Reactie: Hierboven schreef ik een stukje over een schofferende elektronica expert. Ik had me gezworen de zaak nooit meer te betreden al gaven ze dure elektronica gratis weg bij wijze van spreken. Sterker nog, ik had de hele keten in de ban gedaan.
Welnu, ik vond dat ik eindelijk eens toe was aan een navigatiesysteem. Ik heb vrij goede wegenkennis maar heel af en toe kwam ik maar net op het nippertje op een afspraak omdat ik de straat niet kon vinden. Bovendien bedacht ik dat zo'n ding zich uiteindelijk vanzelf zou terugbetalen met die brandsstofprijzen van tegenwoordig.
Wie had super 50 jarige bestaans jubileum aanbiedingen drie keer raden, die keten, natuurlijk.
Goed, vrouw lief vond ook dat ik zo'n apparaat moest halen zeker nu het zo goedkoop in hun krantje stond.
Welnu, ik dacht, kom ik geef de keten nog een kans maar ik ga die schoft niet bellen.
Ik belde alle ketens in de buurt.
Nee meneer hebben we niet, hebben we ook niet gehad.
Ach meneer dat staat in het krantje maar soms heeft maar 1 filiaal 1 zo'n apparaat liggen die wordt dan in het krantje opgenomen met de opmerking op=op.
Verdorie ik wist het wel, ik het het stiekem wel verwacht. Het was ook zo goedkoop dat het onwaarschijnlijk was maar toch. Ze moesten zich schamen ergens de mensen op die manier blij te maken met een bijna dode mus.
Ik belde nog een filiaal, een beetje boos geworden inmiddels want ik had me toch wel zo verheugd eigenlijk op mijn mooi apparaatje.
De verkoper zei: Tja meneer ik heb ze niet en ook maar een paar gehad en die zijn weg maar als u mij naam en adres achterlaat en het telefoonnummer dan ga ik kijken of ik er nog eentje kan bemachtigen voor die prijs.
Ik liet mijn gegevens achter en dacht daar hoor ik nooit meer wat van. De weken vestreken en ik keek in de krantjes om de aanbiedingen van dergelijke apparaten in de gaten te houden.
En toen kreeg ik een telefoontje van die verkoper uit Susteren:''meneer als u wilt kunt u uw apparaat ophalen''
Watblief? En wat kostte die ook nog eens? Ow ja dat klopt die prijs hadden we meen ik ook afgesproken. Geweldig.
Wat een verkoper wat een expert!
Dat had ik echt niet meer verwacht! Toen ik het apparaat eenmaal in bezit had werd ik wantrouwend er moest toch ergens een truk zijn. Ik maakte de doos snel open. Was het apparaat een gebruikt toestel? Was het gerepareerd? Zaten er wel alle kaarten van Europa bij? Was het wel het model met fotoapplicatie en mp3?
Waar zat de truk?
Maar er was geen truk, het was een uitstekend nieuw toestel voor heel weinig geld!
Welnu sindsdien heb ik een heel warm gevoel, een gevoel van goede ouderwetse service uit vervlogen tijden.
Zaken doen is ook vaak gunnen. Alle elektronica die ik wil gaan aanschaffen ben ik van plan nu daar te gaan halen. Ik heb de indruk dat ik eindelijk weer eens iemand heb gevonden die service serieus neemt. Hem gun ik de deal, al moet ik er kilometers voor omrijden en ben ik misschien iets duurder uit maar deze zaak verdiend het om te overleven.
Zelfde keten heel andere benadering dat ze die verkoper maar eens een training laten geven binnen de keten ze kunnen heel veel van hem leren.
Reactie: Niet alle dingen die men altijd zo gedaan heeft helpen het vedrijf om zeep. Sommige dingen die goed werken en altijd al goed werkten hoef je niet overboord te kieperen. Of dat stilstand is? Hoeft niet per definitie. Never change a winning team.
