Reactie: Marketing in de zin van markt- en klantgedreven ondernemen stuurt het gehele primaire proces aan. Dat weet elke ondernemer. Vooral bij de toenemende dienstverlening speelt dit nog meer. Kijk daarom naar www.samenondernemen.nl en zie hoe leiders vooral niet teveel naar accountants en soortgelijke managers moeten luisteren.
Reactie: Zoals een advertentie een opgepoetst beeld geeft van de organisatie, zo zal ook de bedrijfsclip een redelijk positief gekleurd beeld geven. Dat is niet vreemd. En zoals je door de ''geensceneerde'' informatie op papier kunt heenprikken, zo zou je ook een videoclip met de nodige scepcis mogen beoordelen. Hoe dan ook, hoe meer informatie je tot je kunt nemen, hoe beter je keuzes kunt maken. In die zin juich ik evenals Martien de Wit inzetten van nieuwe middelen alleen maar toe. En tot slot: Het is toch in het belang van de onderneming om in de (bedrijfs)cultuur passende medewerkers te recruteren. Een promo-filmpje kan dan volgens mij nooit een inconsistent beeld tonen, met als ''risico'' dat de verkeerde of niet gewenste doelgroep reageert.
Reactie: Ik heb eens een artikel gelezen, dat uit een onderzoek blijkt, dat werknemers die tijdens werktijd een kwartietje wegdommelen, productiever zijn dan werknemers die de hele tijd doorwerken. Het heeft allemaal te maken met de rust die de hersenen tussen door krijgt.
Toch valt het me op enkele reacties tijdens werktijd zijn geschreven en enkele op tijden dat we zouden moeten slapen. (Wat is er fout met dit plaatje)
Reactie: Zou het goed zijn om als manager ''de ander uitnemender te achten als jezelf''? staat immers in de Bijbel!! Ik geloof dat hiermee heel veel problemen op de werkvloer worden opgelost!
Respect verdien je, apen veroveren het!!
Reactie: Wat een energie!
Voor echte aandacht is weinig woorden nodig. Ga eens door de knieeen en kijk het kind (in jezelf) eens recht in de ogen en voel wat het nodig heeft.
Reactie: Hoe leer je iets goed doen ?
Door te leren hoe je het moet doen, en daarmee uit ?
Of leer je meer door te ontdekken, en dus ook te leren, hoe je het niet moet doen?
Als er toch fouten zouden gebeuren, gaan we collectief na wat de oorzaak is, bespreken het, nemen beslissingen en gaan verder.
Bij de uitvinding van de lamp horen honderden pogingen hoe het niet moet.
Even inbeelden waar we zouden staan indien er na de eerste fout (hoe get niet moet/kan) al een opgave was....lekker same in 't donker ?
(Brede grijns). Weet u na zoveel jaren afzien in dit kikkerlandje nog steeds niet dat de commerciële medewerkers van onze mooie bedrijven er niet voor u zijn? En dat woorden als klantvriendelijkheid bedacht zijn door het trainersgilde? (wij dus)
De mondige Nederlandse kaaskop luistert een dagje naar zo iemand in een strak pak (denkt waar heeft hij het over?) en daarna is het business as usual. En kom niet aan onze heilige huisjes, sorry interne systemen, want dan gaan wij flippen!
Het wordt tijd dat we er een eind aan breien, ik ben bang dat de lezers moe van ons worden. We dreigen bovendien in sematische discussies te geraken. Ik merk ook dat we voornamelijk om elkaar heen praten en elkaar woorden in de mond leggen omdat we elkaar verkeerd interpreteren, waarschijnlijk omdat we allebei een iets ander wereldbeeld hebben. Volgend voorjaar komt mijn boek uit, daar heb ik meer ruimte om mijn standpunten beter uit te werken. Ik wil nog graag even een paar misvattingen uit de lucht halen en dan ga ik weer aan het werk.
1. Iedereen kan zien dat de wereld in 2500 jaar is veranderd. Dat betekent niet dat de principes in deze wereld fundamenteel zijn gewijzigd. De zwaartekracht is nagenoeg gelijk aan 2500 jaar geleden en dat geldt ook voor de strategische en economische principes. Dat komt omdat de mens in 2500 nauwelijks is veranderd. (We zijn iets groter, dikker, dommer en zwakker geworden dan de oude Grieken, maar ons brein functioneert nog precies zo als toen).
