Een bekend adagium in de wondere wereld van verandermanagement stelt dat de mens best wel wil veranderen maar niet veranderd wil wórden. We houden er niet van om in een richting geduwd te worden die we niet overzien en daardoor niet begrijpen. Toch is het op dit moment de Noordpool en niet de Corona-pandemie die ons pas een echte ongewenste duw geeft. Want onze manier van leven en werken zal drastisch moeten veranderen, of we dat nu willen of niet.
Nog nooit in de moderne geschiedenis hebben we ons zo wijdverspreid zorgen gemaakt over de toestand in de wereld. Op dit moment tobben we állemaal, overal op deze planeet, over de aanhoudende pandemie. We maken ons zorgen over de gevolgen voor de wereldeconomie en daarmee over de gevolgen voor onszelf. Maar wat als we nu eens een stap verder gaan?
Bestaan er ook hittegolven buiten het zomerseizoen? Kan er zich in de winter een hittegolf voordoen? En wat heeft dat met de Corona-pandemie en het klimaat te maken? Laten we eens wat verder kijken dan onze meteorologische neus lang is.
Bart Flos is veranderspecialist en futuroloog. Als auteur van Het anti-klaagboek (‘Eerste hulp bij zeuren en zaniken’) schrijft hij over de klagende mens in het algemeen en de Nederlandse klaagcultuur in het bijzonder. Protesteren is een vorm van (collectief) klagen en klagen zelf heeft in de basis beslist zijn nut. Maar is het ook zinvol om op het Malieveld te gaan klagen over lockdown en anderhalvemetersamenleving? Een gedachte ter relativering.
Bart Flos is veranderspecialist en futuroloog. Als auteur van Het anti-klaagboek (‘Eerste hulp bij zeuren en zaniken’) schrijft hij over de klagende mens in het algemeen en de Nederlandse klaagcultuur in het bijzonder. Geeft de Corona-pandemie met alle regels en beperkingen ons ‘recht van klagen’? Ja en nee.
I was asked this question at an interview with Adnan Nawaz of TRT World on Monday 4th of May 2020 (you can find the YouTube link of the full 12-minute interview at the end of this article). It’s a big question that’s on all our minds and as a futurologist and change specialist I was honored to be given the opportunity to shed some light on the matter.
Hallo! Wat geweldig dat je de Workaholic Test hebt gedaan. Je staat nu aan het begin van een reis om je eigen werk/privé-balans in de gaten te gaan houden. Want hoe kun je anderen helpen als je eigen balans is verstoord? Laten we maar eens gaan kijken wat het allemaal betekent.
Ik gaf een workshop voor een groep zelfstandig ondernemers op één van hun netwerkbijeenkomsten. Een vijftigtal enthousiaste entrepreneurs zaten in een halve cirkel nieuwsgierig naar me te kijken. ‘Goedemorgen en welkom’, begon ik. ‘Mag ik jullie eens wat vragen? Waarom werken jullie niet gewoon in loondienst?’ En we waren begonnen.
Stel, je gaat op zoek naar de wetenschappelijke onderbouwing van managementmethodes en -technieken van bekende consultants, trainers en goeroes. En stel, je vindt geen enkel verband tussen de stellige beweringen van die specialisten en zaken als geluk, welslagen, welbevinden en voorspoed van mens en organisatie. Moeten we dan maar alles uit onze handen laten vallen en bij de pakken neer gaan zitten? Natuurlijk niet! Welkom bij de nuance van de normaalverdeling.
Goede voornemens maken doen we vooral in december en januari maar ze zitten in werkelijkheid het hele jaar door in ons hoofd. Het is namelijk prettig hoopvol om eraan te denken, maar goede voornemens daadwerkelijk doorzetten is een heel ander verhaal. Hier is de Top-10 Goede Voornemens Die We Allemaal Kennen Maar Niet Willen Horen. Ze zijn niet sexy maar ze hakken er wel in: ze confronteren ons met onszelf. Hoeveel kun jij er afvinken?
Heb jij dat nou ook? Dat een inhoudelijk gesprek bij het minste of geringste tegenargument direct de kop in wordt gedrukt met een dooddoener? Dat we de discussie niet meer aangaan maar juist uit de weg lijken te gaan? De wereld om ons heen verandert zó snel dat ons zorgvuldig opgebouwde zelfbeeld steeds meer botst met die boze buitenwereld. Daardoor schieten we in een soort gekunstelde zelfverdediging. Stop! Tijd voor een andere aanpak, tijd voor het rationeel discours.
In het kader van een afstudeeropdracht van een jonge student kreeg ik een aantal zeer interessante vragen voorgelegd over de werk-privé balans anno 2020. Het thema van Het anti-sleurboek – Eerste hulp bij baanbalen en ander werkbederf – is onverminderd actueel maar we staan ook op een kantelpunt. Als het gaat om ons werk zit er een revolutie aan te komen!
De hele dag staat jouw brein bloot aan een overvloed aan kennis en informatie. Uit zowel oude als nieuwe media weten we alles over alles. Nieuws uit Lutjebroek bereikt je net zo snel als nieuws uit Syrië. Maar we worden eerder negatief dan positief beinvloed en dat verspreiden we vervolgens binnen onze Kleine Groepen. Dat kan ook anders.
Vraagje: als we alles al weten over leiden en managen, innoveren en inspireren, veranderen en verduurzamen – omdat we het hebben opgeschreven in honderdduizenden boeken – hoe komt het dan dat twee derde van alles wat we proberen te veranderen faliekant mislukt? Welkom bij de Kennisparadox! We zijn op papier veel slimmer dan in werkelijkheid. Dat is een schande en het is een belediging voor onze intelligentie. Dat roept om informatiesurvival voor gevorderden.
