Reactie: Zijn er overeenkomsten tussen hondenliefhebbers en hun manier van leidinggeven evenals kattenliefhebbers en hun manier van leidinggeven? Zijn hondenliefhebbers eerder geneigd te denken en te handelen in een hierarchisch baas-ondergeschikte-relatie en kattenliefhebbers meer in een leidinggevende-medewerkers-relatie?
Immers datgene wat je aanspreekt (hondenhierarchie of kattenanarchie) bepaald ook je manier van denken en handelen in je omgang met anderen lijkt mij.
Reactie: Met vraag 7 heb ik enige moeite. Ik realiseerde me direct dat een lamp die even brandt warm wordt, maar in de vraag wordt gezegd dat ik even mag 'kijken'. Het is me nog steeds niet duidelijk hoe je de temperatuur kunt 'zien'.
Reactie: Ik wilde al ruim 25 jaar een tattoo, dacht altijd dat het mijn 'werkomgeving' negatief zou beïnvloeden.
Vorig jaar heb ik na zo lang wachten toch een kleine spin op mijn rechter schouder blad laten tattoëren. ''de spin in het web'.
Daarna ben ik anders gaan kijken naar mensen met Tattoo's, wat mij is opgevallen dat er veel lelijke tattoo's zijn, maar ook veel prachtige met een bijzonder verhaal.
Sinds 2 maanden heb ik op mijn linkerschouder een prachtige lotusbloem laten zetten (die symbool staat voor mijn overleden vrienden).
Mijn tattoo's hebben geen enkele 'externe' invloed op de kwaliteit van mijn werk, geen enkele invloed of mensen wel of niet met mijn bedrijf in zee willen gaan.
Het heeft wel invloed gehad op mijn persoonlijke groei en authenticiteit. Meisje van 50, wars van 'so cald' regels, vrij om te denken, te werken, te zijn, zaken te doen zoals ik wil.
Er zullen namelijk altijd redenen zijn waarom mensen wel of niet zaken met je willen doen. Vrouw, te oud, te dik, te dun, sproeten ach verzin het maar. Mensen werken graag met iemand die doet wat ze willen, of ze kiezen voor iemand die durft te zijn.
Op mijn laptop staat 'mensen met tattoo's zijn asociaal'. Mijn bedrijf houdt zich bezig met maatschappelijke participatie en sociale cohesie. Hoezo vooroordelen t.o.z. van mensen met tattoo's? Dan zijn mensen met dyslexie zeker allemaal dom?
Je kunt je afvragen of 'voor'oordelen niet altijd je eigen denken en wereld beperkt?
Het is warm weer ik laat met trots mijn tattoo's zien...... Leef je leven en laat je niet leven!
Reactie: Er zijn heel wat (strategy) games in omloop die gebaseerd zijn op het optimaliseren van een economisch systeem, b.v. de tycoon en sim spellen. Zowel jeugd als ouderen zijn in staat om hun ''volk'' tevreden te houden en een imperium op te bouwen dat floreert, niet alleen tegen de computer maar ook tegen andere spelers (multi-player, evt online).
Raar genoeg is het werken met echt geld, echte projecten, echte klanten, echte bedrijven en dus echte mensen veel moeilijker, terwijl de strategische complexiteit van de games vaak niet onder doet voor die van de werkelijkheid.
Het kan volgens mij helemaal geen kwaad om de strategische kwaliteiten die in games geoefend kan worden, ook in de praktijk (met dezelfde zakelijke rationaliteit) toe te passen.
Reactie: Beste quote = Alex, noem gelijk een naam staat wat sympathieker.
Ik kan er nog meer noemen, verkoper van piercingsieraden, werken bij Tattoo Bob, werknemers in b.v. attractieparken, werknemers die tuinonderhoud doen of verbouwingswerkzaamheden.
Dus ik sta open voor discussie, maar weet uit eigen ervaring dat bij veel beroepen het zichtbaar dragen van tattoo en piercings niet gewaardeerd wordt.
Het blijft gelukkig voor de verantwoording van de individuele mens of ze wel of niet hieraan mee willen doen.
Wanneer ze afgewezen worden, moeten ze dan ook niet klagen, maar dit dan ook accepteren dat er anders denkenden zijn. Verder heb ik geen vooroordeel tegen mensen die zelf bepalen hoe creatief zij met hun eigen lichaam willen zijn.
Wanneer ik niet zakelijk bezig ben, dan loop ik ook in die zaken die ik prettig vind.
Het was niet mijn bedoeling om als reactie een boekwerk neer te zetten, maar wat zaken voor een eventuele discussie neer te zetten.