Termen als oude of nieuwe economie, ik geloof er dus niet in. Economie is een schaars goed offeren om een ander schaars goed te verkrijgen teneinde een behoefte te bevredigen. Dat is al meer dan 20.000 jaar zo en zal ook wel even zo blijven.
De klant pikt een monopolie niet? Waarom koopt iedereen Windows? Waarom vliegen mensen die goedkoop willen vliegen bijna allemaal met EasyJet? Domineren zij hun markt(segment) niet? Wie de boeken van Jim Collins leest (Built to Last & Good to Great) leest over een aantal bedrijven die hun concurrenten het nakijken gaven en tot 20 keer winstgevender waren dan hun naaste concurrenten. In ''Managing for the Long Run'' analyseren Danny & Isabelle Miller het succes van 24 andere bedrijven die hun markt domineerden. In ''Hidden Champions'' onderzoekt Hermann Simon een flink aantal wereldmarktleiders die 70 tot 90% van de wereldhandel controlleren. Deze auteurs komen allen tot de conclusie dat dominantie bijzonder winstgevend kan zijn, zonder dat klanten daarmee persé ontevreden zijn.
Je verhaal over Toyata herken en erken ik. Mijn uitleg erover is alleen anders. Jij zegt: ''Dat wil dus zeggen dat je naar optimale bedrijfsprocessen moet streven. Dat je ernaar moet streven niet kopieerbare zaken te hebben in je bedrijf. Een succesvol product wordt gekopieerd, vaak al voor het te koop is. Maar de mensen en alles wat in mensen zit, dat kan niet worden gekopieerd. Juist daar zit je concurrentie kracht.'' Hé, daar ben ik het voor 100% mee eens, het is alleen slechts 50% van het hele verhaal. Het zorgt ervoor dat je in de race blijft, wellicht de concurrentie net een stapje voor blijft. Maar als je de concurrentie wilt verslaan zul je echt strategisch moeten gaan denken. Jij associeert dit duidelijk met lelijke zaken, zo merk ik aan je woordgebruik. Jij bent ook eerder tevreden. Jij vindt een meerderheidsbelang van Porche in VW al een hele prestatie, ik vind het een logische eerste stap.
Jij hebt het over visie en kennis van de klant en vervolgens noem je bedrijven die met flink wat geluk een tijdelijke opleving beleven. Visie kan dus heel verdienstelijk zijn, maar is meestal een kort leven beschoren, lees ''Built to Last''. Het Romijnse Rijk bestond 1000 jaar, ik denk dat Bill Gates daar wel mee zou kunnen leven. Steve Jobs mag nu even z'n iPodjes verkopen, heeft hij na 20 jaar ook eens een oprisping.
Tijden veranderen en geen enkel rijk of monopolie is een oneindig leven beschoren, maar wel een langer en rijker leven dan dan opportunisten en visionairs, alhoewel die laatste groep zeer tot de verbeelding kan spreken. Niet iedereen is een visionair, ook niet iedereen is een goede strateeg. Ik heb liever een goede strateeg dan een visionair, maar ik heb ook weer liever een visionair dan een slechte strateeg.
Verder hou je enorme betogen over klantwensen en hoe de klant is veranderd. Ik ben het helemaal met je eens, ik begrijp alleen niet waarom je probeert om het als een repliek om mijn uitspraken te positioneren. Ik heb nooit gezegd dat kennis van de klant onbelangrijk is. Ik vind alleen dat je dat moet combineren met kennis van de concurrent en dan een strategie moet verzinnen om je markt(segment) te domineren. Zeker niet door je concurrent rechtstreeks aan te vallen, maar door op slimme (slinkse, in jouw woorden) wijze indirecte operaties uit te voeren zoals:
- producten en diensten te positioneren in flankerende segmenten;
- de supply chain of communicatielijnen van de concurrent te verstoren door ketenpartners of sleutelfiguren te beïnvloeden.
