Reactie: Na tien jaar zelf actief te hebben gemediteerd, inclusief periodes waarin ik intrad als boeddhistische monnik, kan ik wat vertellen over populaire begrippen als ‘mindfulness’, ‘awareness’ en de misleidende, contraproductieve ‘technieken’ die valselijk heersen in het spirituele en psychotherapeutische circuit van vandaag.
Laat ik allereerst zeggen dat er niets mis om bij tijden een contemplatief moment in te lassen. Zeker wanneer het puur praktische zaken betreft. Het lijkt me steevast prima om af en toe te ontspannen en rust te nemen. Maar om dit structureel te doen met een geestvernauwende bezigheid als ‘aandachtsmeditatie’ lijkt mij alles behalve een goed idee.
In het onderricht van de Boeddha speelde meditatie een haast betekenisloze rol. Zeker in de zin zoals het nu aandacht wordt gegeven. In een overgeleverde tekstenreeks die past in een ruime boekenkast zijn precies… twee sutta’s (leerredes) geweid aan het onderwerp meditatie. En dan nog blijkt dat men de tekst erover beslist niet goed heeft gelezen. En men zinloos volgt in een aangeboorde markt.
Het hele Boeddhisme en het ontstaan ervan is twijfelachtig. ‘Als men het boeddhisme zou begrijpen, zou er niet zoiets als het boeddhisme bestaan’, was de enige zinnige uitspraak ooit van Jiddu Krishnamurti. Mijn vriend, asceet en monnik Troy Harris omschrijft het nog treffender: ‘Je moet een dwaas zijn in deze tijd nog in enig ‘-isme’ te geloven. Het Boeddhisme is daarbij de meest misleidende intellectuele stroming in dit tijdperk’.
Maar terug naar meditatie op zich. Ieder principe zoals wordt toegelicht en iedere belofte die wordt gemaakt, is vals. ‘To avoid evil, to cultivate the good, and to purify the mind, that is the teaching of all Buddha’s’ is een treffende zin om alle misstanden omtrent de huidige tendensen rondom meditatie en iedere boeddhistische activiteit aan de kaak te stellen.
Meditatie is alles behalve een geestverruimende bezigheid. Het volgen van de in- en uitademing en niet meer dan dat is nutteloos en gevaarlijk. Daarmee het doel hebbende het denken te stoppen is een geweldpleging op jezelf. En onmogelijk. Het denken stopt nooit en is niet een proces dat we kunnen beheersen. Het gefocuste streven om zowel ademhaling als het denken te reguleren, kan leiden tot ernstige neurofysiologische schade.
Ik heb vele actieve meditators in mijn leven ontmoet. Het zijn meestal de sensitieve, onzekere mensen met een zekere faalangst en controledrang. En meditatie heeft van ze neuroten gemaakt. Geestelijker vernauwd. Velen die ik ken, zijn depressief of ontwikkelden psychoses en angststoornissen. Al eeuwen woedt er een enorm zelfdodingcijfer onder actieve meditators en spirituele activisten in India en andere Aziatische landen. Wat hen door de eeuwen niet heeft geholpen, helpt u ook niet.
Wanneer men gedachten of levensprocessen probeert te vangen in een statisch framewerk verliest men het evenwicht en gaat men wankelen. Leven is net als autorijden. Wanneer u zich bezighoudt met wat in de auto gebeurt, gaat u slingeren. Wanneer u inzoomt, focust op wat ook gebeurt hetzelfde. Uw motoriek raakt verstoort en uw perspectief verkleind.
Ik waarschuw u: meditatie zoals het wordt begrepen en onderricht is niet de meditatie die door de eeuwen heen werd gepropagandeerd. Het is steevast door mensen opgepakt als een handelsmiddel, een techniek die u rozen belooft, maar u doornen doen opleveren.
Ieder streven uw geest te zuiveren, is onzuiver van aard en heeft beslist het tegenovergestelde effect. Hebt u wel eens gelezen hoeveel mensen ‘slechte gedachten’ en angstbeelden rapporteren, zeker in de eerste periodes van meditatie?
