Reactie: Ik ben binnen het (overheids)bedrijf waar ik werk al twee jaar aan het vechten om secretaressedag af te schaffen. Ook ik voel me opgelaten tegenover de andere hardwerkende baliemedewerkers, vergunningverleners, bodedienst etc. als ik een, overigens schitterende, bos bloemen krijg. Elke andere dag is die bos bloemen meer dan welkom maar niet op deze zogenaamde speciale dag. Dan verliest hij meteen zijn waarde. Immers iedereen die secretaresse bij haar naam heeft staan krijgt deze, ongeacht diens functioneren.
Dit jaar is bij ons de ''pluimenregeling'' ingesteld. Iedereen, ongeacht welke functie hij/zij bekleedt, kan deze krijgen wanneer haar/zijn functioneren daarvoor in aanmerking komt. Misschien dat ik nu het management kan laten overwegen om secretaressedag gewoon voorbij te laten gaan. Morgen doe ik nog één poging. ZUCHT.....
Reactie: Als ik om me heen kijk, denk ik dat de score bij managers niet anders is dan bij andere werknemers. Kortom: als je werkt, is de kans dat je vroeg opstaat, groter dan als je niet werkt. En dat zal niemand verbazen.
In het voorgaande kan ik me aansluiten bij Ad, als de omstandigheden het toelaten dan kan ''overleg'' met de medewerkers een uitstekende motivator zijn.
Maar als er de omstandigheden dit vereisen dan lijkt me een simpele gedachtenwisseling meer dan voldoende, en dat beperkt zich (voor mij) tot een korte mededeling wat ik besils hoe en door wie het zal uitgevoerd worden, EN wat de mogelijke gevolgen kunnen zijn. Punt uit, feedback wordt door mij in dank aanvaard (tenslotte kan ook ik iets over het hoofd gezien hebben) maar tengronde wijzigt dit niet de beslissing.
Een ''Poldermodel'' lijkt me leuk om te doen als je de luxe van een eindeloze tijdslijn hebt en geen deadlines van een project.
Reactie: Jeanette
Je wordt gebruikt door dit heerschap. Dit is een uitgekookt sujet die zelf wel zijn vette salaris binnen krijgt. Het feit alleen al dat dit soort mensen anderen moet beoordelen zegt ook iets over diegene die dit soort aanneemt. Als ik jou was dan zou ik snel iets anders zoeken dan zet hij zijn eigen familie er maar neer. Er klopt iets niet in jullie bedrijf. Of het is vriendjespolitiek of er lopen zelf een soort aliens rond. Daar ben je toch ergens wel te goed voor lijkt me.
Reactie: Opnieuw herkenning bij het lezen van dit artikel. Als Sr procesbegeleider houd ik mij bezig met het ontwikkelen en begeleiden van sociaal-emotionele processen in het bedrijfleven.Vooral directie en eerstelijns management behoren tot mijn aandachtgebied en juist deze groep vertoond vaak het spel van de macht en onmacht.
Ik heb al eerder aangegeven dat ik binnen het bedrijfsleven veel te maken heb met antisociale- gedragskenmerken en dat juist deze doelgroep de macht gebruikt om hun eigen sociale en emotionele incompetenties te verbergen.
Ze zijn in veel gevallen sluw en vaak ook intelligent, maar zijn in de meeste gevallen bang om naar hun eigen functioneren te kijken.
Sommige leidinggevenden zijn zich er niet eens van bewust en vragen zich zelfs af waarom mensen weglopen of waarom ze nooit de waarheid te horen krijgen van het management of medewerkers. Ze raken steeds meer in een communicatie vacuüm en verder verwijderd van de realiteit.
Ik zie vaak eenzaamheid op grote hoogte ontstaan bij managers die sociaal-emotioneel in onbalans zijn en gaan dan uit frustratie om zich heen slaan.
