Reactie: Michel, je geeft aan: ''Gewoon niet met de kudde meelopen''. Ik zou dit advies zelf nooit geven, want op die manier bouw je ook nooit iets op. Om een voorbeeld te geven: alle content die je nu online plaatst (wel graag op kwalitatief hoogwaardige websites), verdwijnt nooit uit de archieven van Google. Dus zolang je concurrentie wel blijft 'produceren' en jij niet, blijf je altijd een achterstand behouden.
Tot slot wil ik nog opmerken dat PR/contentmarketing over het algemeen aanzienlijk goedkoper is dan het inschakelen van callcenters, het inhuren van ontwerpers en het verzorgen van drukwerk.
Dat zeg ik toch helemaal niet. Als je online goed vindbaar bent is dat uiteraard prima en krijg je zeker meer leads.
Wat ik daarbij wel opmerk is dat het voor veel bedrijven een schier onmogelijke opgave is om een hoge positie te bereiken. Je moet op de eerste pagina met zoekresultaten staan en daar is voor niet al te veel bedrijven plaats. Vandaar dat ik adviseer om het eens anders aan te pakken en dat men niet moet doen wat al die anderen ook al doen.
Reactie: Je geeft het voorbeeld van een klant die al stellig weet wat voor product het wil kopen voordat het naar de winkel gaat. Maar hoe denk je hoe die klant zo stellig bij zijn aankoopwens is gekomen? Via een Google-zoekvraag wellicht, of via een klantbeoordeling, via een objectieve review van een journalist van het betreffende product. Of via een artikel waarin wordt verteld waarop te letten bij de aanschaf van fotorolletjes?
Kortom: je maakt een valse start door dit voorbeeld te gebruiken om contentmarketing af te schrijven. Je begint al bijna aan het eind van een customer journey. Dat is net zo iets als zeggen dat je geen auto nodig hebt om van Berlijn naar Potsdam te rijden. Terwijl je ondertussen wel vanuit Rotterdam bent vertrokken en er dus al 1000km hebt opzitten.
Reactie: Michel, dus als ik jouw verhaal goed begrijp, moet je er gewoon voor zorgen dat je online nauwelijks te vinden bent?
Contentmarketing is onder andere belangrijk voor linkbuilding. En het genereren van backlinks is juist weer zeer essentieel om bij Google hoger in de ranking terecht te komen. Dus als een prospect op zoek is naar een product of dienst, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat hij of zij in het oriëntatieproces terechtkomt op jouw website of jouw bedrijfsnaam ergens leest. In jouw betoog weet je echter zeker dat je niet gevonden wordt.
Hierbij nog wat onderzoeksgegevens die aangeven dat contentmarketing geen hype is waar je van moet wegvluchten:
- Bedrijven die meer dan 15 blogs per maand schrijven krijgen 5 keer zoveel verkeer naar hun website dan bedrijven die niet bloggen.
- Bedrijven met een actieve blog krijgen 97 procent meer leads dan bedrijven zonder blogs.
- 58 procent van de consumenten vertrouwt redactionele content.
- Leads die via organische search op een website binnenkomen, leiden in 14,6 procent van de gevallen tot een aankoop.
Daarnaast zie je denk ik ook over het hoofd dat op het moment dat er belacties uit worden gezet, je alleen binnenkomt als je echt iets interessants te vertellen hebt. Daarom stellen veel organisaties white papers of onderzoeksrapporten op, die telemarketeers kunnen helpen om afspraken te maken. En white papers zijn .. jawel, een vorm van contentmarketing.
Reactie: Op een respectvolle manier jouw mening zeggen is voor velen lastig. Een assertiviteitstraining is een waardevolle toevoeging voor ieders persoonlijke ontwikkeling.
Reactie: Ik heb absoluut niet de indruk dat de recruiter eerst naar de uiterlijke kenmerken kijken. Integendeel. Nederlandse recruiters en bedrijven kijken echt niet verder dan hun neus lang is en kijken al helemaal niet wat iemand allemaal wel niet zou kunnen. Als vrouw heb je dan dubbel pech als je vrouwelijke recruiters treft.
Als we naar Amerikaanse bedrijven kijken, zij zijn een grote voorstaander van mensen die ambitieus zijn en alles willen inzetten om zijn/haar functie tot een succes te maken. En dat lukt altijd. In Nederland staat men helemaal niet stil bij de ervaringen, ambities, competenties of een CV waaruit blijkt dat de kandidaat heel veel kan. In Nederland denkt men nog steeds in hokjes en blokjes.