Maar goed ik begrijp wel wat je bedoelt Marion.
Mensen veranderen nu eenmaal niet graag normaliter zeker als ze de noodzaak niet inzien.
Mensen overtuigen dat iets moet veranderen is de sleutel de sleutel op een roestig slot.
Tja, wat dat btw nummer betreft dat heb ik niet gechecked maar ik neem aan dat het inderdaad niet werkt zoals Jan dat beschrijft. Slordig dus.
Ik vind het ook wel raar dat het systeem kennelijk niet in de winkel te koop is. Het apparaat zou zo genoemd zijn te mislukken en eigenlijk zie ik het verschil ook niet met een pda behalve de beperkingen al heb ik de indruk dat het scherm beter af te lezen is.
Een hoop geld voor een elektronisch boek maar van de andere kant wel weer een Nederlands bedrijf!
Jazeker Sony maakt kwalitatief hoogwaardige elektronica en er is genoeg software en zijn accesiores in de handel voor Sony produkten.
Eigenlijk vreemd dat Nederlandse produkten vaak gedoemd zijn te mislukken en dat we als Nederlandse consument vaak zo negatief over zijn en zelfs geen chauvenistisch besluit nemen bij de aanschaf.
Uiteindelijk schieten we er weinig mee op als de Japanners straks rijk worden aan hun produkten en onze werknemers werkloos thuis zitten.
We mogen best de Nederlandse of Europese produkten een beetje steunen. Helaas hebben ook veel bedrijven de Nederlandse werknemers aan de kant gezet omdat ze in de lage lonen landen dachten kapitalen te verdienen (wat ze natuurlijk ook vaak lukt).
Bedrijven die maatschappelijk verantwoord ondernemen zouden we als consument best een beetje mogen steunen.
Nee, ik kende het bedrijf Irex uit Eindhoven niet, ik denk dat het een overblijfsel is van Philips maar weet dat niet zeker.
Ik ben ook niet benaderd door iemand van Irex en kreeg al helemaal geen betaling om hier dit verhaal neer te schrijven.
Het komt gewoon uit mijn hart, het is mijn persoonlijke visie, een mooie herinnering ann het Nederland en de Nederlandse produkten waar ik zo trots op was. De roofbouw van de laatste jaren irriteert me enorm.
Zelf heb ik ooit jaren gewerkt voor een Nederlands bedrijf uit 1868 een florerend bedrijf. Helaas werd het in 2000 gesloten en de produktie overgeheveld naar lage lonen landen. Die bakten er uiteindelijk niks van en nu is het bedrijf verdwenen.
Zo ging er weer een geweldig produkt en vaderlands bedrijf verloren
door een paar mismanagers en eigenaren die totaal niet betrokken waren bij het bedrijf, het produkt en de mensen. Ze dachten enkel maar aan hun eigen bonussen en het grote geld. Ze hadden schijt aan Nederland als zij maar aan hun buren en vrienden konden laten zien hoe goed, rijk en machtig ze waren. Bijna niemand beseft echter dat deze weelde verworven is door roofbouw op de Nederlandse samenleving te plegen. Nee, zij worden zelfs geridderd en worden uitgenodigd om de plannen te smeden voor ons land. Zij bepalen voor een groot deel welke politieke koers Nederland moet varen maar in mijn visie verdienen ze alleen maar scheldnamen als landsverader en dief.
Dat is de kanker die door ons land en bedrijfsleven woedt, welke doctor kan het genezen?
Tja, een beetje emotionele reactie maar wel recht uit mijn hart. Iemand moet er van tijd tot tijd eens wat van zeggen, toch?
Reactie: Had het ook meteen gevonden en vond de irexshop prima... Enfin
Domeinnamen zijn zeer lastig zoals ik ook niet goed weet op wat ik moet zoeken als een bedrijf zich ?Next! Coaches noemt... Even zien: nextcoaches.com niet juist was, wel enkel nextcoaches.nl (voor iemand die het nog niet zou weten... is dat blijkbaar een nederlands bedrijf...)
