Reactie: Ik ben de laatste maanden ook aan het Twitteren: een snelkoppeling op de browserbalk, en regelmatig zien wat er gebeurd. Inderdaad best behoorlijk veel tijd verspilling, maar ik ontdek wel meer verkeer op mijn site.
Waar ik zelf veel aan heb, is een zoekopdracht doen op woorden die te maken hebben met mijn vakgebied.
(Ik heb een klein web develop bedrijf in specialiseer mijzelf de laatste tijd in het optimaliseren van websites tbv google e.d.)
Reactie: Ik zag het nut ook niet echt en begon te twijfelen aan de geestelijke gezondheid van de bedenkers.
Toen herinnerde ik me de vele smsjes van een bekend uitzendbureau tijdens mijn vakantie in Italië een aantal jaren geleden.''of ik als vakantiebaan, huisjes wilde poetsen'' En ook de vele mails en enkele telefoontjes van louche figuren die mij wereldbanen aanboden op basis van mogelijke oplichting.
Een boete? Och, delete is sneller dan een klacht indienen.
Als er nu een schadeloos stelling werd geboden van max. 450.000 euro, dan had ik wel een idee om een goed kapitaal te vergaren. Nu gaat dat geld waarschijnlijk via een omweg naar de veroorzakers van de werkloosheid: de kapitaalinjecties voor de banken.
Dat laatste is overigens niet helemaal correct mi. De samenleving heeft de crisis veroorzaakt, toegestaan.
Reactie: Ik zit met open mond te lezen. De onschuldige bedoeling van vacaturebanken is juist dat je benaderd wilt worden. Op Monsterboard kan je een deel van je gegevens onzichtbaar maken. Wat een zeldzame onzin toch weer.
Reactie: Wat een walgelijk geregel weer allemaal, verkwisting van belastinggeld.
Je zoekt werk, je meldt je bij vacaturesites, je wilt gevonden worden.
Heb je werk, dan meldt je je weer af en klaar is kees.
Bovendien: het verwijderen van een ongevraagde uitnodiging (ik krijg ze overigens nauwelijks of niet) kost een nanoseconde: dus waar hebben we het over?
Als er een regeling/wet komt, waarin staat dat de sollicitant/werkzoekende een duidelijke reden moet krijgen waarom hij/zij is afgewezen, dan kan ik een eind meegaan!
Eens met hetgeen je stelt in het tweede deel van je verhaal.
Wat ik wel als uitermate bevreemdend ervaar is het gemak waarmee je lijkt te aanvaarden dat jongeren kennelijk de relatie niet meer leggen tussen het leveren van prestaties als daartegenover een beloning wordt gevraagd.
Dat weiger ik te accepteren. Ik denk dat ze zich daar drommels goed van bewust zijn!
Wat anders is in de huidige verhouding is dat geld een andere waarde heeft dan enkele generaties geleden. Toen was de norm nog sparen voordat je iets koopt. Jongeren toen legden de relatie tussen geld en wat daar voor kon worden gekocht. Daar hoef je tegenwoordig niet meer om te komen. Met het grootste gemak koopt men er op los en de kredietverleners helpen ze driftig mee richting de afgrond.
Wat mij betreft is de huidige reset ook een heilzame. Ik hoop dat de verminderde vanzelfsprekendheid dat je geld uit kunt geven zorgt voor een herwaardering van je zelf verdiende loon. Misschien dat dan ook de moraal op de werkvloer daarvan opbloeit.
Reactie: De Opta geeft aan dat particulieren die door bedrijven commercieel benaderd worden bescherming krijgen en in het belmenietregister opgenomen kunnen worden. Het is dus niet zo dat men niet meer kan bellen maar dat je bij het bellen aan regels gebonden bent. Vacaturebanken leveren een betaalde dienst dat zij hun database openstellen. Door deze wet zou je ook bij het bellen van personen die op deze database staan het register moeten raadplegen en in elk gesprek de kandidaat op het belmeniet register moeten wijzen/vermelden dat zij hier zichzelf gratis kunnen plaatsen. (sommige willen wel van de een en niet van de ander een telefoontje krijgen) De toegevoegde waarde van een vacaturebank is er dus niet meer. Aangezien je als klant van een vacaturebank niet direct een klantrelatie hebt met een kandidaat die zich ingeschreven heeft kan dit dus ook niet in de voorwaarden terugkomen.
