zo blijkt als eerste maar weer hoe moeilijk communicatie online soms is...
Snap helemaal uit Je verhaal dat Je vind dat vrouwen een slachtofferrol innemen..
Toch denk ik niet dat zo is..
Als alle vrouwen vanaf de basisschool carriere bewust waren dan waren er weinig managers en weinig mensen aan de top ;-)
Ik vond Je eerste reactie wat kort door de bocht, vandaar mijn opmerking.
Joyce maakt ook veel mooie en terechte nuances..
Ik weet uit ervaring dat veel mannen het niet zo op vrouwen aan de top hebben..
Om bijvoorbeeld redenen als veel ziek of kunnen een kinderwens krijgen of ´zomaar´ zwanger worden.. Minder flexibel etcetera...
Men zou uberhaupt meer naar kwaliteiten moeten kijken dan naar een geslacht of andere in feite randzaken...
Reactie: Ook ik ben al jaren geleden opgehouden om dingen voor een prikje of gratis te doen. Het enige dat je daarvan overhoudt is namelijk ''hoop''. En van hoop kun je niet bestaan. Ik zorg er dan ook steeds voor dat elke opdracht voldoende opbrengt voor mij.
Dat hoeft overigens niet altijd in geld uitgedrukt te zijn. Zo werd ik eens uitgenodigd om voor een goed doel kleuradviezen te geven aan hun leden. Er was slechts een klein budget beschikbaar. Ik heb toen iets leuks bedacht: om een paar stagiaires de kleuradviezen te laten verzorgen, met mij erbij om ondersteuning te bieden. Zo konden er meer mensen profiteren van de gelegenheid, en de opbrengst aan mijn kant was ook interessant.
Verder breng ik graag in rekening wat iets kost. De betaling van mijn klanten maakt het voor mij mogelijk te (blijven) bestaan. Het bevalt me prima.
Reactie: Let er op dat bij alcoholverslaving vaak meerdere problemen spelen. Denk daarbij aan problemen in de privésfeer of geestelijk. In de rechtspraak is ontslag op staande voet op grond van alcoholisme namelijk geen vanzelf sprekendheid. Voordat u hiertoe overgaat doet u er daarom verstandig u eerst goed te informeren. Overleg met de arbo-arts en wend u vroegtijdig tot een advocaat.
Reactie: psygopatische persoonlijk heden weten goed hoe ze kunnen manipuleren en komen er altijd weer uit met een smoesje of zo ze zijn inteligent
.LIEFFE MENSEn
Reactie: @ Solar;
Heel scherp opgemerkt, ik ben idd geen vrouw. Wil je daarmee zeggen dat ik geen recht van spreken heb?? Vrouwen zijn er zo op gefocust dat ze iets tekort wordt gedaan, dat ze dit beeld tot werkelijkheid maken (de selffullfilling prophecy!!). Ik dacht dat jullie (vrouwen) een gelijkwaardige samenleving wilden. Maar steeds als een man zijn ideeen tegen een vrouw ventileert, kruipen jullie weer in de rol van onderdrukte slachtoffers en zielige ongewaardeerde huisvrouwen. Beetje flauw en vooral erg gemakkelijk! Het zijn de vrouwen die de ongelijkheid in stand houden door onderscheid te maken. Ik probeer alleen maar aan te geven dat elk mens de regiseur van zijn/haar film is. Je kan die film echter maar 1 keer maken, dus je zult keuzes moeten maken!
;-)
@ Jolande;
''Vrouwen besloten dat niet alleen de afgelopen decennia. Mannen en vrouwen besloten dat samen en er was vrijwel geen enkele man te bekennen die genegen was om parttime te gaan werken samen met zijn vrouw, als er kindjes kwamen. Er was echt geen man te vinden, die zijn carriere wilde inleveren voor zijn kinderen.''
Bovenstaande begrijp ik wel, maar het blijft een keuze. Iedere keuze heeft consequenties en als je die consequentie niet kan accepteren, zal je misschien je keuze moeten heroverwegen. Je kan niet alles hebben!
Een opmerking als:
''Daarbij merk ik op dat voor kinderen en gezin zorgen, nog steeds niet aangemerkt wordt als ''hard werken'' in je betoog. Hard werken doe je alleen voor een werkgever ofzo? Wel eens een gezin gehad?''
1.
Als eerste neem ik voor het gemak aan dat je uit ervaring spreekt en dat je je aangevallen voelt, omdat ik de mens (voor jou gevoel de vrouw in het bijzonder) aanspreek op zijn/haar eigen verantwoordelijkheid in het maken van keuzes.
