Jou suggestie om een mediator in de hand te nemen, zou mijn vriendin serieus in overweging moeten nemen. Wellicht dat het toch werkt, niet geschoten is altijd mis nietwaar?!
Reactie: Als familie hebben we een heel bijzondere vorm van beoordelingsgesprekken: tijdens het surprisedeel van de Sinterklaasviering. Dat gaat al veertig jaar prima. Wat een feedback! Wat een schouders om op uit te huilen! Wat een opluchting en ruimte om samen weer een jaar verder te gaan!
Reactie: Met hoor en wederhoor werd bedoeld dat u de situatie van uw vriendin uiteenzet zonder dat haar leidinggevende hierin wordt gehoord. U belicht maar één zijde van het verhaal.Wat is zijn kant van het verhaal? U bent de mening toegedaan dat dit in tussentijdse functione-ringsgesprekken aanbod had moeten komen.Maar daar zou geen aanleiding voor zijn.Naar ik mag aannemen is uw vriendin , die zegt alles te weten over haar rechten en plichten ook wel op de hoogte dat zij ook zelf een tussentijdse evaluatie /vordering kan aanvragen.Temeer nadat is gebleken dat haar tweede functioneringsgesprek net voldoende was.
Uit uw schrijven maak ik op dat zij vorig jaar een voldoende kreeg terwijl zij ver onder haar kunnen werkte, haar tweede functioneringsgesprek werd als net voldoende benoemd. Het laatste, recentste functioneringsgesprek bleek onvoldoende te zijn.
U verteld er niet bij op grond waarvan zij een onvoldoende heeft ontvangen. Feiten zijn in deze van essentieel belang.
Dat doet niets af aan het feit dat het voor uw vriendin een pijnlijke en verdrietige situatie is waarin zij zich momenteel bevindt.Dat zij gevoelens van boosheid, frustratie , onbegrip ervaart zal duidelijk zijn, maar om daar expliciet in mee te gaan is zinloos en lost de problematiek niet op. Natuurlijk is het van belang dat zij haar verhaal kan doen, dat er sprake is van empathie door die ander, en dat doet zij blijkbaar ook. Dat doet ieder mens goed.Maar uiteindelijk dient er voor deze problematiek die u beschrijft een oplossing gevonden te worden waarin het voor beide partijen prettig en acceptabel werken blijft. Probeer te achterhalen waar de exacte kern van de problematiek ligt en werk van daaruit verder.
Mogelijk dat een mediator in deze uitkomst kan brengen.
Reactie: Nou nou, mevrouw/heer Ricks, u bent wel een beetje aan het mokken!
Wie heeft u dan ooit wijsgemaakt dat 'De Eerste Indruk' niet inhoudelijk is? ‘Eerste’ betekent toch niet automatisch: ‘Zonder inachtneming van kunnen en kunde’?
Als twee mensen elkaar voor het eerst ontmoeten, werkt ons onderbewustzijn overuren.
In een zo kort mogelijke periode probeert het brein zoveel mogelijk informatie op te pikken over (het kunnen en de kunde van) de ander, aangetoond door kenmerken als zelfvertrouwen, sociale vaardigheden, gevoel voor humor, warme persoonlijkheid, positief, energiek, zit iemand lekker in z’n vel of niet en ga zo maar door; een schat aan inhoudelijke informatie wordt uitgewisseld binnen een paar seconden.
Deze informatie wordt supersnel getoetst aan de eigen 'inhoud' en aan de functieinhoud, en dan wordt een (voorlopig) oordeel geveld: door naar de volgende ronde of niet. Na deze eerste, algemene, kunde & kunnen- 'zeef', worden kandidaten verder geselecteerd op meer specifieke kennis en vaardigheden.
Ik ben het in grote lijnen met jouw betoog eens
op een veronderstelling na!
Ik woon namelijk in het midden van ons mooie Zeeland,om precies te zijn in Vlissingen,en daar hebben we toch een heus TreinStation,wat een KopStation heet te zijn waar het doorsnee erg rustig is met het reizigersaantal,en dat terwijl er het VoetFietsVeer op aansluit:
Ik ben geen helderziende maar ik denk juist dat ze hier aan deze kant Blij zullen zijn met die 10% in 2008 [als die er komen].
Het idee van de Belgen overnemen ben ik niet persee voor, want het Nederlandse begrip leert:
Wat we aan een kant Gratis krijgen moeten we aan de andere kant weer Bijbetalen:
Reactie: Wat een niveau!
Dhr. Arets signaleert een terecht probleem, maar doet vervolgens zelf wat hij managers verwijt: een éénzijdige uitwerking. Het lijkt wel een onder-de-gordel aanval van een consultant op een trainer. Kenmerkend is dat hij aan het eind van het artikel slechts vraagt om hem negatieve ervaringen te mailen. Is hij niet geïnteresseerd in de positieve?
