Reactie: Zelfsturing vs. aansturing, het blijft een mooi gevecht.
De behoefte aan autonomie is zeker aan het groeien, dit zie je ook in diverse wetenschappelijke onderzoeken terug. Daarnaast is de rol van information overload ook zeker niet te onderschatten...
Zie in onderstaand artikel de oplossingen voor bedrijven: transformationeel leiderschap en job crafting.
http://bit.ly/1rDjjMR
Reactie: Dit artikel vind ik bijzonder goed. De tips die zijn meegegeven zal ik als manager zeker meenemen in mijn dagelijkse bezigheden.hartelijk dank voor de informaties.
Reactie: Dank je wel voor het zo passend benutten van de fraaie samenvatting over depressie en werk die de GGZ groep aanbiedt op haar site. Voor managers die meer willen lezen is een bronvermelding met link aan te bevelen (http://www.depressie.nl/achtergrondinformatie/depressie-en-werk/)
Super advies voor de leidinggevende om in gesprek te gaan en feitelijk feedback te geven; dit is wat ik zie, dan denk ik ‘het gaat niet lekker zo, wat is er aan de hand, wat is nodig om weer lekker in werk te zitten en wat kunnen jij en ik daaraan doen’ en dan in de dialoog ruimte en steun bieden.
Daardoor voorkom je medicalisering vooraf. Je helpt de leidinggevende en werknemer bovendien om stigmatiseren te voorkomen (stickers plakken). Dat bleek uit onze focusgroepen werknemers namelijk een van de redenen voor werknemers om hun klachten niet te noemen aan leidinggevenden en collega’s; de angst voor het negatieve beeld bij psychische klachten in het algemeen en depressie specifiek.
Een optie die ik graag nog wil aangeven is een driegesprek met de bedrijfsarts erbij.
Werknemers en leidinggevenden, zo is mijn ervaring, blijken steun te vinden wanneer een tweede gesprek over beperkingen, klachten en toekomst kan plaatsvinden met de bedrijfsarts erbij. Een contact vooraf tussen werknemer en bedrijfsarts kan helpen om te bezien welk soort psychische klacht bestaat en tot welke beperking dat (tijdelijk) leidt. In dat contact kan, met behoud van privacy, uitvoerig aandacht geschonken worden aan de factoren die beschermend werken (passend werk met de juiste uitdaging, structuur, sociale ondersteuning kan beschermend werken) en aan de specifieke energiebronnen van deze werknemer. En er is aandacht voor de factoren die de klacht en beperkingen uitlokken en onderhouden (werk en privé). Een goede bedrijfsarts treedt daarbij coachend op naar werknemer en zijn omgeving (ook werksysteem als ook in contact met de huisarts).
Wat betreft een eventuele aanpak als er daadwerkelijk een aanwijzing voor depressie zou zijn; onderzoeken naar de effectiviteit van depressiepreventie specifiek in de arbeidscontext zijn schaars. Voor symptoom-reducerende behandelingen zoals (een combinatie van) medicatie, versterkte eerstelijns-zorg en psychologische interventies is nog onvoldoende bewijs voor effect op arbeidsongeschiktheid (Nieuwenhuijsen et al, 2008).
Er zijn wel indicaties dat interventies die in de werksetting plaatsvinden en gericht zijn op het werk en een betere toeleiding naar de juiste zorg, meer succesvol zijn in het verminderen van verzuim en productiviteitsverlies (Schene et al., 2006; Wang et al., 2007). Serieuze aandacht en ondersteuning door leidinggevenden en collega’s lijkt ook tot beter (werk)resultaat te leiden dan het invaliderende stigmatiseren door collega’s en leidinggevenden (McDaid et al., 2008).
Voor leidinggevenden (en werknemers) die nog meer willen weten, misschien ook om preventief bezig te zijn of om te weten waarop en hoe bedrijfsartsen een rol kunnen spelen is de achtergrondinformatie uit de NVAB-handreiking Depressiepreventie te raadplegen. Daarin staat meer informatie over werkgerelateerde factoren en over vroege signalen die collega’s en leidinggevenden prima kunnen oppikken, zoals ook de leidinggevende in je voorbeeld dat doet. (http://nvab.artsennet.nl/Richtlijnen/NVABrichtlijnen-en-procedurele-leidraden.htm onder aan bij procedurele leidraden )
ik schrijf momenteel met Charles Jennings een boek over 702010 en zal de integrale opvatting over werken = leren nadrukkelijk laten zien. Zeker is er voor de leerfunctie een mooie taak en die wordt alleen maar relevanter. Wel gaat het om een andere invulling van de leerfunctie, die meer en meer het werken ondersteunt en hoe je daarvan leert.