Wilt u gezonde, fitte, levenslustige, actieve en ruimdenkende mensen in uw organisatie? Koop ieder contract met wannabe-goeroes af en laat uw medewerkers heel andere dingen doen dan uren op een kussen zitten knikkebollen. Tenzij u aandelen heeft in de psychofarmaceutische industrie of een ander belang ziet in het creëren van een verlaagde werkzin en productiviteit op de werkvloer…
Reactie: Ha leuk, een reactie. Da's wel heftig zeg, dat je een jongen een baan geeft en dat hij dan gaat inbreken bij jullie klanten! Gelukkig is het goedgekomen.
Maar nu ga ik iets vertellen over mensen met intuïtie. Mijn vader was zo iemand en die vertelde mij ooit het volgende verhaal: hij moest iemand aannemen die van een kantoor kwam (mijn vader werkte op een bank). Mijn vader ging de man in kwestie opzoeken op het kantoor waar hij toen werkte en had er direct geen goed gevoel bij. Hij vertrouwde de man niet en zei dat ook tegen zijn leidinggevende. Deze hield vol dat mijn vader de man moest aannemen. Toen die man 6 maanden bij mijn vader op het kantoor had gewerkt, bleek dat hij de vervelende gewoonte had om geld uit de kas te halen. Hij is dus opgepakt o.i.d. en mijn vader bleek gelijk te hebben.
En dat bedoel ik dus met intuïtie. Mensen zijn allemaal verbonden met elkaar en we kunnen elkaar dus ook aanvoelen. Dat doen we sowieso al vaak wanneer iemand niet de waarheid vertelt ergens over. Dan hebben we daar een voorgevoel van, hoewel niet altijd trouwens. Toch vind ik dat een betere optie dan mensen testen.
Reactie: Eigenlijk vind ik heel vaak dat op deze site onderzoek wordt besproken dat methodologisch niet heel sterk is, waar verregaande conclusies op worden geplakt. Dit keer was er wel een soort noot van kritiek opgeplakt (Andere resultaten), en dat viel op. Dat mag van mij stukken scherper.
Reactie: Inderdaad, werken is een feest. Als je van je hobby je vak kunt maken, als je geweldige collegae hebt, als je fantastische resultaten boekt dan is toch drie van de vijf (werk)dagen carnaval. Dan blijft er één dag over om áf te schminken en een dag om weer nieuwe kleren voor het volgende feest uit te zoeken. Plus als bonus twee dagen met je gezin, je familie of vrienden. Fantastisch toch.! Niet dan???
Reactie: Ik heb Ja, Gestemd omdat ik er nu inmiddels wel van ben overtuigd dat zo,n Test kan werken,
en toch zit er dan noch een twijfel in mijn,
omschrijving.
Maar toen wij soortgelijke testen noch niet ge-
bruikte,in het verleden,hebben wij noch wel is
een jonge toegelaten,die zonder dat wij het wisten erg handig was in het othouden van lo-
katies op voor hem vreemde plaatsen [die het liefst een beetje achteraf lagen] zodat hij die
later in zijn eigen tijd van een bezoekje kon
voorzien: Als wij er dan op een latere datum
kwamen,en er bleek ingebroken,, stond juist hij altijd vooraan met de,Aah en Oohs,en wat erg he'.Hij is uiteindelijk wel gepakt,[geluk-
kig maar]en ons treft verder geen enkele blaam,
maar ik voelde me er toch niet lekker bij:
Kijk, Ik ga nu noch niet helemaal prat op dergelijke testen, maar na het lezen van wat artikelen en reacties,en het gebeurde in het verleden, geloof ik nu wel dat als we toen een test hadden gedaan met wat gerichte vragen,en voorstellingen,de persoon vermoedelijk door de mand was gevallen,en dan had ik hem zeker niet in goed vertrouwen ergens naar toe gestuurd:
Een lang verhaal:
Maar het geeft denk ik wel duidelijk, De Zin,
of Onzin van dergelijke Testen aan:
Reactie: De sociale wenselijkheid bij het invullen van een persoonlijkheidstest is in de psychologie een bekend gegeven. Om capaciteit, motivatie en vaardigheden van de solliciterende kandidaat zo goed mogelijk in beeld te krijgen is het zeer aan te raden aanvullend onderzoek te doen door middel van o.a. een gedragsgericht/of competentiegericht interview (volgens de STAR-methode), intelligentieonderzoek en praktijksimulaties. Hiermee moet de kandidaat door o.a. getoond(!) gedrag bewijzen of hij of zij daadwerkelijk geschikt is voor de job. Deze aanpak zorgt voor een hogere betrouwbaarheid en validiteit; werkgedrag voor de toekomst (in de nieuwe functie)kan hierdoor beter voorspeld worden.
