Reactie: ''Bijna een kwart van de ouders (23 procent) besteedt per week nul tot maximaal drie uur buitenshuis aan vrijetijdsactiviteiten met hun kinderen''
onderzoeken als deze worden vaak uit context gehaald.. mocht bovenstaand echter kloppen dan is dat schandalig!
Reactie: Ik geloof (ook) niet zo in ver doorgevoerde flexibiliteit. Het is niet goed voor de loyaliteit en mensen worden er niet gelukkiger van. En als de arbeidsmarkt weer eens verandert willen bedrijven goede mensen graag weer aan zich binden. Dat laatste doe je dus blijkbaar niet met een dagloner-constructie. Je mag het bijna niet meer zeggen maar enige zekerheid in het leven over werk en inkomen zorgt voor een volwaardiger bestaan. Doen alsof alles buiten ons om wordt bepaald in een abstracte global economy is echt onzin.
Reactie: @Anton,
De keuze voor een ERP-systeem of andere generieke toepassingen is vaak gemaakt uit kostenoverwegingen. Dat betekent echter dat je bedrijfsprocessen soms moet aanpassen aan de (on)mogelijkheden van het systeem.
Dat druist dikwijls in tegen de wil om wendbaar en flexibel te zijn.
Dit pleit ervoor om keuzes voor systemen in samenhang te nemen. M.a.w. kijk naar alle relevante aspecten en dus niet alleen naar kosten of terugdringen van beheerinspanning.
Reactie: Laat die flexibiliteit nu daar waar ze vandaan komt de VS en de uitzendbureau's dat is namelijk wat zij willen dat het er komt.Laten wij nuchtere Nederlanders nu voor eens en altijd kappen om te luisteren naar de VS en die uitzendbureau's (aandeelhouders want die willen maar een ding geld geld en nog eens geld zien)want echt daar komt niets goeds vandaan of uit.
Reactie: Eef,
Heel erg voor je.
Helaas weet ik wat het is.
Ben er nu al bijna twee jaar mee bezig.
Je hebt het over terugkeer naar je vervelende werkplek via de juridische weg.
Meestal is het de werkgever die ontslag vraagt voor een werknemer en daar gaat de werknemer tegen in beroep, etc.
Maar het is is ook mogelijk dat de werknemer ontslag vraagt bij de rechter.
In jouw geval lijk je sterke argumenten te hebben waarom het vertrouwen onherstelbaar is beschadigd.
De werkgever is dan verwijtbaar, volgens je advocaat. Is het getreiter aantoonbaar, dan heb je meer kans.
Zelf zit ik ook al een aantal jaren in een dergelijke situatie.
Reactie: Beste Eef, ga nooit een relatie met een baas aan zolang je ergens werkt. wees zeer alert wáár je gaat werken. Probeer bij sollicitaties van tevoren zo veel als mogelijk te weten te komen van een organisatie. Investeer zelfs tijd in het (via kennissen) vinden van mensen die er werken en probeer meer te weten te komen over de sfeer en de werkcultuur.
Maar dan nog, je kunt niet alles voorkomen. Zeker in deze woelige werktijden, waarin er steeds meer ''bazen en colleg's zonder gevoel'' de Baas worden. Dat is tenminste mijn ervaring.
Reactie: Wat jammer dat dit zo wijdverspreid probleem is!
Ik zit inmiddels 3 maanden thuis. Vorig jaar al het woord 'mobbing' tegen de baas laten vallen, aangezien dit overduidelijk aan de hand was. Mijn baas was toen nog mijn bevriende baas, mijn steun en toeverlaat. In de proeftijd kreeg ik al zijn advances en ben er, helaas, met open ogen ingetuind. Die sexuele relatie was langzaam over gegaan (zijn nalaten m.b.t. de werksfeer en mijn welzijn vond ik natuurlijk erg teleurstellend. Wer bleven nog wel bevriend: zelfs oud en Nieuw met zijn tweetjes gevierd! Begin januari nog over opleidingsmogelijkheden gehad..
Twee weken later was hij er niet en ben ik bedreigd op de werkvloer. Je meot natuurlijk iets, dus heb ik toch maar een klacht ingediend (ondanks de wetenschap dat HR een lachertje is - peter's principle).
