Reactie: Daar heb ik me altijd over verbaasd. Ik ben ook te dik en weet dondersgoed waar het van komt. Ik lust alles en beweeg veel te weinig.
Maar een slecht functionerende schildklier kan toch niet van 2000 caloriën 3000 maken? En als je verbruikspatroon hoger ligt dan je consumptiepatroon val je toch af? Met of zonder slecht functionerende schildklier?
Overigens, dit is geenszins arrogant bedoeld, maar oprechte verbazing.
Ik ben volledig akkoord met dit artikel. Mensen zonder diploma, maar met de wil om iets te leren, komen vaak verder dan zwaar gediplomeerden. Om naar passie te zoeken moet men ook aan de menesen een passioneel doel binnen de onderneming geven.
Wat de 35 uren week betreft is het jammer dat men van een Amerikaan moet horen dat dat niet werkt. Want gelijk heeft hij. Als iedereen weer gewoon 40 uren zou werken, dan verhoogt de eigen competivieteit en daalt de kostprijs van zijn producten en diensten.
Jammer dat onze ministers en vakbonden dit niet willen inzien.
Reactie: Het is inderdaad een feit dat gedrevenheid een zeldzame en waardevolle eigenschap is; een enorme meerwaarde voor het bedrijf. Een vaardige mens die cynisch is geworden en berust in z'n situatie; de dagen aftellend tot aan z'n verlof of pensioen, die doet in het beste geval nog gewoon z'n werk. In het slechtste geval ...
Misschien ligt er te weinig nadruk op validering en bekrachtiging van motivatie. Wanneer het toch geen verschil maakt, waarom je dan meer inspannen dan een ander? Na een paar jaar verander je wel van gedacht.
Wat betreft die 36-uren week, laat die maar met rust. De mensen die gedreven zijn om meer te werken en daarvoor betaald worden zullen dat wel doen. Er is geen beter recept om de mens te demotiveren dan hem trachten te beknotten in z'n verworven rechten.
Reactie: Geachte heer De Jager,
Volkomen mee eens. Mijn hart ligt bij de medewerkers. Zij respecteren mij en ik hen. Ik denk als de relatie tussen werkgever en werknemer goed is dat er betere prestaties mogelijk zijn. Dat bewijst dat we in 3 jaar tijd met tien mensen zijn. Maar het is vooral de problemen die overheid oplegt. Zij beslissen op hoog niveau hoe wij het moeten doen. Terwijl ze geen flauw benul hebben hoe ene bedrijf en vooral een klein gelei(ij)d wordt. Men beloofd de mensen van alles met premies, salarisverhogingen e.a. zaken. Maar ze vragen niet af of de kleintje nog kunnen volgen. Ik doe mijn werk voor 200% graag, dat was de reden om zelf te starten. Maar er moet ook wat rust komen van al die beloftes belastingen, verplichtingen, enz... Wie luistert naar ons?
Kijk maar naar de kleine buurtwinkels t.o.v. de grote. Ze verdwijnen. De grote bedrijven hebben overal mensen zitten die eens gaan zeggen hoe de kleine het moet doen. Meer regels opleggen, meer administratie, certificaten, veiligheidseisen, enz... En bovendien, de grootste bedrijven zijn zelfs gen Europese meer. Om bang van te worden. Het zijn de grote die de politiek maken en de spelregels.
Het is goed dat je je boek nog eens onder de aandacht brengt.
Wat je schrijft kan ik slechts onderstrepen, wat ik echter mis in mijn zakelijk leven hoe ik dergelijke opvattingen in de praktijk kan toepassen. Zoals ik zelf en wellicht vele anderen in mijn omgeving op dit forum hebben ervaren is dat als zij zelf open en eerlijk zijn, zij soms het slachtoffer worden van hun openheid en eerlijkheid.
Ik weet dus niet of je boek geschreven is voor diegenen die niet kunnen omgaan met openheid en eerlijkheid of juist voor diegenen die slachtoffer worden van hun eigen openheid.
De ervaring heeft mij geleerd heel voorzichtig te zijn met openheid, Als adviseur kun je zo'n grondhouding natuurlijk niet lang handhaven daarom onderdruk ik mijn ervaring dan ook. Ik moet het echter steeds weer opnemen voor mensen die het slachtoffer dreigen te worden van leugens en oneerlijkheid omdat anderen kennelijk liever in de leugens geloven dan de waarheid onder ogen willen zien.
Hoe kun je in de praktijk nu mensen aansporen open en eerlijk te communiceren als je weet dat je ze daarmee in gevaar brengt?
Kan ik dat uit jou boek halen en is dat dan ook in de praktijk toepasbaar?
Tja zegt u het mij maar, natuurlijk kan ik altijd minder eten, meer bewegen en stoppen met die 2 flesjes bier per week.
Maar als ik minder eet voel ik me niet meer echt fit. Ik heb gewoon het gevoel dat dit mijn ideale gewicht is. Ik ben gewoon het mannenmodel met een buik, fors gebouwd, niet extreem dik maar wel een buik. Uiteraard heeft meer bewegen wel invloed, maar automatisch ga ik dan ook meer eten en drinken. In mijn jonge jaren deed ik veel aan sport, atletiek, voetbal, zwemmen (baantjes) en toen ontstond het buikje langzaam waarna het nooit meer is weggegaan, ook niet toen ik niet meer sporte. Het is steeds min of meer gelijk gebleven.
Door de media heeft echter steeds iedereen het idee dat iemand met een buik overgewicht heeft enz.
