Het gaat niet om wij/zij verhoudingen. Maar om samenwerken aan en het verder gezond maken van onze bedrijven, in de B.V. Nederland.
Met dat doel voor ogen kan je elkaar vinden op gemeenschappelijke gronden. Dus op inhoud.
Mensen die nooit hun mening geven en je nooit ziet of hoort, zijn in mijn ogen het gevaarlijkst voor de medezeggenschap.
Ja ik erger me kapot als mensen niet voorbereid komen en de structuur niet respecteren. Ik ben een chaoot die geweldig op structuur is gesteld. Ook Chaos heeft een structuur per slot. Het voordeel is dat het slechts weinig energie kost om die structuur in stand te houden.
Vergaderingen dienen te gaan over het onderwerp dat is geagendeerd, ja daar houdt ik van.
Als iemand op dit blog een heel vehaal gaat houden over het ontsporen van de politiek in ons land, terwijl we het over culturen in vergaderingen hebben, dan zou ik me moeten ergeren.
Maar Ton, ik heb je bijdrage met plezier gelezen én, je denkt rechts, net als de PvdA tegenwoordig. Jij omdat je het bent de PvdA omdat ze denk zo weer een paar kiezers te krijgen.
Mijn verhaal gaat juist over de noodzaak van zelf- werkende OR'en.
Over sociale vernieuwing en over je eigen verantwoordelijkheid pakken als OR. Hierbij eerst uitgaan van je plichten, voordat je over rechten begint.
Bent u trainer/adviseur en geeft u les in het tot stand houden van heiligehuisjes?
Gewoon mee door blijven gaan. U staat met de wolven in het bos mee te huilen. Als dat is om alleen u zelf te profileren, dan is dit een gelaagde poging.
Het wordt zo toch wel een leuke discussie. In onze organisatie zijn we als OR net bezig om een visie van de OR op papier te zetten. In deze visie gaat het met name om de doelen die de OR wil bereiken. Deze doelen kunnen soms tegengesteld zijn als de doelen van de organisatie. D.w.z. voor organisaties die maar één doel centraal stellen, namelijk: winst, winst, winst en alles daaraan ondergeschikt maakt. In onze visie zijn er bepaalde belangen die paralel lopen en belangen die tegengesteld zijn. Door constructief hierover te discussiëren is er voor beide partijen winst te behalen (zowel figuurlijk als letterlijk). Helaas gaat het een en ander mis als de verkeerde mensen aan tafel zitten.
In onze concept-visie staat voorlopig de volgende tekst. Reacties zijn welkom.
''''
De Ondernemingsraad wil bijdragen aan goed werkgeversschap van de Gemeente Weesp, door in overleg met het bestuur de organisatie- en personeelsbelangen op juiste wijze op elkaar af te stemmen. De Ondernemingsraad wil daarvoor goede interne communicatie
bevorderen, waarbij openheid en transparantie de uitgangspunten zijn. Voor de ontwikkeling van de organisatie en haar medewerkers hecht de Ondernemingsraad er waarde aan dat de kwaliteit van het werk voorop staat en niet de wens om te bezuinigen''''.
Zonder winst in de ondernemingen waar mensen werken, zal vroeg of laat het salaris niet meer betaald kunnen worden. Dus de eigen boterham.
Het gaat mij niet om een democratisch ontwikkeld model. Maar om gebrek aan plichtsbesef van de uitvoeders van dit model. Ik heb geen politieke ambities dus maar een aganda.
Ik geloof trouwens wel dat een cultureel divers team minder produktief is.
Maar al te vaak heb ik het geneuzel na de vergadering gehoord over de irritaties over de verschillende culturele achtergronden en maar al te vaak werden steekspeeltjes subtiel gespeeld en besloten de Nederlanders datgeen wat overeengekomen was te gaan saboteren of frustreren.
