Reactie: Sorry, teamleden, sorry dat ik jullie niet meer kan helpen nu.
Het spijt me, maar ook ik werd slachtoffer van de topmanager die zijn prutsen en falen verhulde door mij de schuld te geven.
Ik probeerde in een ultieme poging nog de directie te overtuigen maar helaas dat is mij niet gelukt.
Ik heb gefaald, sorry.
Sorry als jullie nu ook straks in de ww zitten.
Sorry vrouwlief, ik vocht voor idealen, en principes, normen en waarden. Helaas ben ik daardoor mijn baan en inkomen verloren. Sorry dat we nu niet op vakantie kunnen, geen nieuwe meubels meer kunnen aanschaffen en misschien straks het huis uit gezet worden. Sorry, want het was ze gemakkelijk geweest anderen de schuld te geven van het falen, het spel mee te spelen. Ik was te zwak, te naief, niet hard genoeg. Kon simpelweg geen onschuldigen aanwijzen als daders en dus verloor ik mijn baan.
Sorry.
Reactie: MBA of manager in 2 dagen ''trainingen'' zorgen inderdaad voor verdere degradatie.
Een manager wordt meestal ingezet als leidinggevende dus dat gooi ik even op 1 hoop want zo gaat dat in de praktijk ook.
Leidinggevende dat moet je in je hebben en ook nog ontwikkelen door trail en error en soms op je bek te gaan. Dat soort zaken kun je niet in 2 dagen leren lijkt me. Inzicht in de bedrijfsvoering kun je volgens mij ook niet leren in 2 dagen.
De cursussen zijn wellicht wel leerzaam en goed daar kan ik weinig over zeggen maar het lijkt me onmogelijk om jarenlange ervaring en opleiding gelijk te stellen aan een 2 daagse training.
Dus ja er moet wel devaluatie plaatsvinden, dat kan niet anders.
Trouwens tegen betaling kun je zo'n diploma ook gewoon kopen bij een diplommill op internet dacht ik.
Er gaat volgens mij niets boven een door de wol gewassen vakman of -vrouw. Die zichzelf in de praktijk heeft bewezen. Diploma's en opleiding worden volgens mij vaak overgewaardeerd.
Ik vergelijk het altijd met hackers. De meesten zijn beter dan de afgestudeerde it-ers maar hebben vaak geen opleiding genoten. Ze zijn self-made en zeer gevraagd op de markt.
Ze zetten de afgestudeerde deskundigen vaak voor schut.
Een goede self made leidinggevende of manager is daarom ook veel meer waard dan een papieren deskundige.
Wel kunnen ze veel van elkaar leren, ze vullen elkaar vaak aan alleen zijn ze meestal water en vuur.
Ik zou niet echt blij zijn als mijn leidinggevende alleen een 2 daagse MBA heeft en vervolgens betweterig tekeer gaat. Maar ik ben dan ook een soort van hacker...
Ik ben het met een aantal stellingen eens en met anderen absoluut niet.
Toch zal ik het kort houden en in de ik-factor verder schrijven omdat het over mezelf gaat.
Momenteel werk ik sinds mijn universitaire opleiding. Ik heb een MBA en tal van andere opleidingen, geneeskunde, specialisaties en vergaarde enorm veel ervaring qua Manager/Director in Internationale Telecom bedrijven werkte 10 jaar als head ICU in een ziekenhuis, had in totaal 6 werkgevers waarvan er 2 failliet gingen, spreek vloeiend 6 talen en ben hoger (actief)reserve marine-officier. Ik ben 53 jaar jong.
Dat is mijn profiel en kennis welke ik meebreng.
Moet ik daarvoor betaald worden, NEEN.
Geniet ik respect via een redelijke wedde, JA
Werk ik hard en vergroot ik het bedrijf, JA
Moet ik daarvoor bonussen hebben, NEEN
Geniet ik erkentelijkheid door deze te krijgen, JA
Waar het er wel om gaat is dat beide partijen zich goed voelen en de afspraken naleven.
Een eerlijk salaris is daarbij niet ontdenkbaar + de voordelen.
Maar als je ervoor werkt en deels betaald (auto) dan ben je correct bezig.
Een salaris moet een reflexie zijn van je motivatie en het goed gevoel ergens te werken.
Is dat allemaal aan de orde dan hoor je niemand klagen.
Het is zelden dat je spontaan een beloning krijgt als deze niet bij aanvang is besproken (package).
Ooit zei wijlen mijn vader mij, als je in een bedrijf binnenkomt en je eerste contact 'onthaal' lacht en is vriendelijk dan is het een goed bedrijf, kijk naar de lichaamstaal van de mensen.
Hij had gelijk.
Moet je eerst werkloos worden om te weten wat je had, of moet je bedrijf failliet gaan.
