Reactie: Dit is geen toeval, maar een goed doordacht plan van de mensen achter de New World Order. Dit zorgt ervoor dat geen enkel land nog zelfstandig en autonoom kan bestaan en opereren. Hierbij worden, d.m.v. ''de politiek'' allerhande constructies bedacht en uitgevoerd om de gehele wereld te laten verzanden in een verstikkende, ondoorzichtig web van (wederzijdse) afhankelijkheden
Recent voorbeeld:
- De verkoop van een aantal 100% puur nederlandse energie maatschappijen in buitenlandse handen
- Abn Amro - een 100% nederlandse bank, die nu (met als excuus de kredietcrisis) geript word en in stukken uiteen gereten, door ''de politiek'' en buitenlandse partijen.
Zeer waar wat je zegt. Ik heb oa veel ervaring opgedaan in de investment banking wereld en herken je vraag, of liever gezegd ... understatement.
'Kun je een beheerder leren om te leiden'. Het zijn totaal verschillende typen personen. Daar ligt dus ook het antwoord. Maar heb het gevoel dat je dat al wist.
Maar een geruststelling ... Het geldt niet alleen voor de financiële sector. En hier raak je dus het, bij sommige organisaties / werving & selectiebureau's, verouderde HRM-beleid.
Reactie: Even iets recht zetten. Mijn opmerkingen over stageaires behelzen net zo goed degenen met een nederlandse achtergrond. Ze blijken basic niet zo veel anders te presteren als degenen van alloctone komaf. Dat is een enorme misvatting. Dat er wel extra achterstanden ontstaan als kinderen migreren mag duidelijk zijn. Dan spreken ze al een taal en moeten overneiwu beginnen. De motivatie van dergelijke jongelui is vaak groot. Dit omdat ze weten dat ze niet terugkunnen naar waar ze vandaan kwamen.
Als je praat over 2e en 3e generatie van buitenlandse komaf, dan heb je vaak wel gelijk als jev aststelt dat daar achterstanden ontstaan. Zeker als die kinderen ook nog opgroeien in min of meer gekleurde ghetto's in de grote steden.
Dan is er zowel de culturele spagaat, alsook onvoldoende controle op school gaan, naast desinteresse van de ouders. Ouders die dan inderdaad veelal de taal niet of ternauwernood machtig zijn, en die vasthouden aan eigen tradities. Vaak wordt aan die (vooral oudere) vrouwen ook de toegang tot allerlei (taal-)cursussen ontzegd.
In die zin is het goed dat wij ons nu uitspreken dat wie hier woont of leven en wonen wil ook de taal moet spreken en lezen.
In die zin hebben we het echter destijds ( jaren zestig/zeventig van de voorgaande eeuw) zelf fout gedaan. We wilden immers werkers die konden vegen en plukken of schuren. Die hoefden niet te praten zo vond men. En daarna begonnen gemeenten de eerste 32 pagina's van hun Gemeenteboekje in het arabisch te drukken.
Met zo veel doodknuffelen van je allochtonen moet je het niet eens gek vinden dat je 30 jaar later de rekening gepresenteerd krijgt.
Maar ook hier .... daar moeten we wat aan doen.
Doe eens een klasje met zo een groep die graag wil leren. Stimuleer je je vrouw om een contactgroep te doen met buitenlandse vrouwen die Nederlands willen leren praten, of vind je dat ze in de via de tennisclub georganiseerde fancy fair voor de dierenbesherming het ultime vrouwelijke liefdadigheidsstreve al bereikt?. Ik weet dit is gechargeerd. Maar dat is ook de bedoeling. Ook hier is de vraag wat doen jij en je gezin om problemen in jouw omgeving op te lossen? Wat doen jullie er aan? Daar gaat het namelijk om.
Wat ik probeer aan te geven is dat een heleboel dingen in onze samenleveing hartstikke fout zitten. We zijn verworden in 50 jaar tijd tot een absoluut a-sociale rattenbende. Vaststellen van dat feit is 1 ding. Beredeneren waar het fout is gegaan biedt ons zicht op de weg terug. Mijn vraag aan u allen opnieuw blijft: Zijn we bereid terug te rijden naar die wissel, en vanaf dat punt opnieuw te beginnen, maar dan op een ander spoor? Of volgen we het goedkope dronkenmans gebral van zo'n Wilders?