2.
Ten tweede heb ik nergens gezegd dat ik geen respect heb voor wat een huisvrouw doet. En ik heb hier zeker wel ervaring mee. Ik weet als geen ander dat het hard werken is! Ik was namelijk de huisman!!
3.
Tot slot kan ik jou opmerking net zo goed omdraaien. Denk jij dat kostwinner zijn zonder stress is? Mijn vrouw is blij dat ik nu ook weer werk. Achteraf baalt ze er zelfs van dat ze destijds geen andere keuze had gemaakt, maar c'est la vie! Ze maakte een weloverwogen keuze en kan deze nu niet meer ongedaan maken. Op basisschoolniveau; eigen schuld, dikke bult.
Tot slot is het een beetje flauw dat er meteen geroepen wordt dat de vrouw weer eens geen keuze heeft en door iedereen onder druk wordt gezet. Is dat niet die verleidelijke slachtofferrol? Lekker makkelijk om alles buiten jezelf te leggen ....het is 2010 hoor! Ik heb na 10 jaar als huisman, moeten knokken voor een comeback en daar was ik mij bewust van toen ik voor onze kinderen ging zorgen! Ik ga alleen niet zitten roepen dat ik voorrang moet krijgen, omdat ik slachtoffer ben van een kinderwens!! Mijn keus, mijn consequentie. Voor de duidelijkheid betekende deze consequentie dat ik mij gedurende 10 jaar lang kapot heb gewerkt voor ik als manager weer aan de slag kon.
@ Solar
In haar betoog bevestigd Jolande mijn eerder geschetste plaatje! ;-)
Het is niet mijn bedoeling om haat te zaaien of om mensen tegen hun zere been te schoppen, maar bovenstaande is hoe ik erover denk. Er is, was en blijft altijd ongelijkheden in kansen van mensen, maar in de keuzes die je maakt zit het verschil. Uiteindelijk geloof ik erin dat het individu zichzelf kan maken of breken door bepaalde keuzes te maken.
Reactie: Dit blijft een prachtig onderwerp voor verhitte discussies ! Geweldig.
En overal zit een kern van waarheid in, 'dat is de ellende' ... of moet ik juist zeggen 'dat is de grap' ...
Natuurlijk is balans in de top belangrijk, niet alleen voor de vrouwen, maar ik neem toch aan ook voor de mannen ? Of alleen voor de mannen die een vrouw hebben die ook een hoog ambitie nivo heeft ? Want samen moet je het zien te rooien, de combinatie van 'fulltime werken (of iets minder) en een gezin', daar draait het om.
Voor de mannen die niets, of niet veel, effort hoeven te steken in het runnen van het gezinsleven lijkt het me inderdaad een stuk makkelijker, zij hebben enkel en alleen de verantwoording richting werkgever. En natuurlijk ook de verantwoording richting hun gezin, maar dat zijn neem ik aan dan gezamenlijke keuzes die gemaakt worden.
Marjolein slaat de spijker op zijn kop. Het gaat mijns inziens ook om meer balans. Hoe er verder invulling gegeven wordt aan een functie in de top ... ik neem toch aan dat diegene met de beste kwaliteiten in aanmerking komt, of dat het nu een man of een vrouw is. En hoezo kan de man de functie niet met 'het hart' vervullen? Niet alleen het onderzoek, maar ook de reacties erop staan weer vol met vooroordelen. Om er maar een paar te noemen: 'mannen van boven de 50 zitten vaak de rit uit, fulltime een gezin runnen zou geen hard werken zijn, de 45+ vrouw kan multitasken en op niveaus opereren'. Teveel om op te noemen en allemaal wel en niet waar. Het is maar net welke persoon je tegenover je hebt en welke karaktereigenschappen die persoon heeft. Waardeloos om iedereen over één kam te scheren. Ik neem aan dat niemand het prettig vind om in een hokje gestopt te worden, doe dat dan zelf ook niet!
Iedereen heeft anno 2010 de kans om zichzelf te bewijzen. Lukt het bij een bepaalde organisatie niet omdat daar teveel personen zitten die nog graag een vinger in de pap hebben en ervoor zorgen je er niet doorheen komt? Dan neem je toch zeker zelf het heft in handen? kijk om je heen, zoek en vind een organisatie waarin management en directie daar wel voor open staan.
