk woord de verboden letter die je in mijn tekst mist. Dit is ook kunstig. De schrijver Georges Perec http://nl.wikipedia.org/wiki/Georges_Perec schreef eerder zelfs een heel boek zonder de letter e te gebruiken. Ik vind zoiets werkelijk enorm ingenieus.
In dit stuk ontbreekt ook een letter. Enkelen noemde dit de eerste letter in het lettersysteem of de eerste letter die wij leerden. Het is de letter die twee keer voorkomt in elk nummerbord bij het koninklijk huis. In het stuk komen weinig verbindingswoorden voor. Deze woorden hebben dikwijls de letter die ik niet heb gebruikt. Het woord 'dus' vormt hierop een uitzondering. Hier zit deze unieke letter immers niet in. Hierdoor worden de zinnen ook korter. Het is werkelijk vreemd om op deze wijze te schrijven. Snel schrijf je toch een woord met de (niet) genoemde letter erin. Schrijf zelf eens een stukje op deze wijze. En controleer dit eigen stukje tekst vervolgens in de spellingscorrector in Word en zoek de betreffende letter op. Hij zit er nog geregeld in zul je vervolgens merken.
Zonder deze letter te gebruiken, krijgt de tekst wel een enigszins mystiek uiterlijk. Het lijkt of er iets mist en feitelijk is het ook zo. Zowel de schrijver en ook de lezer moeten nu dus improviseren. Hierdoor wordt het voor sommige mensen moeilijk te doorgronden en of begrijpen. Tijdens het lezen worden ze verblind door de dingen die ze wel kunnen zien. Ze zoeken hierdoor misschien juist het verkeerde en leggen er vervolgens een – uit hun oogpunt gezien logische – en kritische – vinger op. Ze begrijpen het oorspronkelijke idee niet. Wel geven ze hun bedenkingen erover prijs. Die bedenkingen houden echter geen rekening met het oorspronkelijke idee. Toch is deze mensen feitelijk niets te verwijten. In het gewone leven kennen we de beperkingen die mensen hebben ook niet elke keer.
Dit lijdt soms tot vervelende uitwisselingen tussen die mensen. Zou je een persoon die tegen een blinde zegt: 'Hey, joh, kun je niet eens uitkijken?' feitelijk iets kunnen verwijten? Hij kent immers die de beperking die de blinde heeft niet en houdt er dus geen rekening mee. Hij bedoelt er vermoedelijk dus ook niets verkeerds mee. Dit voorbeeld is misschien wel iets extreem. Toch kent het leven, en kennen de mensen vele beperkingen die we niet meenemen in onze beoordelingen. Onze kennis en focus zijn ons vertrekpunt en vormen een zekere ruis over het blikveld. Om de schrijver of spreker zijn bedoeling goed te kunnen begrijpen moet je gewoonlijk met dezelfde ogen kijken, met dezelfde tong spreken en ook begrip hebben voor ieders mogelijkheden en beperkingen. Je moet je kunnen vinden in dezelfde typen overeenkomsten en vergelijkingen. Dit zorgt voor een zekere overeenstemming in begrip tussen lezer en schrijver. Zonder dit ontbreekt de nodige klik.
Misschien is mijn intentie nog steeds niet helder. Ik heb hier immers dezelfde beperking in mijn schrijfwijze gebruikt. Mijn input zorgt voor een uiteenlopende output. Elke zin zou verschillend begrepen kunnen worden. Mensen interpreteren dingen immers verschillend. Dit leidt echter soms juist tot verbluffende uitkomsten. En zo vindt ieder voor zich de voor hem zelf gewenste output. Op zich is dit een instructief proces voor ieder die zich ervoor open stelt. Om nog even terug te komen op essentie die het middelpunt vormt in dit stuk. In feite heb ik het hier in het geheel niet over letters. Elke beperking in het leven en op het werk opent mogelijkheden die we gewoonlijk over het hoofd zien. Zo je het nu nog niet door hebt: neem de tijd. Lees het nog eens door. Oefen het geduld om het geheel te doorgronden en je zult het onderliggende idee goed begrijpen.