Wellicht heeft u het intussen gemerkt in mijn kritiek op de samenleving wijk ik niet zoveel af van die man. Wel in de weg en de oplossingen die ik wens te kiezen. En daar gaat het om.
Revolutie in het denken, veranderen van de samenleving..... dat begint bij u op het bedrijf, in de vereniging en in het gezin. De basis ligt niet bij CDA, PvdA VVD of bij wie dan ook. De basis ligt bij U!
Reactie: Spellingsproblemen zijn kenmerkend voor de groep waar je het over hebt. De ouders kunnen vaak niet lezen, lezen nooit een krant behalve soms in hun eigen taal. En daarnaast krijgen de kinderen vaak nog een ouderwetse opvoeding zonder stimulans. Op school kunnen de docenten slecht communiceren met deze groep.... met alle gevolgen van dien..
Reactie: Ook wij zien het veel gebeuren bij de nieuwe instromers MBO 1 t/m 3, keiharde afspraken kosten vaak 1 of 2 'slachtoffers', daarna doet de groepswerking veelal de rest. Ook ik vind een functioneringsgesprek vaak te laat middel om in te grijpen.
Reactie: Het is goed te merken dat mensen zich herkennen in wat ik heb neergeschreven.
De conclusies ten aanzien van de ''inrichting'' van het onderwijs zijn helder. Ze worden ook op de werkvloer, zowel in de klas als er buiten, goed aangevoeld. Punt is inderdaad dat er twee gapende gaten zijn. Enerzijds is dat het gat tussen bedrijfsleven en onderwijs. Terecht dat dit wordt benoemd, anderzijds is er het gat tussen onderwijs en politiek denken.
Het onderwijs zelf zit daar als in een spagaat tussen.
De vraag is..... hoe gaan we verder. Dat er dingen structureel en fundamenteel moeten veranderen weten we met elkaar wel. Dat we van de poldermodellen in SER en regering weinig te verwachten hebben ook. Daarnaast ben ik bang dat we na de volgende verkiezingen een niet meer regeerbaar land over houden als er niet ergens mensen met een normaal agrarisch vernuft beginnen ingrijpen. We hebben wat dat betreft weinig te verwachten van de huidige politieke partijen. De nieuwkomers, o.a. Verdonk en Wilders, zijn van een dermate gering intellectueel niveau dat we daar al helemaal niets van te verwachten hebben.
Tot slot moet gesteld dat veel huidgie bestuurders van de branche organisaties ( o.a. VNO/NCW en MKB Nederland uit diezelfde politieke koker afkomstig zijn. Ook daar hoef je dus op dit moment geen verneiuwing van te verwachten.
Het nare is, dat juist dat motief 1 van de hoofdredenen is waarom bepaalde figuren op bepaalde plekken zitten. Het tegenhouden van vernieuwing lijkt in sommige gevallen in het belang van bestaande structuren. Dat het in erkelijkheid vernieuwing en innovatie dwarsboomt, daaraan gaat men dan gemakshalve voorbij. Dat een dergelijke noodlottige Jan Salie geest bovendien de concurrentiepositie van ons land aantast, en ons in het buitenland absoluut ongeloofwaardig maakt, als er wordt geroepen door politici en ondernemers over de ''kennis'' economie, daaraan komt men dan niet eens meer toe.
Ik daag een ieder bijvoorbeeld uit om eens een bouwbeurs in Nederland te bezoeken en daarna een dergelijke beurs in Denemarken, Noorwegen, Zweden of Duitsland. Dan ervaar je hoe schokkend 10 jaar achterstand kan zijn.
Het is dus nu aan ons. Niet langer met pep talk, maar effectief. De vraag is.... Wat gaan wij ( u en ik ) er aan veranderen? Hoe gaan we ons hiervoor sterk maken. Ik heb me voorgenomen om in de loop van deze week me aan te melden bij een politieke partij en me daarna via de lokale politiek te laten horen. Ik maak me sterk dat ik in 6 maanden tijds landelijk bezig kan zijn. Dat kunt u ook!. Ik zal het lot laten beslissen welke partij het wordt. Want... het maakt niet uit binnen welke groepering je het doet... als je maar in beweging komt en daarna zinnige dingen begint te roepen!.
Reactie: En ik ben helemaal met je eens. Onderwijs is het begin, de basis. Is die slecht.. kost het veel tijd om te repareren als dit al kan. Het kost zowiezo iemand heel veel tijd en moeite om een enkel probleem aan te pakken.
