Reactie: Ha! Tom, goede vraag, op welke 20% te focussen!
Ik ben sinds kort werkzaam bij een IT-bedrijf dat Talentmanagement software ontwikkelt (ik heb zelf een hr-achtergrond), en er is een wereld voor mij opengegaan!
Het is inderdaad heel goed mogelijk om de 20% te selecteren, maar te veel organisaties (in Nederland althans)doen dat nog niet.
Zeker met krapte arbeidsmarkt denk ik dat het prioriteit is de 20% te vinden, te begeleiden en te behouden. Vergeet de 80% alleen niet, die hebben een andere aanpak nodig... Veel succes! Jacqueline
Reactie: een aanvulling en filosofie die vanuit onze organisatie zeker werkt is: zeg wat je doe, doe wat je zegt en laat zien of toon aan dat je doet wat je zegt. Dit komt alleen maar de beeldvorming ten goede
Reactie: Hoetmer heeft groot gelijk. En dat de overheid hier niets van begrijpt is ook duidelijk, laat staan dat ze dit kan organiseren. Maar waarom niet outsourcen? Bepaal hoeveel donoren per jaar binnengehaald moeten worden en wat dat mag kosten en laat de klus doen door een goed marketingbureau. Maak er een (Europese) aanbesteding van en je blijft ook nog netjes binnen alle regels. Iedereen blij.
Reactie: Natuurlijk is er altijd een verschil tussen gewenst en daadwerkelijk imago. Als dat er niet zou zijn zouden er alleen maar voorbeeldige werknemers en bedrijven zijn. Wel is het zo dat je ongewenst(e) gedrag (houding) zichtbaar kunt maken door gewenste houding te tonen, als leidinggevende, maar ook bij je werknemers. Beloon goed gedrag, dat is al heel lang een goede manier om tot gedragsverbetering te komen.
Reactie: Ik ben het met u eens mr. de Greef. Zelfs Microsoft kwam enkele jaren geleden als een studentikoos bedrijf naar voren via een documentaire die het leven op hun ''campus'' in beeld bracht. Ik herinner me dikke mannen in shorts, veel posters in de kantoren, en van die gadgets om hun creativiteit te bevorderen. Moet kunnen, vind ik, maar dan mag de pot de ketel niet verwijten natuurlijk...
Reactie: Overheid en marketing, nee, dat wordt nooit wat. Daarvoor staat de overheid te ver van de maatschappij af, daarvoor leeft de overheid een een te vreemde wereld.
De ideeen van de heer Geenen, tja, het is wachten op de moralisten die onze maatschappij steeds verder verpesten als je dit soort voorstellen doet. Maar toch, een zelfmoordenaar die tussen de rails wordt uitgeplukt, daar zitten echt niet meer zoveel bruikbare spareparts op.
Nog wat ideeën:
- Verlaag de maximumsnelheid op de snelwegen nog verder, dan gebeuren er nog meer dodelijke ongevallen. Ook hier zullen de moralisten weer op tegen zijn, immers, ze denken dat hoge snelheden gevaarlijker zijn. Maar, kijk even de krant na van afgelopen week, alle doden zijn gevallen doordat een vrachtwagen achter op een file rijdt, en een file rijdt niet snel, anders was het geen file.
- Laat de leraren nog softer worden, dan zullen de kids nog minder respect krijgen voor waarden en normen en nog meer moorden gaan plegen. Train ze wel in het moorden zonder te gebruiken organen te beschadigen, maar dat is de doorsnee leraar wel toevertrouwd.
- Voer de intergratie verder door en maak eerwraak onderdeel van onze cultuur
Kortom, onze overheid heeft al voldoende geheime strategien ontwikkeld om aan organen te komen.
Jammer dat we met zijn allen niet kunnen besluiten om ons even op te geven. Het idee dat je verder leeft in het lichaam van een ander is toch best geil?
En, om eerlijk te zijn, als je eenmaal tot as bent wedergekeerd, snel via de oven, of langzaam door de wormen, dan heb je echt niets meer aan die nier, dat hart, die lever.
Reactie: Klaarblijkelijk is er een verschil tussen een gewenst imago en een werkelijk imago. Een nare bijkomstigheid is dat de aard van het beestje zich vroeger of later toch wel openbaart. De zesde tip die ik aan dit lijstje wil toevoegen: Practice what you preach!
Overigens denk ik dat Google zich niet schaamt voor het community / studenten imago. Veel bedrijven zouden zich zo'n bedrijfscultuur wensen.
Reactie: Uw analyse zou beste juist kunnen zijn. Maar voor interessante oplossingen en acties moet je vaak niet bij de starre overheid zijn.