Ik kom ook organisaties tegen waarin deze manier van denken en werken in de cultuur (ziel) van de organisatie is verweven en juist in dergelijke organisaties gaat het vaak mis. Het grote voordeel of nadeel bij grote organisaties is, dat wanneer het een keer goed mis gaat deze voldoende financiële middelen hebben om hun soms enorme vorm van mismanagement weg te poetsen, in tegenstelling tot kleinere bedrijven waar het vaak lei(ij)d tot faillissement. Van de buitenkant lijken dergelijke organisaties erg sociaal en hebben ze allerlei mooie concepten bedacht om te doen lijken alsof ze mensgericht zijn, maar in werkelijkheid is het een theaterstuk waar iedereen bewust en onbewust een hoofdrol in probeert te spelen.
Er zijn ook directeuren of leidinggevenden die op tijd aan de bel trekken en inzien dat ze het niet gaan trekken en ondersteuning vragen. Wanneer ik deze mensen enige tijd intensief begeleid en ze bewust heb gemaakt van de sociaal- emotionele kant van leidinggeven, zie je vaak dat ze anders naar zichzelf en de medemens gaan kijken. Ik heb altijd erg veel respect voor deze mensen, omdat ik weet hoe enorm zwaar het is als je wordt geconfronteerd met jezelf en je functioneren en nog niet weet welke enorme beloning er op je ligt te wachten.
Emotioneel en sociaal bewuster en intelligenter worden is de basis voor iedere leidinggevenden en daar wordt naar mijn mening veel te weinig aandacht aan besteed. Een leidinggevenden die ver van zichzelf vandaan staat kan nooit dicht bij zijn medewerkers staan. Een leidinggevenden die niet dicht bij zijn mensen kan staan is geen leidinggevenden maar een machtvertoning bestaande uit angst en onzekerheid.
Reactie: Inderdaad vind ik het meer een farce. Laat het gehele jaar door merken dat iemand waardevol bezig is i.p.v. 1 x een bos bloemen. Het is dan meer een must en ik meen dat menigeen zich toch wel wat belazerd voelt. Geef tussendoor eens een kadobom terwijl je je secretaresse wel voor 100 euro boekenbonnen laat kopen voor een ander als iemand eens een lezing houdt, geef haar dan ook een bon van al is het maar 20 euro. Vergelijk het met moeder/vaderdag en al die flauwekuldagen meer. Zelf heb ik meegemaakt dat ik als secretaresse wel een bos bloemen ontving en twee administratieve krachten die net zo hard werkten niets kregen. Scheve gezichten waardoor ik mijn bos maar heb gehalveerd. Wat is wijsheid. Het is gebrek aan inzicht en gevoel. Maar ergens ook wel een stukje respect naar de ander toe. Management moet een mens mee geboren zijn. Mannen hebben toch een andere logica en het verschil tussen die twee hersenhelften zal blijven. De evolutie heeft hier iets vergeten.
Reactie: Gistermiddag heb ik een gesprek gehad met mijn leidinggevende en die vind dat al het werk wat ik doe wel onder de noemer telefoniste/receptioniste kan (by the way dan moest ik ook even wat salaris inleveren!!). Dit is omdat ik o.a. de telefooncentrale beheer en zo leuk de telefoon beantwoord en zo lief de bezoekers help! Voor al het andere werk heeft hij ging 'oog'. Helaas voor de firma ook niet voor anderen, waardoor er al veel mensen vertrokken en/of regelmatig ziek zijn. Zelf is hij een klein jaar bij ons aan het werk. Als men de laatste 9 maanden bij ons in de firma had gefilmd, lag je of je stoel van het lachen of je bent te verbijsterd hoe men zo als leidinggevende kan zijn.
Reactie: Ik ben van mening dat we niet allemaal op de stoel van een (bedrijfs)arts moeten gaan zitten en ziektegevallen op individuele basis moeten blijven bekijken en een ''beloning'' voor werknemers die niet ziek zijn geweest is een belediging en een extra trap in de rug voor diegenen die werkelijk ziek zijn. Het probleem is namelijk dat de mensen die echt iets mankeren over een kam geschoren worden met de doorzakkers van het weekend. In ons bedrijf is de directeur op een gegeven moment helemaal doorgeslagen met de ''aanpak'' van frequent ziekmelders en ging zelfs intimiderende gesprekken aan met medewerkers die o.a. n.b. hun rug hadden gebroken en een broer hadden verloren op jonge leeftijd en daardoor teveel ziek waren geweest. Ik vind dus dat je hier ontzettend voorzichtig mee moet zijn en men wederom weer niet de goede onder de kwade moeten laten lijden.