Persoonlijk heb ik het liefst met Duitsers of Japanners te maken. Angelsaksisch volk irriteert mij al snel. Ik hen ook, dat weet ik zeker. Dat doet niks ter zake natuurlijk Maar Ad Beer schreef zo dat ik meen te proeven dat hij zich mateloos ergert aan mensen die irrelevant communiceren of vergis ik mij Ad?
Als de pol inderdaad stiekem iets wil vertellen over allochtonen of moslims dan heb ik gemengde ervaringen. Die zowel heel positief zijn als heel negatief.
Kortom als iemand bij/voor mij werkt dan wil ik gewoon hebben dat hij zijn schouders er onder zet. Wat hij doet en is dat gaat mij verder helemaal niks aan. Ik wil zelfs nog wel eens graag een praatje met hem maken over zijn achtergrond, leven en opvattingen gewoon uit interesse. Wil hij dat niet: even goede vrienden ik respecteer dat en wil me niet opdringen.
Iemand die niet zijn best doet en werkt voor zijn geld is bij mij zo exit na een paar gesprekjes enz.
Als prive vind ik dat Pim gelijk had met zijn generaal pardon. Wie niks wil en kan bijdragen aan onze maatschappij maar er slechts op uit is om hier rotzooi te trappen of iedere niet moslim denkt te moeten aanpakken zou aangepakt moeten worden. Ik denk daarbij niet aan uitzetten trouwens maar straffen opleggen die zihzelf betalen door de opbrengsten.
Het is gewoon schandelijk dat goede burgers politie en justitie moeten betalen voor de bestrijding van criminaliteit.
Vrijwillige dwangarbeid zoals in sommige gevangenissen van de US wordt toegepast is een goed alternatief.
Het gevaar is trouwens dat dit doorslaat omdat een kruimeldief met levenslang zo lucratief is.
Criminelen uit landen ver weg komen hier de roverskoning uithangen en als ze gesnaaid worden dan worden ze opgesloten in het Hilton op kosten van de gemeenschap.
Wat asielzoekers betreft ben ik van mening dat je niet de hele 3e wereld in Nederland kan opvangen en dat ontwikkelingsgeld vaak verkeerd gebruikt wordt. Of je niemand meer binnen moet laten die gelukszoeker is weet ik niet. Of je een echte vluchteling moet binnenlaten weet ik ook niet.
Je zult zeer kritisch moeten kijken naar beiden.
Veel vluchtelingen die ik ken hadden ook naar een buurland kunnen vluchten maar dat wilde ze niet hier was het simpelweg beter.
Dus waren het eigenlijk gelukszoekers want ze gingen ook nog vaak op vakantie in land van herkomst.
Ach op zich maakt me dat ook nog niet zoveel uit als er geen werkvolk is die mensen wilen hier komen werken en een bestaan opbouwen heb ik er geen moeite mee. Als echter deze mensen alleen maar toegelaten worden om de lonen te kunnen drukken terwijl het eigenvolk aan de kant staat dan heb ik daar wel moeite mee.
Als iemand lekker verwend wordt door de geitenwollen sokken en geen steek bijdraagd aan onze samenleving dan heb ik daar wel moeite me.
Mijn eigen dochter kan geen huurwoning vinden maar de lokale sociale woningbouw wordt uitgeleefd door mensen die volgens mij nog nooit iets hebben bijgedragen aan onze samenleving waarna deze huizen gesloopt worden omdat we weer eens een achterstandswijk hebben.
Dat het ook anders kan wordt mij ook maar vaak genoeg bewezen door mensen met dezelfde culturele achtergrond. Het meest schaam ik me nog voor mijn Nederlanderschap als we juist mensen gaan uitwijzen die hier al jaren wonen en netjes belasting afdragen zoals die Turkse kleermaker destijds.
Ben ik nu politiek incorrect? Welnu in 1990 zou ik voor alles en nogwat uitgemaakt worden anno 2007 denk ik dat ik het standpunt van een linkse politieke partij neerschrijf.
