Reactie: HSP is inderdaad een nieuw verschijnsel. Een woord, wat dus inhoud dat het een naampje heeft gekregen en wat dus niet betekend dat het een nieuw modeverschijnsel of ziekte is. Het is niets anders dan wat beschreven is over HSP. Het kan lastig zijn, want het is nu eenmaal zo dat je gevoeliger bent voor prikkels, maar zoals alles in het leven kun het zeker omzetten naar iets positief. je moet er mee leren omgaan en het leren in te zetten en te gebruiken in je leven, zoals elk mens met zijn obstakels om moet leren gaan.
Ben natuurlijk ook ''een HSPer'' anders zou ik niet op deze manier regaeren. Het is voor jezelf een balans vinden waar jij jezelf prettig bij voelt en zodat jij kan functioneren.
Ik heb nu mijn eigen counseling en coaching praktijk en begeleid en stimuleer mensen hun eigen weg te vinden in de obstakels die ze kunnen ervaren in hun leven.
Ik vind het persoonlijk wel vervelend en kortzichtig dat mensen denken dat het een modeverschijnsel is. Ik vertel de wereld toch ook niet dat jouw kortzichtigheid of onderontwikkelde gevoelsbeleving een modeverschijnsel is? Minstens een obstakel.
Reactie: Onze leveringsdienst werkt al jaren volgens dit principe. Een volle werkweek in 4 dagen en steeds een verlengd weekend (maandag thuis) Het voordeel is dat hierdoor flexibeler voor onze particuliere klanten gewerkt kan worden omdat de arbeidsdag niet om 16.00 eindigt.
Onze werknemers beschouwen deze extra dag als een enorm voordeel omdat ze het weekend vrij hebben en de maandag gebruiken om aankopen te doen, naar de bank te gaan,...
Jammer dat er geen wettelijk kader bestaat dat een dergelijke werkwijze op grote schaal toelaat.
Reactie: In wat voor een land leven we als de jongeren hier weinig of geen kansen meer krijgen hun werkervaring op de werkvloer te kunnen delen. Op een leeftijd van 36 jaar waarin deze mensen aan het begin staan van een carrière en eigenlijk gebruik zouden moeten kunnen maken van deze zogenaamde bloeiende economie, komt het zoveelste sms-je binnen. Afgewezen. Erg hoopgevend klinkt dit niet. De machtsmiddelen die hier door de werkgever gebruikt worden zijn niet altijd even netjes te noemen. Want macht is het. Inderdaad een leeftijdsbewust personeelsbeleid maar dan met een zeer negatieve kant. Even als in de jaren 80 is het weer bazentijd. Zij kunnen een aap nog op het koord laten dansen voor geld. Men laat de sollicitant opdraven en laat deze weer net zo hard vallen. Soms zonder enige duidelijke reden. Wel of geen ervaring. Erg frustrerend en weinig motiverend voor diegene die zich heeft uitgeslooft om van heinde en verre toch alsjeblieft maar te mogen komen werken. Misschien stond zijn neus wel te scheef. Moge de tijd weer komen dat de krabte van de arbeidsmarkt een ommezwaai neemt en de werkgevers weer zitten te schreeuwen om werknemers. De werkgevers die zich nu op hun troon wanen, zijn zeer zeker hun eigen tijd vergeten. Een tijd waarin het nog eerlijk toeging. Het zegt toch wel iets van mensen.
Dankje dit artikel in te brengen en daarmede tegelijkertijd aangeven de tijdgeest van ''DE MILLENIUM REVOLUTIE'' het wachten was op degene die het zou aanwakkeren.
De vijf succesfactoren spreken voor zich....
Barack Obama vertegenwoordigd en representeerd en spreekt uit wat, ik noem het maar zo,DE VERLICHTE DENKERS'' graag zouden willen veranderen, maar geen platform voor hadden.
IK sluit af met de woorden:IT'S NOT HOW GOOD YOU ARE, IT'S HOW GOOD YOU WANT TO BE.....
Reactie: Helaas moet ik me helemaal vinden in jou verhaal Ad.
Ik zeg helaas om dat ik graag discussie wil openen, niet om te discuteren, maar om te leren en de kans te hebben om te kijken of mijn ideeën toch een kans maken.