Denk daar maar eens over na, hierbij is iedereen slachtoffer en dar heeft niets te maken met mogelijk uitbetaalde bonussen.
Toen het openbaar maken van de bonussen niet aan de orde was, was er helemaal geen probleem.
Nu wordt dit gegeven misbruikt.
Heeft iemand al nagedacht wat onze politici verdienen, ALLE extra's inbegrepen en zitpenningen en, en, en,...we komen goed in de buurt.
En, denkt u dat mijn inbreng, mijn ervaringen en kennis mij hebben geholpen tot het vinden van de juiste job?
Neen integendeel, ik was steeds overqualified,...
Wees gegroet
Jacques
Reactie: Ik solliciteer. Moet op meerdaags assessment nadat men ervan overtuigd is dat ik bepaalde competenties bezit die nodig zijn voor de grote verandering. Men zoekt een echte peoplemanager met eigen inbreng, initiatief en doorzettingsvermogen die een duidelijke uitgesproken mening durft te ventileren.
Dat ben ik stelde het bureau vast. De manager is blij en laat het assessment voor de zekerheid nogmaals dunnetjes overdoen door een paar leken van personeelszaken.
Met zijn allen gaan we maanden lang op training bij een bekend bureau om nogmaals te leren competentiegericht managen in praktijk te brengen. We krijgen met zijn allen mooie certificaten, we zijn nu bevoegd om het geleerde los te laten op ons personeel.
Vervolgens krijg ik van mijn manager te horen dat mijn competenties hem niet aanstaan.
De discussie ontstaat dat mijn competenties juist door het bedrijf en hemzelf gevraagd werden en ik speciaal geselecteerd was op basis van de gevraagde en gewenste competenties.
Ik wijs erop wat geleerd werd tijdens de cursus.
Zijn plan was als volgt. Ik breek je volledig af en bouw je zelf weer op tot precies dat mannetje dat ik wil hebben.
Ik gaf aan dat ik dat een idioot en tot falen gedoemd plan van aanpak vond. Hij noemde dat coachen.
Na wat over en weer zaten we plotseling aan de directietafel met ons verschil aan inzicht. De keuze was simpel. Geheel andere competenties ontwikkelen of exit niet dat mijn werk niet deugde, integendeel. Nee, het ging om de wensen van mijn manager en die waren duidelijk. Hij wenste iemand met geheel andere competenties. Een echte autoritaire leidinggevende. Tja en dat ben ik alleen als het nodig is, dat is niet mijn natuurlijke houding.
Nu zit ik dus thuis en ben trots op mijn beslissing. Ik heb een latente competentie ontwikkeld en mocht onlangs een gedeelte van de training competentiegericht solliciteren overnemen.
Zo heeft de training toch nog nut gehad. De medewerkers van het bedrijf mailen me nog regelmatig ze zijn niet zo blij met de verandering ze hadden toch iets anders verwacht, net als ik.
Competentie ''luisteren'' is dus ook wel goed ontwikkeld bij mij, lol. Dat had de manager dus ook mis...ik luisterde niet. Wat een mop zo'n manager maar hij zit er wel nog..heel raar eigenlijk.
Reactie: Ik zit al weer enige tijd in de ww als ervaren manager. Denk je nu dat ik mijn kennis en ervaring op peil mag houden, welnee!
Er is kennelijk geld gereserveerd om nu ook leidinggevend en hoger personeel eindelijk eens bij te scholen maar volgens de werkcoach heb ik al genoeg scholing gehad ooit van mijn ex-werkgever dus ik mag niet deelnemen aan managementcursussen die de staat nu organiseert.
Om- of bijscholing of solliciteren op banen in een andere branche bijvoorbeeld onderwijs of zorg wordt als niet passend gezien. Solliciteren op laag geschoolde arbeid wel. Een omscholing tot vrachtwagenchauffeur kreeg ik aangeboden. Via de door het Werkbedrijf verplichte deelname aan een reintegratiebedrijf werd aangedrongen op scholing en zeker niet kansloos te solliciteren op banen als monteur of vrachtwagenchauffeur. Zij adviseerden het Werkbedrijf mij enkel op leidinggevende functies te laten solliciteren en ook die vaardigheden op peil te houden en een eventuele bij- of omscholing te organiseren zodat ik bij de overheid ingezet kon worden. Daar was het Werkbedrijf het niet mee eens. Gewoon flink blijven solliciteren op laaggeschoolde arbeid, niks geen cursus of omscholing. Het reintegratiebedrijf liet mij vervolgens zien dat ongeschoold personeel op management cursus kon via dezelfde coach. Het reintegratie bedrijf had vervolgens bezwaar gemaakt omdat kandidaten niet kwamen opdagen of de Nederlandse taal niet machtig waren of simpelweg de cursus niet konden volgen. Het viel hun ook al op dat er geen enkele kandidaten van enig niveau werden aangebracht maar dat die net als ik allen geen toestemming kregen van het werkbedrijf maar net als ik het advies op vacatures voor laaggeschoold personeel moesten reageren. Zo worden volgens mij pilot projecten en geldpotjes leeg gemaakt zonder dat het effect oplevert. Daar zit je dan met je HBO en dik 20 jaar werkervaring bij 8 bedrijven op scholingsniveau, moet je op functie's solliciteren als inpakker en gaan de ongeschoolden op managementtraining op kosten van de staat. Ik kies voor vakantie op kosten van de staat als het zo moet.
