Reactie: 8. Hmmmm. 5 minuten voor het gesprek sta ik buiten en begin me af te vragen of het woon-/werkverkeer me eigenlijk wel bevalt. Ik hoop maar dat ik die twijfel tijdens het gesprek kan onderdrukken want ik wil nu helamaal gáán voor die baan. En dus niet twijfelen. Woon-/werkverkeer had ik me eerder af moeten vragen en niet nu pas.
In plaats daarvan zou ik zeggen
8. Google op bedrijf en op de persoon waarmee u praat. Kennis is macht. Uw gesprekspartner heeft uw cv. Kijk even naar zijn/haar linkedin profiel; dan weet u ook iets van uw gesprekspartner.
9. Gebruik uw 10 minuten speling niet buiten (om zichzelf een slechte adem te roken), maar binnen. Snuif de sfeer op en praat uw zenuwen weg door een (bescheiden) gesprek aan te knopen, bijvoorbeeld met de receptie. ''Wat moet ik straks voor kritische vragen stellen?'' zal u een charmante en openhartige sollicitant maken met gevoel voor humor. Of u het advies van de receptioniste opvolgt is aan u.
10. Gebruik uw 10 minuten speling om op het toilet even in de spiegel te kijken of alles goed zit.
Reactie: Iedereen bedankt voor de reacties, het ego heeft weer een aardige oppepper gehad :-).
@Job, mij in één adem noemen met Freek, Youp en Ahmed, streelt het ego nog meer natuurlijk. Je hebt gelijk dat ik uit een katholiek nest kom, streng weet ik niet, maar voldoende katholiek om mij als oudste zoon een roeping te geven. Slechtst de beperkingen van het celibaat heeft me ervan weerhouden priester te worden. Het vlees was zwak (wat een vreemde woordspeling).
Mijn kleine talent om met woorden te spelen is wel gevormd, verder ontwikkeld, op het klein seminarie, waar mijn leraar Nederlands mij stimuleerde om mijn opstellen steeds verder te perfectioneren, wat uiteindelijk leidde tot de eerste aanzetten van een roman: ''Zuster Betsie Bakt ze Bruin'', welk werk overigens nog steeds de status van ''onvoltooid'' heeft.
Later, omringd door meiden, was ik het middelpunt van diverse cabaretten, wat weer leidde tot een wens standup comedian (toen heette dat nog gewoon ''ouwe hoer'') te worden.
Uiteindelijk is het dan auteur van blogs en een incidenteel boek geworden en gelegenheidsspreker bij gezellige en minder gezellige bijeenkomsten. Wel de ideale combinatie tussen mijn visie op werk en organisatie en mijn verbale kwaliteiten.
Genoeg veren in de eigen kont.......
@Martijn.
Inderdaad wil de overheid naar meer ondernemerschap. Ik was eens betrokken bij een privatisering binnen een ministerie. Mooie kreet, zoals dat hoort bij de overheid ''van ambtenaar naar ondernemer''.
Mijn taak was de cultuurverandering die nodig was vorm te geven. Druk aan de slag, andere cultuur invoeren, voorbeeld gedrag. Op een dag een telefoontje van de DG of ik maar even naar Den Haag wilde komen, alwaar ik, staande op het matje voor zijn bureau, het verwijt kreeg dat ik ''onze cultuur niet had''. Tja, dan deed ik het, zo dacht ik, best goed met de cultuuromslag. Dit antwoord, ad rem, gegeven, leverde me meteen een paar aardige aantekeningen op de conduitte staat op.
Zo zie je maar dat wat de overheid met de mond beleid, lang niet altijd met het hart wordt beleefd.
Maar er zullen altijd risico mijders blijven en die hebben toch ook recht op een baan?
Mochten er overheden zijn die echt een meer ondernemende cultuur willen hebben, ergens op deze site zijn mijn coördinaten te vinden.
Reactie: Ik Twitter ook al een hele tijd en moet met Michel meegaan dat de mededelingen over het al dan niet in bed blijven liggen me bijster weinig zeggen. Toch zijn er wel leuke tweets, zo werd ik door een Twitteraar geattendeerd op Adje, ''de trots van Tilburg'' die blijkbaar ook in zijn kantoor dat gekke pakje draagt.
Op mijn websites heb ik inmiddels een leuke gadget geplaatst, waarmee lezers direct artikelen kunnnen tweeten naar hun achterban, en dat werkt leuk.
Ik zie Twitter dan ook met name als een netwerktool. Heb mijn twitter adres overigens wel op mijn business card staan, samen met mijn linkedin adres. (www.twitter.com/fektief en www.linkedin.com/in/addebeer
Toen ik de kop van dit bericht las (HR en ICT in één zin) dacht ik al, nog voor ik de reacties gelezen had, Ad de Beer zal wel weer op zijn allergie voor ICT en ICT-ers toer zitten. Nou, Ad je stelt me niet teleur. Of, eigenlijk toch wel. Ad, je bent nu toch wel een beetje de Geert Wilders op het gebied van ICT. Weer lekker ongenuanceerde uitspraken over een inmiddels steeds volwassener wordende en zeer diverse beroepsgroep. Tuurlijk zitten er minder sociale zielen bij zoals in elke beroepsgroep. Maar je allergie tegen ICT-ers wordt erg wanstaltig en een HR-er onwaardig om steeds één beroepsgroep steeds zo te diskwalificeren. En, zelfs al mocht je gelijk hebben (heb je echter niet) dan is het toch juist het aandachtsgebied van HR om dit op te lossen.
