Reactie: De werkgever heeft en blijft alle macht hebben. Hoe groter een onderneming, hoe groter de macht. Zelfs advocaten van de rechtsbijstand trappen daarin en gaan er per definitie ervan uit dat de werkgever gelijk heeft of gelijk zou hebben.
Reactie: Inderdaad zonder sociale innovatie geen technologische innovatie. Het lijkt zo simpel.
Uit onderzoek blijkt dat maar weinig HRM’ers zich met innovatie bezighouden en de cultuur en structuur zo inrichten dat creativiteit bevorderd wordt.
Naast de hierboven door Mark Raben genoemde co-creatie zijn er nog meer quick-wins om organisaties op weg te helpen, die snel en gemakkelijk een voedingsbodem voor innovatie creëren:
- let bij werving en selectie van nieuwe medewerkers op een innovatief profiel (creatief, onderzoekend, initiatiefrijk). Hoe hebben ze bijvoorbeeld op belangrijke veranderingen in hun leven gereageerd;
- betrek alle medewerkers, ook de flexwerkers, bij innovatie en zie ontwikkeling breder dan klassiek MD voor alleen de toppers in je organisatie;
- stimuleer creativiteit door vertrouwen te geven, betrokkenheid te tonen en open te staan open voor ongebruikelijke ideeën;
- investeer in opleidingen om creativiteit te bevorderen. Geef bij indiensttreding bijvoorbeeld een introductiecursus “intrapreneurship” (die zijn gratis op internet te vinden);
- stimuleer persoonlijke groei en geef medewerkers een eigen ontwikkelbudget en laat ze zelf bepalen wat ermee te doen;
- via open-innovatie en co-creatie met klanten, leveranciers, distributeurs en onderwijsinstellingen worden ideeën, kennis en ervaringen uitgewisseld. Leer bijvoorbeeld van klachten;
- organiseer regelmatig innovatie events waar medewerkers kunnen sparren met managers over ideeën, nodig outsiders uit die iets vertellen over innovatie en organiseer mini-MBA’s voor managers;
- creëer multidisciplinaire teams, laat mensen buiten hun eigen functieprofielen kijken en doe aan job-crafting. Schep multidisciplinaire ruimtes voor overleg. Het Nieuwe Werken kan helpen in de work-life balans, maar pas ook op, want voor het scheppen van een creatieve sfeer moet je elkaar regelmatig kunnen ontmoeten;
- organiseer jaarlijks de ‘Week van de uitwisseling’ waar medewerkers meelopen met een collega van een andere afdeling, of zelfs bij een klant of leverancier;
- laat medewerkers iedere week opschrijven wie ze hebben ontmoet waar ze als mens of professional van kunnen leren en groeien. En stel de vraag iedere keer tijdens het werkoverleg: Wat heb je op de werkvloer gehoord over dit team dat ons een kans biedt om te groeien;
- communiceer organisatie breed regelmatig over creativiteit, innovatie en laat de ideeën zien;
- kijk naar de lange termijn, draag visie uit en creëer een informeel management. Stimuleer “Management by walking arround” en leg je oor te luisteren op de werkvloer.
Samenvattend: Innoveren als bedrijf? Begin bij je eigen medewerkers.
Reactie: Er wordt geroepen dat we langer moeten blijven werken en omdat de bevolkingsgroei vergrijst. Beide redenen zijn niet juist. Omdat de (R)overheid) ons verder wilt uitbuiten en ze onze pensioenen al geroofd hebben (in de jaren tachtig en ze nu een heel lage rente mogen rekenen omdat de (R)overheid deze extra heel laag houdt). Dan kan de (r)overheid wel roepen er is niet genoeg ze weten al sinds de invoering van de AOW (wat een omslagstelsel is ) dat er een tijd komt dat er voor gespaard zou moeten worden, maar ja zoals altijd bij de (R)overheid ze regeren vandaag terwijl regeren vooruit zien is en zo zal het altijd wel blijven toch. De gewone werknemer moet worden uitgezogen van geboorte tot de dood.