Jarenlang ben ik stemmen geweest, trouw en braaf. Toen zag ik in dat ik simpelweg bedot werd. Er kwam niks van de beloftes en er werd meer kiezersbedrog gepraktiseerd dan ik kon verkroppen. Ik geloof niet meer in politiek. Ik zeg niet dat we geen politiek nodig hebben.
Maar ik geloof niet meer in het systeem. In de partijen. In balkenende. Dus ga ik niet meer want daarmee geef ik het beste aan dat ik het er niet mee eens ben. Juist daar is men gevoelig voor in Den Haag, politiek incorrect den Haag.
Reactie: Ze zijn er nog één vergeten:
De plagiaris: probeert het werk van anderen te presenteren als eigen werk en probeert het werk of de hulp van anderen te kleineren.
Oplossing: vraag eens rond bij andere mensen, of zij hulp hebben geboden. Verder kun je natuurlijk doorvragen over de stukken waarvan je verwacht, dat ze niet door de plagiaris geschreven kunnen zijn. Uiteindelijk kunnen maar weinig mensen vliegen met de veren waarmee zij pronken.
Reactie: CV verificatie.
In het sollicitatiegesprek probeert de sollicitant zich te verkopen. Voorkom echter dat de waarheid geweld wordt aangedaan en diploma's niet blijken te zijn behaald of bekleedde functies zijn opgeklopt. Is de u vertelde ontslagreden de ware? Dus voer een goed interview om te onderzoeken of de kandidaat past binnen uw organisatie en laat de feiten checken in een cv verificatie.
Een sollicitant die liegt in zijn cv, kan ook liegen tegen zijn collega's, tegen de klanten en tegen u.
Reactie: Tja, is het niet ook zo dat sommige bedrijven en recruiters niet aanzetten tot liegen.
Spreekt men de waarheid en niks als de waarheid tijdens een sollicitatiegesprek dan wordt men te vaak afgewezen is mijn ervaring.
Ik zeg niet dat je moet liegen over je diploma's.
Maar als ik vertel wat ik zoal heb gedaan dan ziet men mijn als een fantast. Dat kan niet dat bestaat niet, dat kan ik me absoluut niet voorstellen.
Vervolgens vertel ik ook nog eens dat ik meermaals mijn werkgever heb verteld wat ik van hem vond waardoor ik eigenlijk met voorbedachte rade mezelf voorzag van een spoedige exit.
Dan ben ik een fantast en probleemzoeker.
Vertel ik dan ook nog eens dat ik weet wat mijn marktwaarde is en niet van plan ben om zwaar onderbetaald te gaan werken met het gevolg dat de een of andere incompetente klungelsmurf mij de exit geeft waardoor ik op 70% van een onderbetaald laatst genoten salaris kom te zitten en kan wachten op de deurwaarder dan ben ik werkschuw tuig.
Dus vertel ik maar verhaaltjes over reorganisatie's verzwijg de interessanste successen en geef aan dat er voor mijn baan weinig vacatures zijn en vooral kijk of de managers of directeur mij kan inspireren en coachen en nog wat blabla dan ben ik plotseling een seer interessante kandidaat.
Gelogen? nee, verzwegen? ja, misschien de successen.
Meestal krijgt men tegenwoordig geen contract meer voor onbepaalde tijd.
Laat iemand bij wie je een goed gevoel hebt en een goed arbeidsverleden verwacht zich gewoon bewijzen in de praktijk. Uiteindelijk is dat het enigste wat telt. Het resultaat. De rest is allemaal bijzaak.
Mijn vader bijvoorbeeld schildert de mooiste schilderijen, heeft hij zichzelf geleerd.
Ik stuur als de beste mijn mensen aan en krijg het voor mekaar dat meneer de directeur door zijn baas ontslagen werd wegens disfunctioneren. Heb ik me ook zelf geleerd.
Maar tja, de werkgever wil papiertjes zien, die heb ik wel inmiddels. Maar heb ik ook wat opgestoken van die managementopleidingen?
Jazeker, de theorie is anders dan de praktijk.