Reactie: quote = heer Ron Ladage
Bij banen waarbij je voor het bedrijf met klanten en zakenrelaties moet omgaan, zijn zichtbare tattoe’ s en piercings niet gewenst.
... Kijk maar op Kermissen
[/quote]
En kermismedewerkers werken niet met klanten?
Ik heb zelf enkele sessies gewijd aan een zorginstelling in het noorden van Nederland, precies de situatie aangetroffen die beschrijft. Men heeft er geen idee van vaak, wat men door een negatieve houding veroorzaakt. Het team van 22 mensen is aardig verlamd geraakt door een dergelijke houding.
Na 2 sessies heeft het hogere management dit erkent en 'maatregelen' genomen. Hierdoor werd één functie uitgefaseerd en éé persoon vervangen. Na vier weken heeft men het resultaat gekregen waar men op had gehoopt.
Aan dit taject zijn acht moeizame maanden vooraf gegaan waarbij twee consultants niet wisten te slagen het team weer enthousiast te krijgen.
Kern van hun benadering is geweest van boven af naar benden te werken in plaats van alles op één lijn te plaatsen en zonder omwegen de vinger op de zere plek te leggen.
Dat er bij jullie sprake is van een groot personeels verloop is ook een teken aan de wand. Zeker in een tijd van schaarste is dat een zaak die zeker dringend aandacht behoeft. Als een instelling die naam krijgt dan zullen de besten er niet zo snel komen solliciteren maar vaak wel 'mindere goden'.
Misschien is dit wat je hier benoemt niet tot de juiste personen doorgedrongen en dat is jammer. Ik weet dat het binnen de organisatie uit iets kritisch naar boven brengen door veel wordt gezien als een doodzonde. Onterecht overigens, als het juiste kritiek is.
Kritiek is goed maar kom dan tegelijk ook met antwoorden, oplossingen of mogelijkheden. Dit laatste wordt vaak vergeten. In jou geval zou je dit het best via een extern kanaal aan de orde stellen maar wel degelijk aan het kadermanagement en HR afdeling, zodat men weet dat er ergens een knelpunt bestaat.
Reactie: Iedere manager die vindt dat PZ overbodig is heeft groot gelijk! Zijn bedrijf heeft dan waarschijnlijk een P-afdeling die puur beheersmatig beizg is en het bedrijf heeft ook niks meer nodig.
Opdoeken die handel dus.
Maar, verdere ontwikkeling van de organisatie moet je dan ook niet nastreven. Want een manager of directeur die na 30 jaar nog steeds niet doorheeft hoe hij zijn Human Resources optimaal kan laten renderen, dat zijn Human Resources dé sleutel tot groei, succes, performance en continuiteit zijn, die verdient gewoon geen personeelsafdeling. Laat die maar verder sukkelen met een boekhouder die keurig de systemen op orde houdt.
Een manager die het wél het begrepen weet dat er diverse hoofdprocessen zijn in een P-afdeling. De beheersprocessen (ja, die kun je met computers en boekhouders doen), de operationele processen (ja, die kunnen door de leidinggevers goed worden uitgevoerd) maar ook de strategische processen. En juist voor de strategische processen heb je zeer goed opgeleide HR professionals nodig. Heb je goede strategische processen dan groeit en ontwikkelt de organisatie zich, omdat de medewerkers zich ontwikkelen. Dan past de organisatie zich steeds makkelijk aan aan de omgeving, omdat de medewerkers flexibel zijn. Dan is de organisatie productief, omdat de medewerkers gemotiveerd en goed getraind zijn.
Ik vrees voor de organisatie van de heer Overdick. Mijn advies aan hem, ontsla je P-boer en neem contact op met een HR professional. Die zijn niet zo makkelijk te vinden, al zijn er enkele die regelmatig op dit forum reageren :)
Reactie: Ik werk als zorgkundige in een ziekenhuis te België en daar is zoveel personeelstekort en enorm personeelsverloop! De vraag overstijgt gewoonweg het aanbod!
Patiënten beluisteren, helpen waar zij het niet meer of even niet meer zelf kunnen, geeft voldoening! De keerzijde van de medaille is dat je hoelanger hoe minder 'tijd' krijgt om mensen te beluisteren en 'menselijke' zorg te geven, dat stilaan de jobvoldoening uitblijft. In mijn vorige werkervaring was ik superenthousiast voor lange tijd, maar dat enthousiasme werd helaas ingetoomd door kritiek van vele collega's, waarschijnlijk omdat zij dit enthousiasme allang niet meer voelden en daardoor des te meer hun tekorten of onvermogendheden zagen ... Men stond erg weigerachtig tegenover innovatie, ideeën, ... Diensthoofd zei ontzettend vaak: 'geen tijd voor, niet voor ons, is ons probleem niet, niet uitwijden, ...' en dat werkt zo verlammend, vermoeiend en neemt al je enthousiasme af waarbij te 'passief' werd 'leiding gegeven' zonder een duidelijke visie die tot de redelijkheid behoorde. We hadden allemaal last van dat het diensthoofd niet in haar kracht kon staan, naar verluidt omdat zij een zorgcoördinator boven zich had die een 'slechte' baas is. Het was als het ware een neerwaartse spiraal!
