Reactie: Precies op het juist moment komen deze tien tips mijn computertje binnen! Deze week ga ik nl. een presentatie geven, waar veel van afhangt voor het bedrijf.
Dank
Jose Kaptein
Reactie: lieve mensen, ga er toch zo niet in op... het begin is goed: humor... relativeren... Neem heel dit artikel met een korel zout en zelfs met een paar kilo... je weet toch zelf dat je goed bezig bent of niet? Mijn tip om hogerop te geraken: doe wat je graag doe en wees daar goed in... everybody will love you, even if you are a pain in the ass!
Veel succes hogerop, maar vooral, veel geluk down there!
Reactie: In een woord: Schande.
Zover zijn we dus al gezakt in dit land waar kwaliteit, inzet en motivatie niet meer tellen. Aleen het snelle gewin en en persoonlijke positionering tellen nog. Wee de werknemers bij bedrijven waar dit soort mensen het voor het zeggen krijgen....
Reactie: Echte mensen houden van echte mensen en alleen voor een bedrijf met echte mensen kan je werken... Heb goed gelachen met de tips, maar als het zo zit, dan word ik wel huismoeder. Er zit een beetje waarheid in, maar de mensen die het met deze tips doen, gaan ook snel terug naar af. Gelukkige, gezonde mensen, die niet bezig zijn met hoe hun baas en hun omgeving hun percipieert, maar hoe ze presteren én wat deze prestatie betekent voor het bedrijf... die zijn goed bezig!
Dit is de top tien van de allerslechtse tips die ik maar kan krijgen voor mijn verdere toekomst...
Dit is een top tien van pure manipulatie, vieze politieke spelletjes en een facelift om maar de top te kunnen bereiken. maar toch in de realiteit komen deze vormen om hogerop te komen in veelvoud voor.
Helaas...
Toch vind ik dat mensen deze tips niet moeten gaan toepassen, want dan vraag ik me af waar het met de maatschappij naartoe gaat??
Door eerlijkheid bereikt de mens het meeste en door jezelf tezijn!!
Reactie: Goede tips.
Ik zou er nog een willen toevoegen: probeer ook contact te zoeken met je publiek en af en toe een vraag te stellen of een grap tussen door. Breekt het ijs en dan wordt het geen monoloog waarbij iedereen in slaap valt.
Reactie: Waarschijnlijk heeft Fred dit artikel niet met de bedoeling geschreven om mensen aan te zetten tot dit soort gedrag maar ik moet wel zeggen dat het in de praktijk wel vaak zo werkt. Mijn eigen ervaring is dat een groot aantal managers erg gevoelig is voor het gedrag als hierboven beschreven. Ik ben erg benieuwd naar de boeken ''Hoe word ik een rat'' en ''Hoe vang ik een rat''. Ik heb ze pas gekocht maar ben er nog niet aan toe gekomen om ze te lezen.
Ik hoop dat ik aan de ''vangkant'' blijf staan en nooit een rat zal worden.
Reactie: Ik geef al heel lang presentaties, maar hier staan dingen bij waarbij ik zelfs verbaast ben en dat zegt veel!
Zelf heb ik geen angst voor presentaties, maar als ik zo kijk word ik wel een beetje zenuwachtig voor de volgende presentatie. Ik hoop dat de tips, die ik nog niet kende, mij helpen om het tot een goed eind te brengen.
Bedankt in ieder geval!
Reactie: Het bijhouden van werk- en procestijden is essentieel voor een produktiebedrijf. In een tijd waar onrendabele productie in lagere lonen landen wordt ondergebracht, is inzicht in kosten en opbrengsten van levensbelang! Deze inzichten zullen in een (motiverende) presentatie overgebracht moeten worden op de werknemers. De zorg over het reilen en zeilen van de onderneming zul je moeten delen met de man / vrouw ''op de vloer''. Evalueer ook na verloop van tijd de uitkomsten met de werknemers. Een bedrijf runnen doe je niet alleen als directie en MT, maar met alle werknemers.
Reactie: Om volledig te zijn zou men die statitistieken moeten tonen per leeftijdscategorie. Het zou me echt niet verwonderen dat mensen vanaf 60 jaar inderdaad meer te kampen hebben met gezondheidsproblemen (ten dele) tengevolge van het roken. De vraag die ik me als roker stel is waarom men zo begaan is met de gezondheidsschade die rokers veroorzaken maar anderzijds geen enkel probleem heeft met de vervuiling van bvb. het verkeer. Een gemiddelde vrachtwagen stoot op een rit van 100 km meer teer en benzeen uit dan een roker op een jaar maar dat schijnt niemand te deren. Wanneer ik ons kantoor bekijk na twee jaar rookverbod, blijkt dat de plafonds en de muren nog steeds aangetast worden, waar zou dat vandaan komen?