Jij viel met name over dat laatste, vindt dat onethisch. Het gebeurd dagelijks vele tientallen keren en je hoort er nooit iemand over klagen, behalve Willem II (spelers kwijt aan AZ) en AZ (Van Geel naar Ajax). Je kunt dit namelijk ook netjes doen. Zo kocht een kleine speler op een cruciaal moment eens een significant deel van de wereldvoorraad van een specifieke grondstof voor een bepaald product. Hierdoor ontstond er schaarste in de markt. De toelevering van al haar concurrenten werd verstoord en zij kon toen haar marktaandeel uitbreiden. Ander voorbeeld wat je zelf geeft is AZ. Het kocht spelers van onder meer Willem II en doet het fantastisch. Tilburgers uitgezonderd, roemt iedereen het prachtige spel en de resultaten van AZ. De publieke opinie bleek behoorlijk mild. De mediavaardigheid van de coach is beduidend besprekenswaardiger dan het ''wegkapen'' van spelers.
Met het aanhalen van Taylor meen jij aan te geven hoezeer de principes de afgelopen decennia zijn veranderd. Niets is minder waar, de principes zijn al die tijd hetzelfde gebleven, we beginnen ze echter nu pas te ontdekken. In de krijgskunde en de sport zijn de strategische principes al wat langer bekend, de bedrijfskunde is duidelijk nog aan een inhaalslag bezig. Ik zie deze discussie als een bijdrage daarin.
De strategische beginselen zijn:
1. Economisch gebruik van middelen;
2. Consistent vasthouden aan een enkel doel, te bereiken via verschillende mogelijke scenario's;
3. Concentratie van voldoende middelen op de juiste plek op de juiste tijd;
4. Offensief optreden (behoud het initiatief)
5. Verassing en indirectheid (breng concurrenten uit balans en stel ze voor dilemma's)
6. Veiligheid (bescherm uw marktpositie via klantenbinding, dek flankerende segmenten door toetredingsdrempels op te werpen, zorg voor overcapaciteit in de waardeketen/supply chain)
7. Bewegelijkheid en snelheid (bijv. time-to-market van nieuwe innovatieve producten)
8. Samenwerking en alliantievorming (bijv. Senseo)
9. Eenhoofdige leiding en eenheid van opvatting (duidelijke koers, gedeelde normen en waarden)
10. Eenvoud in planvorming
Voor verder leesvoer verwijs ik naar ''Krijgskunde en ondernemingsstrategie'' door Robert Ogilvie. Hiermee sluit ik van mijn kant de discussie.
>quote
Leuke reactie Ad! je kunt je verhaal boeiend illustreren. Het wordt trouwens sowieso een interessnte discussie vind ik. We hebben met elkaar inmiddels meer tekst over dit onderwerp geschreven dan The Secret zelf bevat. Leerzame stof en ook nog gratis beschikbaar!
>quote
“The best things in life are free” toch? De beste manier van leren is het uitwisselen van standpunten. Missschien een keer een nietje door de discussie jagen en het als boek op de markt zetten.
>quote
Niet ieder jongetje dat voetballen leuk vindt wordt de beste. Andersom is het denk ik wel zo dat alle beste voetballers voetballen leuk vinden. Het is lastig om uit te blinken in iets waar je een hekel aan hebt.
>quote
Helemaal mee eens, dingen die je graag doet, daar ben je goed in en dingen waar je goed in bent die doe je graag. Helaas worden te veel mensen gedwongen dingen te doen waar ze niet goed in zijn of dingen te doen die ze niet leuk vinden. Let wel, mensen kunnen minder leuke dingen best leuk vinden om te doen. Ik heb in mijn loopbaan heel wat reorganisatie gedaan, vaak met gedwongen ontslagen. Ik heb veel mensen in de ogen moeten kijken en hun het slechte nieuws moeten vertellen. Professioneel een geweldige uitdaging, emotioneel zwaar. Maar de voldoening dat alles weer eens een keer zonder incidenten is verlopen, geeft ook een gevoel van bevrediging. De kaarten die ik met kerst krijg van de mensen die door hun ontslag beter terecht gekomen zijn, geven me ook een warm gevoel van binnen.
>quote
Enthousiast zijn voor waarmee je het wil maken is een voorwaarde. Bepaalde wilskracht, intentie en gedrevenheid is ook zeer welkom. Dit beperkt het aantal dingen waar je goed in kunt zijn, maar toch blijft nog steeds de keus te over. Voor de jongetjes die de top in het voetbal niet kunnen bereiken zijn er dus zeker alternatieven te vinden: dingen waar ze goed in zijn en die ze ook nog leuk vinden.