Reactie: Wat een komisch verhaal. Dit doet echt terugdenken aan de jaren tachtig/negentig toen inkoop binnen de financiële sector aan zijn opmars begon. Er is bijna geen sector te vinden waarin zoveel CPOs 'gesneuveld' zijn als het (internationale) bankwezen. Zij zaten aan de bestuurstafel of in ieder geval dicht daarbij. Het bewijs is dus al ruimschoots geleverd dat dit niet werkt.
Moderne inkoop gaat niet over kostenbesparingen voor de board; het gaat over het genereren van business impact voor het business management.
Reactie: Ik denk dat dit anno 2014 nog steeds het geval is. Veel mensen vinden het toch fijn om naar kantoor te gaan en privé en zakelijk gescheiden te houden. Waarschijnlijk zal de trend zich voortzetten dat mensen meer thuis werken, maar een contact persoon zou naar mijn mening toch altijd blijven bestaan.
Reactie: My dear Tessa je geeft in a nutshell onbewust maar precies aan waarom het niet verstandig is een zwangere vrouw te behouden. Be sure dat het zieke kindje zich aan dient. Natuurlijk komt er uit mededogen dan een oplossing, maar waarom van 1 ziek kindje het probleem van 4 werknemers ergo hun werkever maken terwijl het biologisch is bepaald dat er niets sterker is dan de band tussen moeder en kind, althans als ik bladen zoals VIVA, Margriet en van dat soort moet geloven. Waarom niet gewoon het voordeel van een arbeidscontract voor bepaalde tijd optimaal uitnutten. Nothing wrong with that.
Reactie: Wat jammer dat bij bovenstaande reacties de negatieve toon de boventoon voert. Niet alle vrouwen willen maar 3 dagen werken en de vrouwen met een 'hoger afbreukrisico' hebben die baan ook niet voor niets.
Dat is op basis van capacitief en compententes, vaak ook gepaard met ambitie. Ja, je bent de vrouw inderdaad 16 weken kwijt, maar daarbinnen heb je altijd nog telefoon als er echt dringende zaken zijn. Kwestie van samen kijken wat er mogelijk is.
Dat geldt ook voor het 4, 4,5 of 5 dagen blijven werken. Tuurlijk komt daar een stukje flexibiliteit bij kijken in geval van ziekte bij een kindje, maar daar zijn 2 partners met
2 werkgevers voor en dus ook dit kan gedeelte worden en hoeft niet alleen effect op de werkgever van de vrouw te hebben. Overigens kun je dit ook 's avonds inhalen.
Ik snap best dat veelal mannen twijfelen of door eerdere negatieve ervaringen gevormd zijn, maar samen kijken met vrouw naar wat er wel mogelijk is, komt al heel anders over en kan zelfs zeer loyale vrouwen opleveren.
Reactie: Ik wil mijn ondergeschikten dedicated, loyal and focused on the job Zodra er kindjes komen verschuift de focus naar poepluiers is mijn ervaring. Mijn adagium in casu is dan ook “ Na het baren van een kind verdwijnt loyalty to the boss gelijk een sterke wind”
Het is company interest om de dames te overtuigen dat er veel meer eer te behalen is een sabbatical period om de kinderen een ordentelijke opvoeding te geven.
Een taak welke vanuit biologisch perspectief nu eenmaal veel beter door een vrouw kan worden uitgevoerd. Het moederschap is een serieuze job waarvoor zij zich niet behoeft te schamen.
Reactie: Je kunt dat effect voor je eigen situatie perfect (en gratis) uitrekenen op www.arbeidsmarktwaarde-online.nl. Wat het effect is van 3 maanden, 6 maanden, 12 maanden en 24 maanden werkloosheid op je eigen situatie
Reactie: Het lijkt wel, alsof dergelijke vervelende situaties in deze huidige tijd steeds vaker voorkomen. In ben zelf werkzaam in het primair onderwijs. Daar gebeurt het steeds vaker.
Helaas zit ik er zelf nu middenin.