Reactie: Ik ben het wel eens met dhr. Richard Koopman.
De intrinsieke motivatie is net zo belangrijk. Het salaris met gewoon in overeenstemming zijn met de geleverde prestatie/werkzaamheden zoals Anke Straathof schrijft megabonussen en topsalarissen zijn dat volgens mij vaak niet.
Als je zoals velen onderaan de carriereladder door werk armlastig wordt motiveert dat ook niet.
Werk moet lonen, extra goed presteren mag ook extra beloont worden. Een paar ton om 3 maanden te aan te blijven ongeacht de prestatie is simpelweg graaigedrag mogelijk gemaakt door een vriendenclub. Helemaal verschrikkelijk als er dan verplicht belastinggeld naar zo'n bedrijf gaat om het te redden. Beter zou het zijn zo'n bedrijf kapot te laten gaan en de werknemers fatsoenlijk schadeloos te stellen en te helpen aan een nieuwe baan bij een bedrijf dat wel maatschappijlijk verantwoord te werk gaat of zo'n bedrijf als het nog levensvatbaar is staatseigendom te maken als het omkiept.
Het lijkt mij goedkoper en beter een bedrijf dat door dergelijke graaipraktijken in de financiele problemen komt als het levensvatbaar is met belastinggeld in leven te houden met nieuwe managers en bestuurders en beleid dan duizenden werknemers in de ww te dumpen danwel miljarden erin te stoppen en alsnog na enige tijd duizenden werknemers in de ww te dumpen en wederom bij de belastingbetaler aan te moeten kloppen en in de krant te lezen dat bonussen en topsalarissen toch via omwegen toegekend zijn geworden.
Een tijd geleden was de Postbank nog een staatsbedrijf. Zo'n bank had dus eigenlijk nooit een winstoogmerk hoeven hebben. Die staatsbank had simpelweg de klanten kunnen overnemen van omvallende banken. Iets wat men nu ook eigenlijk min of meer doet al heeft men het steeds over winst en de grote berg geld die we straks kunnen verdienen aan de wederverkoop. Waar haalt men die winst vandaan? Juist weer uit de markt. De klanten gaan die winst betalen maar dezelfde klanten betalen ook extra belasting als de verkoop niet de beoogde winst oplevert. Leuk staaltje boerenbedrog en het gegraai blijft zo voortbestaan.
Wat gooit verder roet in het eten? De globalisering. Welk bedrijf is nog Nederlands?
Veel bedrijven zijn in handen van buitenlandse investeerders/eigenaren of houden hier enkel nog kantoor. Steun je die, steun je voornamelijk het buitenland (lees de werkgelegenheid in China enz.)
Door al deze acties wordt de belastingdruk op den duur hoger en juist de laagst betaalden merken dit. Zij werken vaak alleen maar omdat zij moesten en niet omdat ze daar veel financieel voordeel uit slaan. De vele uitzendkrachten waarmee ik werkte balanceerden bijna allemaal op de armoedegrens, konden niks opbouwen en er was geen vooruitzicht op verbetering. De enige hoop die zij vaak hadden was een vast contract te bemachtigen waardoor ze konden lenen en eindelijk die spullen aanschaffen die ze graag wilden hebben. Jazeker ze kregen ook een bonusje net als wij vaste medewerkers maar die ging in een pot en daar werd een bedrijfsfeest mee betaald. De uitzendkracht maakte dat meestal niet mee die was dan weer door het Amerikaans moederbedrijf naar huis gestuurd, zo ging dat altijd al. Ik kreeg een fikse bonus en mijn leidinggevende nog een dikkere bonus en met zijn allen hadden we regelmatig grote feesten waarschijnlijk van de bonus die de uitzendkrachten toekwam maar die verplicht in de ''sociale pot'' gestort werd.
