Reactie: Volgens mij blijft DHL zowieso niet zo lang meer in de markt. Ze geven het in Amerika zo langzamerhand al op, de concurrentie is daar te sterk. Het duitse bedrijf is niet flexibel genoeg. Het is gewoon een kwestie van tijd voordat UPS en FedEx hier de handel gaan overnemen.
Reactie: Komt de kritiek van klanten: laat deze nooit liggen, reageer meteen in positieve zin, doe er iets mee!
Klanten geven deze namelijk niet voor niets.. zij zijn je mond-op-mond reclame, jou bestaansrecht en jou toekomst...
Ze geven hiermee aan wat zij zoeken in jou product, wat er beter kan, wat zij zoeken en willen terugzien in jou producten, neem dit dus serieus! Geef feedback wat je ermee gedaan hebt of wat je ermee gaat doen en je hebt er een vaste klant bij... die jou graag aanbeveelt..
Reactie: kritiek geven is een kunst. Een vaardigheid die je niet je alleen met vallen en opstaan leert, maar ook met wat communicatieboeken lezen en dit met jou persoonlijkheid te vermengen.
Misschien een kleine toevoeging, geef kritiek in hamburger vorm en alleen op het juiste moment.
Timing is cruciaal. Geef geen kritiek op feestmomenten, laat negatieve punten dan even varen. Een dag erna om een analyse vragen waarin je vraagt om verbeterpunten is dan mijn methode.
Een goede manager geeft geen directe kritiek maar laat die andere het verbeterpunt zelf definieren.
Ik heb wellicht niet duidelijk genoeg aangegeven dat ik met deze tips mensen heb willen waarschuwen wat mogelijke gevolgen kunnen zijn.
Ik ben zelf voorstander dat iedereen zijn/haar eigen strategie volgt. Deze mag wat mij betreft regelrecht tegen de tips ingaan die ik hier schrijf.
Wat wij echter vaak zien en horen tijdens onze trainingen en presentaties (die trouwens veel uitgebreider zijn dan enkel LinkedIn, LinkedIn is in mijn ogen een zeer krachtige tool die een netwerk strategie kan ondersteunen, geen doel op zich) is dat veel mensen niet weten wat ze met LinkedIn moeten en ook niet welke gevolgen bepaalde acties hebben.
Dit artikel is vooral voor hen bedoeld zodat ze geïnformeerde beslissingen kunnen nemen.
Johan 1 heeft duidelijk een strategie voor zichzelf opgesteld waar hij NA het nadenken over deze zaken bepaalde keuzes heeft gemaakt.
Zelf volg ik een andere strategie, maar ik ben niet degene die zegt dat mijn weg de enige goede is.
Dus ik sluit me aan bij wat Johan zegt: volg je eigen strategie, maar doe het wel op een geïnformeerde manier.
Reactie: Erg subjectief; met betrekking tot het onderwerp dat je behandeld zijn er geen vuistregels of richtlijnen. Iedereen kan hier zijn eigen strategie in bepalen....
Reactie: Beste Jan, ik wil toch even reageren op dit artikel, puntsgewijs:
1 - ik stuur al tijden invites naar onbekenden, maar motiveer ze zeer goed, wordt vrijwel altijd geaccepteerd, en leef al maanden met een 'block' van linkedin, gaat prima.
2 - deels mee eens, een Open Networker zal zonder meer een algemene invite accepteren
3 - een vakantiefoto bij je profiel is een uitgelezen gelegenheid om over aan de praat te raken. daarnaast geeft het een leuk 'menselijk' beeld van de persoon.
4 - als een vraag wordt gesteld en je hebt daar een antwoord op in de vorm van een te kopen dienst op product, prima. Je lost immers een probleem op en helpt daarmee de vraagsteller
5 - wat is te opdringerig, wat is ongepast ?
6 - wat is nu precies het 'punt' wat je wilt maken met deze stelling ? Als je iemand kent uit de kroeg en je wilt deze persoon gebruiken voor een introductie, kan je best refereren aan dit kroeggesprek.
7 - je kunt je e-mail adres op andere plekken invoeren, waarmee het dus ook zichtbaar is. Lood om oud ijzer.
Het mooie van de ontwikkeling van sociale netwerken is dat er nauwelijks controle op is, het karakter wordt bepaald door de 'leden', die zich dan ook nauwelijks laten sturen door artikelen met een hoog ''open deuren'' gehalte zoals hetgeen je hier hebt geschreven. Als de LinkedIn massa dat wel zou gaan doen, zou het verworden tot een saaie eenheidsworst. Mijn stelling: doe waar je je lekker bij voelt op LinkedIn en het zal verder blijven ontwikkelen richting een nog interessanter platform.
