Ik zal je opmerkingen niet ongenuanceerd willen noemen. Volgens mij heb je het beste met de mens voor.
Maar over de plichten hoor ik je niet spreken, want veel OR'en leven nog steeds in de vorige eeuw met veda's die niet kunnen veranderen omdat zij uit steen zijn gehouwen. Of dat opgebouwde rechten ons voor de voeten lopen en ons uit de markt prijzen.
Reactie: Jan,
Het initiatief ligt niet alleen bij OR'en, maar bij iedereen binnen organisaties en zeker ook bij de bestuurder.
Het gaat om samenwerking. Dat houdt in de je als OR een eigen plan en planning moet hebben op strategischgebied.
flitspalen veranderen niets aan zelf verantwoordelijkheid nemen. Zij zorgen voor zeer tijdelijk, gewenst gedrag.
Je stelling over de betekenis van een ondernemingsraad is net zo eendimensionaal en provocerend als die op de omslag van Management Team van 7 september j.l., namelijk Bazen zijn boeven.
Stel je voor dat iemand er voor zou pleiten om de gemeenteraad af te schaffen, een redenering zou opbouwen dat de raad zijn langste tijd heeft gehad. Buurt- en wijkoverleg bieden het College van B&W immers voldoende informatie om tot verantwoorde besluitvorming te komen. Betreffende persoon zou als een antidemocraat worden neergesabeld.
Een provocerende stelling om tot uitdieping van een bepaald onderwerp te komen kan nuttig zijn. Ik vrees dat de knuppel die je in dit geval in het hoenderhok hebt gegooid als een boemerang op je terugkomt. Medezeggenschap van werknemers, en dat is wat anders dan werkoverleg, is nota bene in de Grondwet vastgelegd. Wat arbeidsorganisaties betreft, wek je, met alle respect, op mij de indruk dat er aan je democratische gezindheid moet worden getwijfeld.
De kwaliteit van ondernemingsraden heeft veel te maken met ambitie en bekwaamheid van de leden ervan. Daar kan aan worden gewerkt. Duizenden leden van ondernemingsraden zetten zich dagelijks met veel inzet in voor hun collega's en hun onderneming. Dat verdient het grootst mogelijke respect. Mits goed georganiseerd en gesteund zijn zij zowel de beste pleitbezorgers voor het personeel als de beste adviseurs die een directeur van een onderneming zich kan wensen. Sommige OR-en bestaan al meer dan een halve eeuw. Het bewijst dat de ondernemingsraad een gevestigd orgaan in ons arbeidsbestel is en zijn waarde ook op de wat langere termijn gezien heeft bewezen. Onderzoeken wijzen uit dat veel bestuurders niet effectief zijn in hun benadering of hun gedrag van de ondernemingsraad. De persoonlijke, de sociale en economisch toegevoegde waarde van de ondernemingsraad voor werknemers wordt daardoor sterk beïnvloed.
Mijn stelling is: de bestuurder krijgt de ondernemingsraad die hij verdient. Beste Albert, daar draag jij aan bij.
Reactie: Zowel de auteur als de meeste reactie's vertrekken van uitersten. ''Staren'' versus ''wegkijken''. Staren wordt steeds door de ontvanger als onaangenaam ervaren, en niet alleen naar de ogen : probeer maar eens gedurende een gesprek naar de mond van je gesprekspartner te staren. Even onaangenaam is het als de gesprekspartner tijdens het gesprek vooral naast je kijkt; dit geeft een ongeïntersseerde indruk.
De ogen maken deel uit van het gelaat en spelen dus per definitie een rol (niet de hoofdrol) in de non-verbale communicatie; ''ogen kunnen glimlachen als de mond dat niet doet, en de mond kan glimlachen terwijl de ogen niet meelachen.''. Goed oogCONTACT houden (niet staren) tijdens het communiceren is belangrijk. Als je degene met wie je in gesprek bent aankijkt, probeer dan eens om snel ''heen en weer'' te kijken tussen het ene oog en het andere. Dit geeft jouw ogen een sprankelende indruk bij de ontvanger - eeen positief, geïnteresseerd beeld. Probeer jouw ogen gericht te houden op de driehoek die wordt gevormd door wenkbrauwen en onderkant neus, en verleg regelmatig de focus in deze driehoek.
Als je spreekt voor een groep, houd dan regelmatig oogcontact met iedereen in de groep, zodat iedereen zich aangesproken en gewaardeerd voelt.
De hoogste bieder bepaald.De vakorganisaties doen het sociaalplan.
Ik heb nog niets van de OR van ABN AMRO vernomen.
Alleen dat zij een advies aanvraag hebben ontvangen van hun directie.
Maar hun advies is gebonden aan de hoogste bieder.
Wat zijn dan alternatieven volgens de OR?
En worden zij door de directie overgenomen?
