zoeken Nieuwsbrief
      Linkedin    Twitter   
  
reacties
 

Drie vragen om te bepalen of u die promotie wel echt wilt

Civile   |    |  16 maart 2010
Reactie: Het kan misschien aan mij liggen maar ik mis het eerste stukje, nog voor dat men zich zaken af zou kunnen of moeten vragen.

Klaarblijkelijk zijn er mensen geweest die u capabel hebben geacht voor die promotie, anders zou men u niet hebben gevraagd, lijkt mij dan tenminste.

Daaruit concludeer ik min of meer het volgende; Men vind dat ik de kennis, kunde en ervaring heb een stapje omhoog te maken. Daar zal in de regel bij horen dat men mij de vraag heeft gesteld of ik zo'n stap wel zie zitten.

Prsoonlijk ben ik nooit anders tegen gekomen want een MT of voorzitter zal nooit zomaar bij zichzelf denken van 'hmmmmm wie zal ik vandaag eens verrassen met een promotie?' Het is vaak een proces, een proces dan soms door ambiteuze mensen zelf wordt versneld.

Ik denk juist dat het belangrijker is op die ambiteuze managers zelf eens goed te letten. Vaak zijn dit jobhoppers die ten faveure van status, aanzien of positie, makkelijk van de ene organisatie naar de ander 'verhuizen'.

De vraag lijkt mij belangrijker of dat niet in acht moet worden genomen gezien de negatieve aspecten die dat met zich mee brengt zoals continuiteit en kennis behoud.

Boeiend speelveld in elk geval.
 

Manager heeft geen idee wat printen kost

Civile   |    |  16 maart 2010
Reactie: Een heel zinvol artikel me dunkt. Jammer dat er niet extra werk wordt gemaakt met dit artikel managers erop te wijzen wat de voordelen zijn van bijvoorbeeld, 'all in ones', de voordelen van netwerkprinters, de paperless office. Om maar enkele dingen te noemen.

Eerdere onderzoeken hebben uitgewezen dat een paar bewustzijn veranderingen op het stuk printen en faxen, organisaties makkelijk honderden tot duizenden euri per maand doet laten besparen. Dat terwijl bedrijven zoals Kyocera hier verkooptechnisch een heel mooi verhaal hebben.

Voor de manager die geinteresseerd is in de white paper......

http://numoquest.nl/Paperless.pdf
 

Klachten, het topje van de ijsberg?

Ad de Beer   |    |  16 maart 2010
Reactie: Klachten die bij een bedrijf of organisatie binnen komen, zijn een gunst van de klant. Je kunt er nog wat mee.
Het gevaar zijn de klachten die het bedrijf niet bereiken, die klanten aan elkaar toespelen.
Helaas wordt daaraan totaal voorbij gegaan.
DSB ging er niet aan omdat mensen hun klachten in Wognum gingen vertellen. Buckler ging niet kapot omdat Joep bij Heineken zijn grappen vertelde. Agnes Kant en Wouter Bos gingen niet weg omdat mensen bij het kantoor van hun clupjes kwamen klagen.
Helaas wordt opnieuw de ernst van het echte probleem gebagatelliseerd, een gemiste kans.
 

U of jij?

Job   |    |  16 maart 2010
Reactie: ''U'' heeft meer functies dan een beleefdheidsvorm. Je kunt er heel goed ongedisciplineerde lieden mee op afstand houden. Een cassière die tutoyeert of een jonge blaag van een politieagent die een impertinentie begaat als het uitspreken van de tekst ''Waar gaan we naar toe?''

Dus ''U'' moet blijven.

Job te Pas
 

Eigen persoonlijkheid belemmert vrouwen ook

Rene Civile   |    |  15 maart 2010
Reactie: Grappig artikel ware het niet dat hier ook weer een open deur wordt ingetrapt.

Het is al sinds jaar en dag een bekend gegeven dat vrouwen er een andere merite op nahouden dan mannen, zo ook in de zakenwereld. Het is al lang bekend dat vrouwen nu eenmaal veel minder de zakelijke ladder nastreven want zouden zij dit doen op dezelfde grondslag als mannen dan zouden we ook wel meer vrouwen zien.

Dat er een 'glazen plafond' derhalve zou bestaan voor vrouwen is slechts een idé fixe waar men maar moeilijk vanaf te brengen lijkt. De constatering dat er sectoren zijn waar mannen of vrouwen het anders en dus 'beter' in doen is ook juist.

IT en engineering zijn systematische en lineaire beroepen dat terwijl HR en Administratie, door hun veelzijdigheid, meer geschikt zijn voor de multitasking vrouw.

Ik begrijp dus even de beredenering niet helemaal. Schoenmaker hou je bij je leest en stop gewoon eens van die vergelijkingen te maken die volkomen mank gaan. Ook de beredenering betreffende assertiviteit gaan volkomen mank. Ik ken net zoveel vrouwen met haar op de tanden als mannen.

