Reactie: Ja, stel je voor. Concurrentie voor grotere bedrijven. Dat mag in Nederland niet. En ''zelfstandig'', is een woord wat ambtenaren of bondsmensen al helemaal niet begrijpen. Het is leuk dat er geprobeerd wordt, om een soort minimum inkomen voor ZZP-ers te maken. Maar zonder concurrentiekansen zou het inkomen voor veel ZZP-ers wel eens fors kunnen dalen.
Reactie: Ik ben het helemaal met Geert van Winkel en Winkel eens. En wil dat nog aanvulling met een hele simpele oorzaak: wat als iemand gehandicapt is of net uit het gips komt na een ongeluk?
Door dit paradigma aan te hangen als selecteur, creëer je een zelf verwezelijkende verwachting. Ons brein is namelijk altijd opzoek naar informatie die onze ideeën bevestigd. En indien nodig zal het die informatie afdwingen, wat dat betreft is ons brein heel erg opportunistisch. Ik denk dan ook, dat de meeste bedrijven er beter aan doen om hun selectie medewerkers te selecteren op basis van hun kritische houding tov hun eigen gedachten, dan tov hun kritische houding tov anderen.
Een bewijs dat we voorzichtig moeten zijn met onze eigen ideeën over anderen is te vinden in het syndroom van Capgras, www.nl.wikipedia.org/wiki/Syndroom_van_Capgras
Reactie: Ik zag even de wereld voor een doedelzak aan bij het lezen van het artikeltje van Michel Hoetmer. Onwillekeurig moest ik denken aan een uitspraak van mijn moeder: ''domheid vermag wat liefde niet kan helen''.
Ik vind het zijn ''visie'' dermate kortzichtig dat serieus commentaar overbodig wordt. Ik wens hem bovengeschikte die doet waar hij zo enthousiast over is. Wedden dat er binnen een paar weken een héél ander geluid uitkomt?
Reactie: Laat de FNV nou doen waar ze goed in zijn: staken en rotzooi trappen. Ik ben nog nooit in mijn leven lid geweest van een vakbond en nu ook niet. Laat staan dat ik me ''de wet laat voorschrijven'' door een vakbond.
Niet dat ik van plan ben mijn prijs te laten zakken, maar ik laat het me niet voorschrijven door een stel bemoeials die maar twee standen kennen: actievoeren of staken. Onderhandelen kunnen ze al helemááááál niet. Fuck-off.
Reactie: Als directeur van het bedrijf 'De Hoehelaars' heb ik mij laten inspireren door jullie artikel om ook een Bugatti Veyron aan te kopen. Nu moet ik hierbij wel vermelden dat deze diamant niet zo goed schakelt van vierde naar vijfde wat toch wel essentieel is voor het vlotjes glijden van een bedrijfswagen. Dus opletten bij het aanschaffen van deze wagen!!!
Reactie: Het ziet er goed uit, die nieuwe opmaak een stuk overzichtelijker en daardoor ook rustiger. En dat zonder de basis structuur teveel te veranderen.
Reactie: Hoezo kinderen ''dumpen''? Ga je er dan van uit dat de ouders sowieso de beste opvoeders zijn? En dat opa's en oma's goede tweede zijn? Er zijn zelfs onderzoeken die bewijzen dat het maar beter is voor kinderen om ''onder de mensen te zijn'' dan steeds te verkeren in de beperkte omgeving van een (niet altijd) goed reilend en zeilend gezin! Sterker nog: de aanwezigheid van andere kinderen stimuleert een kind het beste en vergroot zijn of haar lerend vermogen. Waarom zouden we in ons land op dit moment een krimpende bevolking hebben en gemiddeld vrij ''oude'' (tegen de dertig jaar) jonge moeders? Zou een jarenlang gebrek aan betaalbare opvang daaraan niet mede debet zijn?
En wat te denken van het toenemende aantal jonge stellen dat kinderloos wil blijven? Dan doen we toch iets niet goed? Ik ben er van overtuigd dat er goede alternatieve mogelijkheden zijn voor al die oppassende opa's en oma's.
Bovendien: die moeten straks toch langer doorwerken om met zijn allen de kar te kunnen blijven trekken?
Zijn opa's en oma's (die het overigens vaak noodgedwongen doen, ik kan daar over mee praten!), die straks tegen de 70 lopen, dan zulke goede vervangers voor de reguliere opvang? Kijk nu eens naar het Scandinavische model: kinderopvang is daar betaalbaar! Zeg het maar: wat is nu de beste optie, het Scandinavische model of, uiterst conservatief als wij met zijn allen op dit punt zijn, blijven volharden in opvoeding door (alleen?) moeders en in vervangende gevallen door opa's en oma's en intussen hard blijven roepen dat alles beter is dan ''dumpen''?
Zeg het maar!
Zullen we stoppen met dergelijke pseudo-psychologie? Zullen we stoppen met generaliseren? Zullen we stoppen met elkaar na te praten?
Gedrag is een resultante van persoonlijkheid en situatie zegt de psychologie.