Je hebt gelijk Ingrid. Aan HR managers die staf zijn, of a nice pair of hands zitten wij niet te wachten.
HR managers die denken dat zij ondersteunend moeten zijn en niet weten dat zij leidend aan alle processen zijn, (strategisch), kunnen net zo goed ander werk zoeken.
De werkende mens is in alle gevallen de kernactiviteit. Dus niet dat wat de mens doet, of produceert maar de mens zelf. Ergo HR is leading en in lead en niet de zogenaamde operatie, productie en al helemaal niet onze boekhouders.
Deze voospellen alleen het weer van gisteren en daar hebben we Piet Paulusma al voor.
Reactie: Dit is kenmerkend voor een directeur die niets op heeft met zijn medewerkers.
Alleen maar werken, ik ben de baas!
Deze man leeft nog 50 jaar terug.
Veel boude stellingen zonder enige onderbouwing binnen een raamwerk van aannames (''In deze moderne tijd, waarin individualisme hoogtij viert, staat de medezeggenschap zwaar ter discussie'') die als universele waarheden gepresenteerd worden.
Je noemt het een wake-up call waar gebakken lucht beter op zijn plaats lijkt.
Reactie: Gelukkig zijn er ook managers die het lukt om deskundigheid van hun (C)OR positief te beinvloeden en daar hun voordeel mee te doen.
Bij zo'n bedrijf wil ik werken.
Reactie: Prikkelend artikel.
Ik herken er zeker dingen van, maar ken ook OR-en die weldegelijk een verschil maken en meedenken en een slechte boodschap durven te verdedigen.
Ik ben benieuwd naar u volgende artikel. Voor mij mag dat gaan over incompetent middel-management en de schade die zij aanrichten. Volgens mij valt de schade van de OR hierbij in het niet en is het vaak de OR die het bedrijf op koers houdt.
Geachte heer Geelhoed wilt u mijn stukje op fouten controleren?
Reactie: Op zich is het misschien wel zo dat in een OR personen deelnemen die niet optimaal geschoold zijn. Het feit dat deze mensen (vaak een groot deel in eigen tijd) cursussen volgen om wel op niveau te komen vind ik een compliment waard. Jammer dat u dit dan ongenuanceerd af doet met de opmerking dat een OR teveel geld kost.
U maakt (ook al speelt u zoals u in een eerdere reactie aangeeft een rol - maar dat geloof ik niet heus) wel duidelijk waar u staat als ondernemer, namelijk op het niveau waar ze begin vorige eeuw ook stonden. Alleen aan de top en dat geeft een fijn gevoel die macht.
Jammer dat u daarbij gemakshalve vergeet dat we intussen in de volgende eeuw leven en veel OR-en hun steen hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van het bedrijfsleven.
Een aantal zaken zijn bij de wet geregeld zoals u terecht opmerkt. Dat is maar goed ook want als mensen zoals u het bedrijfsleven gaan runnen op de manier zoals zij denken het te moeten doen (winst - en dat is fijn als je eigenaar bent) dan zijn we binnen de kortste keren weer terug waar we begin vorige eeuw waren. Namelijk klootjesvolk wat maar te doen had wat de baas zei anders werd men buitengegooid.
Mijns inziens heeft de werkgever in deze tijd een grote sociale verantwoording en wordt daarin voor een deel bijgestaan c.q. geadviseerd door de mensen op de werkvloer die deelnemen in de OR. Van die mensen op de werkvloer moet de ''baas'' het per slot van rekening toch hebben.
Hij/zij heeft dan ook de plicht om de mensen binnen zijn/haar bedrijf zodanig te scholen dat zij de mogelijkheden hebben om dat optimaal te doen. En niet zeuren over incompetente OR-en. Je krijgt wat je verdient.... is een gevleugeld spreekwoord.
Ik zou het wel jammer vinden als u mijn commentaar ook onder de noemer lange tenen zou scharen. Want ik voel mij niet op de tenen getrapt, maar vind een aantal van uw uitspraken tamelijk ongenuanceerd.
Reactie: Mooi artikel Albert en wat inhoud betreft sla je de spijker wel op zijn kop. Het vereist inderdaad een actieve OR, die een volwaardige gesprekspartner wil en kan zijn en dat waar maakt,...(en nu komt tie natuurlijk) maar......
Je mening dat het initiatief uitsluitend bij de OR ligt, betreur ik.
Het vereist ook een directie, die actief de OR betrekt bij zaken. Veel directies zien de OR toch als een flitspaal op weg naar een snel te organiseren doel. Ze zijn lastig, belemmeren je in je snelheid en je vergeet even dat ze toch een bijdrage proberen te leveren aan een prettige, veilige omgeving. Je moet er dus rekening mee houden, remt wat af, maar zodra ze niet zichtbaar zijn, gaat het gas erop en knallen we verder.
En das jammer.
jan bekkers. (voorzitter van een OR)