Mijn top managers kregen dus de tonnen en zorgden voor de meest vreemde problemen op de werkvloer die contraproduktief werkten. De uitzendkrachten werkten gemotiveerd want de worst is een vast contract van het bedrijf. Het bedrijf zit al tientallen jaren zwaar in de financiele problemen en gaat van eigenaar naar eigenaar en opereerde al onder veel op elkaar lijkende namen. De salarissen aan de top worden echter steeds hoger en er zitten nog steeds dezelfde poppetjes op de troon. Ze worden heen en weer geschoven tussen Afrika, Amerika, Europa en Azie waar de meesten dan ook riante huizen hebben staan en ook nog een eigen prive politie en knokploeg in het leven hebben geroepen in Afrika. Ze rijden hier met de droomauto's rond en houden maffiafeesten. Bizar genoeg is dat waar de gemiddelde werknemer respect voor kan opbrengen. Ik kan het ze niet verbieden wil dat ook niet maar ik baal er wel van dat Donner ww gelden beschikbaar stelt voor een tijdelijke ww. Hiermee houdt hij juist deze praktijken in stand. Gewoon failliet laten gaan zo krijgt de concurrentie tenminste een kans. De produkten die ze maken blijven toch nodig. Geef die werknemers gewoon ww en help bedrijven die wel maatschappelijk verantwoord bezig zijn dan het in stand houden van structuren die de enkeling steenrijk maken ten koste van velen. Of maak er als het omvalt een staatsbedrijf van om de werknemers een toekomst te gunnen, ontsla de graaitop en zet er een integer management neer. Het is notabene niet eens een Nederlands bedrijf en niet het enige bedrijf dat zo te werk gaat.
Reactie: Tweedaagse pocket MBA. Wie gaat dat betalen? Uit eigen zak honderden euro's neertellen voor iets wat je jezelf ook kunt leren door even over het web te surfen? Hype nummer zoveel. Over een tijdje is het Amerikaans collegegeld genivelleerd naar dat in Europa.
Reactie: Heel herkenbaar. Dat dit soort fouten nog steeds gemaakt worden is, in mijn opinie, zeer opvallend. Het zijn toch de basivaardigheden waarover je (verkoop)personeel zou moeten beschikken.
Reactie: Ad de Beer laat in zijn blog een moedig tegengeluid horen, niet erg populair in de huidige modernistische ''verandermanagement'' -cultuur, maar wel nuttig om ''idealisten'' voedsel tot nadenken te geven. Het kan tenslotte nooit kwaad om, volgens goed dialectisch gebruik, de eigen idealen eens kritisch tegen het licht te houden. Maar tegengeluiden leiden doorgaans niet tot oplossingen. Wat eerder tot echte oplossingen leidt is een geluid dat zowel ratio als idealen in zich verenigt. Leiders uit de politiek zoals Barack Obama, maar ook (ex-)topmensen uit het bedrijfsleven zoals Irving Wladawsky-Berger begrijpen dit. Deze 'change makers' hebben geleerd van de natuurwetten, die bewijzen dat werkelijke verandering niet wordt veroorzaakt door een beweging die woest heen en weer slingert, maar door de synthese (samenstelling) van gecombineerde these (stelling) en antithese (tegenstelling). Zij begrijpen dat synthesedenken, en niet reactie, richting creëert. Zij begrijpen dat idealisme in combinatie met pragmatisch handelen de enige manier is om tot werkelijke vooruitgang te komen – ook, en juist, als het gaat om het vinden van een uitweg in de huidige impasse.
Hiertegenover staan kennelijk nog altijd mensen(en sceptische coaches) die liever blijven geloven in de denkpatronen van vroeger en nog altijd denken in dichotomieën (tweedelingen). En die ten onrechte 'idealisme' verwarren met 'zich laten leiden door emotie'. Het is juist dit cultuursceptische links/rechts denken van Ad de Beer dat contraproductief is, zeker in deze onzekere tijd. Een nuchtere toon is zeker geboden – wat dat betreft schrijft hij zeker geen onzinnige dingen - , maar het over een kam scheren van idealen en emoties en het koesteren van achterhaalde vijandbeelden zijn de meest slechte raadgevers die men zich in deze roerige tijd kan denken. Werkelijke vooruitgang ligt besloten in het denken in termen van en/en, niet van of/of.
Reactie: Om te kijken of een stelling stand houdt kan het handig zijn om deze om te draaien. In dit geval draaien we de titel van deze column om:`Zeven redenen waarom GEEN geld EEN goede motivator is´.. Grote onzin dus. Kom daar maar eens mee aan bij een bijstandsmoeder. Geld als zodanig is geen motivator. Fysiek gezien zal enkel een stapel papier, metaal of een stukje plastic met een magneetstrip, weinig motiverend zijn. Geld echter geeft wel mogelijkheden. Hoe meer je er van hebt, hoe meer mogelijkheden er zich aan dienen (zelfs om het te delen). Volgens mij worden deze uitspraken gedaan door mensen die net niet te weinig geld hebben, maar in hun ogen,een ´teveel´ ervan afwijzen (lees in dit verband ´statusangst´, door Alain de Botton: een aanrader!. Kortom: Het poneren van een dergelijke stelling is ook een vorm van decadentie.
