Reactie: Generatie Zweinstein is meer van toepassing.
De huidige generatie is hoofdzakelijk sociopatisch, consumerend en communicatiegeil. denken en plannen zijn de middelen om de aandacht te krijgen en vast te houden. Hun omgeving is applausvee.
Maar gelukkig betwijfelt ook niemand de kwaliteiten van Einstein!
Reactie: Op de arbeidsmarkt is discriminatie een middel om vacatures op passende wijze te vervullen. Maar als een selecterende organisatie te laat - namelijk als de sollicitant tegenover hen zit - ontdekt op welke punten moet worden gediscrimineerd is dat uiteraard verwijtbaar laat. Effecten als discriminatie als ontwrichtend en on tmoedigend verschijnsel treden dan uiteraard op. Maar als selecteur discrimineer je altijd. De vraag is of ‘t “door de beugel” kan. Die “beugel” moet eerst goed “geregeld” zijn.
Binnen de organisatie en buiten de organisatie. Anders verwordt selectie tot electie. En dat is bewust bevoordeling van mensen naar elitaire kenmerken. Zoals het handhaven van familievoorrechten in de landen van herkomst van veel van onze hier werkzoekende medelanders. Dát kan hier niet door de beugel, om een vergelijking te maken. Wij zoeken aan het werk, de te leveren prestatie geboden competenties bij onze sollicitanten.
Reactie: Beoordelen op gedrag gebeurt alleen als managers geen zicht hebben op resultaten. meer contact en inlevings vermogen bij de professionals levert meer inzicht in kwaliteit én kwantiteit van productie op dan het managende amateurpsycholoogje spelen.
De psycholoog koppelt gedrag aan de persoon, de wetenschappelijke waarde hiervan is zeer beperkt, maar biedt werk aan overmatig veel psychologen.
Gedrag wordt bepaald door -de deelverzamelingen- van de groep en de hiërarchie hierop kán veel effectiever worden gestuurd als de mens als sociaal groepsdier wordt bezien.
Reactie: Voor zover mij bekend dient de werkgever zich als 'goed huisvader' te gedragen jegens de werknemers.
De wens te streven naar een langdurige en positieve arbeidsrelatie is helaas reeds lange tijd opgeheven.
het bedrijfleven streeft hiermee naar een hoge drempel en van tijd tot tijd paranoïde bejegening naar instromers. En een simpele clear out als de cijfers even niet tevreden stemmen.
Het is al niet erg moeilijk iemand te lozen die niet voldoet. willen de bedrijven nu ook massaal af van diegenen die wel voldoen ?
Versoepeling van ontslag is aleen mogelijk indien ook versoepeling van aannemen mogelijk is.
Reactie: Ik ontving onlangs een geweldig filmpje over dit fenomeen (titel: life after death powerpoint)te vinden op YouTube. Directe link:
http://nl.youtube.com/watch?v=Rp8dugDbf4w Onderschrijft vooral wat niet te doen.
Reactie: PowerPoint of niet (ik was een fan van Skala, waarbij vergeleken PP een slap aftreksel was) het gaat om de presentatie.
Een grap af en toe kan best, maar de voorwaarde is wel dat je een grap kunt vertellen.
De gemiddelde aandacht bedraagt 10 minuten, dus na een minuut of 10 even de mensen weer bij de les halen.
Ik gebruik wel eens de gewaagde ''na 10 minuten presentatie zijn er bij mannen twee mogelijkheden, ofwel ze slapen ofwel ze denken aan sex, ik zie er maar één slapen!'' Heeft vaak succes en je kunt er weer 10 minuten tegen.
Zag een tijdje geleden een presentatie waarbij de man overal over sprak, behalve dat wat op de sheets stond, was best indrukwekkend, maar ik kon maar weinig met de handouts.
Reactie: Door internet en tal van online doe het zelf instrumenen lijken kennis en advies een commodity. Afhankeljk van het type advies, expert of proces zijn factoren als creatieve aanpak en inspelen op de specifieke adviesbehoefte van de klant de belangrijkste succesfactoren.