Nog véél werk aan de winkel voor vele actoren!
CP
Interessante kommentaren .... Spijtig genoeg wil de Industrie eerder mensen tot en met 45 jaar, een kwestie van kostprijs en om van hun personeel af te raken zonder teveel te betalen ... Volgens mij een volledige foute redenering.
In W-Europe zetten we mensen aan de deur bij een herstrukturering ... en eens de 45+ of 50+ zone bereikt .... ''good luck'' om je te laten aanwerven.
In China en Indie wordt ouderdom en ervaring gegeerd ... en het zijn precies die landen die het op ekonomisch vlak het beste doen. Wanneer trekken wij - en vooral onze politici - de nodige lessen daaruit ? Waarschijnlijk als het te laat is.
Reactie: De tien tips bezorgen mij het idee dat er niks te veranderen is in de relatie met de baas, tenzij je zelf verandert. Wat op zichzelf juist is. In de interactie tussen twee mensen lokt een andere reactie een andere reactie bij de ander uit. Desalniettemin vind ik de tien tips nogal passief. Mijn ervaring na een aantal tips uitgeprobeerd te hebben (2,3,4,5 &10) was dat ik mij ongelukkig voelde en de praktijk niet veranderde. Pas toen ik in gesprek ging met mijn leidinggevende kwamen we erachter dat we dezelfde intenties hadden maar dat hij andere keuzes maakte dan ik. Nu is de situatie zo dat ik niet het gevoel heb ‘kort gehouden’ te worden. En dat ik af en toe ook eens enthousiast kan reageren op zijn ideeën. Iets pro-actiever mag ook wel. Weggaan staan iedereen trouwens vrij.
Reactie: Met verbazing heb ik uw reacties gelezen op dit onderwerp. Ik ben zelf al jaren werkzaam als P&O-er bij verschillende bedrijven. Uw stelling dat de administratie elders ondergebracht kan worden, daar ben ik het mee eens. Echt personeelsbeleid ligt dan ook in mijn optiek niet op dat vlak.
Als jaren fungeer ik als adviseur voor directies en management, maar dit is altijd ten behoeve van het personeel en natuurlijk ben ik er altijd voor de werknemers. Voor de uitvoering op het P&O-vlak ben je zelf verantwoordelijk.
Zo vertaal ik de strategie van de organisatie naar het P&O-vlak. Groeidoelstellingen moeten gehaald worden en die vertaalslag ligt voor een deel bij P&O die dat in samenwerking doet met de leidinggevenden, want groei ligt bij de mensen. Ook werk ik nauw samen met de leidinggevenden om te zorgen voor een plezierig en werkbaar arbeidsklimaat. Ik zorg voor communicatie rond bepaalde onderwerpen en coach ik leidinggevenden in hun functie.
De hele waslijst van (bewuste) fouten bij P&O die Ton opnoemt komt bij totaal onbekend voor. Ik heb geen idee wat voor P&O-ers dit zijn, maar dit kan natuurlijk niet. Wel weet ik dat directies nogal eens hun zin door willen drijven en P&O dan het zwarte schaap gemaakt wordt, maar daar ben ik nog nooit in meegegaan. Dan zoeken ze maar een of andere sukkel, maar daar leen ik mij niet voor. Ik heb dat ook altijd aangegeven en ik ben nog nooit, nog nooit weggestuurd of ontslagen. Uiteindelijk heb ik hen altijd weten te overtuigen, maar daarvoor moet je wel geloven in wat je doet en echt geinteresseerd zijn in mensen.
Uiteraard maakt ook een P&O-er wel eens een (inschattings)fout, maar integriteit staat bij mijn als P&O-er hoog in het vaandel en daar handel ik ook naar. Ook als dit betekent dat ik flink ruzie moet maken met mijn directeur als hij iets wil wat in mijn ogen of in de ogen van de wet niet kan en ten nadele komt van de werknemers. Uiteraard hou ik hierbij de financiele aspecten ook voor ogen, want een organisatie moet wel slagvaardig zijn en blijven, ook op lange termijn. Maar als je hier eerlijk en open over bent is dat geen probleem.