Ik geloof gewoon dat mijn lichaam in ballans is.
Ik heb trouwens graag fruit en groentes maar ik ben nu ook weer geen konijntje daar ben ik ook eerlijk in. Een goede maatijd lust ik ook wel. In mijn familie zijn velen met mijn soort bouw, de vrouwen en de mannen. Velen waren zoals ik, veel mannen waren noeste werkers in de kolenmijnen, of in de Drentse Turf, scheepvaarders enkele mannen profvoetballer ooit bij Sparta in vervlogen jaren of befaamde amateurvoetballers, toch hebben ze allemaal min of meer een buik gehad of gekregen na verloop van tijd. Ze zijn allemaal oud geworden en waren zeker niet lui.
Ik denk zeker dat het in genen zit, Ik ken mensen, zoals mijn vrouw die veel meer eten, vergelijkbaar bewegen en eerder te dun zijn dan slank, dat zie je ook in hun familie terug.
Wees blij dat u gezegend bent met een tenger postuur nu u in het westen leeft. In sommige gebieden van donker Afrika zou men mij uitroepen tot koning vanwege mijn buik, daar geldt een dikke vrouw als statussymbool wellicht denkt men ook dat een dikke persoon langer leeft in tegenstelling met onze ziektenkostenverzekeraars die dikke personen geld wil aftroggelen.
Mocht u het zich afvragen ik ben ongeveer 106 kilo en 1.86m behoorlijk gespierd maar wel met buik en van een type dat nooit rare opmerkingen zal maken over andermans postuur maar tes te meer over het karakter van een persoon.
Reactie: Gezien er praktisch niemand in deze tijd schuldeloos is, is dit goed onderwerp.
Daar eenieder zorg moet dragen voor elkanders welzijn en dat geldt ook voor de werkgever zou training en beleid een goede uitkomst zijn. Tevens heb ik zelf ervaring met de boven geschreven situatie en ken ik vele mensen die ook in het zelfde schuitje zitten. En voor mij en die mensen is het een drijfveer om harder en beter te werken.
Waarom? Geen baan = no pay = no life.
Alleen men moet wel eerlijk bij de HRM / P&O afdeling aangeven wat er speelt en grenzen stellen betreffende hoeveelheid uren werken en het letten op eigen welzijn wanneer het minder / slecht gaat. Afdelingen zoals planning maken maar al te graag (mis-)bruik van deze personen.
Men is niet gebaat met geld krijgen, is verschuiven van het probleem. Een concrete oplossing en hulp oplossingen vinden levert meer resultaat.
Reactie: Zeg slanke den,
De arrogantie druipt er van af!
Er zijn zeker redenen waarom iemand met een gezond eetpatroon en genoeg beweging toch overgewicht kan hebben. Wat dacht u bv van een slecht functionerende schildklier? Kijk verder dan je sidonia neus lang is!
Reactie: Wat een reclame bij dit onderwerp, wie is nu info@traceafosto.nl is dat een persoon of weer en bedrijf wat het nodig vindt om zich te profileren.
Bij heel veel bedrijven hebben ze de oplossing en dat verkopen ze heel graag.
In mijn ogen gaat het om de mens en ook managers zijn mensen.
Ik hoef het wiel niet uit te vinden, dat hebben al een tig- mensen voor mij al gedaan.
Managers zijn niet te overtuigen met menselijke argumenten, cijfers zijn voor hen bepalend (de goede daar gelaten) en vele bureau bieden de managers materiaal aan, waadoor ze zich kunnen verdedigen naar de aandeel- houders. Als enige is het ziekteverzuimpercentage een goede test, maar daarin geven werknemers niet altijd de echte reden op.
Beste bureaus met al je oplossingen ga eens bij een bedrijf kijken wat blijkbaar een goed systeem heeft, met daarachter een eigen Arbo-dienst met de hele mikmak daarbij en het blijkt dat het werkt!
Ook al heb ik een eigen onderneming, ik leer elke dag van de bedrijven en vooral de mensen in die bedrijven en dat geeft me een heldere kijk op vele zaken.
Stel je eens open i.p.v. te vertellen dat je de ''beste oplossing'' kunt leveren!
Ik wens iedereen sterkte en wijsheid in dit zeker grote probleem en ik hoop dat de slachtoffers van het systeem eens erkening krijgen en dat managers meer naar de mens kijken, i.p.v. ze louter te zien als werknemers waaruit de laatste cent geperst moet worden.
Motiveren levert winst op, uitknijpen een zeer korte winst en daarna een groot verlies.
Reactie: Helemaal mee eens, ben zelf ook een klein zelfstandige en moet ook knokken voor mijn bedrijf.
Laten de grote ondernemingen nu maar eens water bij de wijn doen zodat de kleine zelfstandigen minder hoeven te knokken.
En de overheid kan hier ook wel een steuntje in bieden, dat hebben wij nu wel eens verdiend, zo komen anders een hoop kleine bedrijven in de moeilijkheden.
Misschien bent u wel te goed voor uw personeel.
Iets minder salaris aan uw personeel betalen, meer delegeren aan diegene die minder uren maken dan u.
Verantwoordelijkheid bij uw personeel leggen, dan zou u tijd over kunnen houden.Stukje efficiency in de adminstratie etc. etc.Het geven van meer is altijd moeilijk maar misschien moet u uw werkenemers prikkelen tot grote prestaties met misschien wel een aantrekkelijke bonus i.p.v. een gemakkelijk te cashen 13e maand.
Ik wens u veel succes! deze 'adviezen' zijn in ieder geval gratis.