Inderdaad voelt een slap, klef, vochtig en zacht handje niet prettig. Het voelt als 'mens wat meer pit mag ook hoor!'. Zodra je echter de mens achter de mens een echte kans geeft in het gesprek, kom je vaak tot een andere conclusie.
Dus niet op zoek gaan naar zaken die jouw gevoel bevestigen, maar op zoek gaan naar het hoe en waarom van dat slappe handje. Dan blijkt vaak dat onzekerheid, geen verkeerde indruk willen maken, niet te veel initiatief willen tonen want dat vindt de beoordelaar niet leuk, kiezen voor wat kleiner maken enz. hier aan ten grondslag liggen.
Dus beoordelaar(s) het kan nog weleens meer
zeggen over uw persoonlijkheid dan over die van de kandidaat.
Trouwens, zodra je een kandidaat leert hoe een handdruk te geven zal hij of zij zich blijvend bewust zijn van dit 'selectiecriterium' en dus ander gedrag laten zien.
Mensen leren namelijk permanent en situaties veranderen permanent en daar komt nog bij dat onbevooroordeeld en objectief (be)oordelen een heel lastige materie is om onder de knie te krijgen.
Het is daarom dat een goede assessor bijna maandelijks getraind moet worden om een goed assessmentresultaat te verkrijgen. Nee, een assessment neemt hij niet alleen af. Hij of zij doet dit met ca. 5 of meerdere assessoren om een zo hoog mogelijke graad aan objectiviteit te verkrijgen.
Inderdaad een erg duur assessment (die veelal in de praktijk niet wordt afgenomen) maar (wellicht, want situaties kunnen veranderen) met een grotere voorspellende waarde dan de slappe handdruk.
Meer weten? Kijk op www.winkel-en-winkel.nl en maak een afspraak.
Reactie: Met het uitgangspunt: uitsluitend personeel dat ongemotiveerd is en een flink gebrek aan doorzettingsvermogen heeft, zal deze methode zeker zinvol zijn. En als de baas dan ook nog rechtvaardig handelt is het helemaal geweldig! Maar waar vind je die situatie?
Reactie: Ook mij viel dit aangehaalde onderzoek van de heer Kramer direct op. Ik ben coach/loopbaanadviseur en heb mijn eigen bedrijfje, maar ik heb ook jarenlang in loondienst gezeten.
Deze conclusie van het artikel is wat ik al jaar en dag hanteer t.a.v. de opvoeding van mijn kinderen, wees duidelijk, geef elke keer waar nodig je grenzen aan, maar doe het met respect. Een oude spreuk van zogenaamde strenge juffen/meesters is toch : streng, maar rechtvaardig! Ik hanteer dit trouwens ook altijd in mijn werk.
Ik vond het kopje van het artikel slecht. Het gaat niet om negatieve strengheid en straffen( die zweep), maar om inderdaad duidelijkheid met respect! Maar ook wordt die duidelijkheid en zogenaamde strengheid geaccepteerd als de manager kennis van zaken heeft!
Het probleem in Nederland is dat iedereen onzeker is geworden binnen zijn of haar functie, omdat we in principe een hoog opgeleid landje zijn. En we zijn allemaal mondig. Probleem is dat er op managementniveau te veel gelijken met de ''vaklui'' ( de zorg, het onderwijs, de overheid e.d.) op de werkvloer zijn, maar veelal met minder liefde voor het vak ( ik heb dit overigens niet wetenschappelijk onderzocht). Een ambitieus persoon wil nog niet zeggen dat hij goed kan leidinggeven?
Mij verbaast mij elke keer weer de verbazing van de onderzoeker, maar dit terzijde.
Reactie: Waar gaat het over? Of met andere woorden: Wat is er precies gemeten?? Volgens mij gaat het over ''betrokkenheid'' van managers. Een strenge manager voelt altijd nog meer betrokken bij de medewerkers/sters dan een 'afwezige' manager.
Een andere vraag is: Waar willen we naar toe? Willen we medewerkers/sters die alleen op commando een opdracht uit kunnen voeren of willen we medewerkers/sters die vanuit inzicht handelen, meedenken en net even iets meer doen dan op het eerste gezicht wordt verwacht?? Dit gaat trouwens verder dan de werkvloer!! Wat mij betreft kunnen we hier ook de vraag stellen: Wat voor een samenleving willen we??
Als laatste wil ik iedereen nog eens wijzen op het fenomeen 'situationeel leiderschap'. Hierbij gaat de manager met zijn/haar leiderschapsstijl uit van a. de motivatie en het zelfvertrouwen van de medewerker en b. de beheersing van de taak door de medewerker/ster. Afhankelijk hiervan bepaalt de manager zijn/haar stijl!!!
Kortom: Managers ZORG DAT JE WEET WAT JE MEDEWERKERS/STERS BEWEEGT EN SPEEL DAAR OP IN!!!!
Reactie: Dit verhaal is voor ons bedrijf geschreven en klopt helemaal. Duidelijkheid is het woord, niet of soft reageren op slechte prestaties is niet duidelijk en heeft geen enkel nut. Het is voor sommigen wennen, en niet iedereen kan er tegen, een bedrijf kan zonder deze mensen, de juiste mensen veranderen en blijven en leren van deze stijl.