Maar je schrijft de praktijk en ook een beetje de mode in het managen in deze tijden.
Zelf heb ik een tijd lang in een proces binnen een organisatie mogen “spelen”, waar zaken als Lerende Organisatie werden toegepast.
Helaas werd de tijd niet genomen om dit echt uit te voeren, want de ene fusie na de andere fusie werd weer een toegepast.
Je opmerking je de tijden zijn veranderd, mensen niet etc. is geheel een waarheid.
Ja daarom werk ik graag met mensen, tussen mensen en voor mensen en probeer dat te koppelen aan visies en doelstelling zodat het bedrijf ook nog functioneert.
En juist door mensen te accepteren zoals ze zijn en gebruik te maken van hun vele verschillen in denken en doen, daar haal je nog je genoegdoening in het werk uit.
Ik weet dat je heel goed weet wat mens betekent en door al die jaren heen daar ook op een goede manier op inspeelt.
Dus nu aan al die “sociale” leidinggevenden die P&O werk moeten opknappen de bal toegespeeld.
Ben nieuwsgierig of jullie reactie durven te geven.
Groeten van mens Ron.
Reactie: Het HR-jargon werkt als een rookgordijn tussen top en werknemer. Een verbale mist die wordt opgetrokken om het vege lijf van het HR segment nog te kunnen redden. Misschien is dit het teken voor de HR-man en -vrouw om zich op de eigen baanszekerheidfluctuatierationoodzaak te bezinnen. Dat kan trouwens ook online.
Reactie: Misschien eens tijd om al die woorden te verwijderen, want het zijn vaak loze kreten.
En wanneer je niet weet wat het woord mens betekent, mag je ook niet verwachten dat er iets gebeurd.
Start eens met het woord betrekken, betrek de werknemer bij wat er gebeurd, luister naar zijn deskundigheid en laat zien dat je hem/haar serieus neemt.
Maar ik ben bang dat het slechts een droom is van mij.
Reactie: Een van de mooie opmerkingen in dit artikel was de zin:
Dit is een 'luxe' die niemand zich kan veroorloven in deze tijd. In de komende jaren zal door de krapte van de arbeidsmarkt winst behaald worden met het aantrekken en behouden van ervaren werknemers en niet zo zeer met het aantrekken van starters.
Ja het is een luxe en een vast patroon van de werkgevers, kijk maar naar de standpunten van het VNO/NCW, die zich nog steeds inzetten voor een simpel ontslagrecht, zodat ze hun eigen ouderen eruit kunnen knikkeren.
Maar ik hoop dat die bedrijven die het nog steeds niet door hebben, straks worden gemeden door de werknemers, want in de beveiliging en de verzorging, is het nu al een groot probleem om de vacatures te kunnen opvullen.
Dit hopeloze kabinet roept steeds zaken zoals, werken tot je zeventigste en ze bewijzen hiermee inderdaad totaal geen contact met de echte maatschappij te hebben.
Wanneer Donner inderdaad enige kennis van zaken in het spel tussen werkgevers en werknemers zou hebben, dan kwam hij met echte voorstellen, i.p.v. na weer een gratis etentje met de werkgevers, te komen met onzinnige voorstellen.
De dag dat je wordt geboren, is de dag dat het verouderingsproces start en andere bepalen wanneer je kansloos wordt door je leeftijd.
Dit is typisch onze westerse maatschappij, waar weinig tot geen respect is voor de ouderen, voor hun ervaring en kennis en waar geen gebruik wordt gemaakt van hun deskundigheid om jongeren te helpen om deze kennis te verkrijgen in hun vakgebied.
Helaas ben ik zelf nu 8 jaar bezig met dit onderwerp en houd hoop dat de vraag groter wordt dan het aanbod, misschien komen die werkgevers tot bezinning.
Reactie: Vier dagen werken: prima. Maar drie dagen gesloten blijven? Tja, je bespaart dan natuurlijk meer op energie maar het is minder klantgericht. Niet allemaal op vrijdag vrij is ook een optie. Een dag naar keuze, het bedrijf blijft langer open en er is toch in ieder geval een besparing op vervoerskosten.