Ik stel een voorbeeld aan mezelf, ongelooflijk veel ervaring, van politiek tot het bedrijfsleven binnen het topmanagement. Ik ben Multi inzetbaar. Maar daar kijkt men nieteens naar. Als men je dan uitnodigt dan denk ik toch dat je CV aanslaat? Na uren voorbereidingen en een leuk gesprek, ben je gewoon overgekwalificeerd. Hoezo? En inderdaad, men doet geen research naar je profiel. Ik heb weleens bij gesprekken gezeten dat men nieteens mijn CV had gelezen. Tegenwoordig bereid ik me daar dan ook op voor.
Bedrijven die mensen aannemen om de kans te geven om je successen te behalen ben ik nog niet tegengekomen. Aandachtspunt 3, vacatures sites in NL: Ik heb werkelijk nog nooit een mail of een telefoontje van iemand gekregen. Ik houd alles bij, dus ook van 55 bureaus waar ik sta ingeschreven en 370 brieven die ik de deur heb uitgedaan. Op 90% van mijn sollicitaties krijg ik niet-eens een antwoord. En dat terwijl mijn CV vol kansen zit, overloopt van ervaringen op allerlei gebieden.
En toch, ik geef de moed niet op en blijf vrolijk door solliciteren. Maar eerlijkheid gebied me te zeggen, heel naar om dit te zeggen, ik zie wel meer bedrijven die wèl op huidskleur selecteren. Ik zie bedrijven liever iemand aannemen die door schade en schande na 5 jaar wijs worden dan iemand die je op een plek neerzet en alles in een handomdraai oppakt. Huidskleur of niet. Feiten.
Reactie: Deeltijd is een mooi instrument voor werkgevers die weinig risico willen lopen. Ben benieuwd naar de toekomst en of we daarin een koers zien naar vaste contracten...
Reactie: Er is wonderlijk genoeg een grote instroom van mensen uit India terwijl hier zat werkloze ict-ers te vinden zijn die aanzienlijk beter functioneren.
Daarnaast blijven de scholingsprojecten zoals PION uit. Ook de kwaliteitstrainingen van Volmac die vroeger standaard waren voor veel grote banken en verzekeraars, zijn niet standaard meer.
Nederland kennisland is niet meer.
Het bedrijfsleven kiest verkeerde routes en hanteert niet langer de kwaliteitseisen die vroeger heel gewoon waren. Een methoden & technieken kanjer die de teams methodisch inspireert, daar lijkt geen geld meer voor te zijn. En maar mopperen over gebrek aan kwaliteit en de steeds langer durende en frequenter voorkomende storingen. Tja....
Mooi stuk over geluk. Er is nog meer wetenschappelijk bewijs over de maakbaarheid van geluk. Sonja Lyubomirsky heeft er een boek over geschreven.
Ik heb www.delachcentrale.nl opgericht om het geluk op de werkvloer te vergroten. Zoals jij al aangeeft: Geluk vergroot de productiviteit, verlaagt het ziekteverzuim en verbetert de samenwerking. Geluk is winstgevend!
Weet je niet waar je moet beginnen? Een lach op je gezicht maakt dat je je direct beter voelt. Probeer het eens!
Reactie: Ik ben benieuwd hoe lang het duurt alvorens onder druk van de complexiteit en de hoge kosten, gemeentes eieren voor hun geld kiezen en zelf een inkoopcombinatie opstarten om op die manier centraal in te kopen. Want alleen dan kunnen volume besparingen gerealiseerd worden, terwijl nu een enorme versnippering is gerealiseerd door de overheid. Het is zeker de vraag of de transitie werkelijk zijn besparingen oplevert.En als gemeentes centraal gaan inkopen, is feitelijk het hele effect van decentralisatie weer ongedaan gemaakt.
Hapiness is a journey, not a destination ( Ben Sweetland).
Geluk dat we ervaren is persoonlijk. Maar om geluk te bevorderen zul je iets moeten geven en bereid zijn met elkaar te delen. Met een organisatie werken aan geluk (aandacht, welzijn, vitaliteit, duurzaamheid en relevantie etc.) zorgt voor iets anders en dat is: Energie!
Geluk moet op de agenda van een MT. Net als financiën, kwaliteit, HRM, procesverbetering, innovatie en creatie. Dit vraagt om een nieuwe manier van werken en om een voorbeeldgedrag van alle leiders.
Reactie: Laatst las ik in het nieuws supermarktoorlog.
Ik merkt er helemaal niets van. Alles word alleen maar duurder. Tenminste de boodschappen die ik koop.
De klanten worden alleen maar meer op onkosten gejaagd om dat diverse organisaties
als lekkerdier, partijvoordedieren diverse linkse politieke partijen het liefst het goedkope vlees, plofkippen, kilo knallers uit de supermarkt willen verbannen.
Dus alleen maar peperduur ambachtelijk bereid scharrelvlees.
Dus een tweedeling in de maatschappij mensen met poen die zich wel een stukje vlees kunnen veroorloven en mensen met weinig geld die dan geen vlees meer kunnen kopen.