H.Wijs reageert vervolgens met een halve mening en een halve advertentie voor zijn eigen bureau. Beide schrijvers hebben wel deze overeenkomst: ze kennen hun eigen waarheid en vinden die ook de ware.
Ik geef eerlijk toe: mijn persoonlijke waarheid staat ook vast. En die houdt in dat het probleem wat genuanceerder ligt. Een waar-/wijsheid nog ouder dan de weg naar Rome vertelt ons al dat wanneer je een probleem signaleert, of het nu gaat om klantgerichtheid of om pesticiden, je eerst dat probleem nader moet onderzoeken, voordat je ook maar het woord oplossing in de mond neemt. Een waarheid die alle goede consultants en trainers en managers zullen onderschrijven. Een waarheid waar de goeroe's van het creatief denken ons steeds weer op wijzen.
De uitdaging voor de managers zit hem hier in, om gerezen problemen allereerst van diverse invalshoeken te bekijken en met verschillende lagen uit de organisatie van gedachten te wisselen, wel graag kort en krachtig. Is het probleem goed in kaart gebracht, dan komt de oplossing langzaam in zicht. Dat kan een goed gesprek over visie zijn, een kleine verandering in procedures, het inhuren van een consultant (tip: ga niet over één nacht ijs) of zelfs ... maar vertel het niet dhr. Arets ... een doelgericht ingezette training. Managers van Nederland, succes met uw keuze!
Reactie: En maar afvragen waar die hoge ziekteverzuim vandaan komt.
En maar afvragen waarom de medewerkers geen feeling meer hebben met het bedrijf waar ze werken.
En maar afvragen waarom de vernieuwingen maar niet landen op die werkvloer.
En zo kan ik er nog meer noemen.
Oorzaak?? Dit is dus een grote boosdoener.Want waar zou dat ongemakkelijke gevoel toch vandaan komen? Vast niet omdat ze zo goed voor de mensen zorgen. Maar dat wisten we al.
Nu de managers en leidinggevenden zelf nog.
Reactie: Moeder Aarde krijgt het enorm te verduren met een steeds groter wordend deel haar bewoners dat integriteit uitholt en met schijnliefde denkt het lang vol te kunnen houden.
Reactie: De streefcultuur van de maatschappij werkt zoiets in de hand. Succes is uiterst relatief zoals ik in mijn eigen werk steeds vaker tegen kom. De winst en verliesrekening is zeker niet de enige maatstaf voor erkenning. Er is een beweging gaande om dit te veranderen (MVO/PPP)ook al moet zoiets met overtuiging worden gedragen en niet als marketing stunt. De bijgevoegde link bevat een artikeltje dat ik toevallig gisteren in een eigen nieuwsbrief heb verstuurd. Het omvat MIJN overtuiging dat hopelijk anderen inspireert voor hun eigen overtuiging op te komen.
Ook ik werk als rechterhand van de eigenaar van ons bedrijf, en net als bij jou komen dergelijke situaties bij mij op m'n bord. En
mijn ervaring leert dat de kans op een prettige oplossing voor dit soort problemen meestal uiterst klein is.
Door schade en schande hebben ik geleerd dat je pertinent tegenwerkende, negatief-ingestelde medewerkers (op welk niveau dan ook) niet te lang rond moet laten lopen. Het verziekt de sfeer onder de andere medewerkers, het gaat ten koste van je product en de kwaliteit daarvan, en uiteindelijk wordt niemand er beter van.
Ik kan natuurlijk niet oordelen over hoe de situatie in detail in elkaar steekt, maar als wat je vertelt bij ons in het bedrijf zou gebeuren zou ik met de persoon in kwestie een gesprek aangaan om:
1) Uit te zoeken of er iets diepers speelt (prive problemen of iets in het zakelijke vlak).
Als het puur zakelijk is, dan gaat het gesprek verder met
2) aan te geven dat je de sterke indruk hebt dat hij zich hier niet thuisvoelt, en dat als hij niet tevreden is in het bedrijf, hij hier niet hoeft te werken. Het is tenslotte geen verplichting. Als iemand het werk bij ons oprecht niet zint, dan staat het hem vrij zijn heil ergens anders te zoeken. No hard feelings.
Dit hoeft helemaal geen 'veroordelingsgesprek' te zijn. Met een vriendelijke doch zakelijke benadering kun je vaak al een heel eind komen. Misschien speelt er in zijn privéleven iets dat zijn functioneren op het werk beinvloed. Maar dat hoeft niet persé het geval te zijn. Niet iedereen heeft het karakter om aardig en meewerkend te zijn.
