Reactie: Het wordt eens goed tijd dat we het unilineaire Rijnlandse model en onze calivistische aard verlaten en ons alleen richten op profit for gain en gaan for profit for happiness.
Met het verre oosten vallen hier nog de nodige (geluks)ervaringen mee uit te wisselen. Geluk is natuurlijk ook een kwestie van doorlopende culturele uitwisselingen.
Directeuren en managers, steek je nek eens uit boven het maaiveld en maak jullie team een gelukkig team! En vertrek vanuit de gelukscompetenties die jos aangeeft!
En nu nog de managers die het aandurven om zich hierin te bekwamen en het toe te passen... (in de Nederlandse cultuur is het nog steeds vaak not-done om het hoofd boven het maaiveld uit te steken).
Dit zal dan ook top-down gedragen moeten worden en onderdeel moeten worden van de bedrijfscultuur.
Reactie: 1)
Tussen ontwikkeling van software en werkeljke behoefte,cq functionaliteiten van het bedrijfsleven is nog steeds een probleem. ITers bedenken van achter hun bureau slimme oplossingen maar vervolgens geen goede aansluiting met werkgroepen versus bedrijfsleven in de praktijk.
2)
Daarnaast is het niet de hoogste prioriteit voor bijvoorbeeld het mkb om IT beheer als belangrijk op de agenda te zetten ,zolang het systeem het maar doet.Toekomstvisie ontbreekt.Naast een gesprek met de accountant kan een gesprek over IT beheer wellicht zinvol zijn.
3)
Als laatste de werknemer die vaak alle ruimte krijgt op het systeem zonder restricties met vervelende gevolgen.
Binnenhalen van virus/doormailen van vertrouwelijke bedrijfsinfo/het syteem niet volgens vaste protrocollen etc.
Reactie: Het is een geluk dat het mogelijk is om geluk te beďnvloeden. Als individu of als team of in je rol als manager is het mogelijk om gelukscompetenties te ontwikkelen. Dat zijn:
- positief zelfbeeld;
- optimisme;
- kiezen;
- actief zijn;
- sociale relaties;
- jezelf ontwikkelen;
- levenskunst.
Hier liggen concrete aanknopingspunten om geluk -ook op het werk- te ontwikkelen.
Reactie: Rudi Nieuwenhoven roept wat snel en gemakkelijk dat we ditt met zijn allen gewild hebben. Als ik de reactie binnen de bonden goed beluister heeft men daar over dit onderwerp niet altijd voldoende naar de achterban geluisterd. Ook binnen de werkgeversgelederen zijn nu reacties hoorbaar die er op wijzen dat de besluitvormingsprocedure niet rust op een solide draagvlak. Bovendien wil de huidige regering dat oudere werknemers langer werken en dat is dus iets anders dan hen de WW insturen. We weten allemaal dat oudere werknemers daarna moeilijker aan de slag komen dan jongere werknemers.
Tijd voor heroverweging zou ik denken en ook even op het hoofd krabbelen over onze besluitvormingsprocedures.
Reactie: Als management goed let op de besturingsopgave die zij heeft, op tijd bijstuurt en let op de competenties van de medewerkers en er op tijd voor zorgt dat er steeds een goede 'fit' is tussen medewerkers en bedrijf hoeft het niet zover te komen dat er massa-ontslagen ontstaan. Komt het onverhoopt dan toch uit op zo'n ramp dan zouden de medewerkers die het bedrijf gebracht hebben tot wat zij is, niet als eerste moeten worden ontslagen.
Reactie: Wetgeving beoogt een maatschappelijk probleem aan te pakken. Welk probleem ligt nu ten grondslag aan het lifo principe of het afspiegelings beginsel? Juist, U raad het al: onrechtvaardigheid, subjectiviteit, vriendjespolitiek bij de leidingggevenden. Ontslagen moeten eerlijk verlopen, neutraal, maar het bedrijf moet wel gesaneerd verder kunnen aan met enigszins toekomstperspectief. Als leidinggevende beslisser wordt dan een zwaar beroep gedaan op je integriteit. Ik ben het eens met mijnheer Becks, maar ook zijn standpunt levert problemen op: ''Wie is degene met de beste kwalificaties?'' Het gebrek aan integriteit en het prettige vooruitzicht dat je nu eindelijk eens van die lastpakken af kunt komen hebben geleid tot een andere definitie van LIFO: ''Lastig in, First Out''.
Nu hebben we het afspiegelingsbeginsel waarbij oudere werknemers meer worden getroffen, die vervolgens ook weer moeilijker aan een baan komen want ze zijn te duur... Zouden werkgevers op grond van kostenoverwegingen dit beginsel van de grond gekregen hebben?
Wat nodig is, is een integer management met een visie voor het bedrijf. Integriteit en vertrouwen bouw je op in tientallen jaren, veel topmanagers die elke twe a drie jaar jobhoppen met bonus en afzwaaipremie zullen nooit dat vertrouwen genieten waarmee ontslagen geaccepteerd worden.
En als er geen betrouwbaar management is? Dan is de loterij het meest eerlijk.
Reactie: Ik ben onlangs bij een lezing geweest van Ervin Laszlo. Volgens hem (en vele andere wetenschappers) nadert de wereld zijn chaos-punt, het moment waarop de wereld onherroepelijk in een nieuwe fase terecht komt die ofwel leidt tot afbraak, of tot een doorbraak naar een nieuwe wijze van functioneren. Er is volgens hem NU actie nodig. Van iedereen. Werken aan een duurzame wereld te beginnen bij jezelf en vervolgens anderen (o.a. in de organisatie waar je werkt) beinvloeden om beslissingen te nemen op basis van duurzame argumenten. Als er maar genoeg mensen hier werk van maken dan ontstaat er voldoende ''critical mass'' om het naar de positieve kant uit te laten slaan.
