Reactie: Van harte bedankt voor de vele hartverwarmende reacties! Ik zal hier zeker nog een vervolg aan geven.
Ik heb nog een vraagje aan de heer Radouane. Ik kan het woord 'vertaling' niet helemaal plaatsen. Bedoelt u hiermee een 'vertaling' of beschrijving van de dagelijkse praktijk of een vertaling van een buitenlands artikel? Dat laatste is zeker niet het geval.
Reactie: Ja meneer van Vulpen, nu u het zegt! Tijdens de laatste vergadering liepen veel van mijn mannelijke collega's inderdaad rond met open broeksknoop, gulp en tevens zag ik overhemden wulps tot aan de navel opengeknoopt. Het was allemaal heel sexy!
Zakelijk gezien denk ik dat het beter is om die ouderwetse klasse smaakvol en stijlvol te hanteren. Niet alleen omdat dat een zakelijkere en dus meer professionelere uitstraling heeft, maar ook doordat dergelijke vrouwen deze keuze bewust maken en daarmee ook aantonen dat zij bewust(er) met hun werk bezig zijn. (zo is althans mijn ervaring.) Wel gelijk 2 opmerkingen daarbij;
- Nu wil ik niet iedere vrouw over 1 kam scheren. Er zijn ook genoeg zakenvrouwen die zich door een dergelijke kledingkeuze heel goed kunnen redden in het harde (mannen)wereldje. En daarmee tonen zij toch ook iets aan, toch?
- Waarom zou je als man wel gebruik mogen maken van je talenten/ vaardigheden/ eigenschappen, en als vrouw niet? (als je lichaamsdelen als een talent of eigenschap kunt noemen?) Mannen doen het in principe toch ook.
Reactie: ikdenk dat elk organisatie bewust is waar hun naartoe willen, wel moet men heel goed in de gaten houden dat men goede voorbereiden hebben als er veranderingen komen.Want je werk met mensen en hoe je dan ook doet heb je de kans dat resterende personeelsleden in angst gaat werken als er geen goede voor bereideingen zijn En dat heb je toch uiteindelijk niet altijd de beste resultaat met je beslissingen van platte organisatie.
Reactie: Bovenstaand aangedragen suggesties lijken mij zeer goed toespasbaar. Een integrale aanpak a la ''de maatschappij dat ben je zelf'' is natuurlijk goed en ontmoedigt het pesten. Daarnaast ben ik helemaal met dhr. Odijk eens dat er een grijs gebied is en dat de oplossing in samenspraak tussen pester(s) en gepestte(n) moet worden gevonden.
Een tweetal opmerkingen richting dhr. Wessels:
* Dat veranderingen niet van een bedrijfsarts mogen worden verwacht lijkt mij duidelijk. Mbt het versneld signaleren zie ik daar wel een rol weggelegd.
* Mbt omgevingsfactoren en gedrag het volgende. U schrijft het eigenlijk zelf al: Mensen ontwikkelen gewoonten(bijv. afweermechanismen in denken en doen) als reactie op omgevingsinvloeden. Zijzelf ontwikkelen de gewoonten (veelal echter niet op basis van een bewuste keuze).
Edwin Hoek
LMI - Leadership Management The Netherlands
Reactie: Ik kan het niet laten nogmaals te reageren.
Ik denk dat loyaliteit naar grote bedrijven zowieso onmogelijk is vanwege de onbetrouwhaarheid van deze bedrijven. Elke entiteit met meer dan 50 personen in zich heeft de neiging management lagen te ontwikkelen. Zolang deze lagen niet afgerekend worden op groei en veiligheid van hun medewerkers maar op cijfers van exponentiele groei zullen hun medewerkers bewust met hun voeten gaan lopen en onbewust voelen dat hun aanwezigheid slechts dan gewenst is aan de kortstondige niet op continuiteit maar op korte termijn geld gerichte aandeelhouder. Loyaliteit is niet te koop tis echt maatschappelijk bewust ondernemen als je dit wilt realiseren. Vooralsnog is uitsluitend op kleine schaal waar te nemen in MKB omgevingen en niet in grote organisaties.
Hans Pronk (business developer)
Reactie: Wat een on-professionele houding! tevens een walgelijke verlaging van jezelf,......... dat er nog mannen zijn, die zich zo laten verleiden.... !!!!!
Kortom ik ben het geheel eens met hetgeen Loes heeft geschreven en met de anderen die een reactie met deze strekking hebben gegeven.
Reactie: Als we de termen pesten/mobbing even loslaten en we kijken gemakshalve even naar de wijze waarop de interactie en communicatie tot stand komt, dan kunnen we zeggen dat iedere vorm van interactie/communicatie die gericht is op het beschadigen van de eigenwaarde en de integriteit van een individu een vorm van ongewenst gedrag is.
De eerste aanwijzigingen voor ongewenst gedrag kunnen heel subtiel zijn en zoals u het noemt in het grijze gebied liggen.