Het verschil tussen beiden sexen in dit opzicht is dat de man sneller verbaal reageert en een vrouw gewoon eerst even naar een juiste toonhoogte en intonatie zoekt. Niets aan de hand dus. Wat ik niet terug zie is de 'verbale kwaliteit' tussen beiden.

Dus ik vind de vergelijking hoog opgeleide vrouw vs laag opgeleide man hier een volkomen
non-issue omat elke beredenering of grondslag voor een vergelijk ontbreekt.

Dan als laatste, en dat werkelijk met een zucht, dat onderzoek van die persoonlijkheidstest. Ik zou die graag wel eens onder ogen willen zien zodat ik daar mijn #### mee af kan vegen.

Persoonlijkheidstests zeggen in het algemeen niet zo heel veel over de persoon zelf maar geven meer een moment opname weer. Steeds vaker blijkt dat die persoonlijkheidstests multi-interpetabel dan wel manipulabel en steeds minder objectief.

Wat deze aspecten betreft vind ik het artikel blijk geven van stereo-typering en mis zeker een stevige bodem. Maar dat zou natuurlijk ook aan mij kunnen liggen.
 

Chatcoach: eerst doen, dan geloven

Aldert van Buuren   |    |  15 maart 2010
Reactie: Wat wij merken is dat er wel over wordt gestapt op digitale middelen, echter is er een zoektocht gaande naar de juiste manier van begeleiden. Chatcoach is een mogelijkheid die zich bewezen heeft, zo hanteren wij blended coaching en hebben wij e-coaches die het (leer)proces begeleiden. Ik vind het mooi om te zien dat er beweging ontstaat in online en offline begeleiding, laat onze reacties daar een bijdrage aan leveren.
Er zijn vele systemen in ontwikkeling, maar wat ik steeds mis is de ervaring en die heeft zowel de Chatcoach als ook wij met Blended coaching. De bovenstaande reacties geven ook blijk van ervaring, want te vaak zie ik teveel ICT en minder toepassing. Dat is namelijk waar de klant om vraagt, geen extra tools, maar hulp bij ontwikkeling van de organisatie en medewerkers.
 

Oproep tot faillissement DSB is immoreel

Verkooptechnieken   |    |  15 maart 2010
Reactie: ''Wie moet er na DSB failliet? ING, SNS, Rabobank?''

Niemand liefst! DSB was al erg genoeg!
 

U of jij?

HGJM   |    |  15 maart 2010
Reactie: Wat is het Engels dan toch heerlijk!! In het niet-Engels en Nederlands ben ik (64 jaar) dan uit de oude school waarin 'als je het niet weet, kan 'u' geen kwaad' voor mij leidend is. Dit soort zaken zijn moeilijk in regels te vangen. Je (of uw??) persoonlijke inschatting is het belangrijkste. Bij jong en van 'gelijke' leeftijd en status zal 'jij' zelden een probleem zijn maar wordt de leeftijd hoger en de leeftijd- en statusverschillen groter, gaat het toch de 'u' kant op. Blijven inschatten en beter 'save' than 'sorry'! Een 'mag ik jij zeggen?' heeft nog nooit iemand kwaad gedaan.
 

Hoe kunnen we onze communicatie en motivatie verbeteren?

eding@tiscali.nl   |    |  15 maart 2010
Reactie: Tip:
Kijk eens op de volgende link.
Heel veel eerste lijnmanagers hebben deze workshop gekregen binnen Nedtrain,van Bram Schapers.
Leuk onderwerp!
www.plimenten.com.
http://www.youtube.com/watch?v=8g_7HQT1PMw
Ed S.
 

Hoe verbeteren wij de communicatie met onze medewerkers?

M de Werker   |    |  15 maart 2010
Reactie: Een succesvolle verandering kan eenvoudig gemeten worden met de volgende formule: Effect = Kwaliteit x Acceptatie.
Zoals we in de formule zien is het belangrijk om er voor te zorgen dat de medewerkers de verandering accepteren. Dat er iets veranderd moet worden is vaak een feit. Maar de wijze waarop ligt vaak nog open. Betrokkenheid en inspraak van de medewerkers geeft in dat geval vaak een hoge acceptatie. Er zijn diverse eenvoudige methodes om deze betrokkenheid en inspraak te realiseren. Als u hier meer van wilt weten mag je me altijd benaderen.