In NL zijn er per jaar rond de 1500 mensen die niet meer willen leven. Veel mensen beeindigen hun leven op gruwelijke wijze waarbij daardoor ook anderen nog eens belast worden met een trauma of shock. In NL zijn ongeveer 1400 donors per jaar ''nodig'' voor nier, lever of harttransplantatie. Waarom de mensen die het leven zat zijn geen mooi zelfgekozen humane beeindiging geven waarbij op een menswaardige en pijnloze manier afscheid kan worden genomen tegenover hun vrijwillige donatie van hun organen? Voor sommigen te bizar voor woorden maar toch. Het moet overigens geen ruilhandel worden maar wel vrijwillig blijven.
Een ander idee waarbij mensen eerder geholpen worden indien zij zelf donor worden vind ik ook een aardige ''aanbieding''. Maar dat zijn gedachten die blijkbaar als vloeken in de kerk worden opgevat.
Reactie: Ik zie het probleem niet helemaal. Volgens mij kan Nederland niet zonder adviseurs. Dit is begonnen in de zeventiende eeuw en doorgegaan tot nu (Volgens het boek van Charles Den Tex). En ik denk dat het bij ons nu eenmaal zo gegroeid is en dat dit niet zo is bij onze omringende landen hoeft niks te betekenen.
Belangrijk is nu eenmaal dat je als adviseur door je onafhankelijke houding organisaties kunt helpen en dat de ene organisatie heeft nu eenmaal meer hulp nodig dan de andere.....tja!
Binnen Nederland is blijkbaar veel behoefte aan hulp...en daarmee dus een grote vraag naar adviseurs
Reactie: Goed artikel. Ik ken er nog één uit de praktijk: iemand de hemel in prijzen voor dingen die tot zijn/haar routinewerk behoren en 'vergeten' te complimenteren als er echt goed werk is afgeleverd. Heel frustrerend; het geeft je een gevoel alsof je dom bent.
Reactie: Ik denk dat er een structuur op poten moet gezet worden waar er heersende procedures juist deze criminaliteit in de kiem moeten smoren. Door verschillende personen aan te duiden die moeten instaan voor de goedkeuring van aankoop, credit nota's, verkoop, boekhouding en andere kan je al een heel deel van dit verlies weghalen. Nu, hoe hoger de bedragen, hoe groter de verleiding en hier moet er juist ingegrepen worden. Het gebeurd evenwel op alle schalen binnen een bedrijf, alleen op hoger niveau zijn de bedragen ook..... hoger.
Bedankt voor uw uitgebreide toelichting. Heb ik niets aan toe te voegen. Ik ben mij er van bewust dat er enkele voorbeelden (case 1 en de koffiehoek) in het artikel stonden die de zaak hebben vertroebeld. Gek overigens dat niemand heeft gereageerd op case 2, dat was wel een succes story.
Zelf vind ik het ook prachtig wanneer mensen verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen functioneren. U neemt als uitgangspunt dat iedereen zich wil ontplooien (heb ik dat goed begrepen?). Ik wil dat graag geloven. Als wij daarbij maar bedenken dat ontplooien een containerbegrip is. Iedereen geeft er zijn of haar eigen invulling aan. En daar zit vaak het probleem.
En nog eventjes heel duidelijk: Dit artikel had dus een wat andere insteek. Ging juist niet over motiveren, maar over hoe gedrag vaak bepaald wordt door situaties waarin mensen verkeren.
Het door Willem van Gendt aangehaalde voorbeeld van de rotondes is een prachtig succesverhaal. Veel veiliger dan ‘gewone’ kruisingen. Ik ken een provinciale weg waar ik zelf honderden keren over ben gereden. Vroeger waren er alleen maar standaardkruisingen. Zelf reed ik over deze kruisingen met een gangetje van 70 (dat is 10 kilometer onder de limiet). Lijkt mij verantwoordelijk gedrag. En zo handelden velen op dezelfde verantwoordelijke manier. En toch gebeurden er talloze zeer ernstige ongelukken.
Tegenwoordig zijn de meeste kruisingen veranderd in rotondes. Iedereen past zijn gedrag aan. Op de rotondes gebeuren geen ernstige ongelukken. Wel onlangs nog eentje op een kruising die nog niet was aangepast: 2 doden. Dit illustreert perfect mijn verhaal. Het ligt lang niet altijd aan de mensen of hun motivatie. Situaties werken bepaald gedrag in de hand.
Iedereen bedankt voor zijn bijdrage.
Geachte heer De Beer,
>quote
Bedankt voor uw uitgebreide toelichting. Heb ik niets aan toe te voegen. Ik ben mij er van bewust dat er enkele voorbeelden (case 1 en de koffiehoek) in het artikel stonden die de zaak hebben vertroebeld. Gek overigens dat niemand heeft gereageerd op case 2, dat was wel een succes story.
