Reactie: ''het feit dat ook gezondheid etc. genoemd wordt is aardig, maar naar mijn mening onderbelicht.''
Yep! En de eerste ''ongelukkigen'' zijn al bekend. Er was onlangs een vrouw te gast op dezelfde talkshow, hierboven een aantal keer genoemd; ''Oprah'', Deze vrouw gaf aan zichzelf te willen genezen van kanker. Net als in The Secret. Na de documentaire te hebben gezien, gaat zij ervoor.
Nu weet ik dat je jezelf genezen kunt, door positief te denken. Velen artsen merken dit verschil op, ook bij kanker patienten. Of het nu aan te raden is, om op eigen houtje de genezing aan te gaan, blijft een tweede. Zelf heb ik dat nooit geadviseerd en blijft de intentie dit in de toekomst te doen, zeker uit.
De law of attraction werkt. Daar geloof ik niet. Ik weet het zeker. Maar ken ook de processen erachter en deze zijn zeer gecompliceerd te noemen.....
...het is niet iets om aan te leren. Wij doen en gebruiken het al, ons hele leven. Alleen het gebruik op zeer bewust niveau, tja, dat is iets heel anders.
Kortom, blijf je arts bezoeken als je ziek bent en kies ervoor, naar eigen keus, om positiviteit (lees liefde) alleen als aanvulling te blijven gebruik.
Reactie: Er bestaat degelijk wel een bedrijf die deze methodiek toepast: fiNext B.V. Ik werk er nu, maar het is een zeer leerzame ondermening met allemaal ondernemers. Kijk is voor meer info over het bedrijf op www.finext.nl.
Reactie: ''als je de moeite hebt genomen het boek echt te LEZEN en de dvd te KIJKEN''
misschien vinden sommige mensen het allemaal een beetje niks die opzet.
op youtube kan je ook een stukje van de dvd 'bewonderen'.
kan niet zeggen dat het mij op enigerlei wijze inspireert.het stootte mij juist af,vond het erg commercieel en niet bepaald overtuigend.maar goed ieder het zijne.
Reactie: Geef ze heel veel veren als ze iets goe doen. En mocht er iets verkeerd gaan, moedig ze aan om het de volgende keer beter te doen. Volwassenen hebben nog het kind in zich en gedragen zich er soms ook naar
Reactie: Boeken zijn de vrienden van de mensen, zo begon Van Dijck altijd zijn college's (om vervolgens zijn nieuwste boek aan de verplichte literatuur toe te voegen).
Daar had de man groot gelijk in.
Management by the book, het een op een kopieren van voorbeelden uit een boek werkt echter niet.
Het befaamde werk ''in search for the excellence'' van Peters and Watermann, beschreef 7 bedrijven die succesvol waren. Drie jaar later waren 5 van die 7 aan de rand van de afgrond.
Boeken moet je gebruiken om je gedachten te vormen, als grondslag voor je denken, je visie. Niet om domweg concepten uit te kopieren.
Boeken, symposie en congressen bieden geen oplossing, ze helpen een oplossing te vinden. Helaas gaan veel managers daar de fout in. Ik herriner me een bedrijf waar iedereen, bij een nieuwe aanpak van de directeur, verzuchte ''och, hij heeft weer een boek geschreven.
In principe hebben jullie das allebei evenveel gelijk als ongelijk. Wat weer niet zegt dat ik meen gelijk te hebben, gewoon mijn input in de discussie.
Reactie: Misschien een ideaal beeld, maar als bedrijf doe je er goed aan een dusdanig omgeving te creeëren dat mensen met plezier werken.
Zoeken ze hun geluk in het priveleven dan doe ja als werkgever iets fot.
Ik haal daar de wet van Einstein maar even bij E=MC2. Vertaal die in:
Energie = motivatie x competentie x commitment
dan weet je wat je moet doen als bedrijf om zoveel mogelijk energie uit de mensen te halen.
Werken aan de motivatie van mensen die niet competent zijn, is verkeerd. Te weinig bedrijven werken aan commitment van hun medewerkers.
Als ik een medewerker opdraag om het riool schoon te gaan maken, dan zal hij dat niet graag doen.
