Reactie: Altijd doen een relatie leid tot genot (als je het goed doet..) en genot is de enige drift die leid naar positivisme.
Waarom zou je je laten leiden door de angst dat een van de twee in een benarde positie komt? Je bent toch beiden volwassen? Denk zelf!
Angst over wat anderen van je denken?
Angst dat jij iets doet, wat heel gewoon is, maar alleen ''not done'' is binnen deze westerse chistelijke maatschappij?
Angst voor invloed op de werksfeer? Angst voor daling van productiviteit?
Doe het met respect voor elkaar, liefde is goed.
Leef!
Reactie: Beste Anton
Ontslagrecht soepel?
Ik ben de laatste 15 jaar actief als crisis manager waarbij ik met enige regelmaat met ontslagzaken te maken heb gehad.
Als je ziet hoe je je in bochten moet wringen om juist die medewerkers die geen of weinig toegevoegde waarde hebben voor het bedrijf kwijt te raken en (ook dat is natuurlijk discriminatie) de goede werknemers te behouden, dan kan ik niet echt van een soepele regeling spreken.
Neem daarbij ook nog eens de bonden die zich in de meest vreemde bochten wringen om een sociaal plan te realiseren dat de problemen voor de bedrijven alleen nog maar groter maakt, dan vind ik niet dat het ontslag recht hier soepel is.
Neem daarbij dan ook nog eens het nieuwste gedrocht ''afspiegeling'' waar geen enkele ambtenaar van het CWI iets van snapt dan is het de laatste tijd alleen nog maar moeilijker geworden.
Ik pleit niet voor een amerikaans systeem, maar vrijheid voor de ondernemer om de beste mensen te houden voor zijn bedrijf is wel het minste wat je mag verwachten.
Voor de minder functionerende mensen is het ook een kans, in de regel vindt 80% na een goede outplacement een baan die beter bij hem (of haar) past.
Reactie: Je moet altijd een overweging maken van kan ik deze nieuw aan mijn gevraagde klus er bij hebben, zonder dat de kwaliteit van de onderhanden zijnde werkzaamheden daar onder lijden, en dan is na deze overweging als het het zeggen van nee wel is waar onderbouwd geen enkele moeite en doe je net zo makkelijk als ja zeggen, ook een motivatie waarom is dan in twee regels te benoemen.
Reactie: Van mij krijgt iedereen bijna altijd een ''Ja'', maar als ik denk dat men mij misbruiken wil dan wordt het een resoluut maar vriendelijk ''Neen'' met een argumentatie waarom niet.
Het grote nadeel is vaak dat men aan de ''Ja's'' gewend is geraakt en de enkele ''nee'' niet kan accepteren, kennelijk.
Die ene opdracht die men dan niet wil uitvoeren zorgt ervoor dat alle eerdere ''credits'' die men opgebouwd heeft verdampen als sneeuw voor de zon.
Juist diegenen die moeilijk doen en veel weigeren krijgen begrip, status en macht, jammer genoeg.
Ik erger me daar vaker aan maar zeg van nature en vaak tegen beter weten in, liever ja.
Waarschijnlijk ben een een beetje de ''gekke Gerrit''.
De AVV vergeet, dat de werknemers in de sectoren waar deze ouderen regelingen in de CAO's zijn opgenomen, salarisverhogingen hebben laten liggen. Dus het is niet zo eenvoudig om te zeggen we schaffen het af.
Maar de meeste mensen denken dat dit een soort van gift is van de werkgevers, maar daar hebben ze zelf procenten loonsverhoging voor laten liggen bij de werkgevers. En dat iedereen gelijke kansen heeft als het ontslagrecht versoepeld wordt?
Ik betwijfel dit ten zeerste. Niemand is hetzelfde en heeft dus ook niet dezelfde kansen.
Leeftijdsdiscriminatie is een van de vele discriminaties die ik af zou willen schaffen. De Gouden handdruk vind ik er ook zo een. Vaste werknemers, losvaste werknemers en uitzendkrachten is er nog zo een.
En om op de versoepeling van het ontslagrecht terug te komen, deze is al soepel genoeg. Alleen de meeste werkgevers en/of de P&O functionarissen vertikken het om zich in deze materie te verdiepen.
Reactie: Het is niet alleen onhandig tussen de partners maar heeft kan invloed op de werksfeer binnen de afdeling met als gevolg daling van de arbeidsproductiviteit.
NB. Steven een blijft ondergeschikt in de relatie.
Tja, als maar een kwart op de missie let en 38 procent van het management zegt dat sollicitanten er nooit naar vragen, is het niet eens een kwestie van half vol of half leeg. Lijkt me dan dat de kop in Mangersonline gewoon de inhoud van het bericht niet dekt...
Reactie: Nee zeggen is echt een thema in mijn leven. In mijn vorige baan in het bedrijfsleven had ik er veel moeite mee. oorzaak: een baas die sterk stuurde op resultaten in combinatie met een aantal eigenschappen die het nee zeggen aardig in de weg stonden: drang naar perfectionisme, sociaal zijn, hoog verantwoordelijkheidsgevoel en moeite met hulp vragen. Het heeft bij mij dan ook een flinke tijd geduurd voordat ik besefte dat ik de dingen anders moest doen. Daarvoor moest ik wel eerst met een longontsteking in bed belanden na een lange stressvolle periode. Uiteindelijk heeft dit mij wel tot nieuwe inzichten gebracht en ben ik anders gaan denken en handelen. En daar ben ik heel blij mee. Zo blij dat ik dit graag aan anderen wil overbrengen.