>quote
Och, zo zitten wij mensen nu eenmaal in elkaar. Commentaar op dingen die goed gaan, daar malen we niet om , we mopperen liever.
In het tweede geval heeft u, als ik het goed begrijp, samen met verkopers eerst hun proces in kaart gebracht, daarna geoptimaliseerd en vervolgens een soort van checklist gemaakt die de dames en heren konden gebruiken?
Dat zie ik meer als een stuk procesoptimalisatie, niet echt als het aanpassen van de omgeving. An sich overigens een goede aanpak, die werkt, vooral als het proces samen met de mensen wordt opgezet.
>quote
Zelf vind ik het ook prachtig wanneer mensen verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen functioneren. U neemt als uitgangspunt dat iedereen zich wil ontplooien (heb ik dat goed begrepen?). Ik wil dat graag geloven. Als wij daarbij maar bedenken dat ontplooien een containerbegrip is. Iedereen geeft er zijn of haar eigen invulling aan. En daar zit vaak het probleem.
>quote
Bijna iedereen wil groeien tot zijn competentie niveau, er zijn niet veel mensen die echt geen ambitie hebben. Te vaak biedt het systeem echter geen mogelijkheden, en daar ligt nu juist de kans voor de aanpak die u voorstaat. Door het systeem te veranderen (dus de cultuur, de processen) naar een cultuur waar mensen besluiten mogen nemen, zal er veel veranderen in een organisatie. Dat doe je niet van de ene dag op de andere, dan wordt het een ramp, maar door mensen te leren besluiten te nemen, autonoom te handelen, kun je echt wonderen zien gebeuren.
In onze plants hebben we empowerment ingevoerd, een operator mag zelf het besluiten nemen, hij mag zelfs besluiten de productie stil te leggen als hij een fout zit. Voor een JIT plant is dat een hele stap, want de levering aan de klant kan daardoor in gevaar komen, waardoor de klant ook weer stil kan vallen, met als gevolg een claim.
We hebben de mensen daarvoor uitgebreid getraind in het productiesysteem, maar ze ook inzicht gegeven in de gevolgen van een fout en van het stilleggen van de productie.
Het gevolg was verbazingwekkend. Het aantal fouten daalde tot 20 PPM (Parts per million), de doorloopsnelheid van de lijn ging met 10% omhoog, alleen maar omdat de mensen meer verantwoordelijkheid kregen en zich daarom ook meer verantwoordelijk voelden.
>quote
En nog eventjes heel duidelijk: Dit artikel had dus een wat andere insteek. Ging juist niet over motiveren, maar over hoe gedrag vaak bepaald wordt door situaties waarin mensen verkeren.
>quote
Dat is duidelijk, helaas waren de voorbeelden een beetje ongelukkig. Als je een voorbeeld had genomen als wat ik zo juist schilder, waarbij je door een aanpassing van de cultuur meer gebruik gaat maken van het potentieel van mensen, dan was de discussie waarschijnlijk andere gelopen.
>quote
Het door Willem van Gendt aangehaalde voorbeeld van de rotondes is een prachtig succesverhaal. Veel veiliger dan ‘gewone’ kruisingen. Ik ken een provinciale weg waar ik zelf honderden keren over ben gereden. Vroeger waren er alleen maar standaardkruisingen. Zelf reed ik over deze kruisingen met een gangetje van 70 (dat is 10 kilometer onder de limiet). Lijkt mij verantwoordelijk gedrag. En zo handelden velen op dezelfde verantwoordelijke manier. En toch gebeurden er talloze zeer ernstige ongelukken.
>quote
Ik ben geen fan van rotondes, je banden slijten ongelijkmatig en het is slecht voor de auto vanwege de torsie. Wist je dat we onze stoelen hebben aangepast aan de rotondes? Een beetje meer schuim links.
Een rotonde is veiliger, gewoon omdat je er niet met 50 per uur doorheen kunt, maximaal 30, en daarom is je remweg korter. Wat dat betreft zijn ze hetzelfde als drempels, je bent wel gek als je daar met 50 overheen rijdt (als je tenminste geen Hummer hebt). Door drempels zie je dan ook steeds meer luchtvervuilende for wheel drives rijden, die gaan er gewoon met 50 overheen.
Om maar aan te geven dat mensen toch wel wat vinden om negatieve prikkels te omzeilen.
Hoeveel flitspalen zijn er inmiddels niet opgeblazen, in brand gestoken, beschoten of met verf beklad?
Al met al een leuke discussie, ik denk wel dat je een punt hebt, als manager doe je er alleen wel slim aan dat als je situaties aanpast, je de mensen een kans geeft om zich verder te ontplooien. Pas je situaties aan om mensen te dwingen gedrag te vertonen dat ze liever niet doen, dan zul je dat merken aan de productiviteit.