Reactie: Het gevoel van genegeerd te worden, zegt iets over hoe jij jullie werkrelatie ervaart. Mensen die zelfstandig zijn en hun verantwoordelijkheden series nemen vinden het niet altijd prettig om overal vooraf toestemming voor te vragen. Het is dus inderdaad essentieel om de medewerker en de keuzes die zij/hij maakt op waarde te beoordelen. Indien de zelfstandigheid en de beslissingen goed zijn, dan is het belangrijk om een goede samenwerking en communicatie te vinden. Durf ook naar jezelf te kijken, is het nu werkelijk van belang dat je vooraf gekend wordt en geconsulteerd of wil je gewoon op de hoogte zijn. Empowerment is een verandering in cultuur, ruimte gunnen en nemen!
Ik heb jarenlang grote clubs aangestuurd, mijn mensen kregen de ruimte om hun beslissingen en keuzes te maken, toch was ik altijd op de hoogte. Soms wilden ze gewoon een sparringpartner, soms wilden ze richtlijnen en soms wilden ze het gewoon trots vertellen. Durf mensen ruimte te geven en creer een vertrouwensrelatie waarbinnen ze die ruimte kunnen benutten en ook communiceren met je.
Reactie: Ad, je hebt gelijk. Het is makkelijk om te oordelen en net zo makkelijk om er grapje of commercie van te maken. Neemt niet weg dat het triest is, dat dit soort dingen gebeuren. Als moeder en mens schrik je.
De discussies over voortgang van koninginnedag of fouten door de beveiliging zijn wat mijn betreft triviaal. Dit soort dingen zijn triest maar niet echt te voorkomen. Een mens knapt en acteert op een onmenselijke manier. Dat is niet te voorspellen. Het enige wat je kan concluderen is dat hij bewust of onbewust geen steun in zijn wereld om hem heen gevonden of gezocht heeft. De individualisering die de afgelopen decennia heeft plaatsgevonden is een persoonlijk groei voor velen, maar een verarming voor sommigen.
Laten we hopen dat velen anderen als ze het niet meer zien zitten, denken aan de tekst:
When you're down and troubled and you need some helping hand and nothing nothing is going right..... You just call out my name!
Reactie: Ik ben het met de vorige spreker eens. Het zijn keuzes die bij de fasen in je leven passen. Edoch ... er is een grote lijn in je leven, ben je een veranderaar of een volger. Ik geloof overigens dat ieder mens impact heeft op anderen en op de wereld om zich heen. Een pure adapter kan wat mij betreft niet. Ken je de tekst van Bram Vermeulen, ik heb een steen verlegd. Ieder mens veroorzaakt rimpels in het water, beinvloed andere mensen. Kies bewust, durf te leven en accepteer daarmee dat je soms ook dingen fout doet.
In sommige gevallen impliceert het dat je waardeert wat er is en het instand houdt en op andere momenten verander je het.
Vergeet niet dat het bestaansrecht van deze wereld (natuur, beschaving, de markt) is gebaseerd op de continue veranderingen van de evolutie.
Reactie: Beste Ronald,
We hebben twee maal eerder een dergelijke situatie in de IT meegemaakt. Net voor het Milennium en in 2002. In beie gevallen dachten we dat we de grote schifting zouden gaan zien doch niets is minder waar gebleken.
Het kaf werd niet van het koren gescheiden en we weten nu eenmaal dat wanneer je met nootjes wil betalen, je aapjes krijgt. Nog heeft het bedrijfsleven hiervan niet geleerd en de oorzaak daarvan is het onbekende met de materie en het verkoop apparaat van de IT.
Er zijn twee gouden regels die stelselmatig worden overtreden door beide partijen.
1. IT is strategisch en business critical
2. IT is lineair
In beiden geld; wanneer je deze twee wetten veronachtzaamd, je business dit geld gaat kosten. Dus die zogenaamde besparing is een farce die alleen maar cosmetisch werkt. Dieper gaat het het bedrijf geld kosten.