Reactie: Dag Jos,
Sinds langere tijd volg ik je, na het lezen van Kostbaar Misverstand is leren voor mij in een heel ander perspectief komen te staan. En telkenmale breng je weer gezichtspunten in die tot denken zetten. Waar ik je in deze blog wat 'kwijt' dreig te raken is de smalle opvatting over de rol, taak en bijdrage van de leerfunctie in organisaties. Mijn opvatting is dat de leerfunctie juist een prachtige transformatie doormaakt waarbij niet alleen formeel maar ook informeel leren tot een van de hoofdbestanddelen van de leerfunctie verworden is. Het (onzichtbaar) didactiseren van werkprocessen vaniut een prachtige mix van leeropvattingen/stromen met in de laatste plaats niet te vergeten de opkomst van het Connectivisme maken dat ik zie en ook hoor dat de leerfunctie meer dan ook strategisch(er) wordt en op weg is om als hoofdfunctie in 2020 binnen menig zorg,- onderwijs- en overheidsorganisatie een plaats te verwerven. De businesscase van leren gaat nog steeds over : doe minder met minder en bereik meer, maar er is mijn inziens een nieuwe dimensie bijgekomen. Ik noem dat de integraliteit van Leren en Presteren en hoop daar de komende periode een aantal hele concrete uitwerkingen van te kunnen gaan delen met leer- en presteer specialisten. In ieder geval wederom bedankt voor de inspiratie die er telkenmale uitgaat van jou geschriften.
Reactie: Ha die Henk,
Diepgang zouden we zelf aanbrengen door kritisch te leren denken. Een vaardigheid die op scholen op het programma zou moeten staan.
A@rt
Reactie: Ik had gehoopt op wat meer diepgang.
Dat politici een bij voorbaat verdachte indruk opwekken is alleen voor de amerikanen nog een verrassing.
Erger is nog dat zelfs het gedrag een wat schizofrene vorm aanneent, wat door een kind geaccepteerd wordt als `normaal`gedrag bij gebrek aan referentie kader
Reactie: Ik wil graag op deze hele discussie reageren door het volgende te zeggen. Wees blij dat er uitkeringen zijn in Nederland, outplacement etc. Ik heb in 2000 ontslag genomen niet wetende dat ik een burn-out had. En heb helemaal nooit geen hulp gehad. Kreeg drie maanden salaris mee na 20 jaar trouw dienen met wisselende diensten. En geen uitkering want ik had ontslag genomen. Dat was het en daar sta je dan. Zo kan het ook. Ben stom geweest want ik had het ook beter moeten aanpakken destijds. Wees blij met onze verzorgingsstaat.... voor zolang het duurt! Niet zeuren, niet afwachten maar doen. Ik ging eindelijk hersens gebruiken toen ik 50 werd en cursussen volgen op eigen kosten. Helaas te laat, maar wil hierbij benadrukken dat je niet moet denken dat je mag verwachten met niets doen nog een uitkering te mogen ontvangen van onze samenleving. Die koek is door anderen met misbruik opgesoupeerd.
Reactie: Gelukkig blijkt eindelijk het besef te komen van het belang van een juiste en correcte integratie tussen ICT en het bedrijfsleven. Waar er vaak te maken is met belangenverschil tussen managers, wat een structureel probleem lijkt te zijn, is het hoogste tijd voor deze realisatie.
Het gedrag van zoeken naar mazen in de wet, en misbruik maken van de machtspositie is niet te verwijten aan een ander. De overheid kan niet voor 100% worden verweten. Als de overheid op basis van gezond verstand en vertrouwen handelt, dan betekent niet dat mensen daar misbruik van mogen maken.
Mensen moeten een geweten hebben en hun werk goed uitvoeren, in plaats van wegen vinden om anderen te benadelen. Accepteren die HR-medewerkers dit ook voor zichzelf of voor hun eigen familie en vrienden?
Werken de intercedenten van de uitzendbureau's ook op basis van een nul-uren contract of op basis van een uitzendcontract en voor een minimumloon?
Reactie: Hoewel de voors- en tegens van e-mail marketing geruim zijn en de effectiviteit niet door iedereen beaamd wordt, kunnen we zeker wel stellen dat het nog een toegevoegde waarde heeft. Toch ontstaan er steeds innovatievere manieren van Direct mailing. Mensen maken al snel exclusief een koppeling naar e-mail marketing.