Hier wordt de basis gelegd voor het mobbingproces. Hoe kun je hier op anticiperen als leidinggevende? Ben je als leidinggevende voldoende doortastend om deze signalen te herkennen? Wanneer grijp je in en hoe, zonder het proces nog verder te laten escaleren.
Heeft een leidinggevende wel voldoende bagage om zo'n probleem te kunnen tackelen?
De veronderstelling dat één leidinggevende het probleem kan oplossen, zie ik als een utopie. Het zal inspanningen vragen van iedereen binnen de organisatie.
De oplossing dat de gepestte verstrekt, de zogenaamde totaaloplossing is ook een utopie. Hierbij wordt volledig voorbij gegaan aan het feit dat het probleem helemaal niet is verholpen aangezien de voedingsbodem binnen de organisatie om weer te gaan mobben blijft voortbestaan. Het is dan alleen nog wachten op een volgend doelwit dat het onderspit moet delven.
Reactie: De uitkomst van deze enquete is niet verwonderlijk. Veranderingen in in- en externe factoren vragen aanpassingen. Life time employment (in hetzelfde beroep of bij dezelfde werkgever) is een illusie aan het worden, die vraagt om een andere manier van inrichten van de werkrelatie. Bij slijtende of stress beroepen zal eerder naar ander werk gezocht moeten worden (en dat niet alleen vanwege de leeftijd). Immers, niemand is gebaat bij versleten of uitgebluste werknemers.
Een belangrijke andere invalshoek is de verwachting van de medewerkers. Jarenlang is gepredikt dat vanaf de pensionering het mooie leven zou gaan beginnen. Eerst hard werken en daarna lang (en luxe) ''uitrusten''. Natuurlijk is het dan niet onlogisch dat de motivatie afneemt bij het vooruitzicht langer te moeten werken.
Het verschil (in pensioenleeftijd) tussen de grote(re) en kleine(re) bedrijven laat zich ook verklaren door het verschil in verbondenheid bij het bedrijf. Bij de kleinere bedrijven is veel duidelijker wat de gevolgen zijn van het gedrag van de individuele werknemer, terwijl veelal bij grotere organisatie oorzaak en gevolg minder duidelijk is. Daarnaast spelen de kosten van eerdere pensionering natuurlijk ook een rol.
Dus, werkgevers denk na over de manier waarop het werk binnen het bedrijf is georganiseerd. Ga ervan uit dat mensen op hogere leeftijd zullen (moeten) blijven werken, mede door de verwachte krapte op de arbeidsmarkt. Neem ''preventieve'' actie om werknemers geschikt te houden voor de arbeidsmarkt, waarbij de werknemer zelf een tenminste even grote verantwoordelijkheid heeft om dat te realiseren.
Wees creatief en zorg voor een stimulerend bedrijfsklimaat, waarin medewerkers hun sterke kanten kunnen etaleren en ontwikkelen. Uiteindelijk zal dat een competatief voordeel opleveren.
Reactie: Ik ben het geheel eens met dhr Graaff. Korte termijncontracten leiden tot korte termijn loyaliteit.
Anderszijds zie ik ook een dilemma.
Werkgevers eisen aan de ene kant flexibiliteit van hun werknemers, maar op het moment dat een werknemer daadwerkelijk flexibel is en kansen buiten de deur zoekt, gaat de werkgever klagen over disloyaliteit.
De meest talentvolle mensen rennen weg, omdat zij niet de waardering krijgen die zij verdienen. Dat is jammer voor beide partijen.
Reactie: De vraag is dus of het uiterlijk aangewend moet/kan worden om zakelijke doeleinden te bereiken. Ik denk dat een meer filosofisch perspectief op deze zaak moet worden geworpen. Misschien goed om jezelf eens de volgende vragen te stellen, a, is het moreel verantwoord, en, b, in love & war & business is alles geoorloofd? Ik zelf ben niet zo'n voorstander van het etaleren van bloot, behalve als het functioneel is, zoals op het strand of hoge temperaturen. Als ik zelf met een wat lager decollete op de proppen kom, is dat omdat dat vrolijke jurkje dat zo heerlijk zit, er toevallig eentje heeft, maar bewust, om aandacht te vragen, danwel mijn gesprekspartner af te leiden, zou ik dit niet doen. Ik vind deze ontwikkeling een beetje ordinair. Worden ouderwetse klasse, en stijlvol en smaakvol voor de dag komen langzaamaan om zeep geholpen? Een vraag aan de heren: Gentlemen, heeft u meer op met een zakenpartner met een laag decollete? (Jeetje, was vroeger dan echt alles beter - en ik ben pas dertig!)
Reactie: Het zou goed zijn als een man het gedrag van afgeleid worden door een decolleté eens zou doorbreken. Het is, met alle respect, zo makkelijk om te zeggen dat het biologisch is bepaald en wetenschappelijk vastgesteld. Daarentegen is het niet nodig om als vrouw met diepuitgesneden kleding rond te lopen als je niet op zoek bent naar een sexpartner.
