zoeken Nieuwsbrief
      Linkedin    Twitter   
  
reacties
 

Topmanager wordt schaars

Richard Koopman   |    |  3 juli 2009
Reactie: Top Jan Camus!! touché.
 

Tevreden medewerkers en tevreden klanten.

Jan Camus   |    |  3 juli 2009
Reactie: Al die volwassenen - die kinderen opvoeden, dagdagelijks beslissingen nemen, stemrecht hebben, oppermachtig consument zijn en te pas en te onpas gepeild worden naar hun opinies - worden onmondige kinderen het moment dat ze het bedrijfsleven binnenstappen. Overal lees ik dat medewerkers toch niet kunnen weten wat goed voor hen is en dus zeker niet kunnen weten wat goed is voor hun bedrijf. Dus komen er uit de vier windstreken met de regelmaat van een klok ''experten'' opdagen.
''A company should trust its destiny to its employees. Forget socialism, capitalism, just-in-time deliveries, salary surveys and the rest of it, and concentrate on building organizations that accomplish the most difficult of all challenges : to make people look forward to coming to work in the morning.'' Ricardo Semmler 1993 'The 7-day weekend'
Maar ja, dit zou het einde betekenen van het ego-trippen van bestuursleden, managers of andere ''experten''.
Werknemers vertrouwen als volwassenen, neen maar, hoe haal je het in het hoofd ?
 

Topmanager wordt schaars

Jan Camus   |    |  3 juli 2009
Reactie: Topmanagers zijn vandaag een eenheidsworstproduct. Zelfde scholen, zelfde clubs, zelfde restaurants, zelfde netwerken, zelfde technieken, zelfde loopbanen. De jongeren willen het anders en keuren onze bedrijfskeurslijven af. Miljarden zijn er wereldwijd gepompt in allerlei verouderde instellingen die ondanks alle geld gedoemd zijn om te verdwijnen als ze niet onmiddellijk drastisch anders gaan denken en handelen.
''What is important is our open-mindedness, our trust in our employees and distrust of dogma'' Ricardo Semmler 1993
Bedrijven en ego-trippende managers die dit niet doen zijn gestart met de economische ''walk of the dinosaurs''.
 

Stopt u met werken als u de loterij wint?

Dick   |    |  3 juli 2009
Reactie: Natuurlijk afhankelijk van het bedrag dat je wint!
Mij lijkt het een aantrekkelijk idee om hier kleine bedrijven op te zetten met een ideëel doel. De winst die deze bedrijven dan (hopelijk) maken gebruiken om in achterstandsgebieden ook kleinschalige zaken op te zetten.

(Ik ben een tegenstander van geld/spullen weg te geven.)

Daar zijn zeer weinigen gebaat mee. En deze dan toch min of meer ideële stichtingen zouden dan een sneeuwbaleffect moeten gaan krijgen op termijn.
 

Inzicht in interculturele lichaamstaal

Brigitte   |    |  3 juli 2009
Reactie: De auteur legt de nadruk op de grote verscheidenheid van interpretaties van lichaamstaal al naargelang de verschillende kulturen. Als algemene regel kan gesteld worden dat voor de Westerse man de juiste houding tegenover een arabische vrouws is : geen enkel contact, haar ignoreren...Hij zal zich in de ogen van zijn arabische gesprekspartner (man) correct gedragen; dit hangt samen met de culturele visie van de vrouw als tweederangs wezen.
ook zeer interessante reactie van Teeninga die zich in autisme specialiseert.
 

Topmanager wordt schaars

Richard Koopman / Zynn   |    |  3 juli 2009
Reactie: Hoezo een probleem? In Nederland moet je in het bedrijfsleven voor je 35e vooral 'niet te hard' willen en vervolgens moet je het vóór je 40e het 'hebben gemaakt' want anders is het te laat. Een window dus van 5 jaar (!) op een werkbaar leven van 40 jaar. Julius Caesar was 17 toen hij in de Senaat kwam, Jezus was 33 toen hij werd gekruisigd, Marie-Antoinette 16 toen zij op de troon besteeg, Alexander de grote 32 toen hij stierf en Napoleon 30 toen hij als eerste consul over Frankrijk heerste. Er is dus iets mis met ons kijken naar 'jong' én 'verantwoording dragen' en aan ons oordeel dat 'jong' geen verantwoordelijke positie kan hebben, vanwege gebrek aan ervaring.. En 'jong' moet op zijn beurt stoppen met zichzelf tot midden dertig als 'lerend' te zien en te puberen: Dit laatste is sinds de zomer van 1968 (''love & peace man!'') in het westen maar vooral in Nederland een diep geworteld cultureel probleem geworden.
 

Failliete partner vormt een steeds groter risico

M.L.   |    |  2 juli 2009
Reactie: Geachte lezers,

Ik lees de titel van dit artikel even geheel anders !

Failliete partner vormt een steeds groter risico !

