Reactie: Vrouwen in de oertijd en Mannen in de oertijd: Ik vind die stukjes geheel overbodig en onzinnig. Feit is dat we daarvan zo weinig feiten hebben dat 't meeste wat er over is geschreven speculatief is.
Mooi, zo'n betoog, maar het is al moeilijk genoeg zónder onzin als onder deze kopjes in het artikel.
Reactie: Ik denk dat een aantal mensen die hebben gereageerd ''terugmoeten'' naar het artikel. Of 't proefschrift lezen? Höffgen (m/v) slaat wat door, vind ik.
Wat zégt Thau, volgens Managersonline: ''Managers zouden wat Thau betreft meer kunnen doen om afwijkend gedrag op de werkplek te voorkomen. Zodra een werknemer buitengesloten wordt, moet de manager al weten dat er iets niet in orde is op de werkvloer. Praten kan dan al veel schelen. Ook werken aan een goede sfeer kan er toe bijdragen dat iedereen het gevoel heeft bij het team te horen en voorkomen dat iemand buitengesloten wordt.'' Wat ik uit het werk van Thau begrijp, is dat Thau ervoor pleit pesten te voorkomen. Mevrouw c.a.m. smit steunt zo'n aanpak. Jammer dat 't voor u te laat kwam, geachte Höffgen (m/v). Overigens schijnt Thau óók te vinden dat - naar verhouding ! - pesten een ''geringe omvang'' heeft als probleem in de werkomgeving. Dat zou inhouden dat nu vooral zij die pesten hebben meegemaakt reageren op dit artikel?
Reactie: Ik voel me wel vaker een vreemde in dit land, en dit onderzoek sterkt mij in deze overtuiging: Nederlanders zijn slap en weten niet van aanpakken. We zouden wat meer op Amerika moeten lijken, waar ambitie geen vies woord is. Vinden we het dan gek dat we nooit een rpijs winnen met voetbal? Als je niet ambitieus bent verlies je altijd, ook op de werkvloer. De tijd van geitewollen sokken is echt voorbij. Wordt wakker nederland!
Reactie: Natuurlijk bedoelen niet alle pesters het kwaad. Ik ben zelf iemand die strategisch denkt op de werkvloer, en pesten is nu eenmaal een van de tools die je ter beschikking staan om hogerop te komen in een organisatie. Ik heb hier prima resultaten mee bereikt; als ik in het verleden niet 'gepest' zou hebben, zou ik nu niet de verantwoordelijke positie hebben die ik momenteel bekleed. Natuurlijk is dit niet kwaadwillend of contraproductief: doordat ik 'gepest' heb kan het bedrijf optimaal profiteren van mijn kwaliteiten. Ik begrijp dat het soms vervelend is voor mensen die gepest worden maar if you can't stand the heat, stay out of the kitchen. En daarbij komt: er zijn genoeg andere bedrijven waar de verliezer misschien wel een belangrijke functie kan vervullen.
Reactie: Ik ben het er mee eens! terugbetalen of een deel ervan.
Als je 'neemt of krijgt' van het rijk, moet je ook teruggeven dmv werk. Dat is het behoud van onze economie. Zelf werk ik 4 dagen, heb 2 kinderen v. 3 & 4 en doe studie HBO P&O. De basisschool begint om 8 uur, waardoor ik op redelijke tijd op m'n werk kan zijn. Ik ben alleenstaande ouder en daardoor krijg ik van het rijk bijna mijn hele opvang terug. Dat vind ik wel motiverend. Daarin tegen; als je samen bent met een partner, dan niet! Dat vind ik krom. Dus blijft de vrouw thuis of werkt er een paar uurtjes bij, anders zet het (financieel) geen zoden aan de dijk. Ik vind dat de overheid zelf moet (blijven) tegemoetkomen in kosten kinderopvang en dit niet bij de werkgever moet neerleggen. Anders kom ik met m'n 2 kinderen nooit aan een andere baan! En mensen zonder kinderen eerder, want dit kost de werkgever minder.