Een medewerker van Greenpeace gaat dolgraag een paar uur vastgeketend zitten voor de uitloop van een smeerpijp. Waarom? Omdat hij een hoog commitment heeft met de doelstellingen van de organisatie.
Naar mijn mening zijn veel bedrijven bezig met de verkeerde dingen, waardoor de mensen geneigd zijn hun energie elders te besteden.
De voorbeelden die hier worden aangehaald leiden alleen maar tot de neiging de energie elders op te richten.
In mijn opinie een geweldige verspilling van het potentieel van de medewerkers
Reactie: The Secret (ja, ik heb het gelezen, de DVD gezien, de site bezocht) merkt inderdaad terloops op dat het niet alleen om materiele welvaart gaat.
Maar, en dat is mijn probleem, men doet het overkomen dat het voor iedereen is weggelegd en dat is een leugen. The Secret (en alle aanpalende ''succesformules) richt zich op mensen die ergens onderaan Maslow zitten te kijken naar mensen die wel geslaagd zijn. Helaas geldt voor 99,5% van die mensen dat ze de innerlijke drive niet hebben. Helaas geldt voor 99,5% van die mensen dat ze denken in geld. Misschien dat 0,5% door het lezen van het boek de weg naar succes vinden, van de overigen zal het merendeel afhaken en een kleine groep zal van de ene workshop naar de andere rennen en ik kan het idee dat het uitmelken van deze groep nu juist het doel is van de auteurs.
Ratelband is trots op de mensen die een paar meter over gloeiende kolen hebben gelopen. De tientallen die hun poten hebben verbrand, daar hoor je hem niet over.
En is Ratelband zo succesvol? Een keer of wat gescheiden, de fiscus in zijn nek, zo erg dat hij naar Belgie moet vluchten.
Ik ken veel mensen die gelukt zijn in het leven, die een gelukkig leven hebben. Allemaal, ja allemaal, hebben ze die aangeboren interne drive.
Ik ken veel mensen die ongelukkig zijn, allemaal hebben ze die drive niet of ze hebben het vermogen niet om zich om een paar concrete doelen te formuleren.
Boeken, trainingen, coaching, het helpt allemaal niet.
De desillusie die ze krijgen van The Secret en aanverwante zaken zorgt er wel vaak voor dat ze in therapie komen.
Dat weten de auteurs van The Secret en dat maakt het hele verhaal gewetenloos.
Reactie: Persoonlijk heb ik mijn twijfels aan de innovatieve instellingen van het managment. Er is voldoene onderzoek gedaan hetgeen overeenkomt met mijn persoonlijke ervaring dat ''wat de boer niet kent dat eet hij niet'' ook opgaat bij veel managers. de angst en onzekerheid is veel groter. tenzij er een surplus aan financiele middelen is en in een vlaag van optimisme zal het management een ''kleine stap'' wel zonder teveel risico aandurven.
Zelf een innovator en willie wortel in hart en nieren zijnde weet 'k maar al te goed hoe moeilijk het is om alsmaar weer op te boksen tegen de gevestigde gewoontes van zaken doen en nieuwe producten. Het is niet de eerste keer dat mijn collega's tegen het management zeggen. ''als jullie van de 100 ideetjes die Martin aanlevert kijken en al zou er maar twee zijn die er tussen zitten die bruikbaar voor ons zijn hebben we zeker weer een jaar of wat werk''.
Hoeveel managers zullen ooit een bezoek brengen of een personeelsuitje naar een casino organiseren en het personeel een 20 euro geven een gok te doen? Ja drankjes kan hij wel als onkosten opvoeren maar een risico .......... ( overigens ben ik zelf geen casinoganger) Martin
Excuseert u mij, maar de teneur is weldegelijk geld (met name: ''gedachten worden dingen'', hoewel dingen hier ook gezondheid kan zijn natuurlijk); binnen 5 minuten wordt al gesproken over millions of dollars... het feit dat ook gezondheid etc. genoemd wordt is aardig, maar naar mijn mening onderbelicht. Ik heb het boek gelezen en de DVD gezien en kan niet anders concluderen. Dit neemt niet weg dat de boodschap zelf een aardige is. Als iemand zich hierdoor beter voelt, prima!