Wat doe ik nog met al die overbodige kennis die ik op school heb moeten leren? Niks.
Het meeste bleek totaal niet gericht op een succesvol arbeidsleven.
Er zijn genoeg voorbeelden van succesvolle mensen te vinden die zichzelf in iets verdiepten en de beste prestaties leveren.
Van meneer Einstein is bekend dat hij een meester fraudeur was en de ideeën en theorieën afpikte van anderen die nooit bekend werden.
Einstein is het genie basta.
Ik ben blij dat ik inmiddels weer iemand heb kunnen overtuigen van mijn kunnen, daar was wel de tussenkomst van een paar onpartijdigen voor nodig die mijn fantastisch verhaal wilden bevestigen en de uitermate slechte referenties te niet te doen. Die een wraakzuchtige HRM-er rondstrooide omdat ik hem goed op zijn nummer gezet heb. Het was notabene een interimmer die slecht enkele weken in dienst was en enkel wat mensen opruimde in opdracht. Toen ik wel een heel dure klant was om op te ruimen en hij waarschijnlijk op zijn donder kreeg van de opdrachtgever wegens deze inschattingsfout werd hij wraaklustig.
Ah waarom dat ik opgeruimd moest worden? Ik was te duur geworden en mijn werk zat er eigenlijk zo'n beetje op, de organisatie draaide weer goed en nu kon iemand voor de helft van mijn salaris verder gaan.
Welke recruiter gelooft dat? Iemand die zijn geld waard is jaagt men immers niet weg?
Verdacht, er zit hier iemand heel erg te liegen.
Dat het dan reorganisatie en zo stond het ook op de formuliertjes.
Recruiter tevreden. Geen vragen.
Trouwens de slimste recruiters vroegen enkel waarom mijn arbeidsrelaties beëindigd waren.
Eigenlijk en ik dit inmiddels gaan zien als een soort van inbreuk op mijn priveleven. Ik wil het enkel hebben over wat ik zou kunnen betekenen voor de nieuwe werkgever en wat die werkgever voor mij kan betekenen.
Natuurlijk stel ik dat niet zo zwart wit. Recruiters moet je soms even attenderen op het doel van het gesprek.
Trouwens de meeste bedrijven waarvoor ik werkte zijn inmiddels failliet of hebben hun activiteiten verkast naar het buitenland. juist die bedrijven zouden uitermate positief over mij zijn alleen waar zijn mijn collega's van toen gebleven? Sinds 2000 is het allemaal erg roerig geworden. Ik ben nu een jaar weg bij mijn oude werkgever en er zijn zo te horen behoorlijk wat mensen weg. HRM is compleet vernieuwd. Er zijn nieuwe directeuren en nieuwe managers. De kantinedame is er nog misschien moeten ze daar maar referenties inwinnen. Ik was altijd een goede klant, kocht nooit op de pof en liet nooit rotzooi achter. Dat is toch ook wat?
Kwaliteit straal je uit maar teveel kwaliteit uitstralen is contraproduktief als het op solliciteren aankomt.
Bovendien liegen werkgevers en recruiters ook graag tijdens sollicitatie's.
Kan ook niet anders als ik lees hoevaak iemand liegt per dag elders.
Het gaat om een gemiddelde trouwens. Dus er zijn dagen dat iemand weinig liegt en dagen dat iemand heel veel liegt.
Zeker weten dat dit de dagen van solliciteren zijn en de dag van ontslag. Tussendoor zijn leugentjes om bestwil.
Ik lieg nooit.....
Reactie: Laten we maar met de deur in huis vallen. Waar doen werkgevers moeilijk over? Beroeps matig (rechercheur) ben ik er al zoveel tegen gekomen dat ik durf te zeggen dat het mederendeel van de werkgevers meer liegt en bedriegt dan werknemers!
En laten we het maar helemaal niet over overheden hebben, alleen hebben deze het voordeeel er en draai aan te kunnen waardoor het net wel, net niet ....
Kijk, het druppelt nog altijd van boven naar beneden.