>quote
Er zijn succesvolle sporters die met een andere sport zijn begonnen en later voor de sport kozen waar ze nu in uitblinken. Er zijn mensen die na jaren in een vak besluiten een heel andere opleiding te gaan volgen en exceleren in dat nieuwe vak. We ontwikkelen ons ons hele leven en in iedere fase kunnen we ergens anders competent voor zijn. Je ziel durven volgen, de overstap maken, het risico nemen, daar draait het om.
De fout die gemaakt wordt, en daar gaat The Secret de mist in, is dat er geen eenduidig recept is. Als je mijn CV leest dan zie je dat ik pagweg iedere 10 jaar in mijn loopbaan een andere richting ben opgegaan. Steeds redelijk succesvol. Daar van afleiden dat je iedere 10 jaar moet veranderen, is fout. Voor ieder mens is het verschillend. Sommigen groeien gewoon in hun baan, anderen in het priveleven, sommigen groeien snel, anderen langzaam of niet. Wetmatigheden bestaan niet, hoe graag auteurs van de “succesliteratuur” ons dat ook willen doen geloven.
>quote
Misschien is het zelfs zo dat als je ergens heel goed in bent, je dat vanzelf ook meer gaat waarderen. Een kind dat door zijn ouders gedwongen wordt te gaan voetballen heeft daar in eerste instantie misschien helemaal geen zin in. Maar als hij ter plekke goed blijkt te zijn dan krijgt hij applaus. Hij krijgt waardering voor wat hij doet en dat is leuk. Waardering stimuleert - waardering maakt gelukkig: hier is zijn drijfveer!
>quote
Ja, maar het komt ook voor dat die jongen die met tegenzin naar het voetballen gaat uitblinkt, maar het nog steeds niet leuk vind. Ik ken een jongen, een man inmiddels, die een meer dan gemiddelde voetballer was. Hij was op zijn 18e basisspeler bij een eredivisie ploeg. Zijn vader, die hem tot voetballen had aangezet, zat iedere wedstrijd trouw op de tribune. Na afloop van de wedstrijd verteld pa steevast hoe goed hij had gespeeld. Vervolgens ging pa naar de trainer om te vertellen hoe vaak zijn zoon was aangespeeld, hoe vaak hij niet was aangespeeld, noem maar op.
Mede hierdoor kreeg hij een hekel aan het spelletje en na een zware blessure is hij nooit meer teruggekeerd op de velden. Waardering kan ook veel kapotmaken. Zeker als de waardering als onterecht wordt ervaren. (Sociale vergelijkings theorie uit de psychologie(.
>quote
Overigens is het in dit kader aardig om ook mijn zwakte te onthullen: ik heb namelijk weinig met voetbal! Ik vindt het aardig om het EK en WK te volgen, maar daar houdt het op. Voetbal is in mijn beleving een - overigens wel lang durende - hype waaraan veel te veel geld wordt uitgegeven. De aandacht van de massa is er op gefocust en aandacht trekt aan (The Secret). Het had net zo goed een andere sport kunnen zijn waar zoveel belangstelling voor was. Kijk maar naar Amerika waar voetbal een ondergeschoven kindje is. Daar heeft men meer belangstelling voor baseball.
>quote
Ik gebruik voetbal alleen maar als voorbeeld. Zelf hou ik wel van het spelletje. Succes trekt mensen aan, kijk maar naar Duitsland waar iedereen ineen handbalgek is omdat “Die Mannschaft” daar succesvol is. Kijk naar darten, een sport die geweldig is gegroeid door de successen van een postbode uit Den Haag.
Voetbal is wel een verhaal apart, het is de nummer 1 sport in de wereld. In ons land gaat vrijwel iedereen die een bal ziet er tegen aantrappen. De Amerikaan gaat er mee stuiteren. Daar hebben we geen les in gehad, het zit ergens diep in onze genen of programatie.
Maar ook bij de clubs die niet echt meedoen voor het allerhoogste komen iedere wedstrijd vele duizende mensen kijken. We vergeten vaak dat mensen dit soort clubs nodig hebben om zich ergens aan te binden, ergens bij te horen. Het is een sociologisch gebeuren.