Mijn klacht zou worden behandeld in mediation.. Nog voor de eerste mediation werd mijn klacht als 'behandeld' bestempeld, een dag na de eerste mediation werd mijn account al vewijderd.
De eerste dag na de tweede (en laatste) mediation kreeg ik van mijn 'bevriende' baas te horen dat ik mijn werk niet meer zou in komen.
Waar andere oud-cllega's gewoon welkom zijn om hun oude werkplek te bezoeken, kan ik niet naar binnen omdat men dan de politie belt.
Het jammere is dat ik het al zo lang zag aankomen... maar mijn bevriende baas zag het alleen als gezeur.
Ik heb hem laatst een berichtje gestuurd: 'het is al moeilijk genoeg ok gedumpt te worden voor mijn werk, maar dat jij me nu helemaal blokkeert'. Wat krijg ik terug: 'het is ook niet makkelijk voor mij... Sorry !''
De rreactie van een CEO die alleen tekeningsbevoegd is, tegelijkertijd beweert zijn advocate 'niet onder controle te hebben'.. Hij vroeg me zelfs eerder dit jaar in God te geloven, en zei laatst nog 'je kunt misschien wel een leuke baan vinden bij een advocatenkantoor!'
Ik sta echt versteld van hoe Grof dit alles is. Dit bedrijf heeft al vaker problemen gehad - en slechte pers - en velen zijn voor mij eruit gewerkt. Ik heb echter nog geen vaststellingsovereenkomst getekend.. en mijn 'geluk' is wellicht de mallot van HR: hij heeft in deze kwestie even slim gehandeld als altijd en daarom zei mijn advocate: ' er is geen rechter in Nederland die dit gaat toestaan'.
Ik ga naar de rechter om wedertewerkstelling te eisen, wat vreemd is omdat ik nu dus moeite en geld ga investeren om terug te keren naar die zieke organisatie.
Maar.. na jaren te zijn getreiterd, met als hoogtepunt de bedreiging, en het gebrek aan begrip intern: ik kijk er zo erg naar uit mijn zegje te gaan doen in een ander forum! Dat wordt mijn 'pay-back', de bevestiging van de rechter is mij veel waard.
Maar.. als ik mijzelf een advies zou mogen geven, terug in de tijd: investeer in het zoeken naar een andere baan, het liefst voordat je je gaat voelen zoals zij je willen laten voelen: waardeloos.
Voor een ieder: heel veel sterkte en succes! Wellicht wordt het een kwestie van omdenken: de grofste beleiging kan wellicht ook worden gezien als compliment (mannetjes die bedreigd zijn door intelligentie oid).
Wat ik wel graag zou willen weten: hoe dit in mijn volgende baan te voorkomen!
Reactie: Een lange lijst van 'wishful thinking' ideeen. Er moet iets gebeuren dat is zeker - maar een model waar er geen zekerheden worden geboden - noch financieel noch emotioneel/maatschappelijk is economisch onhoudbaar. Men moet vertrouwen hebben om te kunnen floreren en (als je het plat wilt uitdrukken) geld te spenderen.
De jonge lager greschoolde werknemers zijn de dupe van jaren mismanagement van het onderwijs stelsel geworden en krijgen nu een rekening van een globale kentering in de hele economische arbeidscontract. Tijd is niet meer waardevol - maar kennis, vaardigheden en intellectuele kracht. En ook deze tellen voor niets als er in Nederland niet voldoende (durf) kapitaal word geïnvesteerd om een wederopstanding van de maaksector, de financiële sector nieuwe stijl en de creatieve sector.
De flexibiliserings ideeën hier geroepen zijn wellicht randvoorwaarden maar de essentie is een enorme schop onder het onderwijs sector, het sociale wetgeving en de macro-industrieel beleid van Nederland. Of deze er gaan komen durf ik niet te zeggen.
Reactie: En dit merk je! De verhoudingen binnen Nederland tussen branches wordt almaar krommer. Stop met het bieden van banen, biedt geweldige mogelijkheden op het gebied van scholing en er ontstaat al snel een probleem.