Inmiddels zit ik al etterlijke jaren in de brugfunctie tussen Business en ICT, maar toen ik nog ICT-specialist was, was ik er een met een engelengeduld en nooit te beroerd om voor de 10de, zelfs de 20ste keer iemand uit de penarie te halen. Echter, ik ken ook het credo: ik ga voor je vissen en je hebt één dag eten, ik leer je vissen en je hebt eten voor de rest van je leven. Zo ook met het omgaan met hulpmiddelen als een PC en wat software.
In dit geval moet HR toch echt eens hand in eigen boezem steken. Geen P&O-er die het in zijn hoofd haalt om een vrachtwagenchauffeur aan te nemen zonder geldige rijbewijzen en vakdiploma's of technisch personeel (bouw, wegenbouw, etc) zonder de reguliere vakdiploma's en certificaten op een werklocatie te laten verschijnen.
Maar als het om de, inmiddels voor velen, dagelijkse hulpmiddelen gaat als een PC, gebruik van de Windows Verkenner, Outlook, Word, Excel, Powerpoint en een normale type-vaardigheid (dus blind met tien vingers) dan heb ik in die afgelopen 20 jaar nog nooit één P&O afdeling daar over gehoord. Echt, nog nooit.
Als ICT Manager heb ik er altijd wel voor gezorgd dat nieuwe systemen geintroduceerd werden met op maat gemaakte cursussen die eerst door de business mensen werden getest en geaccepteerd.
Reactie: In wezen is Twitter een sociaal netwerk. Dit betekent dat het (in)gericht is op interactie. Vaak is daarvoor kennis vereist van de persoon in kwestie. Dus wat doet diegene, maar ook wat drijft hem of haar en soms dus zelfs wat privezaken. Dat is nou juist de toegevoegde waarde van Twitter. Zo ontstaan ook steeds sterkere relaties.
Mijn eigen Tweets zijn een mix van zakelijk en 'los', met het accent op zakelijk. Maar dat kun je zelf ervaren via twitter.com/MarcoHendrikse
Reactie: Beste Karen, het is geen ongenuanceerde aanval, ik weet niet hoe oud je bent en het gaat me zeker niet aan, maar ik loop pas meer dan een halve eeuw jaar mee in de werkende maatschappij en heb heel veel van dit onderwerp in de vorm van een onderzoek voorbij zien komen en natuurlijk gelezen.
Het is als de mode, deze herhaalt zich om de tien jaar en de economische mode zo'n beetje om de 15 jaar.
Dus heel interessant voor jongeren, maar vele ouderen waren hier al jaren van op de hoogte.
Dus niets nieuws onder de zon en het bewijs van zowel deze onderzoekster als van al die andere, ze hebben gelijk, kijk maar naar onze hedendaagse tijd welke moeilijkheden er door ontstaan zijn.
Reactie: Prima Marcel en Trudis jullie zijn geslaagd, daar deed ik het voor, je ziet dat reclame technisch daar ook mee te scoren is. Het gevaar van typen op de computer is de snelheid die je met het typen maakt.
Vandaar dat het in e-mails zo vaak voor komt.
Bedankt voor je reactie. Zo zie je maar weer dat mensen verschillen. Mij interesseert het helemaal niet waarom iemand in z'n bed blijft liggen.
Ik heb een waarschuwing willen geven dat je niet zomaar alles aan het internet moet willen toevertrouwen. Zo gaf een verkoper antwoord op de vraag 'What are you doing?' met 'Ik ga die sukkels in [plaatsnaam] een oor aan naaien'. Die sukkels volgden zijn Tweets dus mocht hij bij aankomst meteen rechtsomkeert maken.
Wat ik vooral met de bezoekers wil delen zijn praktische tips. Dat is (hoop ik) mijn handelsmerk. Maar als je het anders wil doen, ben ik er ook van overtuigd dat je een schare volgelingen kunt verzamelen.
Reactie: Een mooi artikel met enthousiaste, interessante reacties. Op deze wijze wil ik ook nog een kleine duid in het zakje doen. Graag wil ik spreken vanuit mijn ervaring met jong hoogopgeleid talent. Mijn organisatie richt zich volledig op deze doelgroep, de huidige generatie Y.
De heer de Beer schrijft dat het voor een bedrijf of organisatie die aan talentmanagement wil gaan doen minstens zo belangrijk is de cultuur, de omgeving, waarin talent kan gedijen, te kennen en zo nodig aan te passen. Dit klopt helemaal, talent (en in het bijzonder deze generatie Y) heeft een “match” nodig tussen persoonlijkheid van dat individu en de cultuur van de organisatie. Hieronder zullen beide partijen tot maximale synergie komen.
