Reactie: Ad,
niemand beweert dat KTV geen invloed heeft op koopgedrag, maar wel dat de invloed ervan zwaar overschat wordt.
Het eerste gat in de mythe dateert als van 1993 toen in de Harvard Business Review het artikel Why Satisfied Customers Defect verscheen. Nog steeds een aanrader, trouwens. Een en ander heeft recent, vooral onder invloed van CEM, een nieuwe stimulans gekregen.
Mijn blogpost is gebaseerd op een artikel bij Gallup, daarin vind je een redelijk mooie samenvatting: http://gmj.gallup.com/content/28564/Customer-Satisfaction-Flawed-Measure.aspx?CSTS=tagrss.
Reactie: In aanvulling op het bericht van Annemarie de Martines (dankjewel), omdat zij dit nog miste in de reacties en ik die inderdaad impliciet bedoelde, nu ook even expliciet benoem.
Een organisatie bestaat uit individuen, vrouwen en mannen, moeders/vaders, alleenstaanden, werkgever en werknemers, hierarchisch of gelijkwaardig samenwerkend, etc. Alle individuen zijn even belangrijk in het proces van organisatie ont-wikkeling.
Daarmee heeft dus ook de vrouw zelf de verantwoordelijkheid in welke rol zij ook zit.
Vanuit gezamenlijk overleg tussen alle individuen en het respect voor elkaars talent en inzetbaarheid zullen de oplossingen komen.
En dat kan alleen als iedereen meedoet.
Reactie: Fijn onderzoek; maar zegt niet veel en is te weinig genuanceerd naar type eenmanszaak. Het zegt wel dat BTC te weinig klanten heeft en ze op deze manier tracht te werven.
Mijn bedrijf werkt al vele jaren samen met free-lancers (eenmanszaken) en in mijn ervaring zijn ze beter te bereiken op hun mobiel dan werknemers in meetings en vergaderingen!
Reactie: Het valt niet te ontkennen dat de overheid en werkgevers er aan kunnen bijdragen dat meer vrouwen gaan deelnemen aan het arbeidsproces dan wel meer uren gaan werken. Ik mis echter zowel in het artikel als in de reacties in mijn ogen een wezenlijke vraag: wat kan de vrouw zelf doen? Hoe sta je bijvoorbeeld zelf tegenover kinderopvang? Vinden jij en je partner het prima om je kinderen 5 dagen naar de crèche te brengen, dan is dat toch prima? Het gaat er om waar jij en je partner zich prettig bij voelen en wat in jullie ogen de beste keus is voor jullie kinderen.
In mijn advies- en coachingspraktijk kom ik vaak tegen dat vrouwen een soort super woman willen zijn en dat dit inhoudt dat hun intellectuele aspiraties als laatste in de rij aan bod komen. Want eerst komt de perfecte moeder, de perfecte echtgenote, de perfecte huisvrouw, de perfecte vriendin, de perfecte taxichauffeur voor haar kids en weet ik wat niet allemaal perfect. Maar wanneer komt zij zelf aan bod?
Als ik met deze vrouwen aan de slag ga, stel ik ze de vraag: als je al die rollen niet hoefde te spelen, wat zou je dan zelf willen? Niet zelden komen dan de jarenlange weggestopte ambities weer naar boven borrelen. Bij deze vrouwen verandert een waakvlammetje weer in een prachtige vlam en vanuit deze energie zijn er ineens wel mogelijkheden om hun ambities te realiseren door veranderingen in hun huidige leven aan te brengen, door minder Mrs. Perfect te willen spelen en zaken los te durven laten. Niet dat het een gemakkelijke weg is, maar ik heb genoeg vrouwen gecoacht om te weten dat de glazen voordeur open te duwen is.
Ik ben een groot voorstander van het flexibiliseren van werktijden en werkplek, want dit zal zeker bijdragen aan het openduwen van de glazen voordeur. Ik vind het echter te kort door de bocht om de verantwoordelijkheid volledig bij overheid en werkgevers neer te leggen.
