Adviesbureaus zijn er om van te leren. Vaak gebeurt het dat ze niet in de praktijk brengen wat ze aan hun klanten vertellen, maar dat kan van Atos Origin niet gezegd worden. Ondanks goede jaarcijfers over 2008 zijn ook de aandelen van Atos aan de Parijse beurs naar beneden getuimeld en blijkbaar komt de organisatie daardoor in liquiditeitsproblemen.
Met uitzondering van de turbulenties in de financiële sector worden alle economische problemen van vandaag veroorzaakt door meeheul- en meemekkergedrag.
Wanneer ondernemers en managers elkaar dan nog eens gaan naäpen bij het nemen van maatregelen, zijn de rapen echt gaar.
Bezinnen en dan beginnen, dus!
Eerst oompje of eerst oompjes kinderen? Bij onderdruk in de cabine eerst je eigen zuurstofmasker opzetten en dan dat van je kinderen? Wanneer het niet goed gaat/dreigt te gaan met je organisatie is het alle hens aan dek. Maar wat als het nut van het algemene ingaat tegen je welbegrepen eigenbelang?
Russell Crowe komt ter hulp!
Het meest typische aan de huidige conjunctuur is dat het verband tussen de economische realiteit en de stemmingmakerij eromheen volkomen zoek is.
We hebben dus de keuze: meehuilen met de wolven in het bos, of ons afvragen wat er in ons bedrijf/in onze branche precies aan de hand is.
Tijdens en na vorige economisch niet zo positieve tijden bleek dat bedrijven die bleven groeien helemaal niet zo'n spectaculaire acties hadden ondernomen, maar gewoon hun gezond ondernemersboerenveratdn gebruikt hadden.
De meeste adviezen voor barre tijden zijn klinkklare onzin en/of komen op hetzelfde neer. Wie even simpel doorredeneert komt er echter al snel achter wat er echt moet gebeuren.
(met dank aan Egbert Jan van Bel bij wiens boek "Kloteklanten" ik leentjebuur gespeeld heb voor de titel en met excuus aan wie niet van dit soort woorden houdt: ik ook niet, maar het is blijkbaar vakjargon)
Het is de nachtmerrie van elke marketeer: miljoenen spenderen om een sterk en positief merk in de voordeur neer te zetten terwijl het via de achterdeur door medewerkers en zelfs door het eigen management weer naar de filistijnen geholpen wordt. De Robeco Direct case.
Dan ben je enthousiast over de nieuwe iLiad, de elektronische boekenlezer van iRex in Eindhoven. Dan gaat het helemaal goed wanneer je ook nog online blijkt te kunnen bestellen. Behalve dat het weer een van die websites is die door een of ander wereldvreemd knulletje in elkaar gezet is en dus alles heeft om klanten finaal weg te pesten.
Wat is de menselijke natuur toch een heerlijk iets! Iedereen heeft andere kwaliteiten en dat is maar goed ook.
En wanneer een ander iets kan wat wij zelf niet kunnen, dan roepen we dat er nu eenmaal twee soorten mensen in de wereld zijn: degenen die zus kunnen en degenen die zo kunnen.
En we gaat weer verder met ons eigen leven.
Ook in bedrijven worden er zo tientallen tegenstellingen in stand gehouden.
Cijferneukers en artiesten misschien wel twee bloedgroepen, maar beiden onmisbaar?
Volgens Leen Zevenbergen zijn er zo weinig creatieve ondernemers dat het probleem zich in Nederland niet eens voordoet....
Er is dus een nieuw tijdschrijft: Slow Management.
Ik kom uit een land waar dat een pleonasme is (/was: na 17 jaar gastronomische missionarisschap in Nederland ben ik niet meer helemaal uptodate).
Argumenten te over om aan te geven dat Nederlanders daar "beter" van gaan worden. Maar zit de rest van de wereld daar wel op te wachten? Wacht de rest van de wereld ueberhaupt wel ergens op?
Ondertitel van deze entry: De snelle afglijbaan van Volvo.
Waarmee dan meteen de link gelegd is naar mijn bijdrage "Volvo en de tirannie van de nerds" van 16 maart.
Wanneer arrogantie belet om wat te doen aan minderwaardige producten, heb je de succesformule om je verkoopcijfers niet te halen. Wat bij Volvo dan ook gebeurt.
Nederland is bij mijn weten het enige land ter wereld dat zich mag verheugen op websites die op zondag gesloten zijn.
U raadt het al: op de dag des Heren wordt niet gehandeld.
Ieder zijn gedacht, zeggen wij in België, dus: prima.
Heel anders is het wanneer bedrijven maar wat lopen aan te klungelen en daarom uit de lucht zijn.
Het moet nu echt eens afgelopen zijn met ons getolereer en gedoog!
Stel dat er morgen in uw voortuin een vliegende schotel landt en u aan de marsmannetjes moet uitleggen waarom u zich voortdurend op uw kop laat kakken (sorry voor het customer service vakjargon) door dezelfde mensen wiens inkomen ú betaalt.... daar is toch geen beginnen aan?
Ik heb nu definitief de oorlog verklaard aan malafide leveranciers: ik knikker ze een voor een de deur uit.
Gisteren was het fitnesscenter aan de beurt.