En daarvoor respect. Ik ben ook erg voorstander van meer geld naar het onderwijs in het algemeen, kleine klassen, geen massa scholen etc.
Daarnaast ook meer aandacht voor begeleiding van docenten en mentoren die in het onderwijs zitten. Deze docenten hebben soms weinig kracht en met de ouders wordt slecht tot niet gecommuniceerd.
Reactie: Waarmee maar weer eens bewezen wordt dat de meeste ondersteunende functies, denk aan bijvoorbeeld een 'office-manager' zoals men de tegenwoordige receptionist/telefonist/secretaresse/management-assistent/inkoper/facilitair medewerker/boekhouder/P&O-medewerker zo netjes noemt, bloot staat aan veel te grote druk en niets echt goed kan doen. Ik snap nu ook dat dat precies de reden is waarom ik zo'n baan niet ambieer!
Reactie: Ik werk voor een klant werk mee aan het realiseren van een leerwerkbedrijf in Utrecht. We leiden hier automonteurs op, op MBO niveau 1 t/m 3. Voor een deel dus dezelfde groep als de medewerkers waar het in dit artikel over gaat. Wij leren onze leerlingen dat te laat komen funest is voor het behouden van je baan. In ons garagebedrijf is de regel; 2 keer te laat (dus twee keer een gele kaart) betekent een laatste kans; volgende keer te laat is een rode kaart en betekent onmiddelijk vertrek.
Ik adviseer u veel strakker te zijn en niet te wachten tot een functioneringsgesprek. Als je niet op tijd kunt komen dan kun je niet in deze sector aan het werk. (waar wel?)
Reactie: Ik sluit mij aan bij het laatste stuk van J. W. Hajee.
Ik vind niet dat hij ongefundeerde kritiek heeft, maar juist met een goed kijk op wat de laatste jaren (eigenlijk al met de invoering van de Mammoetwet) fout is gegaan.
Ik verwijt het de leraren niet, die al jaren kritiek hebben op al die, door de politiek ingegeven wijzingen van leermethodes moeten volgen. Juist die kritische leraren en natuurlijk ook leraressen, hebben het gelijk aan hun kant.
De verder uit de hand gelopen opvoeding (of juist het niet opvoeden) door de ouders, die geen enkele controle over hun kinderen schijnen te hebben, veroorzaken de huidige problemen. Verder is de invloed van de sommige kinderen van allochtonen en hun cultuur binnen de grote steden ook alles behalve bevoordelijk en de reactie van onze regering, die daar te soft mee omgaan (anders kost het bij bepaalde partijen stemmen bij de volgende verkiezing)en daardoor verkeerde signalen in stand houden.
Ook de politiek en de hedendaagse regering, die wel woorden in hun mond nemen over de zogenaamde Normen en Waarden, stellen eigenlijk niets voor. Als voorbeeldfunctie al helemaal niet, want ze reageren adhoc op alles, zonder ook maar een visie te hebben.
Het constant negeren van wat het “volk” denkt en zegt, breekt onze maatschappij ook op.
Logisch dat de jonge managers de morele kennis hebben van deze tijd.
Dus zaken als: ik ben de belangrijkste, ik moet zo snel mogelijk mij verrijken en het ontbreken van sociaal gedrag komt daar uit voort.
Helaas ook het voorbeeld gedrag zoals bankdirecteuren en anderen hun geven.
Wat Hajee schrijft in zijn reacties is ook opbouwende kritiek, inderdaad laten wij vanuit onze oudere voorbeeldfuncties eens twee uur per week tijd besteden aan andere zaken.
T.a.v. het onderwijs nog een kritische noot, vroeger was er een verbinding tussen scholen en bedrijven of doorstroming naar de bedrijfsscholen, helaas hebben de bedrijven deze scholen jaren geleden wegbezuinigd, dus ook daar was de ontkoppeling tussen sociaal en werken.
En ook veel onderwijzers lopen niet warm om buiten de vaste schooluren tijd te besteden, om met het bedrijfsleven aan tafel te gaan zitten. Zelf heb ik een paar jaar geleden als dagvoorzitter een congres meegemaakt, waarin de koppeling tussen manager en leraren binnen de chemische industrie plaats vond.