Afhankelijk van de uitkomst van het gesprek is de situatie te redden, of niet. Belangrijkste is wat je zelf aan aangaf: ''we moeten niet onze doelen uit het oog verliezen''. Houd niet tegen ieders zin iemand in dienst die de strategie, de kwaliteit, en de werksfeer verpest. Dat kost meer (en niet alleen geld) dan het ooit oplevert.
Daarom zou ik je aanraden toch een case op te bouwen. Je hoeft er niets mee te doen als het niet nodig is, maar mocht de zaak escaleren, dan heb je wat je nodig hebt om op correcte wijze afscheid van elkaar te nemen (in mijn ervaring komt het echter zelden zo ver).
Zoals ik al zei, ik kan niet zien of deze aanpak een optie is in de situatie waar je mee te maken hebt, maar ik hoop dat je er wat aan hebt.
Reactie: 't Zijn sterke benen die de weelde dragen kunnen. Oud spreekwoord. Maar wat als de weelde excessief is geworden? Zoals kennelijk voor die onderzochte groep opnieuw geldt. Want ook dit is niets nieuws onder de zon uiteraard.
''Geld verzoet de arbeid'', is ook zo'n oud spreekwoord. Dus het pluche zit ongemakkelijk? Ga je toch feesten van je geld: dansen op de vulkaan! Met flink wat pillen elke dag. Tot je instort. Wat zou 't? ''Eigen keuze''. Dus had Karl Marx toch gelijk? Hoe controleer je zulke volksverraders?
Reactie: Opvallend dat de kosten niet de redenen zijn om minder mensen te scholen, maar dat de bestaande kennis voldoende wordt beschouwd en in 30% van de gevallen de hoge werkdruk de reden is. De kosten van de opleiding geven niet de doorslag, alhoewel de kop boven het artikel een beetje de suggestie gaf van wel.
Toch heel verontrustend deze gegevens, de laatste jaren is de trend er geweest om oudere werknemers (45+) niet meer in scholing op te nemen en wanneer je de jaartallen van het onderzoek zit, dan weet je dat een heel groot deel van de werknemers in die leeftijdsgroep zitten. Dus je mag je afvragen of de echte reden van afname wel juist is onderzocht.
Werkgevers willen nog steeds van de ouderen werknemers af en wanneer ze stellen dat de oudere werknemer minder flexibel is, niet meer echt mee kan met deze tijd, dan vergeten ze even wat ze zelf met die werknemer hebben gedaan.
Ook jongeren krijgen vaak niet de kans die ze verdienen en deze jongeren verlaten dan het bedrijf en dan roepen de werkgevers dat jongeren niet een binding met een bedrijf meer hebben. Hoe weet je steeds weer argumenten te verzinnen om je eigen falen te verbergen!
Door te werken met een competentiemonitor in alle mogelijke facetten, voorkom bovenstaande problemen.
Beoordelen, functioneringsgesprekken etc, 360 graden beoordelen/monitoren, dit alles is er mogelijk in onze maatschappij.
Vroeger was dit een taak van HR&O managers, maar die weten tegenwoordig niet meer wat hun core-businessen zijn. Het feit dat we nog steeds niet weten hoe met personeel om te gaan, geeft ons een achterstand op de concurrentie en op andere landen.
Reactie: Leuke reacties, jullie wonen zeker in de buurt van een treinstation?
Wanneer je in Zeeland of Zeeuws-Vlaanderen woont dan zijn er geen treinen, maar moet je met bussen zien te komen bij een treinstation, spreek dan niet in de ochtend af en ook niet te laat in de middag, want dan moet je toch van een hotel gebruik maken.
En de onzin van meer mensen de trein of openbaar vervoer in, laat me niet lachen, tijdens de spits uren kunnen we het huidige aantal reizigers amper aan, laat staan dat we 10% meer reizigers krijgen op 1 januari 2008, dat wordt echt lachen!
Dus moet ik in mijn auto blijven en steeds meer betalen voor dit gebruik en dat terwijl er van dat geld niets naar verbetering van de wegen toegaat.
Blijf maar geloven in kreten als rekeningrijden, we leven toch in de Europese Unie, jammer dat daar nog niet veel positiefs van is te merken.
België praat weer over tolvignet, Duitsland laat vrachtwagens flink betalen en Nederland spant zich in om meer geld te vangen van de automobilisten.
Openbaar vervoer een goed alternatief? Ja…. Mits er goed openbaar vervoer komt en deze betaalbaar is. In België zijn er steden die gratis openbaar vervoer aanbieden en daar is het autogebruik met meer dan 20% gedaald, dus het kan wel, maar niet onder de voorwaarden die we nu in ons land hebben en die door ondeskundige ministers nog verder verslechteren.