Overigens wil dat niet zeggen dat dit onmogelijk is! “Een ondernemend figuur zal zich inderdaad niet snel thuis voelen in een risicomijdende cultuur zoals we die kennen bij de overheid. En dus is het moeilijker om talenten daar optimaal ontwikkeld worden.”
Toch is dit goed mogelijk door jonge hoogopgeleide talenten te ondersteunen in de ontwikkeling van hun professionele vaardigheden en persoonlijke ontwikkeling. Geef daarbij “een ondernemend figuur” binnen een afgebakend kader te vrijheid om te vernieuwen, te innoveren en te ondernemen. Maak groepjes van deze talenten en laat hen door hun eigen inzichten verwonderen.
Dit moet dan overigens wel bij de doelstellingen van de organisatie passen! De overheid zoals de heer de Beer die kent heeft echt de ambitie om stappen te maken naar ondernemerschap. En dat kan juist door talent maximaal te faciliteren zich te ontplooien in een veranderende omgeving.
Reactie: Wat ik mis in je uiteenzetting is het gegeven dat een tweet antwoord geeft op de vraag What are you doing? De uitdaging is namelijk om in datzelfde korte berichtje, naast het antwoord op de vraag wat je aan het doen bent, ook je zakelijke boodschap te plaatsen.
Daarnaast hebben veel zelfstandige eenpitters ook de boodschap over Personal Branding goed begrepen. Ik ben het met je eens dat ik als lezer geen boodschap heb aan het gegeven dat iemand in zijn bed blijft liggen, maar dat ik wel nieuwsgierig wordt WAAROM hij/zij dat besluit. Want misschien betekent het dat iemand slaapgebrek heeft omdat hij/zij succesvol is en hard heeft gewerkt...!
M.i. is Twitter een goede manier om te leren netwerken, mensen makkelijker 'aan te spreken' als je dat in real life lastig vindt, collega-zzp'ers te spreken, vakdiscussies te voeren, vrijheid van meningsuiting aan Iraniers te bieden enzovoorts.
Ik ben je follower geworden en nodig je uit om de mijne te worden op twitter.com/BarbaraPh. Dan discussieren we verder in het medium zelf ;-)
Reactie: Absoluut een goed artikel. Ik werk dagelijks met generatie Y, hoor er zelf nog net een beetje bij en kan me helemaal vinden in het beeld dat hier wordt geschetst. Vooral de titel “Veeleisende generatie Y brengt frisse blik” van dit artikel is doeltreffend!
Wij helpen diverse organisaties op twee manieren met behulp van de inzet van deze generatie Y. We zijn namelijk “Partner in projecten” en “Partner in recruitment”. Onze visie is simpel: Jonge, goed opgeleide en talentvolle mensen zijn als geen ander in staat om de systemen, diensten, producten en opvattingen uit de 20ste eeuw om te zetten naar, of te vervangen door, wat in de 21ste eeuw nodig is om succes, groei en vooruitgang te creëren in een globaliserende kenniseconomie. Studelta brengt bedrijven, organisaties en instellingen die voelen, merken en begrijpen dat de markt en wereld razendsnel aan het veranderen zijn samen met talenten van deze unieke generatie.
Ik merk dat deze generatie ontzettend ‘eager’ is om te leren en zichzelf te ontwikkelen! Bijvoorbeeld doordat talentvolle studenten eigen tijd investeren (naast hun werk en studie) in een trainingsprogramma waarbij gewerkt wordt aan hun professionele vaardigheden en persoonlijke ontwikkeling. Of doordat ze voor een leerzame functie gaan, ongeacht “randvoorwaarden” zoals de hoogte van het salaris. Vanuit verschillende organisaties krijgen wij terug dat talenten boven verwachting presteren, leergierig zijn en met een hele andere en vernieuwende blik aan de slag gaan. De belangrijkste voorwaarde hiervoor is dat mensen in de gelegenheid gesteld worden om te werken vanuit intrinsieke motivatie!
Met veel genoegen vertellen wij meer over de kenmerken en “mogelijkheden” van deze generatie Y...
Reactie: Beste Bodo,
Ik ben het met je eens dat veel mensen niet onder woorden kunnen brengen wat je eigenlijk aan ze hebt. Ze vertellen wat ze doen, maar daar heb je als regel niets aan. Dit heeft echter niets te maken met de bekende 'pitch'. Wil je het nog kritischer? Lees dan even mijn blog er op na. www.denetwerkmakelaar.blogspot.com
Reactie: @Ron: Ik zie 2 fouten: 1 in het artikel, 1 in jouw reactie.
1. ''face tot face'' zou ik schrijven als ''face-to-face''.
2. ''... publiceerd.'' zou ik schrijven als ''... publiceert.'' (tegenwoordige tijd actief).