Resultaat van advies = Inhoud x Acceptatie.
De creatieve aanpak en de werkvormen bepalen de impact bij de klant. En daarmee het uiteindelijke resultaat. In veel gevallen weet de ondernemer of manager al redelijk waar de schoen wringt maar stagneert het proces bij zijn of haar onvermogen (tijd, kennis, policy of vaardigheden) om de gewenste verandering daadwerkelijk doorgevoerd te krijgen.
Reactie: Ik heb de indruk dat de jongeren van nu beter aangeduid kunnen worden als de ik-generatie. Het lijkt dat zij minder binding hebben met het bedrijf waar ze werken en vinden dat ook niet zo belangrijk. Het gaat er vooral om dat ze zelf beter worden van hun baan en als er nog wat beters voorbij komt zijn ze ook weer snel vertrokken.
Overigens kunnen en mogen we niet generaliseren. Er zijn gelukkig ook nog veel uitzonderingen.
Reactie: Het is ook onze ambitie ondernemers te laten zien dat de hiërarchische structuur niet meer het succes van morgen bepaalt voor individuen respectievelijk ondernemingen. Cultuur des te meer.
Niet alleen omdat dit tegemoet zou komen aan een media-informatie-slimmere communicatie-trend, wel omdat met name de radicale verschuivingen in de -internationale, nieuwe- markten dit noodzakelijk maken. Hoe spelen we daar op in?
Met verwondering lees ik dat we nu al de onder meer sociaal vaardige 'Einstein'generatie zijn. Top niveau op zijn terrein, was deze Einstein.
Werken we er aan om een sterke speler in de nieuwe markten te worden / blijven dan kunnen we er m.i. niet omheen dat deze generatie zich ook meester maakt van vooral het weten en kunnen op specifieke, zich door hen zelf door te ontwikkelen, -nieuwe- vakgebieden. Naast perfect communiceren dus ook inhoudelijk verstand van de dingen hebben. Zo spelen we adequaat in op de snel veranderende markten en werken we aan de continuïteit van de onderneming.
Vanuit de praktijk van ons bureau voor verandermanagement zien we dat juist hier nogal eens een bottle-neck zit voor beide partijen:
op dit punt is het nu aan de hoogste bazen, die nog niet daartoe een ommezwaai gemaakt hebben, ruimte te creëren voor individuele ambities bottum-up.
De slimme 'allerhoogste directeur' heeft al lang alle poorten open staan voor diegenen die inhoudelijk + snel communiceren; ook deze directeur blijft meegroeien.
Reactie: Toen ik het woord onthaal zag, wist ik dat dit een Belg was die dit onderzocht.
Dus dit is gebaseerd op België en niet helemaal toepasbaar op Nederland. De bedrijfscultuur in België scheelt heel veel van Nederland.
De klantvriendelijkheid en vooral beleefdheid, staat daar een stuk hoger dan hier. Stap maar eens een gewone winkel binnen en vergelijk het met ons land.
In Nederland ervaar ik het een stuk slechter, zowel wanneer je een bedrijf opbelt, dan wordt je vaak in de wacht gezet en mag je luisteren naar een vaak afschuwelijke melodie, neem de wachttijd eens op dan schrik je hoe lang het kan duren. Ook bij de receptie zitten tegenwoordig ingehuurde bewakings/receptiediensten die voor het bedrijf de klanten ontvangen.
Gelukkig is er ook andere beelden hiervan, want echte bedrijven hebben door dat hun visitekaartje begint bij de binnenkomst of bij het eerste telefoontje wat je aan hen besteed.
Wachten is vervelend, maar met een kop koffie erbij, voelt dat toch heel anders aan.
Ja er valt nog veel winst te halen uit je klanten, wanneer je het door gaat krijgen hoe je uitstraling naar anderen toe is.