Reactie: Ik heb deze dag zelf dit jaar afgeschaft...... ik voelde me slechts opgelaten hierdoor. Ik voel me zeker niet belangrijker dan wie dan ook in het bedrijf, wij werken er allemaal even hard voor en iedereen verdient waardering...... dus nee ik vind het slechts een commercieel iets en niet op zijn plaats in een bedrijf waar je als Team werkt.
Reactie: * De secretaresse vragen om koffie, terwijl de automaat een deur verder staat.
* Afwezig zijn zonder aan te geven wanneer je weer terug bent.
* Gepland overleg met secretaresse constant zonder te verzetten niet door laten gaan alsof dat overleg niet belangrijk is.
* Beloven haar meer verantwoordelijke taken te laten doen en deze belofte niet nakomen.
* Vragen hoe het met haar gaat en dan snel naar buiten lopen om het antwoord niet te hoeven horen.
Nee, ik ben niet een gefrustreerde tiepmiep, maar vind het een prachtig initiatief en wil er graag aan meewerken. Secretaresses kunnen meer dan menig manager denkt.
Succes!
Reactie: Soms is het nodig dat een manager Taakgericht is, dat wil zeggen snel een besluit neemt. Doet hij dat echter zonder zijn medewerkers te raadplegen dan krijgt hij toch een probleem.
Taakgericht en Mensgericht leidinggeven zijn uitersten van een spectrum. Meestal zal een combinatie van beiden gebruikt moeten worden.
Is snel een besluit nodig dan is een korte gedachtenwisseling met de medewerkers nuttig, mensen willen nu eenmaal graag weten waarom een besluit genomen is of wordt. Dat verhoogt de acceptatie.
Het werken in het befaamde Poldermodel, waarin gestreefd wordt naar consensus, is de andere kant van het spectrum. We weten inmiddels waar dat toe kan leiden. Oeverloze discussies zonder een echt besluit.
Op de afdeling waar we graafwerkzaamheden melden, de zogenaamde “Klick meldingen” werkte een zekere mevrouw Spaan. Haar emailadres werd gebruikt voor de algemene aanvragen……….
Reactie: emaleverslinder,alleen die zou ik nooit gebruiken,als ik ga solliciteren. Of in een buitenlandse taal zoals Grieks gebruik ik ook ijskoffie met melk en suiker (letterlijk vertaald)
Men is veel te serieus. Lachen is veel te gezond om het niet te doen. Mijn motto is ''winst maken met plezier'' daar hoort ook humor bij. Verder zou men bij sommige bedrijven,mensen moeten aannemen met ontzettend veel humor die zeker door andere ook gewaardeerd wordt.
Reactie: Is bighotdaddy@yahoo.com dan zo grappig? Ik ben het eens met Peter Swelsen: aan mensen met een dergelijk adres zijn kosten. En geen geringe.
We zijn er lang aan gewend dat iemand die aan 5 mensen 2 vragen stelt ''onderzoek'' gedaan heeft, maar dat dit soort onbenulligheid zelfs de academia haalt, grenst aan zieligheid. Sluiten die club.
In een goed onderzoek zou er eerst aan de respondenten gevraagd zijn om een aantal e-mailadressen uit een lijst te selecteren die zij grappig vonden.
En zou er parallel onderzocht zijn of yahoo- en hotmailadressen zowiezo geen wantrouwen opwekken.
Zelf gebruik ik al jaren een e-mailadres dat de meeste mensen grappig vinden en het heeft mij verre van windeieren gelegd. Zie mijn weblogbijdrage ''Ons 200-jarenplan om managers aan het lachen te brengen.'' op deze site (rechterkolom).