Reactie: Inderdaad is marketing een erg belangrijk onderdeel in de bedrijfsvoering. Het viel mij echter in dit artikel op dat 'communicatie' als onderdeel van de marketing wordt gezien. Echter blijkt vaak dat de communicatie tussen de marketing-, sales, en productieafdelingen niet voldoende of zelfs slecht op elkaar is afgestemd. Mocht er dus een keuze worden gemaakt om marketing naar strategisch niveau te brengen dan vraag ik mij af wat de andere afdelingen hierbij voor rol krijgen. Van belang hierbij is dan ook om goed te monitoren hoe de andere afdelingen hiermee omgaan en misschien nog wel het belangrijkste......wat voor rol krijgt communicatie hierin. Wordt dit onder de afdeling marketing geschaart of moet dit zijn eigen prioriteit krijgen........dus op strategisch niveau?
Reactie: Waar ik nog steeds kriebels van krijg is de associatie tussen vrouwen die meer moeten werken en de kinderen opvoeden. Ik heb mijn vrouw reeds gemeld dat ze het kan vergeten om te stoppen met werken als er straks kinderen zijn. Het lijkt mij dat de opvoeding ook mijn taak is. Veel vrouwen hebben er kennelijk nog steeds moeite mee om te opvoedtaak voor de helft bij de man neer te leggen.
Daarnaast vind ik niet dat de vrouwen nu massaal meer moeten gaan werken. Niet omdat het vrouwen zijn maar omdat we net uit een slechte economische situatie komen waarin een hoop mensen zijn ontslagen. Help eerst de mensen met uitkeringen die kunnen werken maar eens aan een baan. Daarna kun je 'arbeidskrachtreserves' proberen te stimuleren.
Begrijp ik u juist? U zegt dat het slachtoffer van pesten zijn verantwoordelijkheid moet nemen? Zich niet als een buitenbeentje mag gedragen? Hij trekt pesten aan, eigen schuld?
Of, de pester is iemand die buiten de groep staat? Hij is een buitenbeentje.
Mijn mening, de pester staat meestal centraal in de groep. Hij is meestal een populair iemand waarvan men niet geloof dat hij zou pesten.
Dus wordt op zijn beurt het slachtoffer van pesten als een zeur bevonden en buiten de groep gezet.
Bent u misschien zelf een pester?
Of stelt u zich blind in geval van pesten?
Reactie: Ik werk bij een bedrijf die uitsluitend haar klanten in de particulieren sector heeft en huisbezoeken aflegt. Onze benadering naar onze klanten is heel eenvoudig.
Wij hebben een adviserende rol bij onze klanten op basis van zijn/haar behoeftes in combinatie met de prioriteits stelling van het moment. Dat onze adviseurs zich ontpoppen als verkopers is gelegen aan tijd/moment/product en behoefte. Ik kan u alle met een gerust hart toezeggen dat wij allemaal goed in onze huid zitten en onze klanten tevreden zijn. Natuurlijk moet je niets laten liggen want van alleen maar adviseren krijg je ook geen omzet en daar doen we het toch allemaal voor. Liegen heeft geen nut nog succes op langertermijn, daarom lachen wij des te meer.
Verkopen is iets heerlijks. Ik kan u zeggen dat ik de laatste jaren al vele verkopers getraind heb, maar vele 'verkopers' hebben afscheid genomen of wij van hun. Verkopen begint bij je zelf met het GUN effect van succes. Als je je zelf géén succes gunt dan gun je je opdrachtgever dit ook niet, waarom zou een klant het jouw dan gunnen?
Reactie: Groepsnormen zijn bepalend voor de sfeer in de groep maar die groepsnormen moeten ergens op gestoeld zijn, moeten draagkracht vinden in de organisatie.
Zolang de groep de juiste zelfsturing heeft en weet waar grenzen liggen dan zal een medewerker zich gewaardeerd voelen, ook al denkt hij anders.
Maar bij pesten gaat het niet meer over communiceren of een koekje willen zoals mevr. smit betoogt. Bij pesten hebben we het over een systematische bejegening waarbij de persoon gediskwalificeerd en buitengesloten wordt.
Dan kan de groep zichzelf niet meer reguleren en de medewerker kan niet meer via de normale kanalen communiceren. Ik heb me helaas moeten verdiepen in dit onderwerp en bij pesten zijn er dusdanige krachten in het spel dat degene die gepest wordt zjn mond niet open zal doen, pas als het veel te laat is. De macht dan terugleggen bij de groep is iemand voorgoed de vernieling in helpen: willen jullie met hem samenwerken?