Je hebt een goede baan, eigen huis, vrouw en schoolgaande kinderen. Je komt voor de keuze te staan je kinderen voltijds naar de BSO te sturen of je vrouw tijdelijk naar huis te halen om er voor de kids te zijn. De mogelijkheid wordt gecreerd dat je vrouw in de uren dat de kids op school zijn en in de avonduren thuis werkt aan het opzetten van een eigen onderneming. Helemaal goed zou je zeggen. Je praat met de bank en deze ziet er wel wat in en verstrekt je de nodige finacien en gogogo. Dan komt de reccesie en de bank gaat eigenlijk failliet, ze noemen het nog steeds niet zo, en men pompt er nog steeds miljarden in, maar toch hij is gewoon hartstikke failliet. Wordt er plotseling geknabbeld aan je finaciering, want al de risicovolle financieringen moeten teruggedraaid worden ????? Kan je vrouw de nodige investeringen niet meer doen en gaat stukje bij beetje de hele tent op de fles, nog net niet failliet, want dat moet je, als je zelf borg staat voor alles, ten alle tijden voorkomen. Maar toch, je partner gaat failliet en dan, dan ben je alles kwijt wat je de laatste jaren zorgvuldig hebt opgebouwd, inclusief een loonbeslag op je salaris van je goede baan, verkoop van je huis, weg alle investeringen in de toekomst van je gezin.

Bedankt ABN AMRO !!!!!

Met vriendelijke groet,

 

Inzicht in interculturele lichaamstaal

P.N. Teeninga   |    |  2 juli 2009
Reactie: Dag Elena,

Quack haalde aan wat Tjin A Djie* had beschreven. Ik neem aan dat hiermee bedoeld wordt: mensen uit andere culturen. Goed dat je de nuance aanbrengt.

*Tjin A Die, K. (2000). Ouderschap in een ''Wij-systeem'', tweede lezing van Alice van der Pas. Stichting Interdisciplinair Netwerk Ouderbegeleding, Rotterdam.
 

Failliete partner vormt een steeds groter risico

Jack   |    |  2 juli 2009
Reactie: Kostenbesparing, werkdruk en ontslagen hebben de onderneming kwetsbaar gemaakt schrijft dit artikel. Typisch gevallet van het paard achter de wagen spannen.
 

Ouders bepalen arbeidspatroon van hun kinderen

S Duisburg   |    |  2 juli 2009
Reactie: Toch raar dat zo snel conclusies worden getrokken. Ik ben 3e kind in een gezin van 4 kinderen. Mijn moeder is altijd thuis geweest om 'klusjes' te doen en ons op te halen van school. Toch hebben haar 2 zoons en 2 dochters een fulltime baan met ambitie...
 

Inzicht in interculturele lichaamstaal

Elena   |    |  2 juli 2009
Reactie: @ Kris Beeldens
Allochtone jongeren die geboren en getogen in het Westen zijn - wie zijn ze dan? Nog steeds allochtone? ;-) Trouwens is er een ander (democratisch) land dat eigen burgers in twee groepen deelt op bais van hun etnische achtergrond?
@ P.N.Teeninga
Interessante vergelijking: vluchtelingen en kinderen met autisme... Is er een verklaring dat uitsluitend vluchtelingen vergeleken worden? Zijn de communicatiestijlen en lichaamstaal van andere migranten (bv. kennismigranten of partners van gemengde huwelijken) anders zijn dan die van vluchtelingen?
 

Talent alleen is niet voldoende.

Ankie Straathof   |    |  2 juli 2009
Reactie: Je hebt volkomen gelijk Ad, in al mijn jaren als manager, ben ik het meerdere malen tegengekomen. Talent maar geen drive. Daar is het niets mis mee, mensen hebben het recht om hun eigen keuzes te maken. Toch kan het je nog verbazen, hoe dat ineens omslaat. Een goede stimulerende werksfeer, ruimte om te participeren, vertrouwen geven. Ineens, geheel onverwacht, kan dan toch door respect of loyaliteit die drive ontstaan. Essentie blijft dat je iedereen waardeert om zijn toegevoegde waarde. Laten we eerlijk zijn, je hebt binnen ieder team ook gewoon harde werkers nodig, de basis van je team. Als iedereen ambitie heeft dan kan dat qua chemie funest zijn, maar het kan ook in je uitstroom ontzettend lastig zijn.
 

Ouders bepalen arbeidspatroon van hun kinderen

Gab   |    |  2 juli 2009
Reactie: Mensen beoordelen anderen natuurlijk altijd op basis van hun eigen normen. Vandaar dat de voorstander van buitenshuis werken eerder kritiek zal hebben op mensen die geen betaalde baan hebben, en andersom. Daarom is het maar goed dat er ook mensen zijn als Herma die ook iets anders benadrukken: waar ben je tevreden mee. Want een tevreden ouder is misschien wel het belangrijkste voor de opvoeding van een kind.
 

Failliete partner vormt een steeds groter risico

Adrie   |    |  2 juli 2009
Reactie: Wij hebben dit simpel opgelost - alle goederen worden slechts prepaid geleverd. Scheelt heel veel zorgen en stress.
 
< vorige 1295 1296 1297 1298 2480 volgende >
Human Design op de werkvloer voor teameffectiviteit en bedrijfsgroei
reacties
Top tien arbeidsmarktontwikkelingen 2022 (1) 
‘Ben jij een workaholic?’ (1) 
Een op de vier bedrijven niet bezig met klimaat en duurzaamheid (3) 
Eén op zeven Nederlanders staat niet achter aanbod van hun organisatie  (1) 
Drie manieren om te reageren op onterechte kritiek (1) 
Een cyber-survivalgids voor managers: hoe ga je om met cyberaanvallen?  (1) 
Mind your data (1) 
top10