Ik ben bezig om in Nederland een organisatie op te richten die mensen en organisaties ondersteund werk te maken van duurzaamheid. Ik wil daarbij aansluiten bij van Living Earth Foudation i(LEF) in Engeland. En het meervoud van LEF is LEVEN volgens Loesje. We hebben nu het lef te tonen om onze oude manieren te veranderen. Als we blijven doen wat we altijd hebben gedaan, dan komen we waar we niet willen zijn.
Reactie: Soms slaat alles wel enorm door, toch? We praten hier over een semi semi semi- tertiare arbeidsvoorwaarde...
Lang geleden had ik het geluk te mogen dienen bij het Korps Mariniers. De prestaties van deze jongens waren op zijn minst noemenswaardig, op allerlei gebieden, in alle terreinen, onder alle omstandigheden. Ook zonder koffie! De teamspirit: voor elkaar willen werken, dat zorgde voor de volle inzet.
De eerste collega die mij aan mijn hoofd zeurt over de relatie tussen koffie en zijn inzet, krijgt letterlijk op militaire wijze de wind van voren!
Reactie: Prachtig artikel. Klopt helemaal. Als bedrijven meer tijd en aandacht aan de mens als geheel zouden besteden, dan alleen aan het ''koop gedrag'' dan zouden ze zeker meer kans van slagen hebben. De mens is een totaliteit en dien door elke organiusatie ook als zodaniog benaderd te worden. Een separate benadering is eng.
Reactie: Ik zou de heren van de eerste reacties eens willen uitnodigen slechte koffie te gaan schenken (of juist goede koffie als de koffie op hun bedrijf de kwaliteit van een doorsnee riool benaderd).
Ik ben ervan overtuigd dat ze zullen schrikken van het effect.
De invloed van de werkomgeving wordt zwaar onderschat als het om motiverend vermogen gaat en koffie speelt daar een belangrijke rol in (behalve voor de theedrinkers dan)
De reacties hier baren me zorgen, er is nog veel te doen in ons landje.
Ad de Beer (die net na een goede maaltijd een lekker bak koffie heeft gedronken in een van onze franse vestigingen, waar ze weten wat een restaurant, samen met het bakkie achteraf doet voor motivatie)
Reactie: Het is pas een ware 'Aufklärung' als de mens gaat beseffen dat alles waar hij naar zoekt, te vinden is in het besef dat hij de 'verzorger en bewaarder van de aarde en van zijn broeder' is. Toen we dit geloofsprincipe overboord gooiden, hebben we het kind met het badwater weggegooid.
De wereld is niet op zoek naar spirituele leiders, maar naar gelovige leiders, ''levende mensen'' die hun verantwoordelijkheid nemen en niet ''dood'' zijn voor de nood waar de aarde door de menselijke hebzucht in is belandt. Zolang de winst elk jaar meer moet zijn dan in het vorige, betekent het dat we steeds meer zullen vragen van een aarde die op den duur niet meer aan onze onverzadigbare begeerte zal kunnen voldoen.
Alleen dat geloofsprincipe kan de mens bevrijden van het denkkader dat stelt dat economische groei en zorg voor het milieu en voor de mensen die het minder hebben, niet samen kunnen gaan. Mijn part hoef je niet eens bij een kerk te horen om de waarde hiervan in te zien en in de praktijk te brengen. Ghandi was in dat opzicht een christelijke hindoe. Beschaafdheid meet je immers niet af aan elkaar, maar aan een vaste maatstaf buiten jezelf.
Uit die intrinsieke behoefte aan zingeving, meerwaarde en medemenselijkheid, haal je je drive en voldoening in je werk. Negeer die behoefte en het gaat vroeger of later fout. We zullen niet zoveel later dan nu op een mondiale manier geconfronteerd worden met de gevolgen van de leegroof.
Ik ben het eens met Zohar dat we naar het geheel moeten kijken. Het herstellend vermogen van de aarde houdt een keer op. Het is net als een kamer van 2 bij 2 waar je maar mensen in blijft proppen, die allemaal leven, roken, hoesten en scheten laten: op den duur is het er niet meer uit te houden.
Er zal dan wel iets fundamenteels moeten veranderen in het denkkader van de managers van deze wereld. Er zal iets fundamenteels moeten veranderen in de opstelling van rijke landen, waar 10% van de wereldbevolking, 90% van de grondstoffen voor zichzelf opeist en verspilt.
Er zal iets fundamenteels moeten veranderen in de wijze waarop wij naar arme landen kijken. Zoals Zohar het zegt, niet vanuit de hoogte door een misplaatste arrogantie en een houding van “kijk eens hoe tolerant we tegenover jullie sloebers zijn”. De wereld zit niet te wachten op tolerante mensen die anderen genadebrood toewerpen om hun afgestompte geweten te sussen.
Zolang we echter toestaan dat we ramp na ramp te zien krijgen, maar ongestoord doorgaan met waar we gebleven waren, slijt de menselijkheid aan ons en degenereren we inderdaad tot monsters.
Reactie: Als we LiFo zouden vervangen door FiFo (Fit in or Fuck off) dan zou het allemaal simpeler zijn.
Geef bedrijven ruimte om te ondernemen. Ondernemersrisico wordt in ons land te veel bepaald door politici en ambtenaren die per definitie risicomijden en niet ondernemend zijn.