Reactie: Kom op mensen, het zal uiteindelijk maar om één ding gaan en dat is: GELD
Niet om de files terug te dringen, dat zal een hopeloos en op voorhand verloren gevecht worden. Niemand staat, tenzij absoluut noodzakelijk, voor zijn/haar plezier in de file. Misschien een verdwaalde bejaarde die per ongeluk daar is terechtgekomen. De meeste werkenden hebben de arbeidstijden al zoveel als mogelijk gespreid om aan de filegruwel te ontkomen, maar daar is de rek nu ook uit.
De oplossing? Knelpunten aanpakken, infrastructuur verbeteren. Dus asfalt erbij, maar ook hier faalt de overheid.
Voorbeeld: De A12 Gouda - Den Haag eindelijk open, nou ja open, een uiterst smal spitsstrookje en bij Zoetermeer, daar waar 50.000 ambtenaren de A12 kiezen aan de noordzijde nog gewoon 2 rijstroken. Ik weet niet of er een universitaire opleiding onkunde bestaat, maar hier ligt het voorbeeld.
Het milieu dan maar, weet je wat, wij maken de zogenaamde milieuvriendelijke auto's aantrekkelijk. Veertien % bijtelling voor de Prius en co. en wat doet de low-budget leaserijder? Jawel, plankgas op de snelweg lekker milieuonvriendelijk benzine verstoken.
Om over de uiteindelijk milieubelasting van een Prius gedurende de cyclus vanaf assemblage tot sloop maar te zwijgen.
Hoe debiel moet je zijn om in Den Haag gezeten op vorstelijk meubilair dergelijke domme en onkundige oplossingen te verzinnen?
Dit zijn maar 2 simpele voorbeelden en zo zijn er LEGIO en dan moet ik vertrouwen hebben in het plan van (z)Eurlings of in de objectiviteit van de ANWB enquete (daar zal ik mij al helemaal niet over uitlaten!!).
Zaken als kosten, baten, privacy (!!!) komen onvoldoende (lees: niet) aan de orde.
Mogelijkheden te over voor de overheid om de controlerende Big Brother rol NOG verder uit te breiden. De ANWB roemt de voordelen van het kastje, uhuh, koppelen aan het CJIB en de bekeuringen vliegen ons om de oren. Flitspalen en vliegende controles zijn nu overbodig (kostenbesparing + bananverlies). Of nog erger, een koppeling met de leasemaatschappijen inzake het brandstofverbruik: Meneer X, wij hebben geconstateerd dat uw verbruik 1:12,1 is terwijl uw wagen gemiddeld 1:15,2 mag verbruiken, derhalve ontvangt u hierbij een kleine naheffing.
Kritiek? Altijd goed, mits opbouwend en een oplossing voorhanden. Een idee.
Het gestolen kwartje van Kok eraf om er vervolgens weer bij te doen onder de noemer de vervuiler betaald. Hij/zij die veel rijdt c.q. in een (meer) vervuilende auto rijdt zal dan ook meer betalen.
Hou een basis ''houderschapsbelasing'' in stand voor het bezit van een auto en laat alle buitenlandse bezoekers middels een vignet meebetalen aan ons wegennet waar zij OOK gebruik van maken.
Denk bijvoorbeeld eens aan de vele Polen (e.d.) die momenteel kostenloos gebruik maken van ons wegennet !!!
@ Ron Ladage +1
En misschien heb ik het wel helemaal mis en heeft onze overheid ECHT het beste met ons voor (citaat uit het grote sprookjesboek).
Reactie: De conclusie van dit onderzoek (heb het onderzoek zelf nog niet gelezen) is exact waar veel bedrijven potentieel laten liggen. De kernwoorden zijn voor mij de -Betrokkenheid- en -Aanwezigheid- van het leidinggevende kader. In bedrijven waar dat mist is de werknemer, logischerwijs, veel minder betrokken bij het bedrijfsproces en veel meer met zijn eigen belang bezig. Het gevolg is merkbaar als klant van zo'n bedrijf en bij de reacties als er een verandering wordt aangekondigd.
Het is wel zo dat er ook risico's schuilgaan in familiebedrijf. De kans bestaat dat er niet vrij wordt gesproken over de problemen die er zijn omdat het schade zou kunnen doen aan een ''familielid''. Die cultuur is soms de reden van een slechtlopend familiebedrijf omdat zachte heelmeesters daar stinkende wonden achter laten.
Kortom, liever duidelijk dan aardig maar ben er wel voor je werknemers, zoals je dat ook voor je familie bent.
Reactie: Wat mij betreft ontbreekt de kern in dit artikel: hoe weer je slechte managers?
Mogelijke 1e actie:
Confrontatie. Het kan er stevig aan toe gaan, maar confrontatie leidt tot contact. Niet beoordelen, maar benoemen wat we zien en hierop een reactie vragen.