Hier staat tegenover dat dat verkoop apparaat ervoor heeft gezorgd niet consistent genoeg te kunnen zijn in de communicatie naar de klant toe, wat in hoge mate aan deze reactie bijdraagt.
Zolang men het bedrijfsleven niet weet te overtuigen dat IT strategisch is, blijf je dit soort fluctuatie houden, met alle gevolgen van dien. Ergo, we moeten er even mee leven. Like it or not.
Reactie: @Frank
Ik blijf het een knap stukje vinden, maar had het gevoel van een dejavu of dat het onderwerp weer nieuw leven in geblazen werd door nieuwe reacties. Dat blijkt niet het geval. Je hebt integraal een oude tekst (5 november 2007) neergezet.
Reactie: Doet deugd dit innerlijk weten bevestigd te zien.
Ik heb dit jaar (op 1 april dan nog :-)) tijdskrediet opgenomen om mijn bijberoep uit te bouwen tot hoofdberoep. Terwijl iedereen rond mij zich vastklampte aan pseudo-zekerheden heb ik de sprong gewaagd. Weliswaar was ik dit reeds lang van plan ... en toen onze dagkliniek (waar ik leidinggevende was) door reorganisatie werd gesloten bedankte ik voor de piste die ze voor mij in petto hadden. Neen, nu was het moment daar om het onbekende te omarmen. Het loopt nog allemaal niet van een leien dakje maar ik zit niet stil, prospecteer, doe aan netwerking, hou de focus op een positieve outcome en weet deep down dat als ik in zo'n tijden kan overleven dat dé belangrijkste basis is gelegd voor later, precies zoals hierboven is neergeschreven.
Let wel: niet alle dagen zijn even prettig, onzekerheid komt vaak binnen geslopen en er zijn niet altijd mensen aanwezig om je hierin te ondersteunen. Wees daarom heel alert en zorgvuldig met wie je in zo'n tijden omgaat!
Reactie: Besef heel goed, voordat u aan een eigen business begint dat we leven allemaal - globaal gezien - in een economische kooi. Deze kooi word bestuurd en gecontroleerd word door een klein groep mensen die de totale wereldmacht in handen hebben.
Denk hierbij even terug in de geschiedenis aan de bewust veroorzaakte crisis in de 1930er jaren. Deze crisis was nodig was om de controle te krijgen over de regering van de VS - nu het machtigste land op aarde - via de Federal Reserve Bank. Dit is gewoon een COMMERCIELE PRIVE BANK in handen van deze elite.
Gebruik de crisis als uw voordeel:
Mooie uitspraak, mooie motivatie en er zit volgens mij ook zeker een kern van waarheid in. Echter houd wel goed in de gaten HOE deze krisis is ontstaat, WIE ervoor verantwoordelijk is geweest, WAT de globale gevolgen zijn van deze krisis voor uw eigen potentiele afzetmarkt en WANNEER zij de volgende krisis plannen op plaats te laten vinden.
De eens zo zekere zekerheden - bijv. de bankenwereld - vielen in een klap wereldwijd in elkaar en wat bleef er over aan geld, waarde, vertrouwen?
Tips:
1. Zorg ervoor dat uw eigen bedrijf en business model ''globale krisis bestendig'' is tegen het TOTAAL ONVERWACHT SCHUDDEN van deze ''globale economies kooi'' waar we allemaal in leven.
2. Kijk heel goed op welk fundament u uw business gaat bouwen..
- uw eigen kapitaal of van iemand die uw persoonlijk kunt vertrouwen of..
- het geleende geld van de een zo zekere bankenwereld...Het geleende geld wat ten allertijde weer teruggevorderd kan worden onder ''dreiging van de volgende crisis.''
Je staat het best op eigen financiele, materiele benen!
Dan blijft uw eigen business ook altijd uw eigen business.