Helaas stuurden de managers hun hulpjes, zodat het niveau niet de juiste waren en na de dagsluiting was er een uitstapje naar een van de bedrijven georganiseerd (met eten etc.), zodat er een kans bestond, om buiten de dag om de contacten tussen de twee groepen onformeel op te starten.
Helaas van de 20 leraren bleef er slecht één langer, de rest moesten vergaderen of proefwerken na kijken.
En zo blijven we gaan voor de gemiste kansen in ons bedrijfsleven en scholingsactiviteiten.
Maar zolang steeds meer mensen dit gaan zien, blijf ik hoop houden op betere tijden.
Reactie: in reactie op bovenstaande is het denk ik niet verstandig de vergelijking met Hoek van Holland te maken, dit soort lui is geen student op het hbo of wo.
Verder sluit ik me helemaal aan, deze mensen vinden vaak hun plek net, voelen zich hoogstwaarschijnlijk onbegrepen en zoeken uit verveling rottigheid. etcetc..
Reactie: Allemaal heel herkenbaar gedrag waar ik dagelijks mee in aanraking kom, en wellicht hartstikke leuk en interessant voor iemand die zich bezighoudt met het ontleden van communicatief gedrag, maar wat ik mis in dit artikel is hoe je als manager - maar ook als collega - bepaald ''strategisch'' communiceren kan tegengaan. Zoiets is makkelijker gezegd dan gedaan; vaak kan je namelijk niet bewijzen dat iemand willens en wetens niet wilt thuisgeven of het gesprek probeert te ontwrichten en bij heel genuanceerd gedrag kan je zelfs je vinger er niet eens echt opleggen terwijl je weet waar iemand mee bezig is.
Wellicht hebben andere mensen op dit vlak wat input. Bij mij werkt de directe benadering nog steeds het best. Mensen die denken dat ze zich van de domme houden of denken dat ze met melige, triviale opmerkingen het gesprek op niets kunnen laten uitlopen, geef ik niet hun zin. Zinnen als ''Dus jij snapt/weet niet dat...?'' (in het eerste geval) of ''Wat bedoel je hiermee/Leuk, maar even serieus: ..'' doen vaak wonderen. Daar heb je geen manager voor nodig, een manager die toch bij dit soort klachten de kerk in het midden zal houden.
Het heeft geen zin om alle punten af te gaan. De rode draad is dat ik de ander laat merken dat jij precies weet waarmee hij of zij bezig is en dat het bij mij niet werkt. Dat hoeft uiteraard helemaal niet met een conflict of een stevig (formeel) gesprek gepaard tegaan. ''Strategen'' hebben meteen door wanneer hun gedrag niet werkt. Ze zijn namelijk zeer bewust van hun eigen gedrag.
Zeg eerst Ja als iemand iets tegen u zegt zodat mensen bereid zijn te luisteren en u aantoont te luisteren naar de inhoud. We willen nou eenmaal allemaal gelijk hebben/krijgen. Ga dus eerst op zoek naar overeenstemmende punten. Communiceren is vaak net onderhandelen. Respecteer de ander en weet waar uzelf en de ander naar toe wilt en u komt er dan zeker uit. Tenzij u dat niet wilt natuutrlijk.
Reactie: Helaas zie je in deze tijden van crisis de investeringen in de ontwikkeling van medewerkers als eerste sneuvelen. Terwijl het toch de kern is van organisaties. Of je het nu talentmanagement, personeelsbeleid, competentiegericht leren of leiderschap noemt. Die vele begrippen maken overigens wel een ding duidelijk: blijkbaar houdt het ons bezig. Het ei van Columbus is nog niet gevonden met betrekking tot het aloude binden en boeien van medewerkers en iedereen is ernaar op zoek. De vraag is of dit 'ei' gevonden kan worden. Geen organisatie is hetzelfde en geen mens is hetzelfde. Het boek van Jim Collins (Good to Great) is in deze tijd weer actueel: als je na de crisis boven het maaiveld wil uitsteken, is het van belang nu de juiste mensen op de juiste plek te zetten. Een hele organisatie optimaal krijgen lukt niet, maar een kritische massa creeren van mensen die ervoor willen gaan zou elke organisatie moeten lukken. En bij elke organisatie heb je weer ander type, zeg andere talent nodig die je kritische massa vormt.
Zet dus al je energie op het zoeken van goede mensen, dan scheelt dat weer in je talentmanagement. Een goed talent kan zichzelf vaak heel goed managen.
Femke Lans