Reactie: Als er zo veel werk is waarom komen mensen boven de 45 dan niet meer aan de slag. Ook merk ik dat bedrijven nog steeds te weinig doen,om mensen op te leiden. Straks is er geen ander keus. Dan moeten ze wel.
Reactie: Creativiteit moet ook in je zitten lijkt me. Als je een rechtdoor rechttoe mens bent erger je je daar aan. Dat heb ik ondervonden in een andere vorm daarvan. Diverse ordners bij ons van een etiket voorzien met de bijbehorende color pictures om bepaalde dingen maar zo snel mogelijk terug te vinden. De leidinggevende ergerde zich want alles moest strak en zakelijk. Het is geen advocatenkantoor noch een zakelijke business. Terwijl 40 mensen zeer tevreden waren stonden ze nu 5 minuten te zoeken naar hetgeen ze moesten hebben. Jammer denk ik dan ik had nog wel meer dingen kunnen bedenken maar je krijgt dan wel weer een domper. De kleingeestige bepaalt in dit geval.
Reactie: Als we hier over spam spreken, dan is met een spamfilter de eerste winst al te behalen. Niet die alles er uit haalt, maar wel veel.
Als we echter praten over relevante emails, maar niet voor de persoon in kwestie - niet alleen managers, maar ook gewone werkers hebben daar mee te maken - dan is het probleem dat je aan de ''buitenkant'' niet kunt zien of de email relevant is of niet.
Als mensen onzorgvuldig zijn in hun email verkeer (b.v. lange discussies die ook naar alle CC-s gaan), dan is het een kwestie van de betrokkenen er op aanspreken en hun gedrag veranderen.
Als dat laatste gebeurt dan kun je ook alle emails waar je niet op de TO staat in een aparte folder CC folder plaatsen en daar alleen naar kijken als daar expliciet door iemand om gevraagd wordt.
Jammer dat je zo over vakliteratuur denkt. Het zal je niet verbazen dat ik je mening niet deel om de volgende twee redenen:
1. De meeste schrijvers van managementboeken zijn mensen die dicht tegen de praktijk aanzitten of er zelfs midden in zitten. Het onderzoek wat in veel boeken wordt beschreven is wetenschappelijk verantwoord maar richt zich op casuïstiek uit de praktijk. Jim Collins bijvoorbeeld deed 15 jaar onderzoek naar ruim 1000 beursgenoteerde bedrijven en trok daaruit zijn conclusies m.b.t. een tiental uitzonderlijke bedrijven. En die conclusies snijden hout, omat zij worden bevestigd door enkele andere onderzoeken uit Duitsland (Hermann Simon) en Canada (Danny & Isabella Miller). Zie ook het befaamde onderzoek dat Shell in 1983 liet uitvoeren. Niks theorie, gewoon prakijk.
2. Het lezen van boeken laat je sneller leren dan dat je zou kunnen leren op basis van uitsluitend je eigen ervaringen. Een auteur stopt vaak tientallen jaren ervaring in een boek wat je in luttele uren tot je kunt nemen en kunt toetsten aan je eigen inzichten en ervaringen. Het is de meest efficiente vorm van leren.
Waarom het dan toch zo vaak fout gaat met de implementatie van de ideeën uit managementboeken? Discipline en bevattingsvermogen. De meeste lezers hebben niet de discipline om de letter en geest van de auteur consekwent en in zijn geheel te volgen. Men snijdt bochten af of neemt alleen datgene over wat past in het beeld van de lezer. Ook worden auteurs vaak slecht begrepen, of erger, verkeerd geciteerd. Ik hoor vaak mensen die het boek niet eens (in het geheel) gelezen hebben de auteur (verkeerd) citeren.
Natuurlijk zijn er ook gewoon heel veel slechte managementboeken, maar laat u zich daardoor de goede niet onthouden.
Reactie: Wat uw team doet is op zoek gaan naar uw grenzen. Het is aan u om deze te stellen. Hierbij mag u best aangeven dat u zich van de grapjes bewust bent. Zaak is om duidelijk te zijn dat het niet uitmaakt wat ze zeggen omdat u de door u gekozen richting blijft volgen. En als uw accent het enige is wat ze kunnen vinden......
