Reactie: Quote:''ligt de invoering van de achturige werkdag ten grondslag.''
Ze zeggen hier niet bij om hoeveel van die zgn. '' 8 urige werkdagen'' het gaat in de week, maand, jaar? en lets face it...
De 24 uurs economie heeft zijn intrede gedaan zonder feestdag, Koopzondag en avond openstelling van winkels is ook ingevoerd zonder blijvende feestdag van betekenis. Allemaal sluipende maatschappelijke veranderingen zodat u maar (nog meer) kunt blijven werken, werken, werken en consumeren meren meren. Work and shop until you drop!
Dankzij telecom oplossingen en globalisatie kun je Altijd, Overal, Anytime and AnyWhere WERKEN? Is dat nu echt zo belangrijk? Word je daar van binnen nu zo vrolijk van? Geeft dit u echt een diepere Levensvervulling? Passie? Motivatie? vanuit uw eigen hart?
Tegenvoorstel:
Tijd voor het uitroepen van een nationale BEZINNINGS of INNERLIJKE RUSTDAG.
Dit om een keer per week, maand, kwartaal bij te komen van al dat werken, werken, werken voordat u sterft op de werkvloer, of na uw pensioengerechtigde leeftijd op uw 85 ste.
Werk als nieuwe religie:
Deze westerse maatschappij is zo gehersenspoeld dat ''het hebben van een baan'' bij gelijk staat aan een geloof, een religie. Alsof je gehele menselijk leven , van de wieg tot aan het graf'', in het teken moet staan van je ''40 urig kunstje om de rekeningen thuis te kunnen betalen''.
Advies ter overdenking, doorvoeling:
U zou IEDERE DAG stil kunnen staan bij uw eigen levens-invulling.
Voelt u baan nog wel goed aan? Past deze functie nog wel bij mij? Wil ik uberhaupt wel carriere maken? Wanneer ga ik meer tijd maken voor mijzelf en mijn eigen dromen en idealen?
Wanneer stop ik met werken en begin ik met leven?
Overdenksels die u iedere ochtend bij het opstaat de gedachtenrevue zou kunnen laten passeren. Dit helpt u om wakker te worden uit ''de trance, hypnose die werk heet'' en begin met Leven! U kunt het maar een keer.
Vraag uzelf eens af:
Wat zou u werkelijk willen doen als vrij (denkend) mens als ''dagbesteding'' als u niet meer hoeft te werken voor uw geld, maar met uw PASSIE in uw bestaan zou kunnen voorzien?
''Live your life with passion (tm)'' Antony Robbins
Reactie: Waarom zou het het anders vacantie noemen? dan is hetgewoon werken in een andere omgeving dan je eigen kantoortuin?
Het feit dat de wereld je bijna een 24 uurs bla bla bla globale economie door je strot probeert te drukken, wil nog niet zeggen dat JIJ als manager hieraan mee moet werken.
Managers van holland:
Denk aan jezelf, Je eigen gezondheid is niet te vervangen. jouw positie wel!
Het viel mij op dat je in vrijwel elke zin het woord ''u'' gebruikt. En ook dat veel zinnen niet langer dan 10 woorden zijn. Ik ben benieuwd of dit je beperkingen waren en kijk uit naar andere reacties. Je hebt me wel op een idee gebracht. Ik ga hier ook eens mee experimenteren.
Reactie: Bijzondere manier om aan te geven wat je eigenlijk wel wilt dat mensen doen.
Ik hou meer van het directe en aandacht geven aan wat men wél zou kunnen doen en draai graag de hier genoemde punten om:
1. Draag verzorgde kleding en pas u enigsizins aan aan uw publiek. Beter iets zakelijker tussen de pakken dan een T-shirt.
2. Maak oogcontact.
Mensen willen gezien worden. Speciaal voor hen hou je deze presentatie.
3. Ontspan voordat je begint.
Als je gespannen bent, doe een ontspanningsoefening voordat je start. Je weet waar het over gaat.
4. Oefen je presentatie
Je weet dan hoe lang het is, waar je over struikelen kunt, wat je nog wat beter kunt doen. Doe dat voor de spiegel of voor enkele mensen die je goed kent en jou eerlijke feedback geven.
5. Beweeg
6. Presenteer vanuit gevoel
Stel vragen aan je publiek, betrek mensen er bij, wees flexibel en sluit aan bij wat uw publiek nodig heeft.
7. Mensen worden lui van powerpoint
Schrijf af en toe iets op een flapover - steekwoorden, tekeningetje, en gebruik de powerpoint alleen voor af en toe een plaatje of helemaal niet. Men focust zich op het scherm en niet meer op wat te vertellen hebt.