Om even aan te geven waar ik voor mijn mensen o.a. aan werk (en dat zou ik niet volledig over willen laten aan mensen die belast zijn met de dagelijkse leiding) is het regelen van een beter pensioen, het verbeteren van de arbeidsvoorwaarden, ontwerpen beloningsbeleid samen met de leidinggevende, ik ben advocaat van de duivel om te zorgen dat alles bekeken worden, ik adviseer over zaken rond werknemers en helaas komt het soms tot een ontslagzaak, maar niet voordat alles uit de kast is getrokken om een werknemer op het juiste spoort te krijgen. In een later stadium gaan we ook werken aan carrieremogelijkheden binnen de organisatie, opleidingstrajecten en noem maar op. Iedere keer weer een stap erbij.
Dit soort zaken kun je als P&O-er beter omdat je een meer neutrale rol hebt dan een leidinggevende. Ik heb een nauwe band met het management en de leidinggevende, maar dat heb ik ook met de werknemers en ik sta er voor ze. Communiceer open en eerlijk met iedereen en geef werknemers voordeel van de twijfel en oordeel zeker niet zomaar, alleen op basis van feiten.
Ook vertrouwelijke informatie blijft bij mij en als het vanuit het belang van het bedrijf is dat informatie gedeeld wordt over een werknemer, dan leg ik dat altijd vooraf aan de betreffende persoon voor en vertel ik waarom het zo belangrijk is. Vrijwel altijd krijg ik dan groen licht om informatie te delen met de directie. Als dat dan verkeerd opgepakt wordt, dan fungeer ik als stootkussen en weet ik de directie meestal wel te overtuigen dat het de werknemer niet te doen is om de organisatie te schaden.
Mijn filosofie is dat je als P&O-er werkt voor de organisatie en dus de mensen die daar in werken. Je staat tussen directie en personeel en hebt op deze manier ook een bemiddelende rol. Als P&O-er zorg ik ervoor dat onze mensen als kapitaal worden gezien en geloof me, er zijn enorm veel bedrijven waar men beweert dat men dat doet, maar ik ben er nog maar 1 tegengekomen die daar ook naar handelde, vandaar mijn keuze om voor P&O- te kiezen. Ik wil er aan bijdragen dat mensen fluitend naar ons bedrijf komen om te werken en zich inzetten alsof het hun eigen bedrijf is.
Na een werkervaring van 4 jaar, heb ik besloten mijn werkervaring te koppelen aan een HBO-opleiding om zo praktijk en studie te koppelen. Alles bekijk ik dus ook tijdens de studie vanuit de praktijksituatie. Ideaal wat mij betreft en gezien de reactie van de mensen binnen de bedrijven waar ik werkzaam (ben geweest), zouden ze mij ook niet willen missen.
Het bedrijf waar ik nu zit groeit enorm, had geen P&O en dat was duidelijk te merken. De afgelopen 9 maanden heb ik 40 personen aangenomen samen met de leidinggevenden, hebben we een bedrijf overgenomen inclusief de personeelsleden (waarvan de jongste 46 is en de oudste 61). Ook zijn we inmiddels een prima afspiegeling van onze samenleving (en daar ben ik trots op) en raad eens wat, we doen het fantastisch. Op een enkeling daargelaten, hebben we alleen maar goede mensen aangenomen en vormen we een goed team van ruim 60 personen en we groeien nog steeds flink. Ook zal onze omzet het volgende jaar verdubbelen.
Het is overigens wel zo dat ik altijd kies voor organisaties waar nog veel verbeterd moet worden om zo te helpen de organisatie professioneel in te richten en te zorgen dat het een team gaat worden. Daar ligt mijn uitdaging als P&O-er en mijn kracht als persoonlijkheid.
Het blijkt uit de lijst van Ton dat zeker niet iedereen geschikt is om de rol van P&O-er juist in te vullen en dat is jammer, want door dit soort onkundige, ongeinteresseerde mensen wordt dit prachtige vakgebied toch vaker negatief in het nieuws gebracht.
Ik ga door op de ingeslagen weg, want dat is de weg te gaan om dit vakgebied.
Reactie: Heb zelf ook diverse tattoo's en ik werk in een winkel met veel klanten.
Gelukkig heeft mijn baas er geen problemen mee, hij heeft zelf ook zijn armen vol.
Reactie: In feite vind ik het allemaal nogal zweverig, deze chat. Maar via de site kwam ik wel, o.m. bij tien tips voor een betere relatie met uw baas (wat is dat toch voor 'n term. Leidinggevende is een betere ). wel zinnige reakties tegen, die aanwijzingen geven, en waarschuwingen m.b.t. valkuilen bij leiderschap. Ik stop hierbij met 't kat-en hondspelletje,voor mij mag het onderwerp sluiten. Anne