>quote
Aandacht trekt aan. Aandacht, enthousiasme en vertrouwen maken ook geld. Kijk maar naar de beurs - sterk afhankelijk van emotie en geloof. Geld is niet zo concreet als het lijkt. Geldstromen zijn soms ongrijpbaar. Eigenlijk is geld helemaal niets. Geld is nog steeds de vervanging van de vroegere ruilhandel: goederen en diensten worden vervangen door een getal. Als de goederen en diensten niet geleverd worden blijft het getal onveranderd. Als het geld niet wordt uitgegeven blijven de goederen en diensten uit. Iemand met een gepeperde bankrekening is arm als hij met dat geld niets doet - ook al groeit zijn saldo gestaag. Geld moet rollen om de eigenaren rijkdom te bieden. Geld moet rollen om de economie draaiende te houden.
>quote
Eigenlijk moeten de economen onder ons hier maar op reageren.
De beurs is echt veel rationeler dan je hier voor doet komen. Besluiten worden genomen op basis van rekenmodellen, het aandeel emotie is zeker na het klappen van de dot-com zeepbel aanzienlijk minder geworden.
Geld maakt het makkelijk om te ruilen. Het inschatten van de waarde van een varken afgezet tegen een brood, is moeilijk, Geld maakt dat wel makkelijker. Door middel van geld kun je het bezit van iemand vaststellen, de waarde van iets vaststellen. Ik ben het niet eens dat geld dat vaststaat mensen arm maakt. Ik ken mensen met veel geld die er niets mee doen, zelfs heel sober leven, maar die wel erg gelukkig zijn. Geld is het slijk der aarde, het rolt en het stinkt. Helaas is onze maatschappij gebaseerd op geld, terwijl het eigenlijk alleen maar een symbool is.
>quote
Maar geluk zit hem niet in geld of materie. Echte rijkdom zit hem niet in de grootte van je bedrijf. Van een groot bedrijf kun je uiteindelijk niets meenemen. Het hebben van een groot bedrijf geeft alleen status. Het hebben van veel geld geeft ook status en een gevoel van zorgeloosheid. En voor sommige mensen is deze status en zorgeloosheid bepalend voor hun geluk. Het idee dat ze veel geld hebben maakt hen gelukkiger; niet het geld zelf. The Secret zoals dat gepresenteerd is in documentaire en boek is erg gefocust op materialisme. Dat is waar. Waar het voor geluk werkelijk om gaat is hoe je leeft, hoe je contacten hebt met anderen, hoe je bijdraagt aan ontwikkelingen en verbeteringen, hoe je dingen creeert en hoe je geniet van wat je ervaart. Daarbij bestaat geen einddoel - het is zeer dynamisch. Een bergbeklimmer heeft een moment van euforie als hij de top bereikt. Maar het is niet de top die hem dat ogenblik van gelukzaligheid bood. Het was de prestatie waardoor hij het doel heeft bereikt.
>quote
Veel geld maakt niet zorgeloos, dat is een misvatting. Ik ken mensen met veel geld die barsten van de zorgen. Fixatie op geld is verkeerd. Mensen die gefixeerd zijn op geld, status, macht, zullen nooit zichzelf kunnen vinden.
Ik verwijs graag naar het liedje “I’ve been to paradise, but I’ve never been to me” van Charlene (regelmatig op sky-radio te horen). In dat liedje wordt het ware geheim van geluk en succes verklapt. “life is the man you fucked with this morning, the same one you are going to make love with tonight”
Als je jezelf weet te vinden, het topje van Maslow bereikt, zelfverwerkelijking, dan pas ben je geslaagd. “zoek jezelf broeder” van Van Kooten en Bie geeft het ook zo treffend weer. “Met make-up van oor tot oor stelt zijn vrouw een ander voor”.
Het gevoel dat je krijgt als je werkelijk in contact bent met je eigen ik is uniek. Jezelf vinden is iets heel anders dan materiele rijkdom. Helaas weten al die boeken over succes steeds weer de focus op geld te leggen.
>quote
.................
Oogmerk, intentie en (zelf)vertrouwen trekken absoluut dingen aan. The Secret gaat daarover en roept beelden op om over na te denken en te filosoferen. Er zijn mensen die er van overtuigd zijn dat de positieve kracht die beschreven wordt hun leven heeft veranderd. Wie zijn wij om dat te ontkennen? We kunnen de inhoud afkraken, maar kunnen we niet beter kijken wat we eruit kunnen leren? De mensen die meegewerkt hebben aan The Secret zijn in ieder geval interessante persoonlijkheden die hun kennis ook in andere boeken aan de wereld gedeeld hebben. Rijk zijn ze al, daar hebben ze The Secret niet voor nodig. Zij halen hun geluk meer uit het uitdragen van hun boodschap - wat je daar ook mee wil. Zelf vind ik die boodschap in ieder geval interessant ook al is hij niet nieuw. Ik lees het kritisch, filter er uit wat ik ervan kan gebruiken en geef er mijn eigen vertaling aan. Ik kan iedereen adviseren er op die manier mee om te gaan.