Het zal mij niet overkomen dat ik niet de kans krijg om in ieder geval te zeggen wat ik ergens van vind. Dat hoeft dan niet per definitie in te houden dat anderen het ermee eens zijn en dat ernaar gehandeld wordt. Maar luisteren ... dat kan in ieder geval.
En bij ons... inderdaad het is een hoop plannen en regelen, maar het kan hoor! Samen fulltime werken aan je carriere, en toch een gezin runnen ...
Als je het leuk vind om te lezen hoe dat er aan toe gaat.... check mijn blog: www.superblogger.nl/joycevandepas
Reactie: De invulling van topbanen (veel en lang werken) door mannelijke toppers wordt in het onderzoek blijkbaar als maatgevend gezien. Dat een topfunctie uitvoeren (ook) betekent dat je veel uren moet maken komt voort uit de neiging van (top-)managers om alles 'in control' te willen houden. Waarom is een topfunctie een topfunctie? Volgens mij omdat van degene op die topplek wordt verwacht dat zij beslissingen neemt die de performance van de organisatie (positief) beinvloeden. Daarvoor is wijsheid nodig, balans tussen werk en prive, kennis van zaken (product, markt, klanten) en kennis van de omgeving van een organisatie en de stakeholders. Hoe groter de organisatie waarvoor je deze functie uitoefent, des te belangrijker wordt het aantrekken, coachen en begeleiden van je naaste medewerk(st)ers. Hoe beter je dat doet, des te meer tijd voor partner, kinderen, sport en wat dies meer zij.
Meer uren gaan maken als topfunctionaris leidt op den duur tot afname van scherpte en afnemende geschiktheid voor de job.
Reactie: eq dat we wezen iq dat we leven
eq is als balletje rond. en iq zijn de uitstulpsels vanaf dat balletje die zich open bare in de kinderjaren van het kunnen en eq is stam meegekregen van de ouders iq het eigen verijken en vullen van de stamcel voor opbouw
zogaan we alle omhoog
opbouw geestelijk en lichamelijke
Reactie: Wat een heerlijk openhartig stuk! Ik heb het twee keer gelezen om het goed tot mij door te laten dringen. Ik wist van de stelling en ben er ook mee eens maar toch stink ik er vaak weer in. Ik dacht altijd dat dat kwam door mijn creatieve geest die weinig zakelijk is. En ook mijn vrouw zijn. Maar hey, er zijn meer mensen die er moeite mee hebben en zelfs mannen!
Bedankt!
Succes met je bedrijf!
Birgitte
Reactie: Quote Trojan: ''Daar moet iedereen alleen wel even hard voor werken. Veel vrouwen besluiten om een gezin te stichten en zetten hun carriere daarmee op pauze.....Als een man dat doet zal hij net zo goed geen kans maken! Het leven bestaat uit keuzes en niet uit wensen!Slachtoffertje spelen heeft nu zo'n 40 jaar geduurd ''
Vrouwen besloten dat niet alleen de afgelopen decennia. Mannen en vrouwen besloten dat samen en er was vrijwel geen enkele man te bekennen die genegen was om parttime te gaan werken samen met zijn vrouw, als er kindjes kwamen. Er was echt geen man te vinden, die zijn carriere wilde inleveren voor zijn kinderen.
Er was weinige sprake van een keuze. Het werd van de vrouw zowel door haar man als door de werkgever gewoon verwacht dat ze voor de kindjes ging zorgen als ze zwanger werd. Hoogstens kon er indien bij sommige bedrijven mogelijk, parttime gewerkt worden en anders werd je geacht te stoppen met werken. De mannen bleven onverminderd fulltime werken. Bang dat hun carriere er onder zou lijden.
Er was geen sprake van keuzen en wensen. De vrouw had de pech dat zij zwanger kon worden en hij niet. Dus werd er als vanzelfsprekend vanuit gegaan, dat zij thuis zou blijven en zorgt voor het reilen en zeilen van het gezin.
Daarbij merk ik op dat voor kinderen en gezin zorgen, nog steeds niet aangemerkt wordt als ''hard werken'' in je betoog. Hard werken doe je alleen voor een werkgever ofzo ? Wel eens een gezin gehad ?
leuke tips, ga er zeker een paar proberen. Niet dat ik het normaal nodig heb, maar wel leuk om de effecten te zien.
Belangrijkste vind ik zelf altijd is jezelf te blijven en niet gaan netwerken met als belangrijkste doel direct zaken te doen. Dat zien mensen aan je en werkt averechts.