Groetjes,

Martin de Werker
 

Chatcoach: eerst doen, dan geloven

Jack van Gils   |    |  15 maart 2010
Reactie: Zelf ben ik al enige tijd bezig met het ontwikkelen en aanbieden van online coaching via het platform myCoachconnect.com. Vanuit mijn rol geef ik ook accreditatie workshops aan coaches en het valt me op dat de discussie aan het veranderen is. Online coachen is een geaccepteerd begrip geworden. Ik denk dat chat, e-mail en webcam coaching allen aan betekenis zullen winnen. Wat vaak onderbelicht blijft is dat het een andere manier van coaching is, dat het face-2-face kan benaderen, maar vooral biedt het ook nieuwe mogelijkheden. Wij hebben heel sterk ingezet op een online logboek, veel contact en eenvoud. Misschien is het goed om eens vanuit de client te gaan kijken. Die wil iets ontwikkeld hebben en vastgelegd, zodat hij/zij er later iets mee kan doen. Snel contact, zelf kunnen kiezen, van coach wisselen als het onderwerp wisselt. Zaken die je online eenvoudig kunt doen en daardoor sneller en dieper ontwikkelen. Die voordelen en die klantgerichtheid zijn ons uitgangspunt geweest. Misschien moet de tijd voorbij zijn dat we na weerstand nu in een fase gaan komen van navelstaren. De klant is degene die kiest en ik denk dat die snel online gaat.

Wij zullen hem of haar daar helpen.
 

U of jij?

Antonio   |    |  15 maart 2010
Reactie: In het Spaans is er nog een tussenweg om de kloof wat te verkleinen, zodat de overgang naar jij makkelijker en comfortabeler verloopt.

Dat gebeurt namelijk door iemand bij de voornaam te noemen en tegelijkertijd ''u'' aan te houden. Vroeger werd er aan de voornaam van de hiërarchisch hoger geplaatste ''Don'' toegevoegd. Zo had je dus drie stappen:
1. Don Peter, wilt u zus of zo
2. Peter, wilt u zus of zo
3. Peter, wil je zus of zo
 

Werkgevers willen fit personeel

Civile   |    |  15 maart 2010
Reactie: @ P Hansen
Ik wil hier graag wel een duidelijke nuancering in aanbrengen hoor.

Eens, nachtwerk en ander risicovol werk heeft natuurlijk ook zo weerslag op een mens maar ik denk juist dat daar de discussie niet zo over gaat.

De discussie zou juist moeten gaan om een 'gezonder' levensstijl, iets waar we allemaal baat bij hebben. De ziektekosten verzekeraars doen daar ook graag aan mee.

Je stelt het juist dat gedragingen van destijds helemaal niet de aandacht hadden die het juist nu wel heeft. We weten nu ook veel meer op medisch vlak, dat we dat ook zo kunnen stellen en doen.

Ik ben tegen overregulering maar er is wel een gezonde discussie ontstaan. Stel, ik beoefen een zeer risicovolle sport zoals voetbal, boksen, karate, parachutespringen, parasailen, survival...... om er maar eens een paar te noemen. Sporten waarvan bekend is dat die een verhoogt risico wat blessures en uitval betreft met zich meebrengen, moeten we daarvoor collectief opdraaien of zeggen we hé, als je dat dan toch zo graag wil, verzeker jezelf dan maar bij.

Het zelfde geld, met de kennis die we nu hebben, dat roken en overmatig alcohol gewoon een economisch/financiele keerzijde heeft. Moeten wij daar collectief voor opdraaien of spreken wij de persoon zelf er op aan?

Laten we wel zijn, zakelijk bezien. Wanneer ik als manager een vacature uit zet, dan mag ik bij een gesprek al bepaalde vragen niet eens stellen. Gezondheidsaspekten en bijvoorbeeld wat iemand in diens vrije tijd pleegt te doen. Dus op zich valt die overregulering nog wel mee denk ik dan.

Het is overigens niet een discussie die uit de lucht is komen waaien me dunkt. We hebben het er al weer meer dan tien - twaalf jaar over.

En u stelt het juist. het gaat om geld ..... maar zeker ook om gezondheid. Helaas, en dat hebben we aan de staat te danken, heeft de staat ervoor gezorgd dat door privatisering en overregulering, overal een prijskaartje werd gehangen.

Als we dat niet willen dan moeten we terug in de tijd met zijn allen en alle privatisering de nek omdraaien en terug naar de verzorgingsstaat.

Het is namelijk een keus.
 

Controle leidt tot verstikking (video)

A.C. Boelhouwer   |    |  15 maart 2010
Reactie: Klinkt behoorlijk terug naar af. De macht niet delen, maar bij de autoriteiten leggen. Mmmm, ik weet niet of dit flow of slaafsheid zal genereren.
 
< vorige 1067 1068 1069 1070 2480 volgende >
Human Design op de werkvloer voor teameffectiviteit en bedrijfsgroei
reacties
Top tien arbeidsmarktontwikkelingen 2022 (1) 
‘Ben jij een workaholic?’ (1) 
Een op de vier bedrijven niet bezig met klimaat en duurzaamheid (3) 
Eén op zeven Nederlanders staat niet achter aanbod van hun organisatie  (1) 
Drie manieren om te reageren op onterechte kritiek (1) 
Een cyber-survivalgids voor managers: hoe ga je om met cyberaanvallen?  (1) 
Mind your data (1) 
top10