>quote
Natuurlijk kan The Secret mensen het inzicht geven wat ze moeten doen met hun leven. Zelf heb ik veel aan Covey en Napoleon Hill gehad. Soms heb je net dat duwtje nodig om je leven de juiste richting te geven. Ik heb maar weinig tegen te Secret. Alleen het feit dat The Secret in de wazige wereld van de piramideverkoop wordt gepromoot, plaatst het geheel aan de rand van wat voor mij ethisch is. Meer nog dan de materiele uitgangspunten. Ik zeg niet dat The Secret MLM of een piramidespel zou zijn, maar ook weer wordt gebruikt in de paralelle piramides die bij MLM worden gebruikt.
>quote
Ik geef jou hierna graag het laatste woord. Ik vindt het zeker interessant, maar de komende tijd ga ik mijn aandacht op andere zaken focussen. Ik ben zeker benieuwd naar je reactie. Het lijkt me trouwens ook boeiend om de reacties te lezen van Aart Pijl en Michel Hoetmer die ook al een aardige pen geleegd hebben op dit onderwerp. Het gaat me niet om het gelijk of de waarheid van The Secret. Ieder heeft zijn eigen waarheid en zijn eigen secrets. Het blijft echter een interessant onderwerp om over te filosoferen en zo weer eens wat van elkaar te leren.
>quote
Dit was dus mijn laatste woord.
Eerlijk gezegd vind ik deze discussie heel wat aangenamer dan de threats elders op deze site over The Secret.
Ik heb er weer wat van opgestoken, zeker wel.
Een tip, je kunt je het beste op alle zaken die je interesseren blijven focussen. Het kost misschien wel wat tijd om op alles wat je interesseert te reageren of dat alleen maar te lezen. Aan de andere kant blijf je ervan leren en dus jezelf ontwikkelen. Dan stijg je boven Maslow uit, ga je verder dan zelfverwerkelijking en vanaf daar wordt het pas echt interessant. Dan gaan er energiestromen lopen die ongekend zijn. Een heerlijk gevoel, beter dan het bereiken van de top van een berg.
Maar eerst jezelf vinden, de mens die je werkelijk bent, je eigen ik met al zijn kracht, mogelijkheden maar ook onmogelijkheden. Pas als je die mens kent is een hoger niveau te bereiken. Materiele zaken spelen hierin alleen een negatieve rol. Materie is te rationeel voor emotie.
Reactie: Heren managers, dank zij Bokito gaan jullie ogen open en realiseren jullie je opeens weer dat: ''We zijn niet meer alert op de werkelijke signalen die de ander uitstraalt''. Het lijkt wel weer komkommertijd dat deze artikelen het financieel dagblad halen. Groeten gerrit Michels www.germarmic.com
Reactie: Daar gaan we weer. Weer een self nominade deskundige denkt geld te kunnen slaan uit managen. Na buikdansen. spelen met paarden, trainingen bij Marin Gaus, kunnen we nu dus aapjes gaan kijken?
Het enige wat we leren is dat veel managers gewoon niet competent zijn voor hun vak, anders was dit soort ongein niet nodig.
Maar ja, wie weet is het nog wat voor de TV. Managen met Sterren? Waarbiij een BNer samen met een manager uit het bedrijfsleven moet proberen een aap in zijn kooi te houden.
Reactie: @ Marco Goertz: Ik kan uw mening totaal onderschrijven. Vreemd dat een professor die dit onderzoek gedaan heeft niet kan bedenken dat een passende baan waarin je doet waar je goed in bent tip nummer 1 is.
Overigens hoef je voor de andere tips geen professor te zijn. Men durft het dan ook nog aan om dit nuttige tips te noemen. Van een professor/onderzoeker verwacht ik toch meer dan wat wij allemaal zelf ook wel kunnen bedenken. Ook hier is het inderdaad zaak om met twee benen op de grond te blijven. Laten we toch alsjeblieft ook zelf denken i.p.v. achter dit soort onderzoeken aan te lopen!