Als de werkgever financieel niet sterk staat en er moeten mensen uit, komen de drukargumenten om je eruit te werken.
Men zoekt dan een goedkope oplossing om van je af te komen. Dan heiligt het doel voor de werkgever alle middelen. Als je wat ouder bent en je gaat wat mankeren , ben je al snel aan de beurt. Je goede staat van dienst is men al meteen vergeten, maar het telt wel degelijk mee bij een rechter.
Bedenk echter ook dat een leidinggevende alleen zijn gang kan blijven gaan met zijn pestgedrag als hij gedekt wordt door zijn meerderen.
Volgens de wet moet de werkgever zorgen voor een veilige werkplek en daar is de werkgever ook op aan te spreken.
Een grote organisatie is natuurlijk erg sterk en lijkt zo over je heen te kunnen walsen. Toch ben je sterk alleen. Jouw belang ( voor jou persoonlijk en voor mij persoonlijk natuurlijk supergroot) is toch veel kleiner dan hun belang naar buiten toe. Elke organisatie is kwetsbaar. Een nietige wesp kan de hele ballon vernietigen!
Probeer daar gebruik van te maken. Verzamel zoveel mogelijk voorbeelden van het pestgedrag en leg dat goed vast. Zoek niet te snel de publiciteit naar buiten toe.( Voor mij is dat een zeeeeer moeilijk punt: ik moet op mijn handen zitten om niet naar buiten te treden, maar doe het nog niet...)
Het is nu voor mij ook een zware tijd, ik kan niet zeggen dat ik wel ff doe. Het geeft diepe wonden.
Ik kan echter wel zeggen dat ik er keihard tegenin blijf gaan. Je moet in jezelf blijven geloven. De werkgever denkt goedkoop uit te kunnen zijn, maar laat hem merken dat hij nu veel duurder uit is. Ook Annoniempje wees ons daar hierboven al op!!
Ik lees hier veel zinnige adviezen. Helaas ook veel onzinnige. Uit (meervoudige) ervaring weet ik dat je aan een vakbond niks hebt. Iets beter is een rechtsbijstandverzekering, maar blijf zelf erg scherp en ga niet blind in op adviezen. Lees zelf veel, gebruik ook veel internet, google bijvoorbeeld maar eens naar de pesttechnieken van de pester, zoals beschreven door Tim Field( wetenschappeljke tint). Dan kan je de volgende stap van de pester soms ook aan zien komen. De pester kruipt zomaar in de slachtofferrol als het haar/hem goed uitkomt....Hij/zij gaat hulp vragen bij anderen in jouw casus.... Dan zit hij in het nauw dus.
Zelf steun zoeken bij anderen is prima, maar vertrouw in principe niemand van je eigen werk, ook al lijkt iemand een goede vriendin of vriend. Daar heb je je echte vrienden voor en die zijn meestal van buiten je werk.
Ik lees hier ook adviezen in de zin van: laat gaan, kies voor je gezondheid en voor je leven.
Zulke adviezen zijn voorspelbaar( boekwijsheden) en ik kreeg ze ook, maar het zijn typisch adviezen van een buitenstaander.
In de praktijk heb je hier niets aan. Zelf ontslag nemen kan gemakkelijk als je al miljonair bent, of al snel een andere baan hebt, maar anders is het meestal gewoon onhaalbaar.
De adviezen hierboven van Johan Baars en die van de Overlever spreken mij zeer aan (behalve die over de vakbond dan, maar zijn ervaring is goed en zo kan het gelukkig ook zijn).
Doe vooral wat je zelf vindt!!!!!!!!
Luister naar iedereen, maar beslis zelf.
Ik hoop dat ik iemand help met het ventileren van mijn ervaringen en mijn mening. En anders... ben ik het weer ff kwijt, want ik ben er zelf helaas nog niet klaar mee.
Reactie: Het lijkt wel, alsof dergelijke vervelende situaties in deze huidige tijd steeds vaker voorkomen. In ben zelf werkzaam in het primair onderwijs. Daar gebeurt het steeds vaker.
Helaas zit ik er zelf nu middenin.