Maar ja: een lekker lang weekend zal de vrijdag toch wel populair maken. En ach, de vrije zaterdag werd eerst ook niet juichend binnengehaald en wie wil hem nu nog kwijt? Dan toch maar op naar de vrije vrijdag. Een kwestie van wennen.
Reactie: Met alle respect voor het onderzoek, het geeft hooguit een indicatie. Want het geeft slechts een mening weer van een beperkte groep werknemers.
Reactie: Jargon helpt managers natuurlijk nooit. Maar het HR-vak is daar niet uniek in.
Wat dacht je van de vaktaal van marketing- en communicatiemensen? Of voor een leek misschien nog erger die van juristen en automatiseerders?
Los van het jargon wat niet het echte probleem is, wordt het overigens de hoogste tijd dat managers en HR-professionals met elkaar in gesprek komen over de verwachtingen over en weer en de stand van het HR-vak:
http://www.personeelslog.nl/2008/07/28/verwachten-managers-en-werknemers-teveel-van-hr/
Reactie: Hallo,
sinds 5 jaar ben ik leidinggevende en ik vond het tijd voor iets anders binnen ons bedrijf. Binnen mijn bedrijf vond men dit een goed idee en men stimuleerde dit ook. Waar ik later tegenaan liep was dat in het nieuwe team waar ik manager werd het beeld bestond dat er door het stellen van vragen, over loopbaan en carriere, collega's zeer negatief beeld ontstond. Dit waren vragen die eerder nooit gesteld werden en zij nu het idee hadden dat ze weg moesten. Men vond het prima zo en alleen al door de vraag te stellen vonden de collega's dat er iets achter moest zitten.
Ik zie bij mijzelf dat wanneer ik een verandering doormaak ik vooral er iets voor mijzelf aan heb. Ik leer en kan dat geleerde ook uitdragen dat het mij goed heeft gedaan. In mijn beleving is het niet zo dat je je niet kunt veranderen. Veranderen is nodig om jezelf te ontwikkelen.
Misschien is informatie verzamelen en leren te coachen nog een verandering voor mij.
Reactie: Volgens mij kan het net zo goed mis gaan als je slechts 1 persoon op een functie hebt zitten. We zijn allemaal mensen en mensen maken fouten, dus kan die ene persoon net zo goed zelf vergeten de client terug te bellen.
En hoe vaak komt het niet voor dat je toch doorgestuurd wordt van de een naar de ander... ''Daar ga ik niet over, dan moet je die collega hebben'' en dat uiteindelijk niemand je een fatsoenlijk antwoord kan geven. Allemaal verschuiving van de verantwoordelijkheden. Volgens mij is het gewoon de taak van de leidinggevenden om de touwtjes goed in handen te hebben, de vinger aan de pols te houden en controleren of alles goed gaat en zo snel mogelijk ingrijpen als er problemen ontstaan.
Als je 2 professionals op de functie hebt zitten, (die je als manager meestal zelf hebt aangenomen ofwel zelf hebt ingewerkt), en die genoeg motiveert, ga ik ervan uit dat die wel verantwoordelijk genoeg zijn om de overdracht niet ten koste te laten gaan van de kwaliteit van dienstverlening.
En zo kun je toch nog wat tijd overhouden voor je priveleven. Want volgens mij werken we allemaal om te kunnen leven en niet leven om te kunnen werken...
Reactie: helemaal top.. zo'n idee.. op die manier kun je 25% CO2-reductie realiseren. vooropgesteld dat iedereen de 5de werkdag inderdaad thuis blijft. Variations on CO2-theme:
de 5de dag thuiswerken..
Voor Nederland geldt dan bovendien een enorme afname van het verkeersaanbod, met als gevolg minder files.
Mijn variatie op dit thema zou zijn (vrij naar Athene en Peking): elke 10 dagen de auto thuislaten: auto's met nummerborden eidigend op 1 rijden niet op de 1ste dag, auto's met nummerborden eindigend op 2 rijden niet op de 2de dag.....ect
Dit is bovendien goed te controleren (beter dan een 4-daagse werkweek).
Ben onlangs in Peking geweest en die stad is minder druk dan 16 miljoen inwoners zou doen vermoeden: slechts de helft mocht rijden!