Gisteren was het 1 juli en gaat de nieuwe wet van kracht van de omgekeerde bewijslast bij ongewenst gedrag dit moet werkgevers aan het denken zetten bij ook het pesten: nl als iemand zegt op enige manier gepest te worden, is het aan de ander om te bewijzen dat het niet zo is. Teveel en te lang heeft de pester moeten bewijzen dat hij/zij gepest werd en het rare is: als ze het gingen zeggen was het meestal einde arbeidscontract.
Reactie: Ik ben van mening dat voor dat de vrouwen eventueel langere dagen kunnen maken op werk, eerst moet worden gezorgd voor een betaalbare kinderopvang en op tijden die het voor de werkende moeder mogelijk maakt haar kind weg te brengen en op tijd aankomt bij haar werk.
Wat dacht men van kinderopvang op de werkplaats van moeder of vader?!!!
Ten tweede een heel belangrijk punt: dat de salarissen geheel gelijk moeten zijn qua functie en niet qua sexe berekend worden!!
Ik ben er zeker van dat een groot deel van de vrouwen willen werken, maar een moeder gaat haar kind niet verwaarlozen terwille van een baan of extra inkomen!
Dat schijnt nog steeds niet door te dringen in de vierkante mannekop. Als men wilt dat vrouwen meer gaan werken, maak dat dan ook mogelijk!!! Ga niet zitten kwekken als een kip zonder kop, vrouwen doen niets, creeer de mogelijkheden! We hebben niet allemaal de mogelijkheid om een kindermeisje 24 uur per dag in huis te hebben zoals sommigen hier in Nederlands elite!
Reactie:
Volgens Thau, komt kwaadwillend gedrag bij medewerkers voor, omdat ze aardig gevonden willen worden. Er wordt dan betoogt dat mangers verantwoordelijk zijn voor de sfeer, m.i. ook medewerkers. Er willen bij horen betekent ook dat medewerkers net zo goed verantwoordelijkheid dragen voor hun bijdrage in hun taak als ook aan de sfeer in de groep. Op deze manier communiceren is vergelijkbaar met een drammerig kind dat zijn koekje wil. Met praten door de manager is het slechts het geven van het koekje, slechts de behoefte c.q. aandacht geven die hij kennelijk mist. Zulk werknemer is kinder afhankelijk van zijn eigen behoeften en egoïstisch aandacht vragend. Wil niet bij de groep horen, met de toevoeging van zijn deskundigheid, hij daagt de groep uit om zich hem aan te sluiten. Mijn keuze is dan ook dit onverantwoordelijke gedrag door de groep zelf op te lossen. Leer deze medewerker verantwoordelijk (met eigen positieve inzet) communiceren binnen een groep, laat de groep reageren. Net zo confronterend: hij lijkt niet willen samenwerken of bijdrage te willen doen aan dit team, willen jullie wel met hem samenwerken? Wat zal hij anders doen? Hij heeft slechts twee keuze's leren communiceren, zich verantwoordelijker gedragen of de groep zal hem isoleren.
Reactie: Waarin ik HHJ Meertens (m/v) steun, is dat als de top ''niet deugt'' de rest van de organisatie ook uiteenvalt. En dat is erg, vaakl héél erg! Maar waarom maken u, en anderen die hebben gereageerd zich zo geheel afhankelijk van de ''pesters''? Als het bedrijf dan tóch ondergaat, dan graag met een stevig verweer tegen de ''pesters''! 't Is, dat betoogt Thau nu juist, géén natuurverschijnsel of zoiets, of ''overmacht'' en dus kunnen we er altijd genoeg tegen doen. Zoals Thau bepleit. Maar niemand heeft mijn reactie kennelijk gelezen of begrepen: mijn fout!
Reactie: Ik verloor bijna mijn job. Maar ik had besloten het niet op te geven. Heb het hele arsenaal aan bazen bij elkaar geroepen voor een gesprek. Zelf bij de tegenoverstelling bleef hij liegen of hij probeerde mij onderuit te halen.
De uiteindelijke oplossing; dat er nooit meer over het voorval gesproken mocht worden en het probleem dat er was, is er zogezegd nooit geweest.
Nu is de manager plotseling in non-activiteit en ik moet, voor het zelfde bedrijf, 50 km verderop gaan werken. Eerst moest ik maar 6 km afleggen.
Het slachtoffer, ik dus, wordt gestraft. Het lijkt wel een strafmutatie.
Maarja, hoofdzaak ik heb mijn job nog. Dus waarom klaag ik nog?