Reactie: Heeft het niet te maken met de huidige eeuw waarin we leven. Alles moet twee keer zo snel. Wat 10 jaar terug door twee mensen werd gedaan moet nu één persoon klaren. Er wordt van je verwacht dat je 10 dingen tgelijk kunt doen. Mensen raken inderdaad overruled doordat er teveel op hun schouders wordt gelegd. Inderdaad stress, ziekte, oververmoeidheid noem maar op is de normale dagelijkse gang van zake. Tijd is geld wordt er geroepen. Maar die duur betaalde tijd wordt wel terugbetaald door gezondheid in te leveren. Waar zijn we mee bezig. Ik heb niet meer het idee dat we in deze periode van individualisering de klok kunnen terugdraaien. Zolang de financiën voorop staan blijven lichaam en geest uit balans. Financiële rijkdom maar uiteindelijke geestelijke armoede.
Mensen zijn niet gemaakt om voor alles te moeten wegrennen, lichamelijke kracht behoort niet tot onze specialisatie.
Een half uur bewegen per dag is voldoende.
Bij regelmatig meer beweging worden de slijtage effecten op ca 35 jarige leeftijd merkbaar.
Niet iedereen die niet sport is dik of heeft een slechte conditie, dat heeft meer met zelfbeheersing te maken.
Maar de overheid besteed nu eenmaal veel geld aan sportmarketing en 'gezondheidszorg'.
'geef het volk brood en spelen'
Reactie: Goh, wat een zure reactie. Daar ging het toch helemaal niet over? Het gaat erom dat de applicaties op een smartphone bepalen of het ding handig is in het gebruik. Het maakt mij niet uit wie met de beste oplossing komt, het gaat mij erom dat ik er handig mee kan werken. En als het dan nog in een mooi jasje zit, is dat leuk meegenomen. Voor mij telt vooral het gebruiksgemak.
Reactie: Je hoort niemand over de kosten als gevolg van het juist NIET sporten (bv overgewicht of slechte conditie met alle medische consequenties en het daaruitvolgend verzuim van dien!) die veel hoger zijn.
Reactie: Het is weer als vanouds, Apple komt 5 jaar na introductie van de/een technologie met een eigen product in een hip jasje.
Doordat ze altijd laat starten zijn ze in de markt een underdog welke alleen in design en marketing uitblinkt. De product lifecycle is te klein om gebreken aan het licht te laten komen.
De marketing en media (als gesponsord Apple grootgebruiker) probeert de geschiedenis te vervalsen door Apple uit te roepen tot uitvinders.
Technologisch is Apple meer een stoorzender dan op zoek naar geïntegreerde oplossingen, ze hebben dan ook geen last van een remmende voorsprong.
Reactie: Ben het met je eens, klanttevredenheidsonderzoeken zijn alleen maar interessant om te zien waarom klanten niet tevreden zijn, daar zitten namelijk de verbeterpunten en dat geldt ook voor medewerkerstevredenheid.
Onderzoeken die slechts een cijfer als uitkomst hebben zijn dus waardeloos.
Ik ben wel benieuwd naar de factoren die wél van invloed zijn op herhaal aankopen.
Reactie: Ad(h)d als bedrijfsziekte is inderdaad niet houdbaar (als het al een ziekte is, het bestaat immers bij gratie van een geneesmiddel).
Uiteindelijk is ADHD een extreme vorm van impulsieve reactiviteit. een voordeel is dat niet. Uit onderzoek is meermaals gebleken dat multitasken veroorzaakt dat alle taken kwalitatief slechter worden uitgevoerd en dat hiervoor in totaal véél meer tijd benodigd is.
Een hogere productiviteit is een illusie, men lijkt alleen maar drukker doordat men ook bij dient te houden waar men mee bezig is.
Impulsieve reactiviteit werd in vroeger tijden door de opvoeding onderdrukt, in een tijd van prinsenkindjes wordt deze emotionele stoornis veelal geïnterpreteerd als intelligentie.