Kiezen voor een soort goedkope quick- scan-methode , zoals in het artikel, getuigt dan ook van een penny-wise-pound-foolish-instelling bij betreffende werkgevers. In deze tijd van hoogconjunctuur, met een tekort aan arbeidskrachten, is het belangrijk om alles uit de kast te trekken om te kunnen beschikken over gezonde, vitale medewerkers met de juiste vaardigheden en competenties. Zij bepalen namelijk voor een zéér belangrijk deel de vitaliteit en economische groei van een bedrijf. Hierop bezuinigen getuigt niet van goed ondernemerschap!
Reactie: Hoe ga je om met een bedrijf waarbij de klokkenluider niet wordt geloofd, omdat procedurieel alles in orde lijkt. De nodige handtekeningen zijn er maar men weet dat er wan- of geen prestatie geleverd is. De betaling voor de geleverde klus vindt wel plaats op basis van het feit dat aan alle administratieve eisen zijn voldaan.
Reactie: Werken is een feest! Je moet er wel zelf de verantwoording voor nemen!
Sommige feesten zijn saai. Ik kan mij 'feesten' herinneren waar iedereen op een vaste plaats zat, gebakje en koffie op tafel: wat een feest. Iedereen was er aan gewend en leek het goed te vinden. Degene die probeerde het ijs te breken, werd de nar. Dit soort feesten ontberen een ceremoniemeester!
Op een bruisend feest gebeurt er altijd wat. Je kunt je voor dat feest laten uitnodigen. Neem aktie, geloof in jezelf! Coaching kan een geweldige voorbereiding zijn op het feest, zodat ook jij je in het bruisende feest kunt storten.
Reactie: De laatste opmerking zegt het meest! The believer believes, the non-believer doesn't. De in het verleden behaalde resultaten zijn geen garantie voor de toekomst. Succesverhalen blijven verhalen. Toekomstige situaties moeten nog komen en kunnen dus niet 'voorgespeeld'worden. In een assessment kan de werkelijke bedrijfscultuur niet meegenomen worden. Die moet worden beleefd, daaraan moet worden deel genomen. Wat binnen de assessment uitstekend gedrag kan zijn, kan binnen de cultuur van het bedrijf of de instelling wel eens ongewenst zijn. Ik ben het eens met de stelling dat het niet alleen gaat om competenties en dat de werkgever natuurlijk moet kunnen inschatten of de kandidaat geschikt is. Ik zou zeggen: wijd er eerst maar eens een goed en ontspannen gesprek aan, daarin kan niemand zich verschuilen. Het gaat om meer dan alleen voorspelbaar gedrag. De kandidaat zal in de nieuwe werkomgeving de mensen moeten kunnen inspireren de door de organisatie gestelde missie en doelen te bereiken. Dat geldt niet alleen voor leidinggevenden, dat geldt voor iedereen binnen de organisatie. Als een assessment nodig geacht wordt, prima. Het blijft echter een instrument als vele anderen. Het belangrijkste blijft het gesprek, waarin de diepere drijfveren van kandidaat en organisatie met elkaar in verband gebracht kunnen worden. Als de klik er niet is, brengt een assesment daar geen verandering in.