Inmiddels ben ik coach en geef ik workshops in de kunst van het nee zeggen. Want nee zeggen is een ware kunst. Zeker voor mensen die het niet gewend zijn. Mensen die overal ja op zeggen, om aardig gevonden te worden, om ruzie te vermijden, om er van af te zijn. Er zijn heel wat redenen en achtergronden waarom mensen acteren zoals zij doen.
De 5 punten die Newman stelt voor je een vraag beantwoordt, zijn tijdrovend. Ik heb een vraag die je jezelf steeds kunt stellen: 'wat zijn de gevolgen voor mij?' Wellicht omvat deze vraag meerdere vragen, omdat gevolgen op verschillende gebieden kunnen liggen. Maar jezelf steeds die ene vraag stellen kan net dat bewustzijn opleveren om inderdaad uitstel te vragen of om gewoon nee te zeggen. Je kunt ook altijd op je besluit terugkomen.
Er zijn ook veel goede dingen aan nee zeggen. Mensen die in een organisatie het lef hebben om hun poot stijf te houden bij onrealistische doelen, zullen achteraf eerder waardering krijgen dan dat zij het toch maar proberen met alle gevolgen vandien: halve projecten die dan afgebroken worden omdat we de deadline toch niet halen, of omdat we het project niet de aandacht kunnen geven die het verdient. Toch zijn er maar weinig mensen die dat durven. Zij laten zich toch vaak overhalen door de druk die hun bazen op hun legt.
Mensen die overal ja op zeggen zijn eigenlijk onbetrouwbaar. Wat heb je aan een ja of aan een belofte van iemand die het niet waar kan maken? Of dat iemand achteraf erop terugkomt: sorry, ik red het toch niet. Teleurstelling voor beiden. Iemand die zegt wat hij doet, daar kun je op bouwen. Ja is ja en nee is nee. Men weet wat je hebt aan zo iemand, daar kun je van op aan.
Mijn ervaring als ex-niet-nee-kunnen-zegger is dat het een enorme kick is als je daar verandering in kunt brengen. Een enkel woordje kan echt dingen in je leven veranderen. Het klinkt heel simpel maar is voor veel mensen heel moeilijk. Kijk maar naar de velen die eindigen in een burnout nadat zij lange tijd roofbouw hebben gepleegd op zichzelf doordat zij geen nee konden zeggen. Maar er is hoop: nee zeggen kun je leren. Als ik het kon, kunnen anderen het ook :-)
Reactie: Ik ben het voor een groot deel eens met de conclusies van het onderzoek. Uit eigen ervaring heb ik geconstateerd dat bij sommige mensen het een natuurlijke reactie is om te overleven. Het is echter ook gelijk de beperking van deze personen. De andere zijde is echter dat een leider die nooit wordt gehoord maar wel op dezelfde wordt beloond veel geld kost maar voor de onderneming minder charisma uitstraalt en daarmee de onderneming op een mindere goede wijze presenteerd of in het geheel niet presenteerd. Iets van beide is waarschijnlijk de goede mix.
Reactie: @Anton: dat zou inderdaad consequent zijn, om het minimumjeugdloon af te schaffen. Ook dat is een rare vorm van leeftijdsdiscriminatie. En dan graag ook nog het ontslagrecht versoepelen, dan heeft iedereen pas écht gelijke kansen.
Ik kan uit jouw reactie overigens niet helemaal opmaken of je de leeftijdsdiscriminatie nu wel of niet (echt) wilt afschaffen.
Reactie: Zeuren over gelijkschakelen van inkomen en overige arbeidsvoorwaarden van oudere en jongeren en hierbij zal ook wel mindervalide medemensen meegenomen zijn.
Dan ook gelijk de minimumjeugdlonen afschaffen.
Voor diverse werkgevers zoals in de horeca en detailhandel ben je al te oud als je 21 jaar wordt. Een zestienjarige kun je nog kneden en als ze wijzer worden nog altijd lozen. Genoeg laag/niet geschoolden om deze plekken in te vullen. Bij de groenteman hoeven ze maar vijf bakjes aardbeien per uur te verkopen dan is de werkgever al uit de kosten.
Bruto loon van een 18 jarige via uitzendbureau kost wel € 4,80 per uur. Deze groep jongeren hebben nu al het gevoel dat ze uitgekotst worden door de diverse werkgevers. Het is gewoon uitermate triest dat deze discussie gevoerd moet worden.
Als de echte normen en waarden, waar sommigen zo mee lopen te schermen, eens uitgevoerd zouden worden dan zou er veel uit de wetboeken en CAO's geschrapt kunnen worden. En hebben we gelijk een betere maatschappij.
Maar er moet altijd weer een slimme streek uitgehaald worden over de rug van een ander.
Dat heet dan weer vrije concurrentie.
