17 juli 2008 -
Werk maakt mensen gelukkiger. Zelfs als ze een rotbaan hebben. Werken geeft het leven zin, is goed voor lichaam en geest en biedt mensen de kans hun talenten te ontwikkelen.
Dat constateert Wilmar Schaufeli, hoogleraar arbeids- en organisatiepsychologie aan de Universiteit van Utrecht op Express.be. Tien tot vijftien procent van de werknemers gaat met veel plezier op in zijn baan. Vier tot zeven procent raakt opgebrand door het werk. Schaufeli constateert dat de bevlogenheid van werknemers toeneemt als hun baan carrièremogelijkheden biedt, als ze redelijk zelfstandig de werkdag kunnen invullen, als ze prettige collega`s hebben en als de leidinggevende steun en coaching biedt.
Nuttig
Zelfs hardnekkige uitkeringstrekkers zeggen uiteindelijk blij te zijn met een rotbaantje. Ook ouderen die blijven werken, verpieteren minder snel dan mensen die vroeg met pensioen gaan. Zelfs als u overspannen bent, is het beter om te blijven werken dan thuis te blijven. De mens wil zich nu eenmaal nuttig maken.
Bron:Elsevier
Niet geheel mee eens. Als je echt een baan hebt waar je je niet gelukkig in voelt, dan knap je daar hoe dan ook op af. En dan maakt het niet uit of je wel of niet wat anders hebt.
Trojan
|
|
22
-
07
-
2008
|
13
:
04
uur
Leuk onderzoek, maar in de praktijk kom ik hele andere dingen tegen. Vraag bijvoorbeeld eens aan mensen wat ze zouden doen met 20 miljoen. Vanuit de maatschappelijke doctrine antwoordt volgens mij meer dan 50%; ''ik zou blijven werken, weliswaar minder dan nu, maar ik zou wel blijven werken''. Naar mijn idee is dit niks meer dan sociaal wenselijk gezwets. Als het niet meer hoeft zal deze 50% echt niet meer gaan werken. Ze zullen ongetwijfeld actief blijven, maar dan op hele andere plekken dan hun huidige baan. Dit onderzoek is vergelijkbaar. Mensen geven hier geen eerlijke antwoorden op, want je weet nooit bij wie het terrecht komt. Dus houdt men de schijn hoog en sluit men zich aan bij de algemeen geldende overtuiging, werken maakt gelukkig. Misschien dat ik zelf wel niet gelukkig wordt van werken en daarom deze conclusie geef, maar ik ben ervan overtuigd dat dit een wassen neus is. Als een compleet bedrijf weet dat de baas van Alfa Romeo's houdt en zeer enthousiast wordt als er over gesproken wordt, dan zal er in zijn bijzijn niemand iets negatiefs over Alfa Romeo's durven te zeggen. Zo ook met dit onderwerp. Als al je collega's zeggen dat ze gelukkig worden van werken, dan ga jij niet buiten de boot vallen door het tegendeel te beweren. Bij uitkeringstrekkers is het helemaal onzin want die staan al met hun rug tegen de muur als je ze een dergelijke vraag stelt. Daarnaast wordt deze groep al gebrainwashed door alle reintegratiebedrijven, CWI's en UWV's waarmee ze in aanraking komen. Het probleem zit hem vooral in een gebrek aan respect dat wij voor elkaar hebben.
Begrijp me niet verkeerd. Werk kan inderdaad gelukkig maken, maar in nog veeeeel meer gevallen ook heel ongelukkig! Dat zie je wel in de percentages hierboven. Slechts ''15% gaat met plezier op in zijn baan''.... Het lijkt me dus niet echt onomstotelijk bewezen dat werken gelukkig maakt!? Volgens mij worden mensen eerder een beetje gelukkig doordat ze niet afwijken van wat als normaal wordt beschouwen.
Als werken daadwerkelijk zo gelukkig maakt, waarom willen we dan allemaal minder werken? Waarom willen we dan allemaal meer vrije tijd? Waarom barst ons land dan niet uit elkaar van de vrijwilligers die enkel willen werken om zich gelukkig te voelen? Waarom gaan mensen dan met een sabbatical? Waarom verhuizen er dan steeds meer mensen naar het buitenland? Waarom klaagt iedereen dan steen en been over werkdruk en werkstress? Waarom klaagt men dan problemen in het combineren van opvoeden en werken?
Misschien dat ik zelf negatieve associaties heb met werken, maar werken is voor de meesten slechts een middel om te kunnen leven.