Reactie: In bevoengenoemde stelling kan ik mij als interim manager en coach helemaal in vinden. Ik ben nu bijna 2 jaar zelfstandig ondernemer en heb een eenmanszaak. Op dit moment vliegen de opdrachten naar mij toe, omdat ik afgelopen jaar veel geinvestreed heb in contacten, netwerken en vooral het onderhouden van het netwerk. Assertief zijn, de beste ideen naar buiten brengen, organisaties laten zien dat ik er ben en voor hun weer geld kan opleveren. Dat doe ik op het vlak van opleiding en ontwikkeling binnen HRM. Nu juist moet in de medewerkers worden geinvesteerd, nu is het belangrijk talenten te vinden, te boeien en te binden en niet de werknemers op te zadelen met angst, wat in veel bedrijven gebeurt. Angst werkt blokkerend en is niet goed voor de productie van een bedrijf. Reorganisaties zijn goed, mits deze door professionals worden gedaan en goed gepland. Niet gewoon doen, goed nadenken en evalueren. Als ondernemer zie ik veel kansen. Recessie, komt niet voor. Er zijn keuzes, mogelijkhden en een ieder kan nu in deze tijd de kansen grijpen. Het komt er op neer hoe je naar bepaalde zaken kijkt, ben je positief ingesteld of negatief. Zoek naar alternatieven en mogelijkheden. Zo ben je de recessie een stap voor en heb je invloed op je eigen handelen.
Reactie: Typisch voorbeeld van het dualistische denkmodel deze uitspraak...
Een goede strateeg (lees denker) heeft het NIET nodig om ''in het hoofd van de concurrentie te kijken''.
Als je - als wijze gevoels beleidsman - gaat leren voelen, 100% jezelf kent, 100% in je EIGEN KRACHT leert blijven, heb je het niet nodig om je te meten met ''concurrentie'', jezelf te onderscheiden door extra acties. Dan VOEL je dat je uniek bent, en dat cree-ert genoeg klanten om je eigen business te kunnen laten draaien.
Peace Man:
Als de mensen op deze planeet eens zou leren delen en te accepteren dat er business genoeg voor ons allemaal - simpelweg om dat voor iedere fabrikant zijn eigen behoeftes en dus eigen klantenkring cree-ert..... dan zouden we kunnen met zijn allen kunnen SAMENWERKEN i.p.v. CONCURREREN.
Op deze wijze kunnen we allemaal de gehersenspoelde grenzen in onze geest overstijgen en laten verdwijnen.
Ondernemen vanuit je eigen kracht:
kost een stuk minder effort, resources, geld, dan steeds maar weer jezelf te moeten vergelijken met een ander en er concurrrentie GEVECHTEN mee aan te gaan ;-)
''Er is geen ander, We zijn allen een in ons hart''
Een goede beleidsman VOELT dit ook in zijn eigen HART.
Reactie: @R.Civile: Sterker nog, zonder IT geen business, tenzij je alleen het werk met je handen uitvoert, maar dan ontkom je nog niet geheel aan omgang met een computer.
Ik denk dat sommige CEO er goed aan zouden doen om dit te gaan beseffen, dat IT als het digitale fundament je business ook mogelijk maakt. Zonder goed gebouwd en onderhouden IT fundament, loopt je business vroeg op laat klem.. geheel onafhankelijk van allerhande soorten externe excusses zoals ''de huidige kredietcrisis''.
wat dat betreft helpt ''de krisis'' ook weer als katalysator om ''the man from the boys'' te scheiden en alles weer - ook kosten en bwustzijns technisch - in de juiste proporties te leren zien
''IT is just a means to a end, geen goal op zich''
Reactie: En dan vraag je je toch af, waarom deze mensen, die vaak onder het sociaal minimum zitten, niet aangevuld worden tot het minimum. Uiteindelijk werken ze vaak hard, maar kunnen geen beroep doen op de sociale wetgeving als bijstand. Petje af voor deze mensen, die doorploeteren en doorgaan terwijl ze meer krijgen als ze ermee stoppen!