Tja met boeksamenvattingen. Zoek maar eens uit wat reviews kwalitatief betekenen. Lijkt me een zinvollere opdracht?
Reactie: Dit past volledig in de lijn: ''leer eerst jezelf kennen voordat je iets aan anderen overlaat''
In dit kader geeft de manier waarop, hoe, wanneer, waar, waarom en aan wie je taken delegeert veel over jezelf aan. Zoals ieder middel wat je ten dienste staat wordt hier ook het ene uiterste van het continuum beschreven. De tegenovergestelde kant heeft ook zijn charme. Delegeren is geen doel op zich. De mens moet centraal blijven staan, want we zijn er niet om elkaar te pesten.
Reactie: Ik denk inderdaad dat er altijd al ruzies waren. het is niets nieuws eigenlijk Generatie kloven daar kan je nu eenmaal niets tegen doen. jaloezie en irritatie zijn toch issues mens inherente aspecten. De rol van een manager is een coach een begeleider iemand die aandacht heeft zowel zakelijke als persoonlijke aspecten en die daarin een evenwicht kan brengen.
Ik zou willen weten of er onderzoek naar is geweest zeg maar 50 jaar terug in bedrijf x hoe het op de werkvloer was, en anno 2007 of er een wezenlijk verschil is. Mischien minder allochtonen, maar betekend dat minder ruzie en jaloezie en irritatie? of is er sprake van andere vormen van jaloezie en irritatie. Ik zou wel meer willen weten over het onderzoek dat gepleegd is
Reactie: Trainingen op het gebied zullen er naar alle waarschijnlijkheid er wel zijn. Maar leren uit de praktijk, passen en meten dus dat is naast de training het beste. Wat ik toepas is gewoon communiceren. de moed opbrengen (want dat was ook mijn zwakte) om zaken te bepreken. In een gemoedelijke sfeer maar zakelijk tegelijkertijd. Een van de aspecten is ook het stimuleren dat alle neusen 1 kant opkijken als het gaat om bedrijfsdoelen. kan men zich er niet in vinden (wat normaal is) moet zo een employee een keuze maken.
Tot nog toe helpt dit mij wel.
Reactie:
Ik ben vergeten om iets nog toe te voegen op de reactie van Ad de Beer. Ik citeer:
neem Ratelband maar, de helft van alle deurwaarders van het land in zijn nek, een paar huwelijken naar de klippen en maar blijven lachen.
Het zou kunnen dat Ratelband, ondanks hij blijft lachen,
in zijn hart toch met angst leeft. Want angst is de grootse boosdoener van alles. Je kent zijn diepliggende gevoelens toch niet, want je kunt toch niet kruipen in zijn vel? Sommige mensen lachen maar als een boer die kiespijn heeft of niet met geheel hun hart.
Reactie: Uit het onderzoek en de eerder beschreven reacties blijkt dat de menigen nogal verdeeld zijn. Echter wat ik in deze zaak mis is hoe om te gaan met de situatie waarin de organisatie toch te kampen heeft met moeilijk te motiveren jongeren. Laat men eens pragmatisch te werk gaan in plaats van emotioneel te reageren op wat iemand anders vind...Dus voor iedereen, met de stelling eens of niet, hoe ga je hier mee om?
Reactie: Wat mij steeds opvalt is dat men vaak geneigd is te vergeten ''waar men vandaan komt'' wanneer men een bepaald ''niveau'' heeft bereikt in het leven. Van (bijna) alles de jongeren de schuld geven is NIET de oplossing. Bovendien behoort de vraag gesteld te worden waar de jongeren het vanaf kijken ... Een daadwerkelijke oplossing kan pas komen wanneer een ieder dat gedeelte van de totale verantwoordelijkheid wat hem/haar toekomt, op zich neemt en niet maar blijft afschuiven. Want tenslotte stimuleer je daarmee een ''monkey see, monkey do'' mentaliteit in de negatieve vorm.