8. Hou het kort
Kort en bondig, blijft beter hangen dan hele langdradige verhalen. Laat vragen stellen, aangeven wat je publiek nog meer wil weten en vertrouw er op dat je dit aankan.
9. Presenteer afwisselend
Er zijn mensen die heel goed lang naar verhalen kunnen luisteren (auditief), mensen die dingen voor zich moeten zien (visueel) en mensen die de dingen willen voelen/ervaren (kinestetisch). Hou hier rekening mee in uw presentatie. Bij alleen theorie, haakt een groot deel van uw publiek af.
10. Afsluiten met een pakkend statement/kreet
11. Weet wie je publiek is.
Wat leeft er bij hen, waar hebben zij wat aan.
Onderzoek dat als het van belang is voor uw presentatie of wees zo flexibel dat u dit kunt aanpassen tijdens de presentatie.
Ik krijg de kriebels van negatief geformuleerde wensen omdat dit nu juist is wat ik niet wil. Wat je aandacht geeft, groeit! Dus ook negatieve verwachtingen en dingen die je NIET moet doen. Doe dat nu NIET, heeft vaak op kinderen het effet dat ze dat juist WEL doen. Dat bereik je ook met deze (grappig bedachte) negatieve don't lijst.
Reactie: @Hanco: Heb je er wel eens aan gedacht dat het structureel ontbreken van computerkennis bij de mensen die ZELF moeten werken met computers.... de bron is om een hele werkgelegenheids-circus in de ic industrie draaiende te houden?
Als iedereen die met een computer werkt eens ZELF alle kennis tot zich zouden moeten nemen, om er fatsoenlijk en zelfstading mee te kunnen werken - net zoals EERST zelf rijlessen nemen en dan ZELF je rijbewijs halen en DAN pas de weg op mogen in een auto
Wanneer dit principe eens toegepast zou worden op de maatschappij, dan waren er ook niet zoveel ICT-ers nodig om al die andere digibeten dag in dag uit te moeten helpen, om uberhaupt om te kunnen gaan met hun eigen apparatuur. En als je ict-hulp dan nog oprecht gewaardeerd zou worden als ict-er, dan zou het nog dankbaar werk zijn.
Steeds meer mensen realiseren zich dat deze maatschappij verregaand afhankelijk worden computers en dus ook ict-ers! Dat eerste is niet zo erg, maar dat tweede - de afhankelijkheid van anderen om zelf met een computer te kunnen werken... das heeel erg pijnlijk voor de meesten die met een computer willen, moeten werken. DAT FEIT word nooit openlijk erkent, uitgesproken, genoemd in dit soort ''onderzoekjes''.
[Op weg naar zinvoller werk buiten de ict]
Ik ben blij voor al die ict-ers die - door de kredietcrisis gedwongen - een zinvollere baan kunnen gaan zoeken en vinden. Ik kan me voorstellen dat ''de hele dag andere mensen hun digi-beten handje vast houden'', geen echte levensvervulling van iemand kan zijn
Steeds maar weer, dag-in, dag-uit de digitale-puinhopen van anderen opruimen, digi-brandjes blussen omdat computergebruikers zelf geen eigen verantwoordelijkheid en juiste kennis tot zich te nemen omzelfstandig te kunnen werken met ict, net als dat men zelf auto kan rijden.
Daarbij hoeft de politie ook niet de hele rit je hand niet vast te houden?
Word een volwassen computer gebruiker en leer zelf met zo'n apparaat omgaan als je het nodig hebt. Dan kunnen de meeste ict-er een zinvollere invulling gaan zoekn voor hunzelf
Reactie: Beste schrijver, ik wil je feliciteren met dit goede stuk. Met mijn respons wil ik je vertellen welk essentieel element ontbreekt. Ik heb geprobeerd met dezelfde beperking mijn respons te schrijven. Heel erg moeilijk. Mijn respons is wellicht ook vreemd. Komt door dezelfde beperking, :)
met vriendelijke groet
Guido
Reactie: Een heel lang verhaal dit keer. Nodigt niet uit tot intensief lezen omdat ik veel herhaling ervaar. Het wordt saai terwijl ik tegelijkertijd uitgedaagd wordt om te ontdekken wat er aan de hand is. Ik wil mezelf inderdaad testen. De beperking lijkt mij dat er niet ''to the point'' gekomen kan worden. Geen klare punten, geen samenvatting, ...
Het levert voor mezelf op dat ik reageer (nog nooit gedaan!) en razend benieuwd ben naar het vervolg. Ik heb het stuk niet ''doorgworsteld'' maar ben naar de laatste alinea gegaan en heb vervolgens dit stukje geschreven.
Reactie: Dat dit artikel op managersonline is geplaatst maakt mij blij. Wel wordt steeds, binnen trainingen of presentaties, aangegeven dat onze communicatie slechts voor 7% uit woorden bestaat. De rest is intonatie, fysiek, gevoel, hoe je iets brengt.