Als de werkgever financieel niet sterk staat en er moeten mensen uit, komen de drukargumenten om je eruit te werken.
Men zoekt dan een goedkope oplossing om van je af te komen. Dan heiligt het doel voor de werkgever alle middelen. Als je wat ouder bent en je gaat wat mankeren , ben je al snel aan de beurt. Je goede staat van dienst is men al meteen vergeten, maar het telt wel degelijk mee bij een rechter.
Bedenk echter ook dat een leidinggevende alleen zijn gang kan blijven gaan met zijn pestgedrag als hij gedekt wordt door zijn meerderen.
Volgens de wet moet de werkgever zorgen voor een veilige werkplek en daar is de werkgever ook op aan te spreken.
Een grote organisatie is natuurlijk erg sterk en lijkt zo over je heen te kunnen walsen. Toch ben je sterk alleen. Jouw belang ( voor jou persoonlijk en voor mij persoonlijk natuurlijk supergroot) is toch veel kleiner dan hun belang naar buiten toe. Elke organisatie is kwetsbaar. Een nietige wesp kan de hele ballon vernietigen!
Probeer daar gebruik van te maken. Verzamel zoveel mogelijk voorbeelden van het pestgedrag en leg dat goed vast. Zoek niet te snel de publiciteit naar buiten toe.( Voor mij is dat een zeeeeer moeilijk punt: ik moet op mijn handen zitten om niet naar buiten te treden, maar doe het nog niet...)
Het is nu voor mij ook een zware tijd, ik kan niet zeggen dat ik wel ff doe. Het geeft diepe wonden.
Ik kan echter wel zeggen dat ik er keihard tegenin blijf gaan. Je moet in jezelf blijven geloven. De werkgever denkt goedkoop uit te kunnen zijn, maar laat hem merken dat hij nu veel duurder uit is. Ook Annoniempje wees ons daar hierboven al op!!
Ik lees hier veel zinnige adviezen. Helaas ook veel onzinnige. Uit (meervoudige) ervaring weet ik dat je aan een vakbond niks hebt. Iets beter is een rechtsbijstandverzekering, maar blijf zelf erg scherp en ga niet blind in op adviezen. Lees zelf veel, gebruik ook veel internet, google bijvoorbeeld maar eens naar de pesttechnieken van de pester, zoals beschreven door Tim Field( wetenschappeljke tint). Dan kan je de volgende stap van de pester soms ook aan zien komen. De pester kruipt zomaar in de slachtofferrol als het haar/hem goed uitkomt....Hij/zij gaat hulp vragen bij anderen in jouw casus.... Dan zit hij in het nauw dus.
Zelf steun zoeken bij anderen is prima, maar vertrouw in principe niemand van je eigen werk, ook al lijkt iemand een goede vriendin of vriend. Daar heb je je echte vrienden voor en die zijn meestal van buiten je werk.
Ik lees hier ook adviezen in de zin van: laat gaan, kies voor je gezondheid en voor je leven.
Zulke adviezen zijn voorspelbaar( boekwijsheden) en ik kreeg ze ook, maar het zijn typisch adviezen van een buitenstaander.
In de praktijk heb je hier niets aan. Zelf ontslag nemen kan gemakkelijk als je al miljonair bent, of al snel een andere baan hebt, maar anders is het meestal gewoon onhaalbaar.
De adviezen hierboven van Johan Baars en die van de Overlever spreken mij zeer aan (behalve die over de vakbond dan, maar zijn ervaring is goed en zo kan het gelukkig ook zijn).
Doe vooral wat je zelf vindt!!!!!!!!
Luister naar iedereen, maar beslis zelf.
Ik hoop dat ik iemand help met het ventileren van mijn ervaringen en mijn mening. En anders... ben ik het weer ff kwijt, want ik ben er zelf helaas nog niet klaar mee.
Reactie: Ik wist niet dat het om een wedstrijd ging! Ben best bereid om een inhoudelijke discussie te voeren over het onderwerp maar met zulk 'commentaar' haak ik liever af.
