Reactie: Schokkend nieuws? Welnee, dit is al jaren bekend.
Tevredenheid (satisfactie) wordt al te vaak verward met motivatie, leuk voor leken, maar de professional op HR gebied weet wel beter.
ik ben toch wel een beetje benieuwd naar het onderzoek, want het is wel leuk om te constateren dat het beter is pro-actief te zijn, maar pro-actief gedrag is een gevolg en zou de oorzaak nu niet eens motivatie kunnen zijn?
De kop van dit artikel wekt dan ook een verkeerde suggestie.
Ik ga zeker het documentje lezen. Ik ben namelijk erg benieuwd in hoeverre hier wordt ingegaan op de rol van de leidinggevende. Als gesproken wordt over het nieuwe werken en sociale innovatie, dan wordt de rol van de leidinggevende meestal (bewust of onbewust) weggelaten. Terwijl daar een echte mindshift plaats moet vinden om het nieuwe werken en sociale innovatie een kans te geven.
Veelal wordt nog als van oudsher een bepaalde controlerende rol ingevuld. Waarbij het belangrijk is dat iemand fysiek op kantoor achter zijn PC zit en doet overkomen of hij/zij druk aan het werk is. Terwijl je zoveel meer uit mensen en organisaties kunt halen door anders hiermee om te gaan.
Reactie: Hallo Michel,
ik ben zelf ook nog niet zo lang twitteraar. Ik moet er ook wel erg aan wennen, wat deel je inderdaad wel en wat niet? Waar zitten mede twitteraars op te wachten? Hoe vindt je de relevante mensen zoals Edwin aangeeft?
Ik heb begrepen dat het zakelijk wel degelijk wat op kan leveren. Als je iets interessants plaatst, kan het vrij snel door een grote groep gelezen worden. Ik hoorde gister van iemand die een enquete wilde houden, de link op twitter had geplaatst en binnen een week meer dan 2000 ingevulde enquetes binnen had.
Ook op het gebied van helpdesken wordt gebruik gemaakt van twitter, hoewel ik dat zelf nog wel vreemd vind.
Je moet Twitter zien als een vorm van het nieuwe werken. Het nieuwe werken is een veel omvattende kreet. Zo delen we steeds meer informatie en kennis met elkaar. Waarbij het volgens mij de essentie is dat je keuzes maakt.
Wie weet levert het je iets op door te twitteren, wie weet ook niet, dan kun je er ook weer zo mee stoppen. Ik heb me in ieder geval als follower opgegeven en ben zelf te volgen op twitter.com/sangalj. Succes en wijsheid.
helemaal met je eens. Ik las het gisteren en dacht moedeloos van ''zal ik hierop gaan reageren''. Toen niet gedaan. Gezien de reacties, ondersteun ik wat je zegt. Dat kennis etc opgerakkeld moet worden, daar kan ik inkomen. Echter een proefschrift hiervoor!!!
Reactie: En: Twitteren kost je véél tijd, als je niet oppast! Mocht je het als tool gaan inzetten voor marketing of interne 'marketing' (Motivationals!), kijk dan eens naar TweetLater. Daar kun je Tweets klaarzetten om ze, vanzelf, op een later tijdstip te verzenden. Ik laat dat 's morgens vroeg gebeuren en krijg daarop leuke reacties. En omdat mijn Tweets vaak een (verkorte!) URL bevatten, genereren ze ook webverkeer. Doen!
Met enthousiaste groet,
John Vrakking | Orde op Zaken
www.twitter.com/nooitmeerstress
Reactie: Phil, mooi artikel en ik ben het met je eens. Ik moet ook zeggen, hoewel ik niet heel veel bijeenkomsten afstruin, dat ik eigenlijk nog niet eerder een opdracht zo onder de arm meegenomen heb vanaf een bijeenkomst. Ik maak zelf meer gebruik van dergelijke, nou ja vooruit, 'party's';) om mensen te leren kennen, je netwerk uit te breiden en nooit om even een verkooppraatje te houden. Als ik over mijn werk vertel, vertel ik het met passie! Iedere dag heb ik weer zin om aan de slag te gaan en dat straal ik ook uit. Je moet houden van je werk en er iedere dag weer zin in hebben om aan de slag te gaan! Een dood praatje wordt niet onthouden. Als je energiek je verhaal verteld (je meent het ook echt), de directeur van het bedrijf waarvoor ik werk is daar ook zo goed in (ik heb een goede leermeester), dan blijft een pitch wél hangen. Account managers kunnen zich vaak ook moeilijk verplaatsen in het werk dat ze verkopen. Hoe moet je een verkooppraatje houden als je er geen passie voor hebt, zonder dat blijft het natúúrlijk niet hangen!