Als vacaturebank kun je dus niet zeggen ''met het inschrijven geef je toestemming dat iedere partner van ons je commercieel mag bellen/mailen''
En als er 1 groep reden tot klagen heeft dan zijn het wel sollicitanten. Dat kan iedereen in HR land je vertellen. Als je afgewezen bent door een organisatie... en die belt je een paar weken later weer. dan kun je dus veel kwaad doen.
We moeten deze wet niet onderschatten
Reactie: Met enige terughoudendheid moet gezegd worden dat de verschillende artikelen over netwerken die Managersonline aanbeveelt een zeer beperkte en in sommige gevallen een te subjectieve visie weergegeven. Netwerken wordt teveel als een geforceerde interactie voorgesteld.
Een eenvoudige benadering is dat netwerken onze existentie is.
Om maar een argument aan te halen hoe naar netwerken gekeken moet worden: We kunnen niet ademen zonder het netwerk van lucht en zuurstof. Het uit de vuist determineren van subjectieve bedachte vormen van netwerken is bepaald niet heilzaam. Elke dag wordt ervaren dat netwerken synoniem staat voor elke organisatie. Niet voor niets wordt in de academische en de daaraan gerelateerde commerciële en politieke domein, networking wetenschappelijk benaderd en niet beperkt tot toevallige prietpraat.
Om de essentie niet te verliezen is het volgende niet vertaald:
To understand networks and their participants, we evaluate the location of actors in the network. Measuring the network location is finding the centrality of a node. These measures give us insight into the various roles and groupings in a network -- who are the connectors, mavens, leaders, bridges, isolates, where are the clusters and who is in them, who is in the core of the network, and who is on the periphery?
Reactie: Wellicht een idee om sociale netwerken niet op eigen titel te benaderen (als recruiter), maar je eigen mensen daarvoor in te zetten.
Marielle Sijgers (recruiter van het jaar 2008) zet bijvoorbeeld graag haar medewerkers in bij werving. Haar medewerkers zitten namelijk in de sociale netwerken met de mensen die bij haar bedrijf zouden kunnen passen (vergelijkbare (studie)achtergrond, zelfde branche etc) - iets wat je als recruiter of werkgever nooit zal kunnen evenaren.
Als je je eigen medewerkers hun eigen netwerk laat benaderen, heb je als bijkomend voordeel ook geen last van afgeschermde profielen.
Reactie: Bronvermelding of verwijzingen zouden wel handig zijn. Over welke wet zou dit gaan?
De wetgeving die per 1 oktober verandert m.b.t. spam betreft de wetgeving voor business-to-business. De wetgeving omtrent benaderen van personen verandert hiermee niet en blijft hetzelfde. Geen enkele verandering dus voor cv databases en bemiddelaars of bedrijven.
Er wordt helemaal niets gezegd over werving & selectie (banen). En het is dus flauwekul om te denken dat kandidaten in een database niet meer benaderd zouden mogen worden (dat wil een kandidaat toch juist als hij zijn CV plaatst).
Reactie: Zo ingewikkeld hoeft het toch niet? Als iemand zich inschrijft bij een vacaturebank is dat ook zijn/ haar eigen verantwoording. Als je een baan gevonden hebt of je wilt niet meer benaderd worden moet je de cv verwijderen. Dat voorkomt ook nog eens een hoop verwarring. De cv banken zullen anders een modus in moeten bouwen dat een kandidaat wel of niet benaderd mag worden door andere partijen. Voor ons maakt het niet zoveel uit, de ervaringen met kandidaten van cv banken zijn niet positief bij ons.