Ik kan als roker me ook niet van de indruk ontdoen dat het hier gaat om een (goedkope) heksenjacht die inderdaad door de linkerzijde heel gemakkelijk wordt ter hand genomen om populistische maatregelen te treffen tegenover een nu in de minderheid zijnde bevolkingsgroep. Anderzijds hoor ik van de rechterzijde die zogezegd het begrip 'vrijheid' zo hoog in haar vaandel plaatst ook maar heel weinig commentaar.
Het was te verwachten dat de rokers nu verder zouden vervolgd worden, immers zij zijn verslaafd aan hun nicotine zoals anderen aan drugs, alcohol, snoep, koffie, enz... Het valt me echter op dat ik in al die omgevingen waar ik reeds gewerkt heb, de groep van rokers meestal het meest productief was. Ik heb inderdaad anderen gedurende jaren bezig gezien met het voeren van een niet aflatende opppositie tegenover de rokers. Misschien kunnen we alle rokers ontslaan, hun sociale rechten afnemen en waarom niet meteen 'ausrotten', sommige democraten gebruikten tijdens de periode 1930 - 1970 ook deze technieken t.o.v. andere rassen en mensen met politieke ideëengoed.
Waarom doen deze apostels van de gezondheid niet enige moeite om er voor te zorgen dat de rookruimtes menswaardig ingericht worden zodat men van de gelegenheid kan gebruik maken om de sociale contacten aan te halen tussen de werknemers. Bijvoorbeeld bedrijfsinformatie in de rookplaatsen ter beschikking stellen aangaande het bedrijf. Dit maakt dat de rokers die onderling nog wel een redlijk sociaal bewustzijn hebben van die zogenaamde verloren tijd gebruik kunnen maken om informatie tot zich te nemen en die eventueel met collega's door te nemen. Of zijn de rokers nu plots alleen nog maar leeglopers die er enkel op uit zijn om in weer en wind te gaan genieten en hun werklustige collega's aan hun lot over te laten? Wat valt er te zeggen zoals verschillende schrijvers hier voor reeds aanhaalden over diegenen die snoepen, telefoneren, internetten, wandelen, roddelen of tijdens de werkuren aan een zodanig chronische diarree lijden dat ze zelfs over een krant dienen te beschikken om hun achterste te reinigen of zou die een ander doel dienen?
Ik ben de mening toegedaan als roker dat men niet zo maar blindelings te pas en te onpas een saffie moet opsteken, hoffelijkheid is een mooie eigenschap, maar de hoffelijkheid die een aantal niet-rokers heden te dage vertonen, maakt dat ik me meer en meer begin te verzetten tegenover deze egocentrisch ingestelde mensen die zonder bezwaar met wagen, bedrijf en huis het milieu mogen vervuilen ...
Het verkeer eist dagelijks duizenden slachtoffers en dit vaak ten gevolge het misbruik van alcohol, drugs en medicijnen maar dit levert geen problemen op, een alcoholgebruiker stinkt niet (?) en levert blijkbaar geen gevaar op voor zijn/haar medemens.
Om terug te komen tot het begin, zou men eveneens het ziekteverzuim tussen rokers en niet-rokers meten vergelijken en dit per levenscategorie. Ik ben er zeker van dat men tot onthutsende gegevens zou komen.
Ik rook wel en voel me minder en minder geneigd om te stoppen, ik verkies kwaliteit boven kwantiteit. Misschien bespaart men genoeg door de rokers (die toch niet oud worden) niet zoveel aan pensioenen te moeten uitbetalen, tenminste zolang dat dit nog gebeurt want ouderen zijn ook een heel lastige groep van profiteurs en verpesten ook het leven van de jonge happy generatie die het zo veel beter weten en doen dan hun ouders en grootouders getuige de grootte van de milieuvervuiling van de laatste jaren, toevallig het grootst in de USA waar alles en iedereen perfect is en waar men hier in Europa zo graag de slippen draagt van deze Übermenschen.
Klinkt dit allemaal wat zwartgallig, wel dat is waarschijnlijk ten gevolge de aantasting van mijn hersenen tengevolge van het roken.
Met vriendelijke groet en sterkte aan alle rokers !
Als werkgever moet je coachend op kunnen treden bij conflicten met- en tussen werknemers. Het belangrijkste voor de continuïteit van het bedrijf is de prestatie en motivatie van je werknemers optimaliseren. Laat als wergever niet meteen je ''spierballen'' zien maar ga eerst explorerend te werk. Praat met de werknemers afzonderlijk en vervolgens samen. Inventariseer waar de schoen wringt en verwacht een oplossing die men zelf dient aan te dragen. Zo leg je de verantwoordelijkheid bij de werknemers die hun ''eigen'' gevonden oplossing beter zullen accepteren. Als een oplossing uit blijft is er altijd de mogelijkheid om de druk te verhogen.