Reactie: Voor waardering koop ik geen brood!!! Het geeft iedereen een goed gevoel en dat is ook belangrijk, maar ik ben het zat om overal maar een stap extra te zetten om de baas tevreden te houden. Dat iedereen zich goed voelt moet vanzelfsprekend zijn!!!
Het is een keer genoeg! Terwijl de chef een promotie krijgt omdat ik de door hem gedelegeerde taken goed en degelijk uitvoer, blijf ik achter met een schouderklopje en een glimlach. En dan moet ik ook nog dankbaar zijn voor de ontplooiingsmogelijkheid die mij worden aangeboden? Wanneer is het genoeg!
Ik pas ervoor! Voor een minimaal loontje heb ik 25 jaar lang de sterren van de hemel gewerkt! Van de extra taken die ik in die tijd, naast mijn eigen taken, voor mijn chef heb uitgevoerd, had ik inmiddels een leuk vakantiehuisje kunnen kopen! Maar onder het mom van ontwikkelingsmogelijkheid heb ik nooit een beloning ontvangen voor al mijn extra inzet. Dat hoort er gewoon bij, dat stapje extra doet iedereen, dat is normaal in ons bedrijf!? Terwijl de directeur zijn zakken vult dankzij al die overwerkers, klimmen anderen over de rug van die overwerkers naar een stoeltje in de buurt van de grote directeur! Ik protesteer!! Als ik werk wil ik geld zien! Als mijn baas een machine verkoopt doet hij dat toch ook niet uit liefdadigheid? Dan geeft hij ons toch ook niks extra's, onder het mom van; hier hebben jullie geld om jullie persoonlijk te kunnen ontwikkelen en een gezinsleven op te bouwen!
Reactie: Dit gebied ervaar ik (als perfectionist) als een van de lastigste gebieden van mijn werk (project management).
Je moet zaken aan anderen overlaten.
De mensen die voor je werken heb je vaak niet voor het kiezen.
Je moet vertrouwen in deze mensen hebben, maar helaas wordt dat nogal eens beschaamd.
Ik weet dat ik van andere mensen niet mag verwachten dat ze de lat leggen waar ik hem leg.
Ook weet ik dat veelvuldige controlle en correctie demotivatie en dus nog beroerdere resultaten in de hand werkt.
De moeillijkheid vind ik de balans tussen vertrouwen en controlle.
Zijn er wellicht trainingen die zich op dit gebeid toespitsen?
Reactie: Ook ik wil hier mijn verbazing over dit artikel delen.
Wat een directieve en wantrouwende stijl wordt hier gepredikt, onder zo'n leidinggevende zou ik zeker niet gemotiveerd zijn om net die extra meters te lopen die soms gewoon nodig zijn. Zoals ik het zie is deze stijl hoogstens bruikbaar in een werkomgeving waar (vooral laag opgeleide) mensen in dienst zijn die gewoon van 8 tot half 5 hun ding opgedragen willen krijgen en verder niets, geen prettige of inspirerende werkomgeving lijkt me.
Geheel in de lijn van de vorige twee reacties geloof ook ik in het stellen van heldere en ondubbelzinnige doelen. De personen of groepen die deze doelen samen met jezelf na gaan streven zijn prima in staat om zelf aan te dragen hoe hun specifieke bijdrage het hogere doel zal dienen.
Vertouwen in de wil om te presteren zal zich in mijn visie direct terugbetalen in presterende en betrokken medewerkers die daadwerkelijk bijdragen aan je doelen.
Over geld hoef je het hier niet eens te hebben, dat is in deze context slechts een korte termijn lapmiddeltje die mensen even tevreden stelt, begin eens met oprechte waardering.