Maar goed al met al is het leuk nieuwe mensen te ontmoeten, je netwerk uit te breiden en zoeken naar die unieke personen in het gezelschap die je graag wil ontmoeten.
Leuk dat je openstaat voor een experiment met twitter. Alleen zo ondervind je de toegevoegde waarde hiervan. Ik ben er nu een jaar mee bezig en merk dat je, als je de voor jouw relevante mensen volgt, veel kennis opdoet. Veel mensen laten via twitter weten of er een interessant artikel in een bepaald medium staat of melden een interessante posting op een weblog.
Tip:
Op http://tweetdeck.com kun je gratis een applicatie downloaden voor op je computer of iPhone. Met deze applicatie kun je tweets indelen in kolommen. Dus een bijvoorbeeld een kolom vrienden, een kolom zakelijk, een kolom gekoppeld aan een zoekfunctie, etc. Met dit laatste krijg je tweets te zien gebaseerd op zoekwoorden.
Hiermee kun je alle tweets in goede banen leiden en wordt het minder chaotisch.
Succes! Ik ben trouwens te volgen op www.twitter.com/evelema
Reactie: //CITAAT
Albert Ellis, CEO van Harvey Nash. ''Een proactieve benadering van opleidingen en het behouden van talent, is essentieel om ook in de toekomst over de juiste talenten te beschikken en de concurrentie voor te blijven.''
//END
Die uitspraak is - zacht gezegd - een gotspe. Harvey Nash is typisch een werkgever die personeel eruit gooit als het even tegen zit en op weinig frisse wijze:
Reactie: Inmiddels 58 jaar, 41 jaar (!)gewerkt, rug op drie plaatsen vastgezet na drie hernia's, tijdelijke verlamming rechter arm.... maar, nog steeds voor 100% aan het werk. Mijn collega's zijn inmiddels met 58 jaar allemaal mogen stoppen.
Inmiddels vind ik het zelf ook mooi geweest, ieder dag met medicijnen, pijn en stress werken is geen pretje meer met het idee dat ik nu nog minimaal zeven jaar door moet. Fatsoenlijke opties zijn er niet meer. Waarom wordt er niet individueel gekeken naar de oudere werkende, o.a. zijn arbeidsverleden, inzet, gezondheid en premies die hij opgebracht heeft..... Soms hoeft het leven niet meer (!) voor mij heer Donner, het is dat ik een lieve echtgenote heb en twee studerende kinderen (universiteit), dat houdt me dagelijks nog op de been. En dan heeft u het ook nog over twee extra jaren werken?
Reactie: De conclusies van mevrouw Van Putten impliceren dat fulltime huisvrouwen slechte moeders zijn. Omdat mijn vrouw ook fulltime huisvrouw is, en wij hier samen bewust voor gekozen hebben, is die implicatie voor mij onacceptabel.
Hieronder nog enkele zogenaamde conclusies uit het onderzoek met mijn repliek.
1. ''Vrouwen die bewust thuis blijven duperen hun kinderen.''
Dit wordt niet onderbouwd met feiten. In het artikel wordt alleen gesproken over de gevolgen voor werken buitenshuis. Aan het kopiëren van opvoedkundige vaardigheden en sociale omgangsvormen wordt geen aandacht besteedt. Ook niet aan de meerwaarde van mama t.o.v. de crèchejuf wanneer het gaat om troost bij verdrietjes en haar luisterend oor voor probleempjes.
2. ''Arbeidspatronen worden van generatie op generatie overgedragen.''
Echt waar joh? Wat een verrassing! Dat weten we allang, net zoals het bekend is dat de zoon van een vrachtwagenchauffeur vaak ook gek is op vrachtwagens. Het is maar een voorbeeld. De onderzoekster vertaalt dit echter negatief, want het vinden van een ‘betere’ baan is een hoger doel in het leven.
3. ''Onzichtbare, huishoudelijke klusjes staan de tijdsbesteding van vrouwen aan betaald werk in de weg.''
O, dus huishoudelijke taken zijn ‘klusjes’ en geen werk? Daar denken veel mensen toch iets genuanceerder over, met name de ouderparen die de persoonlijke zorg voor hun kinderen belangrijker achten dan de omzet van het gezin.
4. ''Werkende moeders doen een netwerk en vaardigheden op die huisvrouwen niet opdoen.'' Hieruit spreekt laatdunkendheid over huisvrouwen. Dit is ongepast.