Wat je denkt is vele malen sterker dan je verwachten zou. Mensen die negatief in het leven staan, lijken dat aan te trekken. En dat is ook zo! Want: ''Alles wat je bent, is het resultaat van wat je dacht'' zei Boeddha ooit. Wat in jouw hoofd zit, is wie jij bent.
Als jij weinig vertrouwen in jezelf hebt omdat je bang bent wat anderen van jou denken, straal je dat uit en kom je onzeker over. Waarschijnlijk ben je zeker goed in een aantal dingen in je leven maar daar sta je niet bij stil. Mensen in het algemeen, focussen zich liever op wat niet goed gaat dan op wat wel goed gaat. Complimenten geven als iets heel goed is gegaan, wordt nauwelijks gedaan. Negatief reageren als het niet goed is (verbaal of non-verbaal) bezigen we dagelijks en lijkt de focus op te liggen.
Managers willen meestal niet veel weten van dat zweverige gedoe, zoals the secret ook wordt gezien.
Naar mijn mening kun je beter een keer gaan ''spelen'' met dergelijke beweringen dan het direct af te wijzen. Kijk maar eens wat het met jouw gevoel doet als je denkt: ik kan dit NIET! of je denkt: ik kan dit! en probeer het nog eens op een andere manier, hoe doet iemand het die het wel kan.... etc. Je zal dan zelf het verschil ervaren van wat jij denkt waar is. Als je er in gelooft dat je het kan, komt dat vaak uit, als je gelooft dat je het niet kunt, ook! Alles wat aandacht krijgt, groeit! Dat geldt zowel voor negatieve aandacht (verwachtingen) als voor positieve! Dan kunnen we de wereld beter met het positieve overladen, vindt u dat ook?!
Hartelijke groet en plezier met oefenen!
Yvonne/EnnovyCo
Personal (NEI-)coaching
Reactie: Manager zijn in goede tijden, is vaak een redelijk prettige bezigheid. Wanneer het op de vaardigheden aankomt om ook de minder prettige dingen uit de functie uit te voeren, wordt het, vaak, een lastig verhaal.
Jammer want dit hoort wel bij uw werk als manager. Maar al te vaak lopen dingen in een team onderling of met de leidinggevende zo verkeerd doordat de ''manager'' haar/zijn werk niet goed doet. Het is naast de krenten in de pap ook een kwestie van stevig in je schoenen staan bij slecht weer, mensen durven confronteren op een respectvolle een eerlijke manier, gesprekken voeren met minder goede boodschappen (al dan niet een gevolg van de eigen-wijze van leidinggeven of eigen beslissingen). Dan is het belangrijk om de rug rechtop te houden en niet ten onder te gaan aan emoties omdat de manager het zelf zo moeilijk vindt. Het is natuurlijk een lastige taak dergelijke gesprekken te voeren maar laat je niet meeslepen omdat je er zelf niet van kan slapen. De medewerker verdient een open en duidelijk gesprek met alles besproken waarom dit nodig is, zonder ook nog medelijden met u te hoeven hebben.
U kunt met die emoties om leren gaan. Stap eens naar een coach of naar een collega die dergelijke gesprekken wel goed aan lijkt te kunnen en op een respectvolle manier uitvoeren. Leer van elkaar en vraag tijdig ondersteuning als dat nodig is.
Dan komt het vaak ook niet zover dat u iets moet vertellen wat iemand helemaal niet ziet aankomen. Maar al te vaak hoor ik dat er beoordelingen van managers naar medewerkers komen die er niet om liegen maar de medewerker geen enkele kans, aanwijzing heeft gekregen dat het niet zo goed gaat. Dat kan niet en is absoluut niet eerlijk. Functioneringsgesprekken worden weinig gevoerd, wellicht ook omdat de manager dit lastig vindt. Ga zelf ook eens met de billen bloot over wat u zelf zou kunnen verbeteren, in de ogen van uw medewerker. Geef complimenten en zeg ook wanneer het anders moet.
Bij reorganisaties is er een sociaal plan en als er mensen uit moeten, is dat (als het goed is) volgens die vastgestelde regels. Die zijn uit te leggen, in te zien, ook al is dat nog steeds niet leuk.
Hartelijke groet en succes,
Yvonne van Lith
EnnovyCo, personal coaching
Reactie: Nee, inderdaad. Niet gezond. Maar zo wordt het omgaan met de baas ook een halve baan. Als je al deze tips kunt naleven en er ook nog wat eigen creativiteit tegenaan kunt gooien, dan is het wellicht tijd om voor jezelf te beginnen. Internet biedt je daartoe alle mogelijkheden, inclusief een scherp en snel zelfonderzoek via online coaching.