5. Tenslotte de meest verrassende conclusie van deze sociologe: ''Ouders spelen een veel grotere rol in het leven van hun kinderen dan je zou vermoeden.''
Dit hoef ik toch verder niet uit te leggen, wel? Het moet niet gekker worden. In een normaal gezin zijn er voor kinderen geen belangrijker mensen dan de eigen ouders.
Helaas moeten we constateren dat veel ouderparen hun gezin beschouwen als een bedrijf dat zoveel mogelijk omzet moet maken. Met name in gezinnen waarin beide ouders fulltime werken is de crèche en BSO dan een kostenpost. Bruto winst (salaris) – kosten (crèche) = netto winst. Sommige paren worden hiertoe gedwongen omdat ze het anders financieel niet rond kunnen krijgen. Diverse regeringsbeslissingen uit het verleden zorgen langzamerhand voor een vicieuze cirkel op dit gebied.
Eén van de gevolgen heb ik gisteren gelezen in De Stentor. Een Belgische baby sterft in de auto nadat papa vergeten was haar af te leveren bij de crèche. Blijkbaar met zijn hoofd al op het werk. Logische vraag: Waar was de moeder? Ook op het werk?
Mijns inziens zou sociologe Anne van Putten op basis van haar onderzoek niet moeten worden gepromoveerd. De onderzoeksresultaten (de kale feiten en cijfers dus) geven geen nieuwe zaken weer. Haar onderzoeksconclusie (wat slechts haar mening en interpretatie is!) geeft een zeer eenzijdig beeld. Maar helaas is een promotieplechtigheid slechts een toneelstukje en wordt de doctorstitel bijna altijd toegekend.
Ik ben geen promovendus, maar heb wel een conclusie: Goede moeder werkt thuis!
Wanneer haar dochter op haar beurt voor hetzelfde kiest, is dat pure winst.
Reactie: Weer eens een overduidelijke paniekreactie, zo typerend voor deze tijd. Van ieder incident wordt meteen een crisis gemaakt.
We hebben momenteel 160 patienten van de Mexicaanse griep in ons land, Mexicaanse griep ja omdat de Partij voor de dieren het lastig vond om het varkensgriep te noemen en de Imans weer eens een bewijs zagen van de onreinheid van varkens. Maar dat terzijde. Per dag breken honderden mensen een arm, been of ander bot, is dat een reden om managers en key-functionarissen dan maar bij voorbaat een spalk en keepersbroek aan te trekken?
Blijkbaar hebben deze bedrijven geen goed vervangingsplan, geen goed opvolgingsplan. Zijn ze niet in staat een manager of key-functionaris een weekje te vervangen. Misschien is het wel beter voor deze bedrijven om in plaats van Tamiflu een goede HR-manager in te huren.
Ik ben als procesbegeleider en organisatiecoach al meer dan 20 jaar heel actief bezig met sociale innovatie. Ik heb hierover een schitterend luisterboek geschreven dat ik uitdeel aan mensen die daar in zijn geinteresserd. Als je kennis wilt nemen van de inhoud dan ben ik bereikbaar op 0653653932
Reactie: Tja ambitieuze vrouwen promoveren. Overigens is je moeder ook gepromoveerd. Of had zij nog last van reliegeieuze en culturele omgevingsfactoren. Zo ja, dan heb jij het rolmodel mooi doorbroken. Evenals zovele met jou en in ieder geval met mij (55+ en 34ste arbeidsjaar). Gelukkig dienen niet alleen micro omgeving (kleine, kneuterige gezinnetje als rolmodel). Mensen die hun dromen en ambities willen waarmaken, kijken veel verder dan hun sociaal netwerkje. Kortom kansen krijgen (iedereen krijgt onderwijs in ons mooie landje) betekent ook kansen zien en grijpen. Zeker NU want je kunt wel veel uren willen werken, de graaicultuur legt vele dromen en wensen van mensen lam: bedrijven gaan failliet (hoos moet nog komen), werktijdverkorting, deeltijd WW. Dus meiden er valt nog heel veel te onderzoeken en te promoveren de komende jaren. Doorbreek het old-boys netwerk maar en alle glazen huisjes, onderbetaling werkende vrouwen, meer kansen voor nieuwe nederlandse vrouwen, te kort zwangerschapsverlof vaders en moeders, veel te weinig kinderopvang, geweld achter de voordeuren, generatielange armoede, falende zorg, re-integratie arbeidsgehandicapten, oudere werklozen, vluchtelingen. Ja kansen zien is kansen grijpen:-)
